POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: koszty uzyskania przychodu – wynagrodzenie firmy konsultingowej za sprowadzenie biznes planu i wniosku o dotację

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. buduje w Rudzie Śląskiej nową fabrykę prefabrykatów wraz z budynkami towarzyszącymi. W celu częściowego sfinansowania inwestycji Spółka wystąpiła o dotację unijną. Na dzień dzisiejszy nie jest jeszcze pewne przyznanie dotacji. Spółka korzystała z usług firmy konsultingowej, która w imieniu Spółki sporządziła wniosek o dofinansowanie oraz biznes plan zgodnie z odpowiednimi wymogami formalno-prawnymi. Wynagrodzenie firmy konsultingowej zostało pokryte ze środków własnych Spółki i na pewno nie będzie sfinansowane ewentualną dotacją.

Podatnik ma wątpliwości, czy wynagrodzenie zapłacone firmie konsultingowej dotyczące wniosku od dotację unijną stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

Zdaniem Podatnika wynagrodzenie zapłacone firmie konsultingowej za sporządzenie wniosku o dofinansowanie oraz biznes planu stanowi koszt uzyskania przychodu, gdyż ewentualna dotacja pozwoli Spółce zbudować bardziej nowoczesną fabrykę, z wydajniejszymi maszynami, które będą w stanie wyprodukować większą ilość wyrobów o lepszej jakości. Zdaniem Podatnika warunkiem zaliczenia wynagrodzenia firmy konsultingowej do kosztów uzyskania przychodów jest fakt nie pokrycia tego wynagrodzenia z dotacji.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowy od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15.02.1992r. wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Według art. 17 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 15.02.1992r. wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 14b) ustawy z dnia 15.02.1992r. wolne od podatku są kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Z dniem 1 stycznia 2004r. przepisy art. 17 ust. 1 pkt 14 i 14b) ustawy z dnia 15.02.1992r. zostały uchylone. Jednakże kwoty te korzystają ze zwolnienia od podatku jeszcze do końca 2006r. Jak bowiem wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 254, poz. 2533) zwolnienia, o których mowa m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 14 i 14b) ustawy wymienionej w art. 1, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003r., stosuje się do dnia 31 grudnia 2006r. w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003r.

Przepis art. 2 pkt 1 ww. ustawy zmieniającej stanowi również, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003r., stosuje się odpowiednio. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy z dnia 15.02.1992r., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2003r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14-14b, 23-25 i 27.

Obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (updop) zawierają regulacje zwalniające otrzymywane środki pomocowe od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych. Zwolnienie obejmuje otrzymane środki pomocowe pochodzące z bezzwrotnej pomocy. Dotyczy to również sytuacji, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do ich rozdzielania (art. 17 ust. 1 pkt 23 updop). Postanowienia tego przepisu odnoszą się do środków pochodzących z funduszy przedakcesyjnych (np. z PHARE).

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych przy ustalaniu dochodu do opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tych źródeł, z których dochody są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Oznacza to, że wszelkie koszty związane ze „źródłem wolnym” nie mogą pomniejszać dochodu do opodatkowania. Dotyczy to także kosztów poniesionych na opracowanie przez firmę doradczą wniosku o przyznanie dotacji pochodzących ze środków funduszy unijnych przedakcesyjnych, korzystających ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 23 updop.

Jeżeli natomiast chodzi o środki pomocowe pochodzące z funduszy strukturalnych, to ich status prawny regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 1 marca 2001r. wprowadzające przepisy dotyczące wdrożenia Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 w zakresie systemów zarządzania i kontroli wsparcia przyznanego z funduszy strukturalnych, ustawy z dnia 30.06.2005r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2005r. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) (ufp) oraz ustawy z dnia 20.04.2004r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz.U. Nr 116, poz. 1206 z późn. zm.) (NPR).

Wsparcie Wspólnoty dla Polski w latach 2004-2006 w ramach NPR jest realizowane za pomocą pięciu jednofunduszowych sektorowych programów operacyjnych (SPO) oraz wielofunduszowego Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego (ZPORR). W ramach poszczególnych programów realizowane są priorytety operacyjne obejmujące kilka działań. Poszczególne działania realizują ten sam cel.

Instytucja Wdrażająca (beneficjent końcowy) realizująca działanie udziela pomocy ostatecznym beneficjentom, którymi są osoby fizyczne i prawne, instytucje lub grupy społeczne bezpośrednio korzystające z wdrażanej pomocy.

Złożona struktura organizacyjna i proceduralna udzielania pomocy pociąga za sobą również skomplikowany system przepływów finansowych, przy czym w większości przypadków środki finansowe są prefinansowane z budżetu państwa. W tej sytuacji nie można twierdzić, iż środki otrzymane przez beneficjentów ostatecznych pochodzą ze środków bezzwrotnej pomocy (a takie pochodzenie warunkuje zwolnienie przedmiotowe na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 updop).

Zwykle udzielana pomoc jest finansowana w części ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych UE, a w części z krajowych środków budżetowych.

Pomoc w części finansowanej ze środków budżetu nie może być uznana za dotację, o której mowa w art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30.06.2005r. o finansach publicznych. W tej części pomoc otrzymana przez beneficjenta ostatecznego nie byłaby zatem zwolniona z podatku dochodowego, ponieważ zwolnieniu podlegają tylko dotacje w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Oznacza to, że otrzymane przez podatnika środki pochodzące z funduszy strukturalnych współfinansowanych krajowymi środkami publicznymi nie podlegają przedmiotowemu zwolnieniu z podatku dochodowego. Nie mają bowiem w takim przypadku zastosowania zarówno postanowienia art. 17 ust. 1 pkt 23, jak i art. 17 ust. 1 pkt 14 oraz 14b updop.

W oparciu o istniejące przepisy można natomiast stwierdzić, iż u podatników prowadzących działalność gospodarczą, będących beneficjentami ostatecznymi pomocy pochodzącej z funduszy strukturalnych współfinansowanej krajowymi środkami publicznymi, pomoc ta będzie „obojętna” podatkowo, bowiem wydatkowane środki pomocowe, jako koszty podatkowe, zrównoważą przychody z otrzymanej pomocy (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1 updop).

W przypadku natomiast przeznaczenia pomocy na inwestycje, wydatki na te przedsięwzięcia nie są kosztami podatkowymi, zaś u podatnika otrzymane środki pomocowe na ten cel (jako zwrot tych wydatków w formie refundacji ze środków funduszy strukturalnych oraz współfinansujących krajowych środków publicznych) nie będą przychodami podatkowymi (art. 12 ust. 4 pkt 6a updop). Odpisy amortyzacyjne od części wartości inwestycji, która została zrefundowana, nie będą stanowiły kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 pkt 48 updop).

W takiej sytuacji również wydatki poniesione na opracowanie wniosku o uzyskanie dotacji ze środków funduszy strukturalnych na zakup środka trwałego nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

Przedstawione wyżej stanowisko, które tut. Organ podatkowy podziela, zajęło Ministerstwo Finansów Departament Podatków Bezpośrednich w piśmie z dnia 22.12.2005r., nr PB 3-IP-8213-268/05-1498.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż wynagrodzenie zapłacone firmie konsultingowej za sporządzenie wniosku od dofinansowanie oraz biznes planu stanowi koszt uzyskania przychodu. Wynagrodzenie zapłacone firmie konsultingowej poniesione przed oddaniem środka trwałego do używania powinno podwyższać wartość początkową środka trwałego i powinno stanowić koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, z zastrzeżeniem postanowień art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.