INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 13 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych udzielonych kontrahentom bonusów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych udzielonych kontrahentom bonusów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 03 lipca 2009 r. wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 13 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w celu zwiększenia liczby zamówień proponuje niektórym klientom zagranicznym "bonusy" jako procent od osiągniętego za dany okres obrotu. Otrzymanie "bonusu" potwierdzane jest notą, określającą kwotę, która wyliczana jest po zamknięciu danego roku obrotowego na podstawie osiągniętej sumy obrotów. Zapłata noty uiszczana jest w różnych terminach przelewem bankowym bądź w formie wzajemnej kompensaty.

W 2008 r. oraz w okresie od stycznia do kwietnia 2009 r. Spółka wystawiła 2 noty :

1. w dniu 06 lutego 2008 r. dla klienta zagranicznego X na kwotę 24.638,32 EUR, tj. 2% od łącznej wartości zakupów grupy zrealizowanych w 2007 r. na poziomie 1.231.915,89 EUR. W celu przeliczenia noty na walutę polską Spółka zastosowała średni kurs NBP z dnia 05 lutego 2008 r. Notę Spółka uregulowała w dniu 06 lutego 2008 r. dokonując wzajemnego potrącenia wierzytelności
2. w dniu 07 kwietnia 2009 r. dla klienta zagranicznego Y na kwotę 74.127,00 EUR, tj. 2% od łącznej wartości zakupów grupy zrealizowanych w 2007 roku na poziomie 3.706.000 EUR. W celu przeliczenia noty na walutę polską Spółka zastosowała średni kurs NBP z dnia 06 kwietnia 2009 r. Zapłata noty nastąpi w dwóch częściach: pierwszą płatność Spółka dokonała w dniu 18 marca 2009 r., termin płatność drugiej części upłynął w dniu 15 kwietnia 2009 r.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wyjaśniła, iż udzielone przez nią bonusy stanowią dodatkowe wynagrodzenie i są dokonywane w formie płatności bezpośrednich na konto bankowe klienta lub poprzez wzajemne potrącenie z należnościami handlowymi powstałymi w następnym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakim momencie należy zmniejszyć przychód podatkowy o wartość przyznanych bonusów...

Zdaniem Spółki, pomniejszenia przychodu należy dokonać w miesiącu wystawienia noty. Spółka nie powinna korygować przychodu wstecz, ale ująć go na bieżąco w momencie wystawienia noty.

W opisanych przypadkach:

1. Nota wystawiona w dniu 06 lutego 2008 r. pomniejszyła przychody podatkowe miesiąca lutego 2008 r. (Spółka nie korygowała przychodów roku 2007 i nie składała korekty deklaracji CIT-8 za 2007 rok),
2. Nota wystawiona w dniu 07 kwietnia 2009 r. pomniejszyła przychody podatkowe miesiąca kwietnia 2009 roku (Spółka nie korygowała przychodów podatkowych roku 2007 i nie składała korekty deklaracji cit-8 za 2007 rok).
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o zmniejszeniu bądź korekcie przychodu. W przedstawionym stanie faktycznym Spółka stwierdza, iż udzielone bonusy mają charakter dodatkowego wynagrodzenia dla kontrahenta, zatem ewidencjonowane powinny być jako koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ustawa przewiduje dwie kategorie kosztów uzyskania przychodów:

• bezpośrednio związane z przychodami,
• inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem oraz koszty, które pomimo, że niewątpliwie związane są z osiągniętymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością osiągnięcia przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zobowiązała się do udzielenia swoim kontrahentom „bonusów”, jako procent od osiągniętego za dany okres obrotu (sprzedaży). Udzielone „bonusy” – w ocenie Wnioskodawcy – stanowią zachętę do dalszej intensyfikacji sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, nie budzi wątpliwości fakt, iż wydatki związane z wypłaceniem przez Spółkę bonusów od obrotów związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz mogą mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiąganego przychodu. Przedmiotowe bonusy zachęcają kontrahentów do systematycznych zamówień towarów i usług, a udzielenie ich, ma na celu wzmocnienie więzi gospodarczej z kontrahentami i stworzenie korzystnych warunków do kontynuacji współpracy. Stwierdzić zatem należy, iż udzielone przez Spółkę bonusy mogą stanowić, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszt uzyskania przychodu. Koszty ww. bonusów zakwalifikować należy do kosztów bezpośrednich, bowiem wydatek ten jest ściśle związany z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Spółkę.

Rozstrzygając natomiast kwestię określenia momentu zaliczenia wydatków związanych z udzieleniem bonusów, do kosztów uzyskania przychodów, należy odnieść się do regulacji zawartych w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są zobowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego,

- są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Reasumując, udzielone przez Spółkę bonusy stanowią koszt uzyskania przychodu w roku, w którym osiągnięto odpowiadające mu przychody, pod warunkiem, że ich poniesienie nastąpi do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego za ten rok, nie później niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania. Jeżeli natomiast poniesienie wydatku z tytułu bonusów nastąpi po upływie ww. terminu, wówczas będzie on potrącalny w roku następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe.

W przedmiotowej sprawie przyznane w roku 2008 r. bonusy od sprzedaży zrealizowanej w roku 2007 mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodu roku 2008, pod warunkiem, że ich udzielenie nastąpiło po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego za rok 2007. Jeżeli jednak ww. bonusy zostały przyznane jeszcze przed sporządzeniem tego sprawozdania to przedmiotowe bonusy stanowią koszty uzyskania przychodów roku 2007. Bonusy udzielone w roku 2009 r. dotyczące roku 2007 r. będą stanowić koszty uzyskania przychodu okresu w którym je udzielono.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za nieprawidłowe, gdyż udzielenie bonusów nie będzie rzutować na przychody podatkowe będzie natomiast mieć wpływ na koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.