P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r. poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 08.01.2007 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 10.01.2007 r.)

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku, xxx Sp. z o.o. (dalej: “Podatnik”, “Spółka”) zawarła z bankiem yyy (dalej: „Bank Zagraniczny”) umowę o świadczeniu usług polegających na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej – tzw. Umowę Cash Poolingu (tj. db-CashSweep).

Stronami umowy są także inne spółki, zarówno polskie, jak i zagraniczne wchodzące w skład międzynarodowej Grupy Xxx (dalej “Grupa Kapitałowa” lub “Grupa”). Umowa Cash Poolingu oparta jest na następującej strukturze:

– Spółka oraz inne polskie spółki wchodzące w skład międzynarodowej Grupy Kapitałowej otwierają rachunki w bankiem Yyy Polska S.A. (dalej: „Bank Polski”) oraz w Banku Zagranicznym;

– zagraniczne spółki z Grupy Kapitałowej, uczestniczące w systemie Cash Poolingu, otwierają swoje rachunki w Banku Zagranicznym lub innym banku zagranicznym;

– w ramach Umowy Cash Poolingu jedna ze spółek będąca nierezydentem – została wybrana Agentem, który wobec Banku reprezentuje inne spółki z Grupy Kapitałowej;

– dla celów realizacji niniejszej umowy Bank Zagraniczny prowadzi na rzecz i w imieniu Agenta Rachunek Docelowy Agenta, na którym dokonywana jest konsolidacja środków z rachunku Spółki i pozostałych spółek z Grupy Kapitałowej posiadanych w Banku Zagranicznym;

– za świadczenie na rzecz spółek przedmiotowej usługi Bank Zagraniczny pobiera miesięczne wynagrodzenie w formie prowizji.

W sytuacji gdy na koniec dnia roboczego na rachunku Spółki w Banku Polskim wykazywane jest saldo dodatnie:

1. Bank Polski transferuje środki z rachunku Spółki na rachunek Spółki prowadzony przez Bank Zagraniczny;

2. Bank Zagraniczny transferuje środki z rachunku Spółki na Rachunek Docelowy Agenta.

Natomiast w sytuacji gdy na koniec dnia roboczego na Rachunku Spółki w Banku Polskim powstało saldo ujemne:

1. Bank Zagraniczny transferuje na Rachunek Spółki w Banku Polskim środki odpowiadające wysokości salda ujemnego powstałego na Rachunku Spółki w Banku Polskim;

2. Środki z Rachunku Docelowego Agenta transferowane są na Rachunek Spółki w Banku Zagranicznym w wysokości salda ujemnego powstałego na Rachunku Spółki w Banku Polskim.

W konsekwencji na koniec dnia roboczego w każdym przypadku, zarówno na Rachunku Spółki w Banku Zagranicznym, jak i w Banku Polskim saldo jest równe zeru.

Zgodnie z umową Cash Poolingu, po zakończeniu danego miesiąca (okres rozliczeniowy dla odsetek) Agent (posiadacz Rachunku Docelowego w Banku Zagranicznym) dostarcza Spółce i pozostałym spółkom informacje zawierającą zestawienie przepływów pieniężnych powstałych w ramach niniejszej umowy oraz zestawienie należnych odsetek, wynikających z transferów pieniężnych pomiędzy uczestnikami systemu Cash Poolingu, którymi zarządza i których dokonuje Agent (między uczestnikami systemu – tj. Spółką i pozostałymi spółkami z Grupy Kapitałowej nie dochodzi do bezpośrednich transferów pieniężnych). Spółka otrzymuje zestawienie dotyczące wyłącznie jej własnych przepływów pieniężnych tj. nie otrzymuje danych dotyczących pozostałych spółek z Grupy.

Należne odsetki (odsetki naliczone od posiadanych przez spółkę lub pozostałe spółki sald dodatnich w ostatnim miesiącu) są płatne w terminie 7 dni od dat dostarczenia powyższej informacji. W tym terminie Spółka przelewa obciążające ją odsetki (odsetki naliczone od posiadanych przez spółkę sald ujemnych w ostatnim miesiącu) na rachunek wskazany przez Agenta, zaś odsetki należne Spółce Agent przelewa na rachunek wskazany przez Spółkę.

Podatnik wnosi o wyjaśnienie, czy w przedstawionym stanie faktycznym, odsetki wypłacane w ramach umowy Cash Poolingu nie podlegają w Polsce przepisom o niedostatecznej kapitalizacji.

Zdaniem Spółki w opisanym stanie faktycznym nie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące niedostatecznej kapitalizacji w odniesieniu do odsetek płaconych przez Spółkę do Agenta z tytułu zaciągniętego przez Spółkę długu na pokrycie niedoboru na jej Rachunku.

Przepisom tym podlegają odsetki od pożyczek (kredytów) udzielonych pożyczkobiorcy przez następujących pożyczkodawców:

1. udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki;

2. dwóch lub więcej udziałowców posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki;

3. spółkę siostrzaną, tzn. jeśli ten sam podmiot posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji) spółki udzielającej i otrzymującej pożyczkę.

Jak uważa Podatnik, przepisy o niedostatecznej kapitalizacji dotyczą spółek, które zaciągają dług u swoich udziałowców, zaś tacy udziałowcy posiadają co najmniej 25 % udziału w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy (“kwalifikowani pożyczkodawcy”). W związku z faktem, iż pożyczkodawca Spółki, w przypadku gdy posiada ona saldo ujemne na swoim rachunku w Banku Zagranicznym, jest Agent, a ponadto - należne odsetki płacone są ostatecznie Agentowi, Spółka nie dokonuje żadnych transakcji z jakimkolwiek ze swoich “kwalifikowanych pożyczkodawców”. Jak wskazuje Spółka, Agent, mimo przynależności do tej samej Grupy Kapitałowej co inne spółki uczestniczące w systemie Cash Poolingu, nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki, tj. nie posiada w Spółce co najmniej 25 % udziałów, nie jest też jednym z udziałowców, którzy łącznie posiadaliby w Spółce co najmniej 25 % udziałów, a także - nie istnieje jeden wspólny udziałowiec Agenta i Spółki, który posiadałby w obu podmiotach nie mniej niż 25 % udziałów (tj. Agent i Spółka nie są tzw. spółkami siostrzanymi).

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdza co następuje:

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654. z póź. zm.) - dalej u.p.d.o.p. - znalazły się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ograniczające możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielanych spółce przez podmioty bezpośrednio lub pośrednio powiązane z nią. Przepisy te mają na celu zapobieganie zjawisku niedostatecznej kapitalizacji.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza), osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Natomiast przepis art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.o.p. zawiera w swej treści analogiczne rozwiązania dotyczące odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej spółkę siostrzaną. Zgodnie z jego brzmieniem, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Sposób ustalenia wartości kapitału zakładowego - dla potrzeb omawianej regulacji - określa art. 16 ust. 7 u.p.d.o.p. Z kolei art. 16 ust. 7b zawiera definicję pożyczki. Zgodnie z tym przepisem przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Zastosowanie ograniczeń przewidzianych w cytowanych przepisach, uwarunkowane jest spełnieniem łącznie dwóch przesłanek:

1. odsetki są wypłacane przez spółkę z tytułu pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez udziałowców (akcjonariuszy) zaliczonych do grona kwalifikowanych udziałowców;

2. został przekroczony ustawowo określony wskaźnik 3:1 - wskaźnik wartości zadłużenia spółki wobec jej znaczących udziałowców do wartości jej kapitału zakładowego.

W przedstawionym stanie faktycznym rolę rozliczeniową zarówno wobec Banku Zagranicznego, jak i wobec spółek z tytułu stanów na ich poszczególnych rachunkach pełni Agent. W sytuacji, gdy Spółka ma nadwyżkę i środki z jej rachunku przekazywane są na Rachunek Docelowy Agenta, będzie ona uprawniona do otrzymania odsetek od całej kwoty salda na jej rachunku. W sytuacji odwrotnej, gdy Spółka wykazuje niedobór na swoim rachunku i otrzymuje środki pieniężne służące pokryciu powstałego deficytu, zobowiązana będzie do zapłaty odsetek od całej kwoty środków pieniężnych, którą wcześniej otrzymała.

Jak wynika z wniosku, w sytuacji wystąpienia salda ujemnego na rachunku Spółki w Banku Polskim, Bank Zagraniczny transferuje środki na ten rachunek w wysokości powstałego salda ujemnego, a następnie środki z Rachunku Docelowego Agenta transferowane są na rachunek Spółki w Banku Zagranicznym w wysokości salda ujemnego powstałego na rachunku Spółki w Banku Polskim.

Z powyższego wynika, że Spółka zaciąga wobec Agenta dług celem zbilansowania (wyzerowania) salda na swoim rachunku w Banku Polskim.

W sytuacji, gdy jak twierdzi Podatnik, Agent nie należy do grona podmiotów, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., nie zostaje spełniona przesłanka podmiotowa zastosowania tych przepisów. Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że do odsetek płaconych przez Spółkę na rzecz Agenta przepisy o niedostatecznej kapitalizacji nie będą miały zastosowania.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.