INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13, 19 i 29 maja 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym ośrodek w M. (powiat K.). W roku 2000 dokonał Pan zbycia czterech działek budowlanych. W 2007 roku dokonał Pan połączenia pozostałych trzech działek w jedną. Obecnie zamierza Pan tą działkę sprzedać. W uzupełnieniu wniosku poinformował Pan, że nieruchomość, którą zamierza Pan sprzedać jest zabudowana (sanitariaty i trzy wagony zaadaptowane na domki letniskowe). Nosi się Pan z zamiarem sprzedaży przedmiotowej działki wraz zabudowaniami, o ile nabywca nie postanowi inaczej. Zaznaczył Pan, że zabudowania te nie podwyższają wartości rynkowej działki. Przed planowaną sprzedażą gruntu podjął Pan czynności przygotowawcze, polegające na:

• odrolnieniu w czerwcu 2007 roku jednej z trzech działek, wchodzących w skład zasobu,
• w sierpniu 2007 przeprowadzono z Pana inicjatywy scalenie trzech działek nr 165/110, 162/7 i 162/9 w jedną działkę o numerze 859,
• w sprawie działki o nr 859, wystąpił Pan o ustalenie warunków zabudowy.

Ponadto zaznaczył Pan, że gmina M. nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, dla przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie wcześniej obowiązujących przepisów teren ten przeznaczony był na cele mieszkaniowe, turystykę i usługi. Grunt ten nie jest terenem innym niż budowlany czy przeznaczony pod zabudowę. Podkreślił Pan, że powyższy grunt, tj. trzy działki wchodzące w skład jednego zasobu o powierzchni 6048 m² został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze turystyczno-usługowej i od sierpnia 1998 r. do chwili obecnej wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Grunt ten został nabyty w drodze przetargu od Agencji Rolnej w P. na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej, na podstawie aktu notarialnego z dnia 4 sierpnia 1997 r. Przedmiotowa nieruchomość będzie oferowana do sprzedaży przez biura pośrednictwa sprzedaży nieruchomości oraz za pomocą ogłoszeń w internecie. Nie posiada Pan innych działek. Ponadto podkreślił Pan, że działka o nr 859 w momencie jej zakupu nie była zabudowana żadnymi budynkami, nie posiadała żadnych elementów infrastruktury technicznej. 1 sierpnia 1998 roku, czyli rok po zakupie przedmiotowej działki nastąpiło przekazanie toalet (sanitariatów) do użytkowania. Sanitariaty te zostały wybudowane ze środków prywatnych przez firmę budowlaną. Budynek sanitariatów składa się z jednego obiektu, trwale z gruntem związanego Posiada on jako jedyny, na przedmiotowej działce, fundamenty. W związku z budową sanitariatów miał Pan prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych nakładów inwestycyjnych. Od zakończenia inwestycji: wybudowanie sanitariatów, ogrodzenie terenu, montaż oświetlenia, podłączenie wszystkich mediów (gaz, woda, prąd) itp. minęło 5 pełnych lat kalendarzowych. Do chwili obecnej wydatki poniesione na ulepszenie, konserwację sanitariatów nie przekroczyły 30% wartości budynku. Natomiast wagony, które zostały zaadoptowane na domki letniskowe, nie są trwale z gruntem związane (zostały postawione na klockach betonowych) i w każdej chwili można je przestawić w inne miejsce za pomocą dźwigu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż jednej działki budowlanej jednemu kontrahentowi powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Pana zdaniem powyższa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż od momentu wydania w tej sprawie postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w K., poza dokonaniem scalenia gruntu, który ma być przedmiotem transakcji sprzedaży nie zaszły żadne zmiany mogące mieć wpływ na przedmiot sprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

W efekcie dostawę gruntu, stanowiącego składnik prowadzonego przedsiębiorstwa, a nie będącego częścią majątku osobistego, uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zbycie gruntu należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania – w myśl art. 29 ust. 1 tejże ustawy – jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków albo budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W myśl art. 43 ust. 6 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w art. 43 ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z kontekstu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana wniosku wynika, że w przeszłości dokonał Pan dostawy czterech działek budowlanych i nosi się Pan z zamiarem sprzedaży kolejnej działki powstałej z trzech, jakie Pan posiadał, o łącznej powierzchni 6048 m² wraz z posadowionym na niej budynkiem (sanitariaty) oraz wagonami zaadoptowanymi na domki letniskowe, które jak Pan twierdzi nie wpływają na cenę sprzedaży gruntu. Ponadto dokonał Pan szeregu czynności przygotowawczych (odrolnienie działki, wystąpienie z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy itd.) w celu korzystnego jej zbycia. Również okoliczności sprawy przedstawione w uzupełnieniach do wniosku z dnia 13, 19 i 29 maja 2008 r. wskazują na fakt, iż przedmiotowe grunty stanowią tereny budowlane. Grunt zamierza Pan zbyć wraz z posadowionymi na nim sanitariatami, spełniającymi definicję towaru używanego, jednakże miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi, związanymi z ich budową.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy, planowana transakcja sprzedaży gruntu zabudowanego, wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej (pole namiotowe) w całości winna być opodatkowana stawką 22% VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.