Naczelnik Urzędu Skarbowego w Szczytnie na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z wnioskiem otrzymanym w dniu 21.12.2006r., uzupełnionym w dniu 12.03.2007r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego postanawia:

Czy wartość początkowa poszczególnych środków trwałych wniesionych do spółki osobowej handlowej w ramach przedsiębiorstwa osoby fizycznej, winna być określona według wartości rynkowej każdego z tych środków z dnia wniesienia i środki te winny być amortyzowane od wartości początkowej, stanowiącej tę wartość rynkową, czy też te środki trwałe winny być wycenione według wartości netto wykazanej w ewidencji (wykazie) wnoszonego przedsiębiorstwa osoby fizycznej na dzień wniesienia, a odpisy amortyzacyjne w spółce osobowej handlowej powinny być kontynuacją amortyzacji stosowanej we wnoszonym przedsiębiorstwie?

Stanowisko Podatnika

Zgodnie z art. 93a § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby.

W doktrynie prawa cywilnego za przekształcenie w znaczeniu prawnym uznaje się sytuację, gdy dochodzi do zmiany jednej formy prawnej określonego podmiotu na inną formę, bez zmiany tego podmiotu w inny podmiot, czyli przy zachowaniu jego tożsamości.

W świetle przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) przekształcenie powoduje przejście wszystkich praw i obowiązków spółki przekształcanej na spółkę przekształconą. Można przyjąć, że przekształcenie stanowi sukcesjęuniwersalną, bowiem jednym aktem wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej przechodzą na spółkę przekształconą.

Reasumując powyższe Podatnik stwierdza, iż spółka niemająca osobowości prawnej, do której wniesiony został wkład w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej, pomimo, iż nie występuje tu klasyczne przekształcenie przewidziane w art. 551 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), nabywa zgodnie z art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej prawa i obowiązku przedsiębiorcy - osoby fizycznej.

Dlatego, zdaniem Podatnika, w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa osoby fizycznej jako wkładu do spółki osobowej handlowej, winny znaleźć zastosowanie przepisy art. 22g ust. 12 w związku z art. 22g ust. 13 pkt 2 oraz art. 22h ust. 3 ustawy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a tym samym wartość początkowa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w spółce winna być ustalona w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji (wykazie) wniesionego przedsiębiorstwa oraz odpisy amortyzacyjne winny być dokonywane z uwzględnieniem wysokości odpisów dokonanych we wniesionym przedsiębiorstwie z zachowaniem kontynuacji metody amortyzacji przyjętej w tym przedsiębiorstwie.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w postanowieniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnicy z dnia 28.06.2005r. Sygn. PD I 415/1/11-2/05, oraz w postanowieniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pile z dnia 23.11.2004r. Sygn. DD/415-28/04 na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej.Dokonując oceny stanowiska Podatnika przedstawionego do pytania nr 4, tutejszy organ podatkowy uznaje je za prawidłowe i wyjaśnia, co następuje.
Zgodnie z art. 22g ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.
Z dniem 01.01.2007r. do art. 22g ww. ustawy dodano ust. 14a o treści: przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego /.../.Natomiast art. 22h ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.Z dniem 01.01.2007r. do art. 22h ww. ustawy dodano ust. 3a o treści: przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.
Zatem mając na względzie wyżej cytowane przepisy ustawy o podatku dochodowym, tutejszy organ podziela stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w piśmie.(...)

Mając na względzie powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Ponadto tutejszy organ podatkowy informuje, że:
- interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia,
- interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwy organ podatkowy i organ kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Szczytnie w terminie 7 dni od dnia doręczenia - art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.
Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie - art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.