INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.03.2009 r. (data wpływu 23.03.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia odpowiednio do przychodów albo kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych powstałych przy wycenie na koniec roku podatkowego pochodnych instrumentów finansowych przypadających do realizacji po dniu bilansowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób w zakresie możliwości zaliczenia odpowiednio do przychodów albo kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych powstałych przy wycenie na koniec roku podatkowego pochodnych instrumentów finansowych przypadających do realizacji po dniu bilansowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca zawarła z Bankiem umowę, na podstawie której, celem zabezpieczenia się przed ryzykiem kursowym, realizuje transakcje w ramach których w określonym z góry terminie kupuje od Banku po określonym z góry kursie w PLN, określoną z góry w EUR/USD ilość waluty (Umowa).

Ponieważ Spółka jest importerem, transakcje przewidziane Umową miały na celu ograniczenie skutków osłabienia złotówki a tym samym ograniczenie wzrostu kosztów importu wyrażonych w PLN. W ten sposób Spółka realizuje prawa majątkowe stanowiące w rozumieniu art. 16 ust. 1b updop tzw. pochodne instrumenty finansowe. Transakcje nie mają charakteru spekulacyjnego, a więc realizowane na nich ujemne różnice kursowe bez wątpienia stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki, gdyż pozostają w związku z przychodami Spółki.

Spółka ustala różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości (art. 9b ust. 1 pkt 2 updop), a więc zalicza odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.

Wycena ta dla celów podatkowych dokonywana jest na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego.

Na pochodnych instrumentach finansowych Spółka generuje różnice kursowe, z tym, że różnice te generowane są zarówno w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych (transakcje zamknięte przed dniem bilansowym, których wynik w formie różnic kursowych zaliczany jest odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów), jak i wyceny pochodnych instrumentów finansowych na dzień bilansowy (dotyczy transakcji przewidzianych Umową ale zamykanych po dniu bilansowym).

Spółka zamierza zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów różnice kursowe powstałe przy wycenie na koniec roku podatkowego transakcji zamykanych po tym dniu. Dodatkowo też wyjaśnia, że problem nie dotyczy wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8b updop, gdyż Spółka nie poniosła i nie ponosi wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych, tak więc przepis art. 16 ust. 1 pkt 8b updop nie ma w omawianej sytuacji zastosowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy postępując zgodnie z opisanym wyżej stanem faktycznym działanie Spółki polegające na zaliczeniu odpowiednio do przychodów albo kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych powstałych przy wycenie na koniec roku podatkowego pochodnych instrumentów finansowych przypadających do realizacji pod dniu bilansowym będzie prawidłowe...

Zdaniem Spółki:

Zgodnie z art. 9b ust 1 pkt 2 updop podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w art. 9b ust. 3 updop, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Sprawozdanie finansowe Spółki jest badane przez uprawnione podmioty.

Wg art. 9b ust. 2 updop podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 updop zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.

Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Skoro na dzień bilansowy Spółka ujmuje w księgach rachunkowych wyniki wyceny pochodnych instrumentów finansowych, z których prawa realizowane będą po dniu bilansowym i wyniki tej wyceny wyrażane są poprzez różnice kursowe, to te różnice kursowe stanowić będą dla Wnioskodawcy odpowiednio przychody (gdy w wyniku wyceny ustalone zostaną dodatnie różnice kursowe) albo koszty uzyskania przychodów (gdy w wyniku wyceny ustalone zostaną ujemne różnice kursowe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodatkowo tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, iż w sytuacji wyboru przez podatników sposobu ustalania różnic kursowych wg art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), tj. wg metody przepisów o rachunkowości - rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeżeli dla celów bilansowych nie są wykazywane różnice kursowe, to nie są również rozliczane w podatku dochodowym.

Odnosząc się do metody rachunkowej ustalania różnic kursowych, stwierdzić należy, że w przychodach i kosztach uzyskania przychodów podatnik uwzględnia zarówno różnice kursowe pochodzące z wyceny bieżącej i bilansowej określonej w ustawie o rachunkowości i rozporządzeniach wykonawczych, wydanych na jej podstawie, jak też ustalane na podstawie innych regulacji obowiązujących w prawie bilansowym.

Konsekwencją przyjęcia rachunkowej metody ustalania różnic kursowych jest zatem uwzględnienie – stosownie do prowadzonej w Spółce ewidencji księgowej – ustalonych rachunkowo i wykazanych w księgach rachunkowych różnic kursowych w kosztach i przychodach podatkowych.

Do czynności kontrolnych zmierzających do ustalenia czy księgi rachunkowe i sporządzone na ich podstawie sprawozdanie finansowe są rzetelne i prawidłowo odzwierciedlają sytuację majątkową i finansową Spółki, jej wynik finansowy i rentowność, z mocy prawa, uprawnieni są biegli rewidenci (podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych). Za przeprowadzone badanie biegły rewident ponosi odpowiedzialność i ma obowiązek – w trybie określonym w art. 65 ustawy o rachunkowości – sporządzić opinię wraz z raportem na temat przedłożonego do badania sprawozdania finansowego.

Końcowo należy zaznaczyć, iż interpretacja indywidualna jest pisemną interpretacją przepisów prawa podatkowego, przez które rozumie się przepisy ustaw podatkowych, a nie ustawy o rachunkowości (art. 3 pkt 2 i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.