INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.12.2008r. (data wpływu 16.01.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od dekoderów – jest prawidłowe,
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od dekoderów udostępnianych na czas trwania umowy abonamentowej od 01.01.2009r. w związku z nowelizacją ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.01.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od dekoderów,
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od dekoderów udostępnianych na czas trwania umowy abonamentowej od 01.01.2009r. w związku z nowelizacją ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

A Sp. z o.o. (dalej „A” lub Spółka), w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi telewizyjne, które polegają na do starczeniu abonentom szerokiej gamy programów telewizyjnych, zarówno polskich jak i zagranicznych.

Spółka zawiera umowy z klientami, którzy wykupują abonament oferowany przez A i z tego tytułu uiszczają miesięczne opłaty abonamentowe. W ranach akcji promocyjnych, na mocy niektórych umów, Spółka przekazuje, bez dodatkowych opłat, klientom dekodery, które są niezbędne do skorzystania przez abonenta z przedmiotowych usług. Wspomniane dekodery umożliwiają bowiem prawidłowe oglądanie kanałów telewizyjnych i, w konsekwencji, prawidłowe korzystanie z usług telewizyjnych świadczonych przez Spółkę.

Jak już wspomniano, Spółka dostarcza przedmiotowe dekodery bez pobierania dodatkowych opłat na czas trwania całości lub części umowy abonamentowej. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy abonamentowej, dekodery zwracane są Spółce przez klientów.

A pragnie podkreślić, że nigdy nie przekazuje dekodera bez uprzednio zawartej umowy abonamentowej.

Spółka traktuje przedmiotowe dekodery jako środki trwałe i dokonuje jednorazowego odpisu amortyzacyjnego ze względu na fakt, że wartość pojedynczego dekodera nie przekracza tys. 3,5 tyś PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie przepisów ustawy o pdop, Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od dekoderów, które udostępnia abonentom na czas trwania umowy abonamentowej...
2. Czy wskutek nowelizacji z dniem 1 stycznia 2009 r. przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o pdop Spółka nadal będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od dekoderów udostępnianych abonentom na czas trwania umowy abonamentowej...
   
   

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 1

Zdaniem Spółki, odpisy amortyzacyjne od dekoderów przekazanych nieodpłatnie na podstawie zawartych umów abonamentowych, będą stanowić koszty uzyskania przychodów A.

Zgodnie z art. 15 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Stosownie do regulacji art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości — za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Przepisy ustawy o pdop, nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie jednak z przyjętą praktyką przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia, których skutkiem jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, nieodpłatnym można nazwać tylko takie świadczenie, które nie powoduje powstania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz świadczeniodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym, nie mamy do czynienia z nieodpłatnością świadczenia ze względu na okoliczność, że w zamian za udostępnienie przez A. przedmiotowych dekoderów, poprzez które Spółka świadczyć będzie usługi telewizyjne, Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie w postaci miesięcznych opłat abonamentowych. W konsekwencji, zawierane przez Spółkę umowy będą miały charakter wzajemny, bowiem w zamian za możliwość odbioru kanałów telewizyjnych, klienci zobowiązują się do zapłaty określonego wynagrodzenia. A uzyskiwać będzie zatem przychód podlegający opodatkowaniu dla celów pdop.

Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, że przedmiotowe dekodery przekazywane są klientom wyłącznie po podpisaniu umowy abonamentowej. Jak wspomniano powyżej, jedną z czynności koniecznych dla skorzystania z usług telewizyjnych świadczonych przez Spółkę jest udostępnienie klientom dekoderów, które umożliwiają poprawny odbiór sygnału telewizyjnego. W konsekwencji, brak dekodera spowodowałby niemożność odbioru świadczonych przez Spółkę usług telewizyjnych, a co za tym idzie, nie osiągnęłaby przychodów wynikających z zawarcia umowy abonamentowej (tj. miesięcznych opłat abonamentowych).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, dekodery udostępniane w ramach zawieranych umów abonamentowych są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i w konsekwencji, mają wpływ na wielkość osiągniętego przez Spółkę przychodu.

Reasumując zdaniem Spółki, udostępnienie klientom dekoderów w ramach zawartych umów abonamentowych, bez pobierania dodatkowych opłat za korzystanie z nich, nie stanowi czynności, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy pdop. W konsekwencji, brak jest podstaw do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przekazywanych dekoderów do odbioru świadczonych przez A usług telewizyjnych.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 2

W ocenie Spółki, odpisy amortyzacyjne od dekoderów oddanych nieodpłatnie na podstawie zawartych umów abonamentowych, będą stanowić koszty uzyskania przychodów A. również po 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z nowelizacją ustawy o pdop, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c, za koszty uzyskania przychodów nie będzie się uważać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

W wyniku nowelizacji, od stycznia 2009 r. podatnicy nie będą mogli już zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynków i budowli oddanych do nieodpłatnego używania. W konsekwencji, zakaz potrącania kosztów amortyzacyjnych dotyczyć będzie wszystkich środków trwałych oddanych w nieodpłatne używanie.

Powyższa nowelizacja, nie zmienia jednak, zdaniem Spółki, faktu, że w zaistniałym stanie faktycznym, wciąż nie będziemy mieli do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem ze względu na wzajemny charakter umowy abonamentowej (tj. usługa telewizyjna wraz z dekoderem w zamian za miesięczną opłatę abonamentowa).

Podsumowując, w ocenie A., zmiana art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o pdop nie wpłynie na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przekazywanych dekoderów do odbioru świadczonych przez A usług telewizyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.