INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana G., przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 26 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług adwokackich wykonywanych na zlecenie Sądu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług adwokackich wykonywanych na zlecenie Sądu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest adwokatem i prowadzi działalność gospodarczą – usługi prawne (PKWiU 74.11.Z). W związku z wykonywanym zawodem zobowiązany jest przez Sąd do obrony z urzędu, za którą Sąd przelewa na jego konto bankowe należność w kwocie netto (pobiera i odprowadza do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy).
Wnioskodawca jest przez Sąd zobowiązany do wystawiania faktury do każdej sprawy, w której występuje jako obrońca z urzędu. Faktury VAT wystawia w dniu uprawomocnienia się orzeczenia, nie później jednak niż w dniu otrzymania należności na konto bankowe. Fakturę ujmuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz w rejestrze sprzedaży VAT. Jest ona opodatkowana dwukrotnie. Jeden raz przez Sąd, a drugi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W ustawowym terminie Sądy przesyłają rozliczenia roczne PIT-11, ujmując w nich przychody, o których mowa w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, naliczając koszty uzyskania przychodu i wykazując pobrane zaliczki.
Sporządzając zeznanie roczne, aby uzyskany przychód wykazać w prawidłowej wysokości oraz nie zawyżyć kosztów uzyskania przychodu, z PIT-11 uzyskanych z Sądu wnioskodawca wykazuje jedynie te kwoty, które nie miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a także przypisane do nich koszty oraz pobrane przez Sąd zaliczki. Przychód z prowadzonej działalności gospodarczej jest wówczas zgodny z podatkową księgą przychodów i rozchodów, a koszty odzwierciedlają zapisy prawidłowo ujęte w kolumnie 13 i 14 księgi, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Na wezwanie Urzędu Skarbowego wnioskodawca musiał złożyć korektę zeznania. Wszystkie dane wykazane w PIT-11 musiał przenieść do zeznania rocznego w pozycje 60, 61, 62 i 64, a przychód z działalności gospodarczej pomniejszyć o przychód z obrony z urzędu potwierdzony PIT-11.
Przez korektę, zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów rozbieżne są w stosunku do danych zawartych w zeznaniu rocznym i PIT-B. Inne kwoty przychodu wykazane są i zaksięgowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz w rejestrach VAT, a inne w PIT-36. Zaksięgowane koszty uzyskania przychodów nie mają powiązania z przychodami, które wcześniej były w ramach działalności gospodarczej, a po korekcie są przychodem wynikającym z art. 13 przytoczonej wcześniej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy uzyskane przychody z tytułu obrony z urzędu winny być księgowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, skoro wnioskodawca jest adwokatem i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług prawniczych oraz wystawia na tę okoliczność fakturę VAT...
2. Czy też obrony z urzędu są poza działalnością gospodarczą, opodatkowane tylko przez płatnika...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, skoro prowadzi działalność gospodarczą to konsekwentnie wystawiona faktura VAT winna być opodatkowana z tego tytułu, gdyż jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nie może wystawiać faktury VAT.
Jeżeli Sądy muszą pobierać i odprowadzać po raz drugi podatek dochodowy od osób fizycznych to w zeznaniu rocznym winno się ten podatek rozliczyć, łącząc go ze wszystkimi innymi źródłami dochodu na zasadach ogólnych.
W opinii wnioskodawcy, gdyby zgodnie z wolą Urzędu Skarbowego zmieniać przychód z podatkowej księgi przychodów i rozchodów i dopasować go do PIT-11 otrzymanych z Sądów, to wszystkie przepisy podatkowe, ustawy, rozporządzenia, które mówią jak prawidłowo rejestrować przychody i ewidencjonować wydatki w koszty byłyby łamane.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Natomiast w myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
   
   

Przepis art. 13 pkt 6 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.
Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.
Ponadto należy podkreślić, iż na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą, równocześnie wykonywały na zlecenie Sądu określone czynności i osiągały z tego tytułu przychody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług adwokackich wykonywanych na zlecenie Sądu będą zawsze traktowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście i jako takie winny być obowiązkowo opodatkowane tylko za pośrednictwem płatnika. Wobec powyższego wnioskodawca nie może zaliczyć ww. przychodów do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny stwierdził, iż wystawiane przez niego faktury opodatkowane są dwukrotnie, tj. jeden raz przez Sąd, a drugi raz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dlatego też, aby uniknąć podwójnego opodatkowania, przychodów z działalności wykonywanej osobiście nie należy łączyć z przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinny być ewidencjonowane tylko przychody i koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec powyższego, przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług adwokackich wykonywanych na zlecenie Sądu, nie mogą być wpisywane do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Konsekwencją powyższej klasyfikacji przychodu, jest spoczywający na Sądzie obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu płatnik jest obowiązany pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy. W myśl natomiast art. 41 ust. 1a ww. ustawy zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.W tym miejscu zauważyć należy, iż w sytuacji kiedy za świadczone usługi adwokat wystawia faktury VAT, podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest kwota netto wynikająca z wystawionej faktury.
Na podstawie art. 42 ww. ustawy, płatnik ma obowiązek przekazania pobranej zaliczki (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11/8B. Jednocześnie, osiągający przedmiotowe dochody podatnicy są obowiązani wykazać je, łącznie z dochodami uzyskanymi z innych źródeł, w składanym do dnia 30 kwietnia następnego roku zeznaniu rocznym i do obliczenia należnego podatku dochodowego, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według obowiązującej w danym roku skali podatkowej.
Mając na względzie zasady wypełniania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym - PIT-36, pobrana przez Sąd jako płatnika zaliczka zostanie uwzględniona przy ustaleniu należnego do zapłaty podatku za rok podatkowy.Wbrew obawom wnioskodawcy nie dojdzie zatem do podwójnego opodatkowania uzyskanych z tytułu zleconej przez Sąd obrony z urzędu dochodów.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.