Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-124/13/AK
z 9 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup posiłków, przejazdów, kosztów telekomunikacyjnych i innych wydatków dotyczących zleceniobiorców oraz pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup posiłków, przejazdów, kosztów telekomunikacyjnych i innych wydatków dotyczących zleceniobiorców oraz pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka będzie współpracować z osobami fizycznymi nieposiadającymi polskiego obywatelstwa na podstawie umów zlecenia oraz dodatkowo z osobami fizycznymi z obywatelstwem Polskim na podstawie umów o pracę. Miejscem wykonywania umowy z tytułu o pracę będzie miejsce projektu, czyli obszar poza granicami Polski. Zleceniobiorcy w chwili zawarcia umowy nie będą mieli miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, w trakcie obowiązywania umowy nie uzyskają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz z jakichkolwiek przyczyn nie będą podlegali polskim ustawom podatkowym. Umowy wykonywane będą poza terytorium Polski. Umowa zlecenia będzie zobowiązywała zleceniobiorcę do czynności polegających na przygotowaniu powierzchni pod płytki, układaniu płytek, pracy z maszynami wibrującymi. Wykonanie umowy związane będzie z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8374 kJ) u mężczyzn. Na podstawie umowy zleceniodawca będzie zobowiązany między innymi do pokrywania kosztów przejazdów, posiłków, kosztów telekomunikacyjnych oraz w uzasadnionych przypadkach innych kosztów o ile będą związane z realizacją przedmiotu umowy. Jeżeli zleceniobiorca przedstawi dowody poniesionych wydatków w postaci faktur zakupowych wystawionych na Spółkę lub paragonów. Spółka będzie pokrywała koszty przejazdów, posiłków oraz koszty telekomunikacji. Spółka będzie również kupować większą ilość posiłków dla zleceniobiorców i nie będzie ich rozdzielać na poszczególnych zleceniobiorców, gdy posiłki będą spożywane wspólnie. Spółka uznaje, że wydatki na zakup posiłków profilaktycznych i napojów wynikają z wypełnienia obowiązków nałożonych przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy. Ich celem będzie zapewnienie właściwych warunków dla zleceniobiorców. Niewątpliwie wydatki te ponoszone będą w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i będą służyć osiągnięciu, zachowaniu i zabezpieczeniu źródeł przychodów. Spełnią zatem główny warunek, umożliwiający zaliczenie wydatku do kosztów podatkowych (art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP i art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF). Ponadto, wydatki na zakup posiłków profilaktycznych i napojów nie zostały wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP i art. 23 ust. 1 ustawy o PDOF.

Istotne elementy zdarzenia przyszłego zostały ujęte we własnym stanowisku w sprawie, z którego wynika, że umowy podpisane z zleceniobiorcami oraz z pracownikami wyszczególniają, że koszty związane z przejazdami, wyżywieniem, kosztami telekomunikacyjnymi oraz pozostałe koszty ściśle związane z wykonaniem umowy pokrywa zleceniodawca/pracodawca, czyli Spółka.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydatki poniesione, udokumentowane fakturami wystawionymi na Spółkę lub paragonami na zakup posiłków dla zleceniobiorców i pracowników, przejazdów, koszty telekomunikacyjne oraz inne dodatkowe ściśle związane z realizacją przedmiotu umowy?

Zdaniem Spółki, prawidłowe będzie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków na zakup posiłków profilaktycznych i napojów przeznaczonych dla zleceniobiorców i pracowników, przejazdy, koszty telekomunikacyjne oraz innych dodatkowych ściśle związanych z realizacją przedmiotu umowy. Zdaniem Spółki, prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu przysługuje również wówczas, gdy Spółka wykracza poza obowiązkowe minimum określone w ww. przepisach i zapewnia dodatkowe świadczenia dla zleceniobiorców i pracowników w tym zakresie, czyli np. dodatkowe napoje bezalkoholowe, według własnego uznania, ponieważ wykonują oni ciężką pracę fizyczną. Wykonanie umów związane będzie z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8374 kJ) u mężczyzn. Zgodnie z kodeksem pracy (art. 232) Spółka powinna przekazać posiłki profilaktyczne. Spółka osiąga przychód z tytułu umowy na wykonanie posadzek. Rozliczenie z kontrahentem następuje na podstawie faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm. określanej w dalszej części skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, iż to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie (w oparciu o zgromadzone dowody) związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka będzie współpracować z osobami fizycznymi nieposiadającymi polskiego obywatelstwa na podstawie umów zlecenia oraz dodatkowo z osobami fizycznymi z obywatelstwem Polskim na podstawie umów o pracę. Umowy wykonywane będą poza terytorium Polski. Umowa zlecenie będzie zobowiązywała zleceniobiorcę do czynności polegających na przygotowaniu powierzchni pod płytki, układaniu płytek, pracy z maszynami wibrującymi. Wykonanie umowy związane będzie z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8374 kJ) u mężczyzn. Na podstawie umowy zleceniodawca będzie zobowiązany między innymi do pokrywania kosztów przejazdów, posiłków, kosztów telekomunikacyjnych oraz w uzasadnionych przypadkach innych kosztów o ile będą one związane z realizacją przedmiotu umowy. Jeżeli zleceniobiorca przedstawi dowody poniesionych wydatków w postaci faktur zakupowych wystawionych na Spółkę lub paragonów. Spółka będzie również kupować większą ilość posiłków dla zleceniobiorców i nie będzie ich rozdzielać na poszczególnych zleceniobiorców, gdy posiłki będą spożywane wspólnie. Spółka uznaje, że wydatki na zakup posiłków profilaktycznych i napojów wynika z wypełnienia obowiązków nałożonych przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy. Ich celem będzie zapewnienie właściwych warunków dla zleceniobiorców. Ponadto z wniosku wynika, że również umowy o pracę wyszczególniają, że koszty związane z przejazdami, wyżywieniem, kosztami telekomunikacyjnymi oraz pozostałe koszty ściśle związane z wykonaniem umowy pokrywa zleceniodawca/pracodawca, czyli Spółka.

W związku z cytowanym przepisem art. 15 ust. 1 updop, do kosztów uzyskania przychodów można również zaliczać m.in. tzw. koszty pracownicze. Obejmują one przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą jednakże obejmować również inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników. Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Podkreślić należy, iż stosownie do postanowień art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracodawca obowiązany jest zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeśli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania. Na mocy ww. delegacji ustawowej zostało wydane rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy pracodawca ponosząc wydatki na rzecz pracownika, realizuje ciążący na nim ustawowy obowiązek zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych, wydatki takie stanowią koszt uzyskania przychodów. Powyższe uwagi dot. spełnienia przesłanek wskazanych w art. 15 updop, należy odnieść także do pozostałych wydatków, o których mowa we wniosku ponoszonych przez Spółkę na podstawie umów o pracę.

Również wydatki na zakup posiłków, przejazdy, koszty telekomunikacyjne i inne dotyczące zleceniobiorców, do ponoszenia których zobowiązują Spółkę zawarte umowy spełniają przesłanki art. 15 ust. 1 updop i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup posiłków, przejazdy, koszty telekomunikacyjnych i innych wydatków dotyczących zleceniobiorców oraz pracowników jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w części dotyczącej ustalania, czy dla celów podatkowych ma znaczenie czy przedstawione dowody będą w języku obcym lub pisane odręcznie oraz w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.