INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Syndyka Masy Upadłości Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2008r. (data wpływu 10 czerwca 2008r.), uzupełnionym pismem w dnia 15 lipca 2008r. (data wpływu 16 lipca 2008r.) oraz z dnia 1 sierpnia 2008r. (data wpływu 5 sierpnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zakładu produkcyjnego niesporządzającego samodzielnie bilansu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2008r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2008r. i 1 sierpnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji zbycia zakładu produkcyjnego niesporządzającego samodzielnie bilansu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Syndyk Masy Upadłości Zakładu prowadzi jego likwidację poprzez sprzedaż składników majątkowych firmy jak i sprzedaż składników majątkowych stanowiących osobistą własność upadłego.

W skład majątku firmy wchodzą nieruchomości:

1. zakład produkcyjny pod nazwą XXX
   
2. ujeżdżalnia koni
   
3. ośrodek wczasowy "L" w budowie
   
4. samodzielny budynek socjalno-administracyjny
   
5. dwa lokale garażowe.
   
   

W skład majątku osobistego wchodzą nieruchomości:

1. lokal mieszkalny
   
2. budynek mieszkalny (wcześniej służący jako przedszkole)
   
3. nieruchomość gruntowa.
   
   

Każdy składnik majątkowy znajduje się pod innym adresem.

Podstawową działalność firmy stanowiło przetwórstwo mięsne prowadzone w Zakładzie produkcyjnym XXX.

Ujeżdżalnia koni stanowi odrębną części majątku, została użyczona osobie fizycznej na podstawie umowy użyczenia, która uległa rozwiązaniu dopiero w lipcu 2007r. z uwagi na słabe zaplecze socjalne, przynosiła minimalny dochód.

Pytanie dotyczy określenia, czy sprzedaż nieruchomości w postaci zakładu produkcyjnego opisanego poniżej, wyczerpuje znamiona sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Opis nieruchomości:

Nieruchomość zabudowana obejmuje prawo własności gruntu oraz prawo własności budynków i budowli w tym:

• zakład masarski z częścią administracyjną,
  
• budynek myjni samochodowej z częścią socjalną,
  
• zbiornik otwarty p. pożarowy i retencji wód deszczowych,
  
• pawilon sklepu,
  
• ogrodzenie terenu,
  
• place i drogi.
  
  

Budynek produkcyjny wyposażony jest w maszyny i urządzenia specjalistyczne służące produkcji, w tym część urządzeń jest trwale wbudowana. Nieruchomość jest technicznie i technologicznie zorganizowana i służy prowadzeniu działalności produkcyjnej (obecnie zakład nie pracuje). Zakład posiada certyfikat unijny, znak firmowy i znaną markę. W przypadku zbycia nieruchomości, na nabywcę zostaną przeniesione składniki niezbędne do realizacji zadań gospodarczych tzn. nowy nabywca po zgromadzeniu surowca, może od razu uruchomić produkcję.

Pismem z dnia 15 lipca 2008r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

1. Zakład produkcyjny pod nazwą XXX to główny składnik majątkowy, który przynosił dochody. Zakład od połowy 2007r. nie produkuje z powodu braku środków na dalsze prowadzenie działalności. Wyroby własne pochodzące z przetwórstwa mięsnego, sprzedawane były w sieci placówek handlowych, które nie stanowiły własności zakładu - stoiska były wynajmowane.
   
2. Pozostałe składniki majątkowe nie służyły działalności gospodarczej i nie przynosiły dochodu:
   - ujeżdżalnia koni - do lipca 2007r. była użyczona osobie fizycznej na podstawie umowy użyczenia - nie przynosiła zatem żadnego dochodu. Od lipca 2007r. tj. od złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości została zawarta umowa najmu na część obiektu w celu pozyskania środków finansowych na częściowe pokrycie kosztów utrzymania tego obiektu. Podatnik nie prowadził tu działalności gospodarczej.
   - ośrodek wczasowy „L"- budynek w budowie, stan surowy otwarty – składnik majątkowy nie przynoszący dochodu
   - budynek socjalno-administracyjny - składnik majątku nie przynoszący dochodu, przeznaczony na cele mieszkalne dla zatrudnionych osób.
   - 2 lokale garażowe- pomieszczenia wolne, nie są wynajmowane
   - lokal mieszkalny - pomieszczenie puste, nie wynajmowane
   - budynek mieszkalny wcześniej służący jako przedszkole - pomieszczenie puste, niewykorzystane.
   - nieruchomość gruntowa obejmuje 3 działki rolne - niewykorzystana.
   
   

Zakład XXX stanowił zatem główny i podstawowy składnik majątkowy wykorzystywany w działalności i przynoszący dochód firmie.

Sprawozdanie finansowe obejmowało przychody ze sprzedaży wyrobów z przetwórstwa mięsnego.

Pozostałe składniki nie służyły działalności gospodarczej, podatnik poprzez ich zakup zwiększył jedynie stan swego posiadania.

Wezwaniem z dnia 24 lipca 2008r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie czy zakład produkcyjny pod nazwą XXX jest zakładem samodzielnie sporządzającym bilans.

Wnioskodawca pismem z dnia 1 sierpnia 2008r. uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

W przedsiębiorstwie upadłego nie sporządzano samodzielnego bilansu dla zakładu produkcyjnego.Bilans i sprawozdanie finansowe były sporządzane dla całego przedsiębiorstwa i obejmowały wszystkie składniki majątkowe. Jednakże tylko zakład produkcyjny - był jedynym składnikiem majątkowym generującym dochód. Zakład masarski jest wyodrębniony terytorialnie, organizacyjnie, technicznie i technologicznie od pozostałych składników majątkowych przedsiębiorstwa i samodzielnie służy realizacji celu gospodarczego, jakim w tym przypadku jest przetwórstwo mięsne. W skład majątku - części zorganizowanej przedsiębiorstwa tj. zakładu XXX - wchodzi nieruchomość zabudowana budynkami i budowlami wyposażonymi w niezbędne maszyny i urządzenia służące działalności produkcyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można przyjąć, że sprzedaż zakładu produkcyjnego stanowić będzie sprzedaż wyodrębnionej części przedsiębiorstwa i w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała ona opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy samodzielny, zorganizowany, kompleksowo wyposażony, zdolny do natychmiastowego rozpoczęcia działalności - uruchomienia produkcji składnik majątku upadłego jakim jest zakład produkcyjny zwany Zakładem XXX spełnia przesłanki art. 55 ustawy Kodeks Cywilny.
W sytuacji gdy dochodzi do zbycia (w wyniku umowy sprzedaży) wszystkich składników majątkowych wchodzących w skład majątku Zakładu XXX wykorzystywanych do prowadzenia zakładu produkcyjnego, należy uznać, że dochodzi do zbycia (sprzedaży) zorganizowanej części przedsiębiorstwa i sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 – art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług, nie definiuje pojęć "przedsiębiorstwo" oraz "zakład (oddział) samodzielnie sporządzający bilans". W celu ich określenia należy odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.).

Podkreślić należy, iż ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub oddziału (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) samodzielnie sporządzającego bilans.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. Własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. Koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. Patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. Tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo - obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Ustawodawca wyłączył z opodatkowania - obok zbycia całego przedsiębiorstwa - jedynie transakcję mającą za przedmiot jego część, będącą zakładem (oddziałem) samodzielnie sporządzającym bilans. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje również pojęcia "zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans".

W celu zdefiniowania tego pojęcia można odwołać się do definicji zawartej w art. 5 pkt 4 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w rozumieniu której "oddziałem" jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Oddział lub zakład nigdy nie jest zatem bytem samodzielnym - zawsze stanowi element większej całości.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) - art. 11 ust. 2 i następne, jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki albo oddziałów (zakładów).

W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów), wyłączając odpowiednio:

1. aktywa i fundusze wydzielone,
   
2. wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze,
   
3. przychody i koszty z tytułu operacji dokonywanych między jednostką a jej oddziałami (zakładami) lub między jej oddziałami (zakładami),
   
4. wynik finansowy operacji gospodarczych dokonywanych wewnątrz jednostki, zawarty w aktywach jednostki lub jej oddziałów (zakładów).
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 2 powołanej ustawy sprawozdanie finansowe składa się z:

1. bilansu,
   
2. rachunku zysków i strat,
   
3. informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.
   
   

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest bilansem sporządzanym zgodnie z przepisami ww. ustawy o rachunkowości i wchodzącym w skład sprawozdania finansowego sporządzanego przez osobę prawną.

W przypadku zbycia części majątku przedsiębiorstwa wyłączenie z VAT będzie miało miejsce tylko wówczas, kiedy spełnione będą łącznie następujące warunki:

• całe przedsiębiorstwo podlega przepisom ustawy o rachunkowości,
  
• przedmiotem zbycia jest jego zakład (oddział) inny niż zakład
  
• zakład (oddział) ten samodzielnie sporządza bilans.
  
  

Zbycie zakładu (oddziału) nie podlega ustawie o VAT, jeśli samodzielnie sporządza on bilans (czyli podlega przepisom o rachunkowości).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem zbycia jak wskazał Wnioskodawca będzie zakład produkcyjny xxx niesporządzający samodzielnego bilansu.

Zatem w świetle powyższego, w przypadku zbycia części majątku przez Syndyka, która nie stanowi przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie ma zastosowania wyłączenie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy, a transakcja ta jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zatem sprzedaż poszczególnych składników majątkowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z cyt. art. 7 ust. 1 jako dostawa towarów oraz zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 pkt 1 jako świadczenie usług w zależności od charakteru ww. składników będących przedmiotem sprzedaży. Do poszczególnych towarów lub usług zastosować należy odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług lub zwolnienie wynikające z przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o podatku od towarów i usług lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat,
   
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowego zakładu nie wypełnia dyspozycji zawartej w art. 6 ustawy o VAT, tym samym sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie uznać należy za nieprawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, iż przywołany przez Wnioskodawcę w poz. 51 wniosku ORD-IN przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT również nie znajduje w sprawie zastosowania, gdyż dotyczy on prawa do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto kwestia ta nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.