INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2009 r. (data wpływu: 18 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki przy sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki przy sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył w dniu (…) 2005 r. lokal mieszkalny oraz dwa garaże w nowobudowanym budynku mieszkalnym wielorodzinnym. w akcie notarialnym zapisano, że nabycie to następuje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zainteresowany prowadzi księgi rachunkowe i fakt nabycia ww. lokali zaewidencjonowany został na koncie 0-80 środki trwałe w budowie, z uwagi na fakt, iż lokale te były w stanie surowym. z wystawionych przez dewelopera faktur odliczono jedynie podatek naliczony związany z nabyciem prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz garaży. Natomiast zawarty w cenie 7% VAT podatek odnoszący się do lokalu mieszkalnego nie został odliczony i zwiększył wartość figurującą na koncie 0-80.

Na lokal ten ponoszone były nakłady związane z wykończeniem, które przekraczają 30% wartości brutto ceny nabycia lokalu. Podatek VAT związany z tymi pracami nie został również odliczony. Dnia (…) 2008 r. lokal ten formalnie został przyjęty na ewidencję środków trwałych, a (…) 2008 r. zbyty nabywcy prowadzącemu działalność gospodarczą.

Kierując się zapisami z aktu notarialnego, z którego wynika, iż nabywca dokonuje tego nabycia w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wystawiona została faktura obejmująca całość transakcji ze stawką 22% podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca słusznie zastosował stawkę 22% podatku VAT, skoro podatek VAT nie został odliczony od nabycia tego lokalu, jak również i prac wykończeniowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolniona od podatku.

Przedmiotem wątpliwości Zainteresowanego jest art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, który precyzując warunki zastosowania zwolnienia dostaw towarów używanych od podatku VAT odnosi się do budynków lub ich części, przy zakupie (budowie) których podatek ten został odliczony. Podatek naliczony związany z zakupem przedmiotowego lokalu mieszkalnego od dewelopera nie został odliczony, ponieważ zakup tego lokalu dokonywany był z zamiarem przeznaczenia go na wynajem na cele mieszkaniowe. Działalność taka, stosowanie do załącznika nr 4 do ustawy, pozycja 4, symbol PKWiU ex 70.20.11 została uznana za usługę zwolnioną z podatku, wobec czego kierując się definicją wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy – w opinii Wnioskodawcy – został on pozbawiony możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Alternatywną możliwością wydaje się być korekta składanych deklaracji VAT-7 związanych z zakupem lokalu mieszkaniowego i pracami wykończeniowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., zwolniona od podatku była dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczyło również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy za towary używane uznawało się:

1. budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Zgodnie natomiast z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosowało się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy miał zastosowanie, to wszystkie warunki wymienione w tym przepisie musiały zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznaczało prawo do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Natomiast, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalniało się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które miały być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczyło części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Przez pierwsze zasiedlenie, na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy – również w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. – rozumiało się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. w art. 2 pkt 12 ustawodawca określił, że obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten należy interpretować w ten sposób, że do dostawy gruntu, na którym posadowiony jest trwale związany z tym gruntem budynek, budowla lub ich część, stosuje się taką samą stawkę podatku VAT, jaka jest właściwa dla tych budynków, budowli lub ich części. Jeżeli zatem dostawa budynków, budowli albo ich części podlega zwolnieniu od podatku VAT, to ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Zgodnie natomiast z § 13 ust. 1 pkt 10, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, w dniu 24 września 2005 r., nabył lokal mieszkalny oraz dwa garaże. z uwagi na fakt, iż lokale te były w stanie surowym, zostały one zaewidencjonowane jako środku trwałe w budowie. Zainteresowany odliczył podatek naliczony związany z nabyciem prawa wieczystego użytkowania gruntu i garaży. Na lokal mieszkalny poniesiono wydatki związane z jego wykończeniem, które przekroczyły 30% wartości brutto ceny nabycia przedmiotowego lokalu. Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT związanego z zakupem lokalu mieszkalnego, ani od wydatków związanych z jego ulepszeniem. w dniu 2 grudnia 2008 r. przedmiotowy lokal został formalnie przyjęty na ewidencję środków trwałych, a w dniu 11 grudnia 2008 r. został sprzedany.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego nie była związana z pierwszym zasiedleniem, ponieważ przedmiotowy lokal był już wcześniej wydany pierwszemu nabywcy do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych.

Reasumując, stwierdza się, że sprzedaż lokalu mieszkalnego korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem, że lokal stanowił część obiektu budownictwa mieszkaniowego i miał charakter mieszkalny.

Ponadto, należy wskazać, iż w przypadku gdy lokal sprzedawany był wraz z przynależnym do niego prawem użytkowania wieczystego gruntu, to całość transakcji należało opodatkować jednolitą stawką VAT.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320), na mocy której, od dnia 1 stycznia 2009 r., zmianie uległy powołane wyżej przepisy art. 43 oraz art. 2 pkt 14 ustawy. Ponieważ jednak transakcja sprzedaży miała miejsce 11 grudnia 2008 r., zatem zastosowanie w sprawie mają przepisy art. 43 oraz art. 2 pkt 14 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe. Wskazać jednak należy, iż inna jest podstawa prawna zastosowania tego zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.