INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2008 r.(data wpływu 31 marca 2008 roku), uzupełnione pismami z dnia 15 kwietnia, 15 maja i 2 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2008 roku został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 15 kwietnia, 15 maja i 2 czerwca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 stycznia 2001 r. Gmina nabyła nieruchomość o pow. 1,03 ha, stanowiącej działkę nr 38/1. Na części o powierzchni 0,72 ha działka jest zabudowana budowlami oczyszczalni ścieków po byłym zakładzie. Pozostała część działki stanowiła użytki rolne. Obecnie działka nr 38/1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W 2007 r. działka ta została podzielona na dwie działki o nr 38/3 i 38/4. Działka nr 38/3 została przeznaczona pod budowę przepompowni ścieków, natomiast działka 38/4 stała się zbędna i została przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu.

W odniesieniu do budowli wchodzących w skład byłej oczyszczalni ścieków nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ Gmina nie była wówczas podatnikiem podatku od towarów i usług. Obroty uzyskiwane przez Gminie nie skutkowały koniecznością rejestracji dla celów podatku od towarów i usług. Od 2000 r. podatnikiem podatku jest Urząd Gminy.

Budowle stanowiące oczyszczalnie ścieków po byłym zakładzie zostały oddane do użytkowania w 1995 r. Gmina nie ponosiła również żadnych nakładów na ulepszenie nieruchomości. Jednakże, z powodu likwidacji dwóch zakładów, z których miały być odbierane ścieki nigdy nie rozpoczęto użytkowania oczyszczalni. Gmina wskazała również, że stan techniczny budowli wchodzących w skład oczyszczalni ścieków nie pozwalał na ich użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym zachodzą wystarczające przesłanki do zwolnienia zbywanej nieruchomości z podatku od towarów i usług zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości opisanej w stanie faktycznym powinna być zwolniona od podatku z uwagi na to, że jest rzeczą używaną, minął 5-letni okres od nabycia budowli oraz, że Gmina nie ponosiła żadnych nakładów związanych z jej użytkowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem , że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku , w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust.1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów używanych wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza możliwość zastosowania zwolnienia przedmiotowego przewidzianego wart. 43 ust. pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestie opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z pism stanowiących jego uzupełnienie wynika, że Gmina nabyła budowle wchodzące w skald oczyszczalni ścieków w 2001 r. Nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, z uwagi na to, że nie była wówczas podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie ponosiła również żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości. W związku z tym w przypadku sprzedaży tych nieruchomości nie będzie miał zastosowania wspomniany wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Konsekwencją powyższego jest uznanie, że sprzedaż budowli wchodzących w skład byłej oczyszczalni ścieków wraz z gruntem, na którym są one posadowione korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy. Okoliczność braku użytkowania zgodnie z przeznaczeniem z uwagi na zły stan techniczny oraz upadłość podmiotów, które miały dostarczać ścieki do oczyszczalni w niniejszym przypadku nie mają znaczenia, ponieważ dostawa dotyczy towaru spełniającego warunki uznania go za używany w myśl wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń