INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.05.2009r. (data wpływu 08.05.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.05.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej również: Spółka) dwa razy w roku bierze udział w rozgrywkach piłkarskich o puchar Prezesa.... Zawody organizowane są na przemian – raz w roku na stadionie piłkarskim i raz na hali sportowej. Obiekty na których się rozgrywają, są obiektami ogólnodostępnymi, nienależącymi do Spółki, dlatego też rozgrywkom mogą się przyglądać osoby z zewnątrz. Należy w tym miejscu wskazać, iż celem uczestnictwa Spółki w zawodach nie jest działalność reklamowa skierowana do podmiotów zewnętrznych, ale integracyjno-reklamowa w ramach samej Grupy P. W zawodach biorą bowiem udział wyłącznie spółki wchodzące w skład Grupy P. (ok. 17-18 spółek), będące kontrahentami P. S.A. Od powyższych podmiotów Spółka uzyskuje ponad 70% całości swoich przychodów. Udział w rozgrywkach pozwala zatem na lepsze zapoznanie się pracowników Spółki z pracownikami reprezentującymi inne podmioty z Grupy P., co może w przyszłości zaprocentować owocniejszą współpracą.

W związku z uczestnictwem w rozgrywkach, Spółka ponosi koszty ogólne uczestnictwa (wpisowe) w wysokości ok. 4500 zł, w które wliczone są koszty wyżywienia, noclegów, ubezpieczenia, wynajęcia sędziów itp. Ponadto Spółka finansuje swoim pracownikom dojazdy na zawody oraz zaopatruje ich w napoje energetyzujące, zamrażacie, proporczyki, stroje (w przypadku, gdy stare ulegają zniszczeniu) itp. Zawodnicy reprezentujący Spółka S.A. grają w strojach z nazwą Spółki oraz jej logo, jak również noszą firmowe dresy z logo Spółki. W trakcie zawodów eksponowane są banery reklamowe Spółki.

W strukturze organizacyjnej Spółki wyodrębnionych jest 15 zakładów, 1 oddział i centrala Spółki. W rozgrywkach uczestniczą najlepsi zawodnicy z poszczególnych zakładów Spółki i centrali Spółki, tworząc jej reprezentację. Na marginesie należy wskazać, iż zakłady Spółki mają swoje siedziby w różnych miastach Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozgrywanie przez reprezentację Spółki meczy piłkarskich, w ramach wewnętrznego turnieju spółek z Grupy P. o puchar Prezesa ..., w miejscach ogólnie dostępnych (boiskach piłkarskich lub halach sportowych), w przypadku, gdy zawodnicy grają w koszulkach z logo i nazwą Spółki, zaś na stadionie, bądź w hali sportowej eksponowane są banery reklamowe Spółki, można traktować jako wewnętrzną imprezę integracyjno-reklamową oraz koszty związane z jej organizacją jako koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Rozgrywki piłkarskie o puchar Prezesa ..., stanowią formę imprezy integracyjno-reklamowej, pozwalającej nie tylko na zintegrowanie się pracowników Spółki grających w jej reprezentacji, ale również na nawiązanie kontaktów z pracownikami innych spółek należących do Grupy P.. Pracownicy grający w reprezentacji, stanowią zespół złożony z najlepszych zawodników wszystkich, bądź prawie wszystkich jednostek organizacyjnych Spółki. Wspólna gra sprawia, że pracownicy Ci, pracujący na co dzień w różnych zakładach położonych na terenie całego kraju, mogą się spotkać i razem dążyć do osiągnięcia wspólnego celu. To powoduje, że łatwiej współpracują ze sobą w codziennej pracy, zwiększając w ten sposób efektywność swojego działania. Jednocześnie pracownicy Spółki integrują się z innymi pracownikami (zawodnikami) reprezentującymi pozostałe spółki z Grupy P. Powyższe ma procentować lepszą, wydajniejszą współpracą w przyszłości, mogącą zaowocować wzrostem przychodów, bądź też utrzymaniem ich dotychczasowego poziomu (zachowanie źródła przychodów). Spółka zauważa, że celowe ponoszenie wydatków na imprezy sportowe o charakterze integracyjno-reklamowym, ma pośredni wpływ na wysokość osiąganych przez nią przychodów. Dzięki nim zwiększa się bowiem otwartość i zaufanie w zespole, motywacja do pracy, lojalność i zaangażowanie. Przełamywana jest również bariera w komunikacji i doskonalona współpraca między pracownikami Spółki i pracownikami innych Spółek należących do Grupy P. Może to prowadzić do wzrostu przychodów, a zatem koszty udziału w przedmiotowej imprezie, należy uznać za koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Powyższe stanowisko zgodne jest z interpretacją przedstawioną przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 3 lutego 2006r. (znak: PB3/GN-8213-298/05/1680) w którym to Ministerstwo Finansów stwierdziło, że „firma, która organizuje dla swoich pracowników imprezę integracyjną, może uznać wydatki na ten cel za koszty uzyskania przychodu”. W przedmiotowym piśmie Ministerstwo Finansów wprost wskazuje na: „spotkania świąteczne, rekreacyjne, sportowe, pikniki, wyjazdy do ośrodków wypoczynkowych”. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku w postanowieniu z dnia 25 kwietnia 2007r., (znak: PII/423-0003/07), także zauważył, iż „wydatki związane z organizacją zawodów sportowych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, gdyż spełniają generalną przesłankę zaliczenia do kosztów, tj. poniesienia ich w celu uzyskania przychodu. Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w swojej decyzji z dnia 13 kwietnia 2007r. (znak: IPB2/4218-2/07) wskazał, iż „wydatek podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli spełnia określone w art. 15 ust. 1 updop warunki, a zatem jeżeli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, czyli jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięte przez podatnika przychody, ma związek z prowadzoną działalnością i jednocześnie nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 updop. Koszty te (…) mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych (integracyjnych). Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery w pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności pracy”. Należy również zauważyć, że Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w swoim wyroku z dnia 20 maja 2008r. (sygn. akt I SA/Wr 1712/07) wskazał, iż „podatnik organizując dla pracowników określoną imprezę musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. (…) z takiego spotkania musi wynikać cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników”.

W związku z przedstawionymi powyżej stanowiskami organów podatkowych, zdaniem Spółki nie ma najmniejszych wątpliwości, że poniesione przez nią koszty, związane z udziałem w imprezie integracyjno-reklamowej, mającej charakter rozgrywek o puchar Prezesa..., będą stanowiły dla niej koszty uzyskania przychodów. Spółka zauważa, iż wydatki poniesione na prowadzenie rozgrywek piłkarskich w ramach zawodów organizowanych przez Grupę P., nie są w żaden sposób wydatkami ponoszonymi na reprezentację. Ponieważ przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do jej językowej interpretacji. Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1989, definiuje ją jako „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. W związku z powyższym P. S.A. stoi na stanowisku, iż sfinansowanie przez Spółkę udziału jej pracowników w rozgrywkach piłkarskich, nie stanowi kosztów reprezentacji. Determinuje to fakt, iż uczestnictwa nie cechuje w żaden sposób wystawność lub okazałość. Ponadto, ponoszone przez Spółkę koszty, są adekwatne z kosztami ponoszonymi przez inne Spółki z Grupy, biorące udział w rozgrywkach. Powyższe wskazuje zatem na działania integracyjno-reklamowe, skierowane na lepszą współpracę pomiędzy podmiotami należącymi do Grupy P.. Jednocześnie P. S.A. zauważa, że uznanie, iż omawiane rozgrywki oprócz charakteru integracyjnego mają również charakter reklamowy (reklama skierowana do podmiotów z Grupy, jak również reklama skierowana do osób z zewnątrz, mogących wejść na otwarty stadion w trakcie zawodów), nie powoduje obowiązku zaliczania poniesionych na nie wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Za reklamę należy bowiem uznać również działania promujące markę produktu lub nazwę firmy, składające się na tzw. reklamę instytucjonalną. Powyższe potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008r. (sygn. akt: III SA/Wa 157/08) w którym to WSA orzekł, iż „za reklamę można bowiem uznać, również i takie działania, które co prawda nie prezentują określonych towarów lub usług wraz z informacjami je wartościującymi, lecz promują markę określonej firmy, zwiększając jej rozpoznawalność na rynku, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania sprzedawanymi przez nią towarami lub świadczonymi usługami. Reklama taka nazywana reklamą instytucjonalną, ma za zadanie prezentowanie konkretnego przedsiębiorstwa poprzez lansowanie jego znaku firmowego, czy też nazwy. Jej zadaniem jest stworzenie sprzyjającego dla firmy klimatu, pozytywne nastawienie potencjalnych klientów, umocnienie stopnia rozpoznawalności i znajomości firmy przez odbiorców tego rodzaju reklamy, oraz w konsekwencji zwiększenie popytu na jej towary lub usługi.” Również Minister Finansów zauważył, że za reklamę można uznać działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary poprzez poszerzenie wiedzy o nich mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych nabywców do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, z tym poprzez rozpowszechnianie logo. Można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy) („Biuletyn Skarbowy MF” 2007/5/12).

P. S.A. zauważa, że używanie ustalonego oznaczenia przedsiębiorcy wywołuje u osób mających z nim styczność wyobrażenia dotyczące jakości towarów. Oznacza to, że znak towarowy lub logo pełni funkcję jakościową. W związku z powyższym rozgrywanie meczy piłkarskich zarówno na boiskach sportowych, jak i w halach, na które wstęp jest ogólnodostępny powoduje, że Spółka co najwyżej reklamuje się poprzez eksponowanie swojej marki.

Ponadto P. S.A. zauważa, iż zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 45 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Jednocześnie zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r., Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), dalej: ustawa o ZFŚS, użyte w ustawie określenie: „działalność socjalna” oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej, rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS, przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. A zatem, zdaniem Spółki, przepis ten jednoznacznie przesądza o charakterze funduszu, jako źródle pomocy o charakterze socjalnym. Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. Tak więc wyłącznie kryteria socjalne mogą uzasadniać przyznanie danej uprawnionej osobie konkretnego świadczenia w określonej wysokości. Stosowanie tych zasad w praktyce oznacza, że wyklucza się przyznawanie świadczeń socjalnych w jednakowej wysokości wszystkim osobom uprawnionym.

W związku z powyższym sfinansowanie pracownikom udziału z zawodach sportowych, będącymi przedmiotem niniejszego wniosku nie będzie stanowiło działalności socjalnej, jaką jest m.in. usługa świadczona przez pracodawcę na rzecz działalności sportowo-rekreacyjnej, a zatem nie będzie podlegało wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w treści art. 16 ust. 1 pkt 45 updop. Niniejsze wynika z faktu, iż zawodnicy biorący udział w rozgrywkach są typowani na podstawie ich umiejętności sportowych, nie zaś w związku z ich sytuacją finansową. Wskazane powyżej stanowisko potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia 13 lutego 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 4283/2006), w którym to WSA stwierdził, iż „zorganizowanie imprezy okolicznościowej (integracyjnej) dla wszystkich uprawnionych, bez uwzględniania ich sytuacji życiowej, stałoby w sprzeczności z warunkami, na jakich może być przyznawana pomoc z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Sytuacja taka byłaby sprzeczna z obowiązującymi przepisami prawa. Pomoc z funduszu może być dokonywana jedynie wówczas, gdy uzależnia się jej przyznawanie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.