INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedsiębiorstwa Przemysłu Drzewnego Spółka z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008r. (data wpływu 8 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2008r. oraz pismem z dnia 6 października 2008r. (data wpływu 9 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, położonych nań budynków, budowli i innych urządzeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 września 2008r. oraz pismem z dnia 6 października 2008r. (data wpływu 9 października 2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sprawa dotyczy sprzedaży w przyszłości nieczynnego kompleksu przemysłowego, składającego się z trzech zwartych działek o nr: 333/2 i 333/4 (obie niezabudowane) oraz zabudowanej działki nr 333/3, objętych księgami wieczystymi, prowadzonymi przez sąd rejonowy. Działki te, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, mają przeznaczenie przemysłowe i wchodzą w skład przedsiębiorstwa oddanego Wnioskodawcy w dniu 11 maja 2001r. do odpłatnego korzystania na podstawie art. 52 w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy z 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Nie była w nich prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza. W latach 2001 - 2005 cały ten kompleks był wydzierżawiony przez Wnioskodawcę innemu podmiotowi, który prowadził w nim działalność gospodarczą. Nie stanowi on przedsiębiorstwa, ani też zakładu (oddziału) sporządzającego bilans w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Kompleks działek o nr 333/2, 333/3, 333/4 stanowi część przedsiębiorstwa i będzie sprzedawany jako jego składniki majątku.

Jeśli natomiast idzie o zabudowaną działkę nr 333/3, to w okresie od co najmniej siedmiu lat nie poniesiono na położone na niej budynki, budowle i inne urządzenia wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług).

Wniosek składany jest w związku z zamiarem wydzierżawienia tych działek podmiotowi trzeciemu, a w dalszej kolejności - po ich nabyciu od skarbu państwa na własność, względnie w wieczyste użytkowanie (co do budynków i innych urządzeń na własność) - ich sprzedaży temu podmiotowi.

Jak wynika z informacji uzyskanej z Delegatury Ministerstwa Skarbu Państwa, sprzedaż przedsiębiorstwa Wnioskodawcy udokumentowana będzie aktem notarialnym bez wystawiania faktury VAT, czyli bez naliczenia podatku od towarów i usług.

Na działce nr 333/3 oprócz budynków zlokalizowane są suszarnie do drewna oraz wyciąg trocin. Urządzenia te nigdy nie były faktycznie używane przez Wnioskodawcę, lecz przez dzierżawcę w latach 2001-2005r. Od 2005r. do chwili obecnej urządzenia te są nieczynne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w takim stanie faktycznym należy przyjąć, że gdyby obecnie nastąpiło wydzierżawienie tego kompleksu działek innemu podmiotowi, a następnie po ich nabyciu od Skarbu Państwa sprzedaż temu podmiotowi, sprzedaż ta w odniesieniu do działki nr 333/3 i położonych nań budynków i budowli i innych urządzeń winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też nie...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki nr 333/3 oraz położonych nań budynków i budowli objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zwanego dalej podatkiem, przy spełnieniu dwóch warunków. Po pierwsze przedmiot tej dostawy musi odpowiadać definicji towaru używanego. Po drugie przy jego nabyciu nie mogło podatnikowi dokonującemu dostawy przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, za towary używane uznaje się między innymi budynki i budowle, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, upłynęło co najmniej 5 lat. W odniesieniu więc do budynków i budowli, jedynym wyznacznikiem "używania" jest czas, który upłynął od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, w przeciwieństwie do innych towarów, dla których cecha „używania" jest wyznaczona dodatkowo przez drugi element, a mianowicie używanie przez podatnika. W tym kontekście zbędne jest zastrzeżenie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wedle którego zwolnienie dotyczy również budynków i budowli będących między innymi przedmiotem dzierżawy, aczkolwiek pogląd, iż w odniesieniu do budynków i budowli nie jest wymagane „osobiste" używanie przez podatnika - dobitnie potwierdza.

W świetle powyższego budynki i budowle położone na działce nr 333/3 są towarami używanymi.

Wystąpi również drugi niezbędny warunek zwolnienia, a mianowicie przy nabyciu od skarbu państwa przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi między innymi przedmiotowa działka nr 333/3, nie będzie przysługiwało spółce prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jako że sprzedaż przedsiębiorstwa w ogóle nie podlega podatkowi od towarów i usług (art.6 pkt 1 ustawy).

Ponieważ, jak wskazano w pkt 50 niniejszego wniosku, nie miało również miejsca co najmniej od 2001r. ulepszenie przedmiotu przyszłej transakcji, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, przeto zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynków położonych na działce nr 333/3 oraz tej działki zwolnione są od podatku od towarów i usług.

Natomiast odnośnie sprzedaży urządzeń, Wnioskodawca wskazuje, iż według klasyfikacji rodzajowej środków trwałych suszarnie zaliczone zostały do 5-tej grupy- maszyny branżowe specjalistyczne, zaś wyciągi trocin do grupy 6-tej - urządzenia techniczne. Niebędąc zarówno budynkami jak i budowlami, są pozostałymi towarami, o których mowa w art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, używanie tych urządzeń przez dzierżawcę w latach 2001-2005 należy traktować tak, jak używanie przez sprzedawcę w rozumieniu powołanego wyżej art. 43 ust. 2 pkt 2, w związku z czym sprzedaż tych urządzeń również podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (tak WSA w Warszawie w wyroku z 27 kwietnia 2007r. – III SA/Wa 3997/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towaru zawarta została w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którą za towary uznaje się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się :

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło 5 lat,
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego dostawy wyniósł co najmniej pół roku.
   
   

Z treści wniosku wynika, iż od końca roku, w którym zakończono budowę obiektu, minęło więcej niż 5 lat, bowiem zabudowana działka nr 333/3 wchodzi w skład przedsiębiorstwa oddanego Wnioskodawcy w dniu 11 maja 2001r. do odpłatnego korzystania na podstawie art. 52 w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy z 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż przy nabyciu od Skarbu Państwa przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi między innymi przedmiotowa zabudowana działka nr 333/3, nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jako że sprzedaż przedsiębiorstwa w ogóle nie podlega podatkowi od towarów i usług (art. 6 pkt 1 ustawy). Nabycie przedsiębiorstwa będzie udokumentowane aktem notarialnym bez wystawiania faktury VAT, czyli bez naliczenia podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego spełniony zostanie warunek uznania budynków i budowli położonych na działce nr 333/3 za towar używany w świetle art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku używanych budynków, budowli lub ich części ustawodawca określił dodatkowe zastrzeżenie warunkujące prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
   
   

Użycie w tym przepisie sformułowania „użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych” wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację. Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

W przedmiotowej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie – Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie budynków przekraczających 30% wartości początkowej.

Z powyższego wynika, iż budynki i budowle położone na działce nr 333/3 stanowiące przedmiot dostawy są towarem używanym w świetle art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT oraz przy ich nabyciu nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Analogiczne zasady dotyczą zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkami lub budowlami trwale z gruntem związanymi. Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT wynika, iż zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W świetle powyższego w przypadku gdy obecnie nastąpi wydzierżawienie kompleksu działek innemu podmiotowi, a następnie po ich nabyciu od Skarbu Państwa, sprzedaż kompleksu temu podmiotowi, sprzedaż działki nr 333/3 (wchodzącej w skład kompleksu) i położonych nań budynków, budowli będzie objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie ww. art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz art. 29 ust 5 ustawy o VAT. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 333/3 oraz położonych nań budynków i budowli należało uznać za prawidłowe

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż przedmiotem dostawy będą również urządzenia, tj. suszarnie do drewna oraz wyciąg trocin, które niebędąc budynkami ani budowlami są pozostałymi towarami, o których mowa w art. 43 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał, iż urządzenia te nigdy nie były przez niego faktycznie używane, lecz w latach 2001-2005 przez dzierżawcę, a od 2005r. do chwili obecnej urządzenia są nieczynne.

Z treści przepisu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że towarem używanym jest taki towar, który faktycznie znajdował się w używaniu podmiotu dokonującego jego dostawy. Nie jest to zatem towar w ogóle używany, lecz używany przez jego dostawcę w okresie bezpośrednio poprzedzającym dokonanie dostawy. Użytkownikiem dokonującym sprzedaży towaru używanego jest jedynie taki jego właściciel, który w momencie sprzedaży korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa, a nie tylko pobiera z tego towaru pożytki cywilne i inne dochody.

Należy również zaznaczyć, iż w przypadku budynków i budowli ustawa wprost rozciąga zwolnienie przedmiotowe na ich dostawę, nawet gdy są one oddane w najem, dzierżawę, leasing. Skoro jednak ustawa tak stanowi, to przyjąć należy, że względem pozostałych towarów nie uznaje oddania ich w najem, dzierżawę czy leasing za używanie. Gdyby tak było, to nie byłoby potrzeby wyraźnego rozciągania zwolnienia na dostawę oddanych wcześniej w najem (dzierżawę, leasing) budynków lub budowli.

Zatem „używanymi” nie mogą być towary, które były przedmiotem dzierżawy i nie były przez zbywcę faktycznie używane przez wymagany ww. przepisem czas.

A zatem wymienionych we wniosku urządzeń, jako towarów niebędących budynkami ani budowlami, tj.: suszarni do drewna oraz wyciągu trocin, nie można uznać za towar używany bowiem Wnioskodawca faktycznie się nimi nie posługiwał. Oddanie ww. rzeczy ruchomych w dzierżawę powoduje, że nie stanowią one towarów używanych. W tej sytuacji do zbycia ww. urządzeń nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku VAT. Tym samym z uwagi na fakt, iż ustawodawca nie przewidział żadnej preferencyjnej stawki podatku przy ich dostawie zastosowanie znajdzie stawka podstawowa, wskazana w art. 41 ust. 1 ww. ustawy, tj. 22%.

Mając na uwadze wszystkie powyższe ustalenia, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 333/3 i położonych nań budynków, budowli i innych urządzeń, należało uznać je za nieprawidłowe, bowiem zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT będzie miało zastosowanie wyłącznie do sprzedaży gruntu (prawa wieczystego użytkowania gruntu) wraz z położonymi nań budynkami i budowlami, natomiast sprzedaż urządzeń będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22%.

Odpowiedzi udzielono przy założeniu, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowej zabudowanej działki. Jednocześnie zaznacza się, iż prawidłowość sprzedaży kompleksu przez Skarb Państwa dla Wnioskodawcy nie była przedmiotem oceny tutejszego organu.

Na marginesie należy również zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy dwóch działek niezabudowanych wchodzących w skład kompleksu przemysłowego, o którym mowa we wniosku, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania ani nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy podkreślić, iż wskazywany we wniosku wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2007r. sygn. akt III SA/Wa 3997/06, dotyczy konkretnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Rozstrzygnięcie dokonane przez Sąd wiąże jedynie w konkretnej sprawie i nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa.

Nadmienia się ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14 c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała