INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P… Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008r. (data wpływu 24 września 2008r.) uzupełnionego pismem z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu 28 listopada 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości, na których posadowione są stacje paliw - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości, na których posadowione są stacje paliw. Pismem z dnia 21 listopada 2008r., znak IPPP1-443-1805/08-2/AK (odebranym przez Stronę w dniu 24 listopada 2008r.) wezwano Wnioskodawcę o udzielenie dodatkowych informacji odnośnie przedstawionych w zdarzeniu przyszłym wniosku okoliczności. Spółka udzieliła odpowiedzi na powyższe wezwanie pismem z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu 28 listopada 2008r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest właścicielem nieruchomości zabudowanych stacjami paliw. Nieruchomości te były składnikiem przedsiębiorstwa, które obecny właściciel wniósł aportem do majątku podatnika. Wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa obejmowało wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z prawidłowym funkcjonowaniem firmy. Jedna nieruchomość została zabudowana na stację paliw przed wejściem w życie ustawy o VAT w 1993 roku, a następne nieruchomości powstały w 1995 roku i 1999 roku. Wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa obejmowało m.in. w/w stacje paliw i miało miejsce w 2006 roku.

Ponadto Wnioskodawca pismem z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu 28 listopada 2008r.) uzupełnił przedstawione wyżej okoliczności o następujące informacje.

1. Właścicielem nieruchomości, których dotyczy pytanie, jest podatnik, tj. P… Sp. z o.o. Nieruchomości były wniesione aportem jako elementy przedsiębiorstwa, przez poprzedniego właściciela, który objął udziały w kapitale zakładowym spółki z o.o. P….
2. Nieruchomości były wniesione do majątku podatnika jako elementy przedsiębiorstwa, a aport został dokonany przez PL… Sp. z o.o., tj. poprzedniego właściciela tych nieruchomości.
3. Podatnik, tj. P… Sp. z o.o. nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczających 30% ich wartości początkowej.
4. Poprzedniemu właścicielowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od inwestycji wykonanej w 1991r. (nie było wówczas ustawy o VAT), natomiast w 1995r. i 1999r. przy budowie dwóch stacji paliw odliczenie podatku naliczonego było dokonywane. Odliczenie dotyczyło całości podatku naliczonego i nie było korygowane.
5. Poprzedni właściciel oraz P… Sp. z o.o. nie dokonywały korekty podatku naliczonego.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż nieruchomości wyżej opisanych jest zwolniona z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż składników majątkowych podatnika nabytych przez niego jako aport oznacza, iż nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Tym samym sprzedaż powinna być dokonana z uwzględnieniem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jak dostawa towarów używanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy wskazuje, iż za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast kwestia opodatkowania sprzedaży gruntów, na których posadowione są budynki, budowle lub ich części, została uregulowana w art. 29 ust. 5 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli albo ich części trwale związanych z gruntem.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast m.in. w art. 43 cyt. ustawy Wnioskodawca wskazał sytuacje w jakich wskazana powyżej, podstawowa stawka podatku od towarów i usług nie będzie miała zastosowania.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Natomiast przez towary używane, w myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Nadmienić ponadto należy, ż zgodnie z ustawą z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 Nr 209, poz. 1320) z dniem 1 stycznia 2009r. przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 będzie zwalniał od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast definicja towaru używanego, określona w art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, od dnia 1 stycznia 2009r. stanowić będzie, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zatem z dniem 1 stycznia 2009r. budynki i budowle nie będą się już mieścić w kategorii towarów używanych, zaś dla zwolnienia ich dostawy z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ustawodawca przewidział przepisy, które będą obowiązywać od dnia 1 stycznia 2009r. na podstawie ww. ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, tj. przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku używanych budynków, budowli lub ich części ustawodawca, w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, określił dodatkowe zastrzeżenie warunkujące prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (który zostaje uchylony z dniem 31 grudnia 2008r. ww. ustawą z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw), zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Jak wynika z powyższego, budynek jest towarem w rozumieniu ustawy o VAT, zaś jego dostawa po spełnieniu przesłanek przewidzianych w powyższych uregulowaniach może zostać zwolniona z opodatkowania.

Analiza wskazanych powyżej regulacji prawnych art. 43 ust. 2 pkt 1 i art. 43 ust. 6, ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r., prowadzi do wniosku, iż w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części posiadających status „towaru używanego”, podatnik ma prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT, gdy nie zostały spełnione łącznie przesłanki wykluczające zwolnienie, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004r.

Pojęcie budynków i budowli, lub ich części nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też należy skorzystać z definicji zawartych w innych przepisach prawa, tj. w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity – Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz.1118). Zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast art. 3 pkt 3 tej ustawy wskazuje, iż budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż jest właścicielem nieruchomości zabudowanych stacjami paliw. Nieruchomości te były składnikami przedsiębiorstwa, które zostało wniesione do Spółki w formie aportu w 2006 roku. Wniesienie aportu w formie przedsiębiorstwa obejmowało wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z prawidłowym jego funkcjonowaniem. Spółka wskazała ponadto, iż jedna z nieruchomości została zabudowana stacją paliw w 1993 roku, a następne nieruchomości w 1995 roku i 1999 roku. Wnioskodawca wskazał również, iż nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości przekraczających 30% ich wartości początkowej. Z informacji przedstawionych przez Spółkę wynika, iż z uwagi na to, iż nieruchomości zostały wniesione do majątku Spółki w formie aportu, nie przysługiwało jej prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem tych nieruchomości, zabudowanych stacjami paliw w latach 1993, 1995 i 1999.

Z przedstawionych okoliczności wynika więc, iż od końca roku, w którym zakończono budowę stacji paliw, minęło więcej niż 5 lat, gdyż wskazane we wniosku obiekty zostały wybudowane w latach 1993r. – 1999r. Wobec czego warunek uznania stacji paliw, o których mowa we wniosku za towary używane, w świetle art. 43 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, został spełniony. Przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem tych nieruchomości. Dlatego też biorąc pod uwagę okoliczności wskazane w niniejszym wniosku, stwierdzić należy, iż warunek wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r. (na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług) dla zastosowania zwolnienia przy sprzedaży stacji paliw jako towarów używanych, został spełniony.

Ponadto, jak wynika z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę, Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenia, przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, iż dostawa budynków – stacji paliw posadowionych na nieruchomościach, które mają być przedmiotem sprzedaży, objęta będzie zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Pomimo bowiem iż Wnioskodawca użytkował przedmiotową nieruchomość, a także budynki na niej się znajdujące, w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych, to nie poniósł wydatków na modernizację tych obiektów, przekraczających 30% ich wartości początkowej, a więc przesłanki wykluczające zwolnienie, o których mowa w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o VAT nie zostały spełnione łącznie.

Zatem sprzedaż składników majątkowych w postaci wymienionych we wniosku stacji paliw, będących towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, zwolniona będzie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, gdyż Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, a w stosunku do budynków, które były użytkowane przez Wnioskodawcę w okresie krótszym niż 5 lat nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyłyby 30% ich wartości początkowej.

Jednocześnie przypomnieć należy, iż na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320) z dniem 1 stycznia 2009r. przepis art. 43 ust. 1 pkt 6 zostaje uchylony, a art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 2 z tym samym dniem ulegają zmianie.

Ponadto wskazać należy, ż z dniem 1 stycznia 2009r. zmianie ulega przepis art. 43 ust. 10, a jego brzmienie od tej daty, na mocy ww. ustawy z dnia 7 listopada 2008r. stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ponadto zgodnie z ww. ustawą z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, z dniem 1 stycznia 2009r. zostaje wprowadzony przepis art. 43 ust. 10a, w myśl którego zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Natomiast art. 43 ust. 7a, który będzie obowiązywał od dnia 1 stycznia 2009r., wprowadzony ww. ustawą z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, stanowi, iż warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy, które będą obowiązywały od dnia 1 stycznia 2009r. na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), Wnioskodawca przy dostawie stacji paliw wybudowanych w latach 1993, 1995 i 1999 będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz art. 43 ust. 7a tej ustawy.

Wątpliwości Spółki budzi sposób opodatkowania sprzedaży nieruchomości, na których posadowione są stacje paliw, o których mowa we wniosku, wybudowane w latach: 1993, 1995 i 1999, tzn. czy przy dostawie przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) oraz okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż z uwagi na to, iż przy dostawie stacji paliw posadowionych na nieruchomościach, które mają być przedmiotem sprzedaży, należy zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, to również dostawa tej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na co wskazują uregulowania cytowanego już art. 29 ust. 5 cyt. ustawy. Również przepisy art. 29 ust. 5 (niezmienionego ww. ustawą z dnia 7 listopada 2008r.) w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz art. 43 ust. 7a, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009r., zmienione lub wprowadzone ww. ustawą z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), wskazują na stosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług przy dostawie nieruchomości zabudowanych stacjami paliw w latach 1993, 1995 i 1999, o których mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.