INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o. o., przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008r. (data wpływu 8 maja 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości przyjętego sposobu sporządzenia deklaracji dla podatku od towarów (VAT-7) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2008r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości przyjętego sposobu sporządzenia deklaracji dla podatku od towarów (VAT-7).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymał wezwanie od organu podatkowego, do skorygowania deklaracji VAT-7 za luty 2008 roku, ponieważ kwota podatku wykazanego w pozycjach 27 i 29 deklaracji była różna od iloczynu wartości sprzedaży bez podatku w poszczególnych stawkach (7% i 22%) i właściwej stawki podatkowej.

Została złożona korekta, w której podatek należny wykazany w pozycjach 27 i 29 deklaracji stanowił iloczyn wartości sprzedaży bez podatku i właściwej stawki podatkowej. Wspomniana wyżej rozbieżność wynika z faktu, iż Wnioskodawca wystawia miesięcznie ponad 20.000 faktur, które dokumentują sprzedaż według różnych stawek podatku od towarów i usług (przede wszystkim 7 i 22%). Na każdej fakturze dokonywane jest zaokrąglenie zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 95, poz. 798 z późniejszą zmianą). Do deklaracji przenoszona jest suma wartości sprzedaży netto według poszczególnych stawek podatku oraz kwota podatku należnego jako suma kwot podatku wynikająca z poszczególnych, wystawionych faktur. Tak duża ilość wystawianych faktur powoduje, że kwota podatku należnego w poszczególnych stawkach podatkowych jest różna od iloczynu stawki podatku i wartości sprzedaży bez podatku. Różnica ta wynosi od kilku do kilkunastu zł.

W związku z opisanym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy opisany wyżej sposób sporządzania deklaracji VAT-7 polegający na wpisaniu w jej poszczególne pola części C.1 sum wynikających z rejestrów sprzedaży jest prawidłowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób sporządzania deklaracji polegający na wpisaniu w poszczególne pola części C.1 deklaracji VAT-7 sum z rejestrów sprzedaży jest prawidłowy.

Przekonanie to jest oparte o treść art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej ustawa VAT). Przepis ten zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji zawierającej kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Gdyby uznać stanowisko organu podatkowego za prawidłowe zapis wspomnianego art. 109 ust. 3 w części mówiącej o kwotach podatku należnego byłby zbędny, gdyż do prawidłowego sporządzenia części C.1 deklaracji wystarczyłoby znać jedynie wartość sprzedaży bez podatku, a kwota podatku wynikałaby jedynie z prostego wyliczenia iloczynu wartości sprzedaży i stawki podatkowej. Ponadto doszłoby w takim przypadku do naruszenia postanowień art. 108 ustawy VAT, który zobowiązuje podatników do odprowadzenia podatku wystawionego na fakturze. Stosowanie metody wyliczania kwoty podatku należnego sugerowanej przez organ podatkowy narusza, w przekonaniu Wnioskodawcy, zasadę symetrii podatkowej zgodnie, z którą kwota podatku należnego u sprzedawcy stanowi kwotę podatku naliczonego u nabywcy. Gdyby przyjąć stanowisko organu podatkowego jako prawidłowe Wnioskodawca odprowadzałby inną kwotę podatku niż ta, która wynika z faktur, a więc podlegającą odliczeniu przez nabywców. Stanowiłoby to oczywiste naruszenie przepisów. Reasumując stwierdzić należy, że podstawowym celem prowadzenia ewidencji jest zebranie danych i późniejsze ich przeniesienie do deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Jak wynika z art. 103 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

W myśl art. 108 ust. 1 ww. ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Stosownie do art. 109 ust. 3 cyt. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą:

1. kwoty określone w art. 90 czyli:- odrębne określenie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części tych kwot to,
   - kwoty podatku naliczonego, które można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
   
2. dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania,
   
3. wysokość podatku należnego,
   
4. kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku, podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu,
   
5. oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
   
   

Ponadto z brzmienia § 9 ust.1 pkt 7-11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798 ze zm.) wynika, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

• wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  
• stawki podatku;
  
• sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  
• wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu.
  
  

Jak wynika z § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

W myśl § 9 ust. 6 cyt. wyżej rozporządzenia kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Ustawodawca nie określił formy w jakiej ewidencja powinna być prowadzona, istotne jest aby zawierała wszystkie wymienione w powyższym przepisie elementy. Ewidencja jest odzwierciedleniem stanu rzeczywistego, winna zatem obejmować wszystkie dokonane przez podatnika czynności podlegające opodatkowaniu. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji podatkowej składanej w urzędzie skarbowym stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupów VAT.

W przypadku nieprowadzenia takiej ewidencji, Podatnik w większości przypadków nie byłby w stanie prawidłowo i kompletnie wypełnić deklaracji VAT.

Zauważyć należy również, że nierzetelności deklaracji zazwyczaj są pochodną tego, że ewidencja, na podstawie której sporządzana jest deklaracja, jest niezgodna ze stanem rzeczywistym.

Zgodnie z pkt 2 objaśnień ogólnych zawartych w załączniku nr 3 Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K) do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 września 2005r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185 poz. 1545), poszczególne pozycje deklaracji wypełnia się w pełnych złotych, pomijając grosze, a od dnia 1 stycznia 2006r., zgodnie z art. 63 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, pozycje te zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że kwoty wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a kwoty wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, w zakresie rozliczania podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie mechanizm samoobliczenia podatku, co następuje poprzez wypełnienie i złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Obliczenie i zadeklarowanie podatku za dany okres rozliczeniowy dokonywane jest na podstawie ewidencji prowadzonej przez Podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w deklaracji VAT-7 za luty 2008r. złożonej przez Wnioskodawcę, kwota podatku wykazanego w pozycjach 27 i 29 deklaracji była różna od iloczynu wartości sprzedaży bez podatku w poszczególnych stawkach (7% i 22%) i właściwej stawki podatkowej.

Po wezwaniu przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego Wnioskodawca złożył korektę deklaracji, w której podatek należny wykazany w pozycjach 27 i 29 deklaracji stanowił iloczyn wartości sprzedaży bez podatku i właściwej stawki podatkowej.

Wspomniana wyżej rozbieżność wynikała z faktu, iż Wnioskodawca wystawia miesięcznie ponad 20.000 faktur, które dokumentują sprzedaż według różnych stawek podatku od towarów i usług (przede wszystkim 7% i 22%). Na każdej fakturze dokonywane jest zaokrąglenie zgodnie z przepisem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 95, poz. 798 ze zm.).

Do deklaracji przenoszona jest suma wartości sprzedaży netto według poszczególnych stawek podatku oraz kwota podatku należnego jako suma kwot podatku wynikająca z poszczególnych, wystawionych faktur. Tak duża ilość wystawianych faktur powoduje, że kwota podatku należnego w poszczególnych stawkach podatkowych jest różna od iloczynu stawki podatku i wartości sprzedaży bez podatku. Różnica ta wynosi od kilku do kilkunastu zł.

Z treści wniosku wynika również, iż sposób sporządzania deklaracji VAT-7 przyjęty przez Wnioskodawcę polega na wpisaniu w jej poszczególne pola części C.1 sum wynikających z rejestrów sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powołane regulacje prawne i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż w sytuacji przenoszenia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7) sum wynikających z ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę, przy zastosowaniu przewidzianych przepisami prawa zaokrągleń, możliwe jest, iż kwota podatku wykazanego w pozycjach 27 i 29 deklaracji jest różna od iloczynu wartości sprzedaży bez podatku w poszczególnych stawkach (7% i 22%) i właściwej stawki podatkowej.

W świetle powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, iż ustawodawca nie przewidział sposobu wyliczenia podatku należnego przy sporządzaniu deklaracji dla podatku od towarów (VAT-7) polegającego na wyliczeniu iloczynu wartości sprzedaży bez podatku wykazanej w deklaracji i właściwej stawki podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie stanowi oceny postępowania organu podatkowego, lecz jest wykładnią przepisów prawa podatkowego zastosowaną względem przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, zadanego pytania oraz odnosi się do stanowiska zajętego przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany, któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.