INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi spedycyjne i agencji celnej (o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 9, 9a, 17, 19, 21, 23 oraz w art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług) służące bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego i ich ładunkom, zaklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupy 63.40.12. Usługi spedycji i pośrednictwa świadczone przez Spółkę obejmują swoim zakresem między innymi: organizację transportu drogowego, transportu morskiego, przeładunków w porcie oraz przygotowanie stosownych dokumentów. Usługi świadczone są dla kontrahentów krajowych, wewnątrzunijnych jak i z krajów trzecich. Przedmiotem zlecenia spedycji mogą być wszelkie czynności prawne i faktyczne związane z przewozem, m.in. wypełnienie dokumentów przewozowych, zawarcie umowy przewozu, dostarczenie przesyłki przewoźnikowi, zawarcie umowy ubezpieczenia, załatwienie formalności celnych, itp. Wykonanie usług zlecane jest przez Wnioskodawcę (w imieniu kontrahenta-zleceniodawcy) różnym podwykonawcom (krajowym i zagranicznym). Przeważająca część tych usług wykonywana jest na terenie portu krajowego.

Spółka obsługuje wszystkie rodzaje ładunków przywożonych lub wywożonych drogą morską i lądową. Często świadczona usługa obejmuje jedynie pewną część całego cyklu wysłania towaru poza granice Polski lub sprowadzenia do Polski (między innymi usługi polegające na wykonywaniu czynności bezpośrednio związanych z organizacją importu towarów, a w szczególności wystawianiu dokumentów spedytorskich i załatwianiu formalności celnych). Podstawą do wykonania usługi jest pisemne zlecenie złożone przez zamawiającego (odbiorcę usługi). Zlecenia obejmują różnego rodzaju usługi występujące jako zespół czynności związanych z ładunkiem, np. po wyładunku kontenera ze statku oceanicznego w porcie, takich jak: organizacja odprawy celnej, wystawienie dokumentu SAD, wystawienie i skompletowanie wszystkich dokumentów umożliwiających podjęcie kontenera z towarem z portu i wyekspediowanie do miejsca przeznaczenia. Zlecenia dotyczące poszczególnych etapów związanych z obsługą ładunków zawierają nazwę statku oceanicznego, z którego towar został wyładowany.

Spółka na podstawie pierwotnego obciążenia (faktur otrzymanych), wystawiając fakturę swojemu zleceniodawcy z tytułu kompleksowej usługi spedycyjnej, obciąża go również opłatą dokumentacyjną np. za to, że armator morski wydaje dokumenty umożliwiające pobranie kontenera z towarem z portu. Opłaty mogą być różne np. za konosament lub za każdy kontener wymieniony w konosamencie. Różnie też są nazywane w fakturach np. opłata dokumentacyjna, destination documentation fee, dokumentacja importowa, release fee itp. Zawsze jednak związane są z transportem międzynarodowym i służą bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego i ich ładunkom. Bez skompletowania odpowiednich dokumentów wykonanie usługi byłoby niemożliwe i kontenery wyładowane ze statku morskiego w imporcie nie mogłyby opuścić terenu portu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy poprawne jest obciążenie Spółki przez armatora za wydanie dokumentów importowych ze stawką VAT 0%...
2. Czy poprawne jest obciążenie przez Wnioskodawcę zleceniodawcy usług spedycyjnych opłatą za wystawienie dokumentu SAD i innych dokumentów spedytorskich w imporcie ze stawką podatku VAT 0%...

Zdaniem wnioskodawcy, Spółka świadczy usługi pośrednictwa i spedycji, które stosownie do art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumiane są jako usługi transportu międzynarodowego. W ramach usługi wystawiane są dokumenty SAD i inne niezbędne dokumenty związane z importem towarów. Skompletowanie odpowiedniej dokumentacji stanowi usługę pomocniczą do usług transportu międzynarodowego, podobnie jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności. Na podstawie regulacji ww. ustawy, obowiązujących do końca 2007 r. opłata dokumentacyjna powinna być fakturowana ze stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 i art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów. Po nowelizacji ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2008 r., Spółka uważa, że wyżej opisane usługi w dalszym ciągu podlegają opodatkowaniu stawką 0%. W ocenie Spółki podstawę prawną zastosowania stawki 0% w odniesieniu do wystawienia dokumentu SAD w imporcie oraz do innych opłat dokumentacyjnych stanowi art. 83 ust. 1 pkt 23 i art. 83 ust. 3 pkt 3 wskazanej ustawy, stwierdzający że stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług pośrednictwa i spedycji związanych z usługami transportu międzynarodowego. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, skompletowanie odpowiedniej dokumentacji jest warunkiem koniecznym dla wykonania usługi i powinno być rozpatrywane łącznie z innymi elementami jako kompleksowa usługa spedycji międzynarodowej. Analogicznie do art. 83 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, gdzie wymieniono wystawianie dokumentów spedytorskich i załatwianie formalności celnych bezpośrednio związanych z organizacją eksportu jako usługi objęte stawką w wysokości 0%. Zdaniem Wnioskodawcy spełnione są przesłanki dla zastosowania stawki 0% określone w przepisie art. 83 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy. W ocenie Spółki za wystawienie dokumentu SAD i opłatę dokumentacyjną w imporcie po nowelizacji przepisów również należy zastosować stawkę 0%. Armator za opłatę dokumentacyjną, winien obciążyć Spółkę stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 i art. 83 ust. 3 pkt 3 wskazanej ustawy. Natomiast Spółka powinna obciążyć swojego zleceniodawcę stawką 0% na tej samej podstawie ponieważ ww. czynności są usługami pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związanymi z przewozem towarów środkami transportu morskiego i służą bezpośrednio ładunkom przewożonym na statkach oceanicznych, co wynika ze zlecenia zamawiającego. Wnioskodawca uważa, że dla możliwości zastosowania stawki 0% na podstawie wskazanych przepisów decydujące znaczenie ma fakt, że wystawienie dokumentów jest niezbędnym warunkiem wykonania kompleksowej usługi spedycji międzynarodowej. Spółka posiada pisemne zlecenie zamawiającego oraz faktury wystawione przez armatorów morskich zawierające nazwę statku oceanicznego, z którego przedmiotowe kontenery zostały wyładowane. Mając na uwadze powyższe oraz przy uwzględnieniu, że Spółka legitymuje się dokumentami wymaganymi przez ustawę o podatku od towarów i usług dla możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca świadczy usługi spedycji związane z importem towarów.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Wnioskodawca wskazał, że obciąża zleceniodawcę tzw. opłatą dokumentacyjną na podstawie faktur wystawionych przez armatorów morskich, które zawsze związane są z transportem międzynarodowym.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

W pytaniu Wnioskodawca wskazał, że usługi spedycyjne związane są z importem towarów. Stosownie do treści art. 2 pkt 7 ww. ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Zatem ma miejsce sytuacja, o której mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez usługi transportu międzynarodowego, zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy, rozumie się także usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związane z usługami przewozu lub innego sposobu przemieszczania towarów i osób, o których mowa w punktach 1 i 2 tego przepisu.

Zgodnie z art. 794 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług traktuje usługi spedycji międzynarodowej jak usługi transportu międzynarodowego, w związku z tym w zakresie świadczenia usług spedycji międzynarodowej należy stosować regulacje przewidziane dla usług transportowych, tj. wynikające z cyt. art. 83 ust. 3 pkt 1 oraz art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy opodatkowanie usług transportu międzynarodowego stawką preferencyjną 0% wymaga odpowiedniego ich udokumentowania.

Prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu świadczenia usług transportu międzynarodowego ustawodawca uzależnił od posiadania przez świadczącego usługę określonych dokumentów, wymienionych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego są w przypadku transportu:

1. towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora),
2. towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Reasumując, usługi spedycji międzynarodowej, o których mowa w przedmiotowym wniosku, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 0% pod warunkiem posiadania dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ww. ustawy. Wnioskodawca wskazał w złożonym wniosku, iż posiada dokumenty, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, należy zatem uznać, że stanowisko dot. zastosowania stawki podatku w wysokości 0% do świadczonych przez Spółkę usług jest prawidłowe.

W przedmiocie prawidłowości zastosowania stawki podatku przez armatora zostało wydane w dniu 7 sierpnia 2008 r. postanowienie znak ITPP2/443-414B/08/PS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.