Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-367/09/ŁW
z 17 lipca 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP3/443-367/09/ŁW
Data
2009.07.17



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek akcyzowy --> Organizacja obrotu wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi --> Składy podatkowe


Słowa kluczowe
olej
skład podatkowy
wyroby energetyczne
zawieszenie poboru akcyzy


Istota interpretacji
obowiązek prowadzenia składu podatkowego w przypadku produkcji oleju rzepakowego o kodzie CN 1514



Wniosek ORD-IN 510 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009r. (data wpływu 7 maja 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia składu podatkowego w przypadku produkcji oleju rzepakowego o kodzie CN 1514 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia składu podatkowego w przypadku produkcji oleju rzepakowego o kodzie CN 1514.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada instalację do przerobu nasion oleistych. Produktami końcowymi, które powstają w procesie produkcyjnym są: olej rzepakowy o kodzie CN 1514, śruta rzepakowa i makuch. Sprzedając olej Wnioskodawca nie określa jego dalszego przeznaczenia jak również nie oferuje i nie wykorzystuje na własne potrzeby jako samoistne paliwo bądź domieszkę do paliwa.

Na podstawie profilu produkcyjnego odbiorców Wnioskodawca może domniemywać na jakie cele kupujący przeznacza zakupiony olej, lecz w żaden sposób nie ma możliwości kontroli przeznaczenia sprzedanego oleju.

Odbiorcami surowca są podmioty krajowe i zagraniczne, które mogą wykorzystywać zakupiony olej rzepakowy do dalszej odsprzedaży bądź do produkcji estrów kwasów tłuszczowych, które są stosowane jako domieszki do produkcji biopaliw lub przeznaczone do sprzedaży jako samoistne paliwo.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca produkując, magazynując i wprowadzając do obrotu olej rzepakowy ma obowiązek prowadzenia składu podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawcy olej rzepakowy produkowany przez Wnioskodawcę nie jest produktem akcyzowym i w związku z tym nie podlega zapisom ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym a w konsekwencji jego wytwarzanie, magazynowanie i sprzedaż nie wymaga posiadania składu podatkowego.

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ww. ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w zał. Nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. W zał. nr 2 do ustawy występuje wg kodu CN 1514 olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje nawet rafinowane ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych. Natomiast wg art. 86 ust.1 pkt 1 do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00 jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych. Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Wnioskodawcy olej rzepakowy staje się wyrobem akcyzowym dopiero w momencie, gdy znajdzie się w posiadaniu podmiotu, który przeznaczy go do użycia, zaoferuje na sprzedaż lub zużyje jako paliwo silnikowe albo jako dodatek lub domieszka do paliwa silnikowego.

W ocenie Wnioskodawcy nie można założyć, że decyduje on o bezpośrednim przeznaczeniu oleju do celów napędowych, a w konsekwencji obarczać go odpowiedzialnością do czego odbiorcy oleju go przeznaczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 1 z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11) wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

W pozycji nr 8 załącznika 1 do ustawy o podatku akcyzowym został wymieniony olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych zaliczane do kodu CN ex 1514, przy czym ex oznacza, iż poz. 8 dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Stosownie do art. 40 ust. 5 i ww. ustawy procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21, 2710 11 25 oraz 2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się, jeżeli wyroby te są przemieszczane luzem.

Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1.

W poz. 8 załącznika Nr 2 do ustawy zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG – wymieniony został wyrób o kodzie CN ex 1514 – olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca posiada instalację do przerobu nasion oleistych. Produktami końcowymi, które powstają w procesie produkcyjnym są: olej rzepakowy o kodzie CN 1514, śruta rzepakowa i makuch. Sprzedając olej Wnioskodawca nie określa jego dalszego przeznaczenia jak również nie oferuje i nie wykorzystuje na własne potrzeby jako samoistne paliwo bądź domieszkę do paliwa.

Ponieważ Wnioskodawca wyprodukowanego oleju rzepakowego CN 1514 nie przeznacza do użycia, jak również nie oferuje na sprzedaż jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych albo do produkcji paliw silnikowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych, zatem przedmiotowy olej rzepakowy nie jest wyrobem akcyzowym w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest więc obowiązany do prowadzenia składu podatkowego w związku z produkcją ww. oleju rzepakowego CN 1514.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj