Interpretacja Izby Skarbowej w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu
PBF.E/4117-0013/09
z 16 marca 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
PBF.E/4117-0013/09
Data
2009.03.16



Autor
Izba Skarbowa w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Wyłączenia przedmiotowe


Słowa kluczowe
hodowla


Pytanie podatnika
- o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w przypadku, gdy nie zachowa wymaganych terminów dla działalności rolniczej, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).


Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia (zatytułowanego odwołaniem) z dnia 25.01.2006r. wniesionego przez Pana Marka O. zam. Sz. ../., B. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Braniewie z dnia 18.01.2006r. Nr PD1/415-11/05, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego, uznające, iż stanowisko Wnioskodawcy dotyczące niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej - jest nieprawidłowe:

odmawiam zmiany postanowienia organu podatkowego I instancji i stwierdzam, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w piśmie z dnia 7.12.2005r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2005 roku Pan Marek O. zwrócił się z prośbą do Urzędu Skarbowego w Braniewie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w przypadku, gdy nie zachowa wymaganych terminów dla działalności rolniczej, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). W uzasadnieniu wniosku Podatnik poinformował, że prowadzi gospodarstwo rolne, a w ramach tego gospodarstwa prowadzi produkcję zwierzęcą typu trzoda chlewna i drób rzeźny. Pan Marek O. podał, iż na skutek rozwoju nauki i postępu genetycznego biologiczny wzrost drobiu rzeźnego do wagi ubojowej w niektórych przypadkach może nastąpić szybciej niż 6 tygodni, a więc przed upływem terminu przetrzymywania drobiu rzeźnego (innego niż gęsi i kaczki) wskazanego w art. 2 ust. 2 ww. ustawy. Wobec tego przed upływem okresu 6 tygodni może nastąpić przekazanie drobiu rzeźnego do uboju. W związku z tym Strona zwróciła się z pytaniem, czy w przypadku, gdy nie zachowa minimalnego okresu przetrzymywania zakupionego drobiu rzeźnego i w tym terminie odsprzeda je do uboju ma zarejestrować dział specjalny produkcji rolnej. Przedstawiając własne stanowisko Pan Marek O. stwierdził, że ,,nie będzie to dział specjalny, ponieważ art. 2 ust. 3 powyższej ustawy mówi, że: Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ,,in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnia drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym”.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Braniewie postanowieniem z dnia 18.01.2006r. Nr PD1/415-11/05, wydanym w trybie art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, udzielił interpretacji, że Wnioskodawca przedstawił nieprawidłowe stanowisko o niepodleganiu opodatkowaniu podatkiem dochodowym dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Organ I instancji uznał, iż w przedmiotowej sprawie, niezachowanie minimalnego okresu przetrzymywania drobiu rzeźnego opisane przez Pana Marka O. we wniosku z dnia 7.12.2005r., nie spełnia kryteriów działalności rolniczej, określonej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym prowadzona w takim przypadku działalność stanowi dział specjalny produkcji rolnej zgodnie z art. 2 ust. 3 ww. ustawy i jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Podatnik na powyższe postanowienie złożył zażalenie z dnia 25.01.2006r. (zatytułowane odwołanie), w którym zarzucił postanowieniu organu podatkowego I instancji naruszenie pojęcia gospodarstwa rolnego i działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pan Marek O. poinformował, iż prowadząc chów drobiu rzeźnego w stanie nieprzetworzonym, nie jest w stanie stwierdzić, czy będzie to działalność rolnicza, czy dział specjalny, ponieważ nie wie w jakim okresie brojlery osiągną wagę rzeźną. Z tego względu Strona uważa, iż brak jest możliwości rejestracji działu specjalnego produkcji rolnej zgodnie z art. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według Pana Marka O. interpretacja Urzędu Skarbowego jest niewłaściwa również z tego powodu, iż narusza pojęcie działu specjalnego z art. 2 ust. 3 ww. ustawy ,,działami specjalnymi są (...) poza gospodarstwem rolnym”.Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, po przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania podatkowego, decyzją z dnia 10.04.2006r. Nr PM/E-4117-1/3/06, odmówił zmiany zaskarżonego postanowienia organu podatkowego I instancji. Ww. organ stwierdził, że działalność (hodowla i chów brojlera kurzego), o którą pyta Pan Marek O. jest działem specjalnym produkcji rolnej, stosownie do zapisu art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność ta jest prowadzona przez Wnioskodawcę w rozmiarach przekraczających wielkości określone w załączniku Nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przypadku, gdy nie zostaną zachowane minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, licząc od dnia ich nabycia, o których mowa w art. 2 ust. 2 ww. ustawy, nie mamy do czynienia z działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność taka nie może być zaliczona do działów specjalnych produkcji rolnej. Wobec tego taka działalność jest działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik, nie zgadzając się z ww. rozstrzygnięciem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, który wyrokiem z dnia 19 lipca 2006r. Sygn. akt I SA/Ol 285/06 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 10.04.2006r. Nr PM/E-4117-1/3/06.

Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrując skargę stwierdził, że organ winien rozważyć, nawiązując do stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę, czy przedstawiony przez Niego rodzaj działalności należy zakwalifikować jako działalność rolniczą niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też jako dział specjalny produkcji rolnej w rozumieniu art. 2 ust. 3 tej ustawy, a następnie wypowiedzieć się co do sytuacji, gdy nie zostaną zachowane minimalne terminy przewidziane w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Sądu, organ odwoławczy powinien jednoznacznie wypowiedzieć się w sprawie interpretacji dokonanej przez organ pierwszej instancji.

W dniu 24.10.2006r. do organu podatkowego II instancji wpłynęły akta podatkowe Pana Marka O. wraz z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 19 lipca 2006r. Sygn. akt I SA/Ol 285/06.

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, po rozpatrzeniu zażalenia Strony, mając na uwadze wytyczne Sądu przedstawione w powyższym wyroku, decyzją z dnia 27.11.2006r. Nr PM/E-4117-1/6/06, uchylił w całości postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Braniewie z dnia 18.01.2006r. Nr PD1/415-11/05 i stwierdził, iż stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 7.12.2005r. jest prawidłowe. W decyzji ww. organ wskazał, że działalność (hodowla i chów brojlera kurzego), w przypadku gdy nie zostaną zachowane minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, licząc od dnia ich nabycia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest działem specjalnym produkcji rolnej, a tym samym nie ma konieczności zarejestrowania działu specjalnego produkcji rolnej. Jednakże z uwagi na niespełnienie warunku do zaliczenia tej produkcji do działalności rolniczej, działalność ta będzie stanowić pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaną na zasadach ogólnych.

W dniu 2.01.2007r. wpłynęła skarga Pana Marka O. złożona na ww. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpatrzeniu skargi wyrokiem z dnia 10 maja 2007 roku Sygn. akt I SA/Ol 33/07 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 27 listopada 2006r. Nr PM/E-4117-1/6/06.

Sąd w powyższym wyroku stwierdził, że Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie nieprawidłowo odczytał ocenę prawną zawartą w orzeczeniu z dnia 19 lipca 2006r., co doprowadziło do wydania decyzji, która w sposób oczywisty narusza art. 2 ust. 3 oraz art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych na tle stanu faktycznego sprawy. Sąd wskazał, że zasadniczy problem w prawidłowym odczytaniu art. 2 ust. 2 i art. 2 ust. 3 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika z tego, iż w definicji działalności rolniczej zawartej w art. 2 ust. 2 ustawodawca wskazał, że działalnością rolniczą jest także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynoszą co najmniej: miesiąc – w przypadku roślin, 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek, 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego, 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt – licząc od dnia nabycia.

Sąd podkreślił, iż podstawową regułą wykładni językowej jest, aby różnym zwrotom nie nadawać tego samego znaczenia, a tym samym zwrotom nie nadawać różnych znaczeń. Jeżeli ustawodawca wprowadza różne terminy, to nadaje im różne znaczenie. Skoro więc w części pierwszej art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono, że działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych (wytwarzanie = produkcja) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, to użycie w drugiej części pojęcia działalności rolniczej sformułowania ,,okresy przetrzymywania zakupionych roślin i zwierząt” oznacza, że co do zasady nie chodzi tu o produkcję rolną, a o inną działalność. Wynika to z faktu uwzględniania przez ustawodawcę podatkowego mogącej występować na gruncie prawa cywilnego praktyki zawierania umów sprzedaży przez osoby nie zajmujące się działalnością rolniczą z producentami rolnymi, których przedmiotem są produkty jeszcze nie wytworzone (rzeczy przyszłe, ,,zboża na pniu” itp.) i swobodnego kształtowania momentu przejścia na kupującego korzyści i ciężarów w związku z zakupem. Jednocześnie, gdy chodzi np. o zwierzęta oczywistym jest, że w okresie ,,przetrzymywania” konieczne jest dokonywanie zabiegów hodowlanych, tj. karmienia, pojenia itd.

Pojęcia ,,przetrzymywania” i wskazanych w omawianym przepisie okresów, które powodują, że to przetrzymywanie uznaje się za działalność rolniczą, nie należy odnosić do sytuacji, w której w normalnych warunkach chowu i hodowli, na skutek postępu biologicznego i zabiegów pielęgnacyjnych producent drobiu rzeźnego osiągnie produkt gotowy do zbycia w okresie krótszym niż wskazany w art. 2 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (winno być: art. 2 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).Sąd wskazał, że o ile słuszne jest stanowisko Podatnika, zawarte w skardze, że nie przetrzymuje zwierząt, a prowadzi ich chów, to przecież sam w pytaniu skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego utożsamiał ten chów z przetrzymywaniem. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zauważył, że Strona w pytaniu przedstawiła sytuację hipotetyczną, albowiem z wyjaśnień Podatnika złożonych w postępowaniu odwoławczym wynika, że cykl produkcyjny, po którym sprzedaje drób rzeźny nie jest krótszy niż 6 tygodni. Sąd podkreślił, że obowiązek podatkowy w podatku dochodowym związany jest z posiadaniem źródła przychodów, a nie z takimi zdarzeniami jak biologiczny wzrost roślin, czy zwierząt. Od tego może zależeć jedynie, czy i w jakim czasie podatnik osiągnie dochód z działalności.

Dodatkowo Sąd podkreślił, iż błąd w prawidłowym odczytaniu omawianych norm polega na przyjęciu, że prowadzenie chowu i hodowli drobiu rzeźnego w obrębie gospodarstwa rolnego wyklucza uznanie tego rodzaju działalności za dział specjalny produkcji rolnej. Sąd wskazał, że w definicji działalności rolniczej, zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca wymieniając rodzaje upraw, chowu i hodowli nie wprowadza kryterium posiadania gospodarstwa rolnego jako warunku uznania wymienionych rodzajów upraw i hodowli (a także sposobów ich prowadzenia – produkcja szklarniowa, pod folią, fermowa) za działalność rolniczą. Wprawdzie przykładowo produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego, hodowla ryb może być prowadzona w warunkach nie posiadania gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, do którego odsyła ust. 4 art. 2, tj. gruntów stanowiących użytki rolne o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, to posiadanie gospodarstwa rolnego nie ma znaczenia dla uznania wskazanych w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rodzajów upraw, hodowli i chowu za działy specjalne produkcji rolnej, z pewnym wyjątkiem. W treści normy prawnej znaczenie ma nie tylko sens słów, czy sformułowań, ale również znaki interpunkcyjne. Użycie w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przecinków oddzielających wymienione w nim rodzaje upraw i hodowli oznacza, że każdy z nich stanowi dział specjalny produkcji rolnej. Natomiast wskazanie w końcowej części przepisu po spójniku ,,oraz” - hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym odnosi się do hodowli właśnie innych zwierząt, a nie do wszystkich wcześniej wymienionych upraw i hodowli. Wniosek taki potwierdzają również wyniki wykładni systemowej, polegającej na porównaniu brzmienia komentowanego przepisu z treścią załącznika nr 2 do ustawy. Wzajemna relacja między art. 2 ust. 2 a art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest taka, że dział specjalny produkcji rolnej zawsze jest działalnością rolniczą, ale nie wszystkie rodzaje upraw, chowu i hodowli będące działalnością rolniczą są działem specjalnym produkcji rolnej. Kryterium zaś wyróżniającym nie jest posiadanie gospodarstwa rolnego, a rodzaje upraw i hodowli oraz ich rozmiar, z wyjątkiem chowu i hodowli zwierząt wymienionych w poz. 15 załącznika nr 2 do ustawy, tzn. chów tych zwierząt, o ile jest prowadzony w gospodarstwie rolnym, nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej. Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 maja 2007 roku Sygn. akt I SA/Ol 33/07 Podatnik złożył skargę kasacyjną, w której przede wszystkim zakwestionował stwierdzenie Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, że prowadzona przez Stronę działalność powinna być kwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 28 listopada 2008r. Sygn. akt II FSK 1133/07 oddalił skargę kasacyjną. W uzasadnieniu wyroku NSA wskazał na błędy formalne skargi uniemożliwiające jej merytoryczne rozpatrzenie.

Akta podatkowe Pana Marka O. wraz z prawomocnym odpisem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 maja 2007 roku Sygn. akt I SA/Ol 33/07 wpłynęły do organu podatkowego II instancji w dniu 27 stycznia 2009r.

Strona, zawiadomieniem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 3.03.2009r. Nr PBF.E/4117-0013/09, wydanym w trybie art. 123 § 1 oraz art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, została poinformowana o możliwości zapoznania się i wypowiedzenia w sprawie zebranego materiału dowodowego. Podatnik z powyższego uprawnienia nie skorzystał.

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie w przedmiotowej sprawie stwierdził, co następuje:

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 roku, organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla z urzędu postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, jeżeli postanowienie między innymi narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590), w sprawie zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej.

Stosownie do art. 7 tej ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007r., z wyjątkiem art. 1 pkt 2, pkt 4-7, pkt 13, pkt 22, art. 3 i art. 4, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2007r.

W związku z powyższymi przepisami organem właściwym do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Braniewie z dnia 18.01.2006r. Nr PD1/415-11/05 jest Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie.

W odpowiedzi na pytanie Pana Marka O. zawarte we wniosku z dnia 7.12.2005r. w zakresie przedstawionej przez Stronę sytuacji hipotetycznej dotyczącej przypadku gdy Podatnik nie zachowa minimalnego okresu przetrzymywania zakupionego drobiu rzeźnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w tym terminie odsprzeda je do uboju, czy wówczas ma zarejestrować dział specjalny produkcji rolnej, organ podatkowy II instancji wyjaśnia:

Z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wynika, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Ustęp 2 tego przepisu stanowi, iż działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 tygodni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt,
licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.Zgodnie z brzmieniem ust. 3a powyższego przepisu, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym "załącznikiem nr 2".Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie podkreśla, że wzajemna relacja między przepisami art. 2 ust. 2 oraz art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest taka, że dział specjalny produkcji rolnej zawsze jest działalnością rolniczą, ale nie wszystkie rodzaje upraw, chowu i hodowli będące działalnością rolniczą są działem specjalnym produkcji rolnej. Kryterium zaś wyróżniającym nie jest posiadanie gospodarstwa rolnego, lecz rodzaje upraw i hodowli oraz ich rozmiar (z wyjątkiem chowu i hodowli zwierząt wymienionych w poz. 15 załącznika nr 2 do ustawy, tzn. chów tych zwierząt, o ile jest prowadzony w gospodarstwie rolnym), aby stwierdzić, czy działalność stanowi dział specjalny produkcji rolnej.

Mając na względzie powyższe, zdaniem organu podatkowego II instancji, działalność (hodowla i chów brojlera kurzego), o którą pyta Pan Marek O. w piśmie z dnia 7.12.2005r., prowadzona zgodnie z oświadczeniem Podatnika z dnia 7.03.2006r. w rozmiarach przekraczających wielkości wymienione w załączniku nr 2 do ww. ustawy (z oświadczenia Pana Marka O. z dnia 7.03.2006r. wynika, że prowadzi On produkcję 160 tysięcy sztuk rocznie brojlera kurzego), jest działem specjalnym produkcji rolnej podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Podatnik powinien zarejestrować dział specjalny produkcji rolnej.

Natomiast, jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 10 maja 2007 roku Sygn. akt I SA/Ol 33/07, okres przetrzymywania zakupionych zwierząt w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost oraz przypadek niezachowania minimalnego okresu ich przetrzymywania, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, nie dotyczy produkcji rolnej (działalności rolniczej), lecz innej działalności, dlatego też ta kwestia nie ma znaczenia i nie wymaga wyjaśnienia w niniejszej odpowiedzi na pytanie Strony zawarte w piśmie z dnia 7.12.2005r.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na niniejszą decyzję służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji. Skargę (w 2 egzemplarzach) wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję - na adres : Izba Skarbowa w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu, Plac Jagiellończyka 5, 82-300 Elbląg. Wyłącznym powodem skargi może być niezgodność decyzji z prawem.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj