INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2008 r. (data wpływu 22 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków na zorganizowanie spotkań wigilijnych i noworocznych dla pracowników jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2008 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków na zorganizowanie spotkań wigilijnych i noworocznych (imprez integracyjnych) dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka zorganizowała spotkania wigilijne i noworoczne dla pracowników. Wydatki związane z organizacja tych spotkań (artykuły spożywcze) pokryto ze środków obrotowych Spółki.

Ponadto Spółka wskazała, że ponosi wydatki przeznaczone na cele reprezentacji, takie jak zakup usług gastronomicznych, żywności, napojów alkoholowych, upominków dla kontrahentów, które ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy poniesione wydatki na zorganizowanie imprez Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów jest naliczony podatek od towarów i usług przy nabyciu towarów związanych z reprezentacją Spółki...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze.

Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca, mając na względzie treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych uważa, że imprezy integracyjne mają pośredni wpływ na osiągane przychody poprzez poprawę stosunków między pracownikami oraz między pracownikami i pracodawcą, a tym samym powodują zwiększenie zaangażowania w sprawy firmy, podnoszą efektywność pracy przyczyniając się do osiągania lepszych wyników finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki poniesione na przeprowadzenie spotkań integracyjnych, dla pracowników okolicznościowych nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami podatkowymi są między innymi tzw. koszty pracownicze.

Zorganizowanie imprezy integracyjnej dla pracowników firmy stanowi koszt uzyskania przychodu pod warunkiem wykazania przez podatnika jego związku z przychodem i właściwego udokumentowania. W każdej sytuacji trzeba jednak określić jaki jest cel takiego spotkania.

W przypadku, gdy wydatki poniesione zostały na zorganizowanie imprezy okolicznościowej oraz spotkań integracyjnych mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

Jeśli jednak impreza integracyjna nie służy takiemu celowi, to w takim przypadku nie można uznać, iż poniesione wydatki mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

Podkreślić należy, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. W związku z powyższym wydatki na cele związane z wyżywieniem uczestników (pracowników) spotkania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz wykazania, stosownie do omawianego art. 15 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodu. Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób umożliwiający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku.

W tym przypadku, celem udokumentowania racjonalności poniesionych wydatków w aspekcie postanowień powołanego art. 15 ust. 1 ustawy, obok dowodów księgowych, zasadnym jest sporządzenie dokumentacji, z której jednoznacznie będzie wynikać charakter danego spotkania (np. przykładowy program imprezy integracyjnej przygotowany przez osoby odpowiedzialne za organizację spotkania), zakres zrealizowanej usługi gastronomicznej oraz, że zostało ono skierowane wyłącznie do pracowników, np. poprzez sporządzenie listy obecności.

Reasumując, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz które mają związek z prowadzoną działalnością. Kosztami, takimi niewątpliwie są również tzw. koszty pracownicze, które obejmują nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, nagrody czy wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji, ale również wydatki na organizację imprez okolicznościowych dla pracowników, których celem jest poprawa atmosfery w pracy i w konsekwencji większa motywacja i efektywność w pracy. Zatem wydatki poniesione na zorganizowanie spotkania świątecznego oraz noworocznego dla pracowników sfinansowane ze środków obrotowych firmy mogą, przy zachowaniu przedstawionych wymogów, być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.