INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu 11 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży kompleksu budynków wraz z infrastrukturą towarzyszącą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży kompleksu budynków wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„N” jest właścicielem kompleksu budynków biurowo-gospodarczych wraz z infrastrukturą towarzyszącą, wykorzystywanych do czynności opodatkowanych. Poszczególne obiekty kompleksu są środkami trwałymi "N" i zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Od 1996 roku ww. kompleks był przedmiotem umowy dzierżawy zawartej na okres 5 lat z możliwością przedłużenia jej obowiązywania na dalszy okres. Umowa została przedłużona do 2006 roku, po czym uległa wygaśnięciu. W trakcie obowiązywania umowy dzierżawca uiszczał czynsz dzierżawny, na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę faktur VAT. Dzierżawca za zgodą „N” dokonał modernizacji i ulepszenia jednego z budynków, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych w 1994 roku. Modernizacja została zakończona w 2005 roku. Wydatki poniesione na ulepszenie i modernizację stanowiły ponad 30% wartości początkowej tego budynku. Wartość środka trwałego w księgach rachunkowych została zwiększona na podstawie faktury VAT wystawionej przez dzierżawcę. "N" dokonało obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie ww. faktury. Planowana jest sprzedaż nieruchomości – tj. kompleksu budynków wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. Wnioskodawca poinformował, iż wszystkie budynki wchodzące w skład kompleksu będącego przedmiotem sprzedaży są towarami używanymi, w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.). Przedmiotowe budynki zostały nabyte poprzez nieodpłatne przekazanie od innej jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych, przynależnej do tej samej dyrekcji, na podstawie dokumentów PT – protokołów przekazania środków trwałych z dnia 5 kwietnia 1994 roku. Wartość budynków oraz dotychczasowe umorzenie w księgach przyjęto na podstawie wartości wykazanych w dokumentach PT przez stronę przekazującą. Powyższe przekazanie nie podlegało fakturowaniu. Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług nie przysługiwało w myśl przepisów podatkowych obowiązujących na dzień przekazania środków trwałych, tj. przedmiotowych budynków. Zgodnie z ustawą z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, działalność podstawowa „N”, tj. sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej oraz usługi w zakresie leśnictwa, była zwolniona od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym „N” nie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wyżej opisanego kompleksu wraz ze zmodernizowanym budynkiem jest zwolniona od podatku od towarów usług, czy też podlega opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż kompleksu wraz ze zmodernizowanym budynkiem jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W myśl art. 43 ust. 6 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w art. 43 ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy kompleksu budynków biurowo-gospodarczych wraz z infrastrukturą towarzyszącą, wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy nabyciu tych nieruchomości. Od zakończenia budowy przedmiotowych budynków minęło ponad 5 lat. Kompleks był przedmiotem umowy dzierżawy zawartej na okres 5 lat. Umowa została przedłużona do 2006 roku, po czym uległa wygaśnięciu. Zatem budynki wchodzące w skład kompleksu będącego przedmiotem sprzedaży były użytkowane w okresie dłuższym niż 5 lat, w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto dzierżawca za zgodą "N" dokonał modernizacji i ulepszenia jednego z budynków. Wydatki poniesione na ulepszenie stanowiły ponad 30% wartości początkowej tego budynku. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

W świetle powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, planowana dostawa kompleksu budynków biurowo-gospodarczych będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.