INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.07.2009 r. (data wpływu 10.07.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na opracowanie wniosku o dotacje jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.07.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na opracowanie wniosku o dotacje.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie precyzyjnej obróbki blach. W związku z dążeniem do zwiększenia swojej konkurencyjności na rynku, Spółka wystąpiła o dotacje ze środków unijnych w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego — Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw. Wnioski o dotacje dotyczyły współfinansowania zakupu maszyn produkcyjnych, oprogramowania specjalistycznego oraz budowy hali produkcyjnej. Spółka zawarła umowę o opracowanie wniosków o dotacje oraz doradztwo w tym zakresie z wyspecjalizowaną firmą. Część wniosków została rozpatrzona pozytywnie, zaś część z nich została rozpatrzona odmownie. Koszty w/w doradztwa nie zostały objęte wnioskami o dotacje i poniesione były ze środków własnych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wydatki na opracowanie wniosków o dotacje i doradztwo w tym zakresie stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym wydatki te powinny stanowić koszty uzyskania przychodu gdyż: przedmiotowe wydatki zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów i miały za zadanie zapewnienie Spółce aktywów służących do działalności operacyjnej, wydatki te nie są ujęte w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te nie zostały i nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie, w szczególności nie zostały ujęte w kwocie kosztów kwalifikowanych, objętych dotacją, wydatki te nie zwiększają wartości początkowej nabywanych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotowe wydatki stanowią koszty pośrednio związane z przychodami, a co za tym idzie, powinny być rozpoznawane jako koszty podatkowe w dacie ich zarachowania w księgach rachunkowych.

Należy zauważyć, że stanowisko zgodne ze stanowiskiem Spółki zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31.10.2008 r. sygn. IBPB3/423-697/08/NG oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 31.10.2008 r. sygn. IPPB1/415-5/09-4/MT, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 03.02.2009 r. sygn. IBPB3/423-697/08/NG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzona działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują, jak już wspomniano, podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. W ocenie organu podatkowego do takich kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć koszty sporządzenia wniosku o dotację ze środków unijnych w ramach Programu Operacyjnego – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw.

Uznanie kosztów przygotowania i złożenia wniosku o dotację za koszty pośrednie oznaczać będzie, iż podlegać będą one potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Należy więc stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez Spółkę, iż wydatki poniesione przez Spółkę na opracowanie wniosku o dotację, stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.