Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-628/08-5/EWW
z 16 października 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-628/08-5/EWW
Data
2008.10.16
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Inne grupy podatników
Podatek od towarów i usług --> Miejsce świadczenia --> Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług --> Miejsce świadczenia usług
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Szczególne przypadki zastosowania stawki 0% --> Szczególne przypadki zastosowania stawki 0%
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Przepisy ogólne --> Definicje legalne
Słowa kluczowe
miejsce świadczenia usług
podatnik
spedycja
stawki podatku
transport
transport międzynarodowy
usługi pomocnicze
usługi transportowe
Istota interpretacji
Mając na względzie powyższe stwierdza się, iż wykonywana przez Spółkę usługa, stanowi usługę transportu międzynarodowego, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy.
Na całą usługę transportu międzynarodowego mogą składać się cząstkowe usługi transportu towarów, dokonywane na poszczególnych odcinkach przez przewoźników działających na zlecenie Zainteresowanego. W przedmiotowej sytuacji, liczba poszczególnych przewoźników dokonujących transportu towarów jest bez znaczenia, aby Wnioskodawca uznał nabywane usługi za usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy. Do świadczonych przez Zainteresowanego usługi transportu międzynarodowego, stosuje się stawkę podatku w wysokości 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, bowiem spełnia on warunki dowodowe niezbędne do jej zastosowania, wynikające z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy. Biorąc powyższe pod uwagę, również dla nabywanych usług transportu międzynarodowego, Zainteresowany będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0 %. Usługi transportu międzynarodowego, podlegają opodatkowaniu w każdym państwie, przez terytorium którego przebiega trasa przejazdu, według zasad w nim określonych. Dlatego opodatkowaniu w Polsce podlega jedynie część odcinka przebiegającego na terytorium kraju, zaś pozostała jego część pozostaje poza polską jurysdykcją. Świadczona usługa transportu międzynarodowego ma na celu dostarczenie towarów z kraju trzeciego do nabywcy na terytorium Polski. Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca podejmuje się dokonania wszelkich czynności niezbędnych do realizacji zlecenia. W związku z powyższym, usługi transportu towarów oraz pozostałe świadczone czynności składają się na jedną usługę, stanowiącą dla konsumenta cel sam w sobie. Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie usług transportu międzynarodowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.) o pełnomocnictwo oraz pismem z dnia 26 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny.
Oprócz powyższych usług transportowych, X podejmuje się również wykonania na rzecz T(...) szeregu czynności pomocniczych w stosunku do samego transportu towarów, np.: czynności przedstawicielstwa celnego w miejscu clenia towarów, reprezentacji podatkowej, rozliczenia dla celów VAT, gromadzenia niezbędnej dokumentacji itp. Wykonanie tych czynności Spółka również podzleca podmiotom zewnętrznym, np. wspomnianym wyżej spedytorom i przewoźnikom.
Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi pomocnicze do usług transportowych, to wszelkie czynności niezbędne do przetransportowania towarów z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia. Konieczność wykonania takich czynności wynika m.in.: ze specyfiki wybranego środka transportu, obranej trasy, jak również wybranego przez klienta sposobu rozliczenia należności celno-podatkowych, związanych z przywozem towarów na obszar Wspólnoty Europejskiej. Świadczone usługi pomocnicze obejmują, w szczególności:
Zainteresowany zaznaczył, iż do tej pory nie weryfikował, w odniesieniu do każdego pojedynczego zdarzenia, czy wartość świadczonych przez niego usług została wliczona do podstawy opodatkowania z tytułu importu na terytorium innego kraju członkowskiego Wspólnoty Europejskiej. W związku z faktem, iż fizycznym zgłoszeniem towarów do odprawy celnej zajmuje się zleceniobiorca, Spółka nie wie, jak kwestia ta kształtować będzie się również w przyszłości. Spółka wyjaśniła, iż świadczenie ww. usług nie odbywa się w oparciu o zawarte w formie pisemnej kompleksowe umowy, lecz jedynie zlecenia na konkretne frachty (przewozy). Podejmując się zlecenia Wnioskodawca zobowiązuje się również do wykonania wszelkich innych czynności, które umożliwią wykonanie przedmiotu zlecenia, czyli transportu towaru. W celu wykonania zlecenia, Zainteresowany zawiera jedną umowę, na przetransportowanie konkretnego towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia, która to umowa zawiera również zobowiązanie do wykonania wszelkich innych czynności (np. usług pomocniczych), które umożliwią wykonanie głównego zadania, czyli transportu.
Zainteresowany wskazuje, iż zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się, m.in. „(...) przewóz lub inny sposób przemieszczenia towarów: (...) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju (...)”. X podejmuje się, wobec swojego klienta (np. T(...)) przetransportowania należących do niego towarów z miejsca nadania leżącego poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium Polski. Jednocześnie, ustawa o VAT nie uzależnia klasyfikacji usług transportu, jako transportu międzynarodowego od miejsca dokonania odprawy celnej towarów. W związku z powyższym, Spółka stwierdziła, iż usługi transportu świadczone przez nią, stanowią usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT.
Spółka zaznaczyła, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, „podatnikami są również osoby prawne (...) będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę (...) poza terytorium kraju”. W konsekwencji, jeżeli tylko przewoźnik (spedytor) wykonujący transport na zlecenie X nie posiada na terytorium Polski siedziby, podmiotem obowiązanym do rozliczenia VAT w Polsce może stać się X (import usług). W efekcie, Spółka musi dokonać właściwej klasyfikacji nabywanych usług, m.in. w celu ustalenia podstawy opodatkowania stawki VAT. Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się, m.in. „(...) przewóz lub inny sposób przemieszczenia towarów: (...) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju (...)”. Jak wynika ze stanu faktycznego, X zleca zewnętrznym przewoźnikom usługi transportu towarów, przy czym miejsce nadania tych towarów jest położone poza terytorium Unii Europejskiej, zaś miejsce ich przyjazdu (przeznaczenia) jest położone na terytorium Polski. Jednocześnie należy stwierdzić, iż ustawa o VAT nie uzależnia klasyfikacji usług transportu, jako transportu międzynarodowego, od liczby podmiotów odpowiedzialnych za transport. Przeciwnie, zdaniem Spółki podmioty te są jedynie kontynuatorami podróży rozpoczętej poza terytorium Wspólnoty, a która ma się zakończyć w Polsce.
W związku z powyższym, Zainteresowany stwierdził, iż nabywane przez niego usługi transportu stanowią usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, niezależnie od liczby przewoźników obsługujących na jego zlecenie poszczególne odcinki podróży towarów.
Jak stanowi art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego „(...) są w przypadku transportu: towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora) (...)”. Spółka posiada kopie AWB lub konosamentów morskich dotyczących transportu towarów z miejsca ich nadania poza terytorium Wspólnoty, do miejsca odprawy celnej na terytorium Wspólnoty (np. do Frankfurtu lub Hamburga w Niemczech). Posiada również kopie listów przewozowych w transporcie drogowym (CMR) dotyczących transportu z miejsca clenia towarów do miejsca docelowego w Polsce (np. do B(...)). Z uwagi na wzajemne powiązanie powyższych dokumentów (poprzez figurujące na CMR numery AWB lub konosamentów morskich) Zainteresowany stwierdził, iż w sposób jednoznaczny potwierdzają one przekroczenie granicy z państwem trzecim. Mając na uwadze, iż Spółka posiada również faktury wystawione przez przewoźników (spedytorów), ma ona prawo stosować stawkę VAT w wysokości 0%, zarówno do nabywanych, jak i świadczonych usług transportu międzynarodowego. Wnioskodawca zaznacza również, iż w opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym zastosowanie stawki VAT w wysokości 0% jest dodatkowo uzależnione od posiadania dokumentu potwierdzonego przez urząd celny „z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów”. Należy bowiem zaznaczyć, iż powyższy przepis ma zastosowanie jedynie w sytuacji, w której transportowane towary są przedmiotem importu w Polsce. Tymczasem, z uwagi na fakt, iż transportowane towary podlegają odprawie celnej w Niemczech, są w Polsce przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach polskich organów podatkowych. Przykładowo, w postanowieniu z dnia 22 lipca 2005 r. Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu (sygn. PSUS/PPOI-443/193/05/MS) stwierdził, iż „w omawianej sytuacji nie ma zastosowania przepis art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy stanowiący, że w przypadku towarów importowanych, oprócz powyższych dokumentów, wymagany jest dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Sytuacja taka może mieć miejsce, gdy import towarów zostaje dokonany na terenie kraju (w Polsce powstaje dług celny w przywozie). Tylko wówczas import podlega regulacjom zawartym w ustawie odnośnie powstania obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania oraz zasad wymiaru i poboru podatku z tytułu importu towarów. Dokonanie importu na terenie innego państwa członkowskiego wyklucza stosowanie przepisu art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy”.
Spółka podkreśliła, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania § 4b Rozporządzenia Ministra Finansów. Po pierwsze, przepis ten stanowi, iż miejscem świadczenia usług transportowych jest terytorium Polski „w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego (...)”. Tymczasem, w opisanym stanie faktycznym dochodzi do świadczenia usług transportu międzynarodowego w ramach tzw. transportu kombinowanego, czyli za pomocą różnych środków transportu, np. statkiem i samochodem lub samolotem i samochodem. Nie jest zatem wypełniona dyspozycja powyższego przepisu. Takie rozumienie § 4b rozporządzenia Ministra Finansów potwierdza decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2006 r. (sygn. 401/HTI/4407/14-44/05/EN). W odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego, w którym transport międzynarodowy z Polski przez terytorium innego państwa członkowskiego do państwa spoza terytorium Unii Europejskiej organizowany był z wykorzystaniem transportu kombinowanego, powyższy organ podatkowy stwierdził: „(...) w myśl § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (...), w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju. Organ odwoławczy podkreśla, iż tylko w sytuacji świadczenia usługi transportu międzynarodowego za pomocą ww. środków transportu miejscem świadczenia ww. usługi będzie terytorium kraju i podlegać będzie ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 0%. Na podstawie powyższej wykładni, organ następnie stwierdził, iż „(...) usługa transportu międzynarodowego (...) podlega opodatkowaniu VAT w wysokości 0% (...) w części usługi wykonywanej na terytorium Polski, a poza tym terytorium czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (...)”. Ponadto, zdaniem Spółki, zastosowanie powyższego przepisu w przedmiotowym stanie faktycznym byłoby sprzeczne z celem jego wprowadzenia, którym było uproszczenie rozliczeń z tytułu VAT. Należy bowiem pamiętać, iż w obliczu braku tego przepisu, podmioty świadczące usługi transportu morskiego i lotniczego (rozpoczynającego lub kończącego się w Polsce), musiałyby dokonywać podziału pokonanej trasy na odcinek krajowy i zagraniczny, co w przypadku tych rodzajów transportu mogłoby okazać się problematyczne. Tym samym, z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym stanie faktycznym transport morski i lotniczy rozpoczyna się i kończy poza terytorium Polski, zastosowanie w przedmiotowej sytuacji powyższego przepisu byłoby nieuzasadnione. Dodatkowo Spółka zaznaczyła, że pomimo odrębnego uregulowania umowy spedycji na gruncie przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), usługi spedycji muszą być traktowane, dla celów VAT jako tożsame z usługami transportu, co oznacza iż rozróżnienie ich, w kontekście opodatkowania VAT, jest bezcelowe. W przeciwnym razie ustawa o VAT byłaby niezgodna z Dyrektywą 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej. Przykładowo bowiem, zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT w związku z ust. 6, zasady ustalania miejsca świadczenia usługi spedycji związanej bezpośrednio z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów są identyczne jak zasady dotyczące samej wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów. Dyrektywa VAT nie wprowadza żadnego specjalnego przepisu w tym kontekście dla usług spedycyjnych. Jeśli zatem usługi spedycyjne w swej naturze nie są tożsame z usługami transportowymi, wówczas podlegałyby zgodnie z Dyrektywą VAT opodatkowaniu w miejscu siedziby świadczącego. Tym samym cyt. przepis ustawy o VAT byłby sprzeczny z Dyrektywą VAT. Mając na uwadze konieczność dokonywania tzw. prowspólnotowej wykładni przepisów prawa krajowego, usługi spedycji należy traktować dla celów VAT, jako tożsame z usługami transportu. Tym samym wyraźne odwołanie ustawodawcy do usług spedycji, poczynione m.in.: w art. 83 ust. 3 pkt 3 lub art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a i b, może mieć charakter wyłącznie doprecyzowujący, mający na celu zapewnienie traktowania usług spedycji w taki sam sposób jak usług transportu.
Spółka zaznaczyła, iż w celu określenia konsekwencji podatkowych opisanych w stanie faktycznym czynności pomocniczych niezbędne jest odwołanie się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: „ETS”) w zakresie tzw. świadczeń złożonych (ang. composite supply). Należy przy tym mieć na uwadze, iż jak wskazano m.in. w piśmie Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej z dnia 1 lutego 2007 r. przesłanym przez Ministerstwo Finansów w dniu 11 stycznia 2008 r. Dyrektorom Izb Skarbowych, orzeczenie ETS „znajduje zastosowanie w odniesieniu do podobnych problemów prawnych i stanowi źródło prawa np. stanowiąc zasady prawa wspólnotowego, zasady interpretacji przepisów tego prawa lub orzekając nieważność przepisów lub aktów prawnych UE”. Zgodnie z orzecznictwem ETS, każda czynność (tj. świadczenie usług bądź dostawa towarów) podlega, z zasady, odrębnemu opodatkowaniu. Tym niemniej występują również sytuacje, w których zestaw czynności traktowany jest, dla celów VAT, jako jedna kompleksowa usługa (bądź dostawa towarów). Przykładowo, zgodnie z orzeczeniem ETS w sprawie Levob Verzekeringen BV (C 41/04) „(...) jeżeli dwa lub więcej elementów bądź czynności (...) jest ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą, w aspekcie gospodarczym, jedną transakcję, której dzielenie miałoby charakter sztuczny, to wszystkie te elementy bądź czynności stanowią pojedynczą dostawę do celów stosowania VAT”. Podobnie w orzeczeniu w sprawie Card Protection Plan Ltd. (C-349/96) ETS stwierdził, iż „do pojedynczej dostawy dochodzi w szczególności w sytuacji, w której jeden lub więcej elementów jest traktowane jako usługa główna zaś jeden lub więcej elementów jest traktowane jako usługa pomocnicza, która korzysta z implikacji podatkowych usługi głównej. Usługa musi być traktowana jako usługa pomocnicza w stosunku do usługi głównej jeśli nie stanowi dla klienta celu samego w sobie, lecz środek lepszego korzystania z usługi głównej”. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, zasadniczym celem świadczenia X jest przewiezienie towarów z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia. Wszelkie pozostałe czynności, np. przedstawicielstwo w sprawach celnych, mają charakter pomocniczy. Nie stanowią one bowiem głównego przedmiotu zainteresowania kontrahenta, lecz wynikają z konieczności uwarunkowanej czynnikami zewnętrznymi, np. konieczności zgłoszenia towarów niewspólnotowych do odprawy celnej. Czynności mają wręcz na celu tylko umożliwienie wykonania usługi głównej, którą jest transport. Jednocześnie, nie ulega wątpliwości, iż te czynności pomocnicze są ściśle powiązane z samym transportem (gdyby nie odbywał się transport, niepotrzebne byłyby również czynności pomocnicze). Należy zatem stwierdzić, iż czynności pomocnicze, zarówno nabywane przez Wnioskodawcę, jak i sprzedawane kontrahentom, stanowią, dla celów VAT element usługi głównej, jaką jest transport. W konsekwencji, nie powinny być sztucznie wydzielane z samej usługi transportu, a wręcz przeciwnie - powiększać kwotę należną z tytułu świadczenia usług transportu.
Przykładowo, w orzeczeniu z dnia 5 lipca 2006 r. (sygn. l FSK 945/05) Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, iż „w przypadku czynności o kompleksowym charakterze (...), na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług należy przyjmować jednolitą stawkę, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej”.
Innym przykładem jest postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 21 kwietnia 2005 r. (sygn. PP/443-41-1/05), w którym organ podatkowy stwierdził: „skoro bowiem sprzedawany jest towar wraz z jego transportem, przy czym obydwie te czynności świadczy ten sam podmiot, to dla celów podatku VAT mamy do czynienia z jednorodną czynnością, czyli ze sprzedażą towaru, choć z pomocniczymi czynnościami towarzyszącymi tej czynności głównej. Za taką należy uznać tylko i wyłącznie sprzedaż towaru”. Do podobnych wniosków doszedł również Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z dnia 29 kwietnia 2005 r. (sygn. 1473/WV/443/28/31/2005/GW) oraz Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 24 sierpnia 2005 r. (PV/443-222/IV/2005/DP).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz podmiotu polskiego, usługi polegające na zorganizowaniu transportu towarów z kraju znajdującego się poza Unią Europejską do Polski. Towar transportowany jest drogą morską lub lotniczą z kraju trzeciego na terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej (np. Niemiec), gdzie podlega odprawie celnej, a następnie transportem drogowym na terytorium Polski. Biorąc pod uwagę brzmienie art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy, Zainteresowany świadczy usługi transportu międzynarodowego.
Na całą usługę transportu międzynarodowego mogą składać się cząstkowe usługi transportu towarów, dokonywane na poszczególnych odcinkach przez przewoźników działających na zlecenie Zainteresowanego. W przedmiotowej sytuacji, liczba poszczególnych przewoźników dokonujących transportu towarów jest bez znaczenia, aby Wnioskodawca uznał nabywane usługi za usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy.
Przez import – zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy – rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.
Z informacji przedstawionych przez Zainteresowanego wynika, iż organizuje on transport towarów z kraju trzeciego na terytorium Polski. W przedmiotowej sytuacji nie występuje import towarów w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy, w związku z tym nie znajdzie zastosowania art. 83 ust. 5 pkt 2 ustawy, ponieważ odprawa celna odbywa się w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej (np. Niemcy). W związku z tym, do świadczonych przez Zainteresowanego usługi transportu międzynarodowego, stosuje się stawkę podatku w wysokości 0%, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, bowiem spełnia on warunki dowodowe niezbędne do jej zastosowania, wynikające z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy. Biorąc powyższe pod uwagę, również dla nabywanych usług transportu międzynarodowego, Zainteresowany będzie miał prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0 %.
W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.
Wskazując przytoczony art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, usługi transportu międzynarodowego, podlegają opodatkowaniu w każdym państwie, przez terytorium którego przebiega trasa przejazdu, według zasad w nim określonych. Dlatego opodatkowaniu w Polsce podlega jedynie część odcinka przebiegającego na terytorium kraju, zaś pozostała jego część pozostaje poza polską jurysdykcją. Tut. Organ zwraca uwagę na brzmienie § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w którym określono, iż w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.
Z informacji wskazanych we wniosku wynika, iż Zainteresowany zawiera jedną umowę, na przetransportowanie konkretnego towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia, która określa również zobowiązanie do wykonania wszelkich innych czynności (np. usług pomocniczych), które umożliwiają wykonanie zadania głównego, czyli transportu. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż Spółka wykonuje usługę transportową. Usługi te należy traktować jako czynności wchodzące w skład jednej usługi, podlegającej opodatkowaniu wg zasad określonych dla usługi głównej. Pojedyncze świadczenie występuje wówczas, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę natomiast należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykonania usługi zasadniczej. Świadczona usługa transportu międzynarodowego ma na celu dostarczenie towarów z kraju trzeciego do nabywcy na terytorium Polski. Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca podejmuje się dokonania wszelkich czynności niezbędnych do realizacji zlecenia. W związku z powyższym, usługi transportu towarów oraz pozostałe świadczone czynności składają się na jedną usługę, stanowiącą dla konsumenta cel sam w sobie. Jednocześnie należy zauważyć, iż powołane przez Zainteresowanego wyroki sądów administracyjnych, decyzje i postanowienia organów podatkowych osadzone są w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Tut. Organ zaznacza, iż przedmiotową interpretację indywidualną wydano zgodnie ze stanowiskiem Zainteresowanego, który określił, iż przedmiotem świadczonych przez niego usług są usługi transportu międzynarodowego. W związku z powyższym w interpretacji tej uznano za prawidłowe stanowisko podatnika dotyczące świadczonych przez niego usług transportu międzynarodowego. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga więc kwestii dotyczących spedycji.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.