INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zgromadzenia Sióstr przedstawione we wniosku z dnia z dnia 8 stycznia 2009r. (data wpływu 22 stycznia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2009r. (data wpływu 17 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości za symboliczną cenę 1 zł, zastosowania przepisu art. 113 ust. 2 i ust. 5 ustawy o VAT oraz zastosowania przepisu art. 113 ust. 2 ustawy o VAT w związku ze sprzedażą w 2008r. gruntu o powierzchni 49 ha - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości za symboliczną cenę 1 zł, zastosowania przepisu art. 113 ust. 2 i ust. 5 ustawy o VAT oraz zastosowania przepisu art. 113 ust. 2 ustawy o VAT w związku ze sprzedażą w 2008r. gruntu o powierzchni 49 ha.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2009r. (data wpływu 17 kwietnia 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 kwietnia 2009r. znak: IBPP1/443-71/09/BM, IBPBI/2/423-59/09/CzP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca, Zgromadzenie Sióstr , jako kościelna osoba prawna w 2000r. nabył własność nieruchomości o powierzchni 3,85 ha, położonej w K dla której Sąd Rejonowy w S. Wydział VII Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą . Zbywcą nieruchomości była Gmina K.Stosownie do uchwały Rady Gminy K. z dnia 6 grudnia 1999r. udzielono bonifikaty w wysokości 99% ceny nieruchomości, ze względu na fakt, iż zbycie następowało na rzecz osoby prawnej prowadzącej działalność charytatywną i opiekuńczą na cele nie związane z działalnością zarobkową. Począwszy od 2000r. Zgromadzenie prowadziło inwestycję w postaci budowy domu pomocy społecznej.

Obecnie budynek ten znajduje się w stanie surowym zamkniętym, budynek nie został oddany do użytkowania, nie stanowi środka trwałego w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niezależnie od powyższego na tej nieruchomości został wybudowany w 2001r. dom administracyjno-mieszkalny, który stanowi środek trwały podlegający amortyzacji. Budowa domu pomocy społecznej w K. była finansowana ze środków własnych Zgromadzenia oraz darowizn osób trzecich. Dochody Zgromadzenia w latach 2001-2007 były przeznaczane na budowę domu administracyjnego i domu pomocy społecznej, zgodnie z przepisem art. 17 ust.1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym osób prawnych zostały zwolnione z podstawy opodatkowania.

Ze względu na brak możliwości finansowych i organizacyjno-personalnych zakończenia i prowadzenia tej inwestycji Zarząd Zgromadzenia podjął decyzję o przekazaniu ww. nieruchomości wraz z budynkami, na rzecz Gminy K. Gmina K. wyraziła zgodę na przeniesienie własności tej nieruchomości pod warunkiem „przejęcia" jej za tzw. „symboliczną złotówkę”. Jednocześnie Gmina zobowiązała się do kontynuowania budowy oświadczając, że nabywaną nieruchomość Gmina wykorzysta na cele opiekuńcze, lecznicze, również w celu organizowania warsztatów terapii zajęciowej, pracy z młodzieżą o częściowym upośledzeniu ruchowym i działalności statutowej Gminy.

W trakcie prowadzonej budowy Zgromadzenie nie było zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgromadzenie prowadzi działalność statutową - zakonną, a także prowadzi domy pomocy społecznej, realizujące zadania z zakresu opieki społecznej (opiekuńczo - lecznicze). Zadania te były finansowane ze środków własnych, jak również dotacji przekazywanych na prowadzenie domów pomocy społecznej przez poszczególne gminy.

Wnioskodawca wskazał, iż taka działalność - jako zwolniona - od podatku VAT jest wymieniona w załączniku nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług pod pozycją 9 PKWiU ex 85 Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)

Dlatego też - zdaniem Zgromadzenia - nie będzie występowała konieczność badania okoliczności, o których mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż co prawda wartość świadczonych usług z zakresu opieki społecznej i wysokość dotacji otrzymanych w poszczególnych latach, czy też wartość nakładów czynionych przez Zgromadzenie (ze środków własnych lub/i darowizn) na budowę nieruchomości w K., zawsze przekraczały kwoty progowe określone w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, czy to 50.000 zł w 2008r., czy też 10.000 Euro w latach poprzednich, to okoliczności te pozostaną bez znaczenia ze względu na zwolnienie przedmiotowe.

W Zgromadzeniu budynek administracyjno-mieszkalny jest środkiem trwałym podlegającym amortyzacji, budynek socjalny jest składnikiem majątku trwałego uznawanym jako inwestycja nie zakończona, zaś grunt o pow. 3,85 ha jest składnikiem, nie podlegającym amortyzacji, lecz stanowiący środek trwały wykazywany w sprawozdaniu finansowym. Zgromadzenie nie dokonywało odliczeń podatku VAT od wydatków związanych z prowadzeniem prac budowlanych i zakupem materiałów związanych z realizowaną inwestycją budowy domu pomocy społecznej w K.

Ponadto Zgromadzenie w 2008r. sprzedało 49 ha gruntu, położonego w gminie T. a cena sprzedaży wyniosła 2.500.000,00 zł. Tym niemniej jednak nie wstąpiły okoliczności, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, który przewiduje, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Sprzedaż ta była jednorazowa i nie wskazywała na zamiar realizowania podobnych transakcji w sposób częstotliwy. Sprzedana nieruchomość była ekwiwalentem otrzymanym na mocy orzeczenia komisji do spraw zwrotu mienia Kościoła Katolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, z tytułu utraty własności innej nieruchomości należącej do zgromadzenia w latach pięćdziesiątych ubiegłego roku. W tym przypadku również zdaniem wnioskodawcy zachodzą przesłanki zwolnienia podatkowego, o których mowa w przepisie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca zauważył, iż forma zbycia w drodze sprzedaży za symboliczną złotówkę jest podyktowana warunkiem postawionym przez Gminę, która domaga się przekazania nieruchomości w tej samej formie, którą zastosowano w 2000r.

W przeciwnym razie Gmina nie będzie zainteresowana przejęciem nieruchomości w drodze darowizny, a Zgromadzenie nie będzie miało możliwości kontynuowania dzieła. Z tych względów obniżenie ceny do jednej złotówki, mając na uwadze cel sprzedaży będzie uzasadnione.

W piśmie z dnia 14 kwietnia 2009r. (data wpływu 17 kwietnia 2009r.), będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał, że Zgromadzenie w związku z prowadzoną działalnością wykonywało czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Nabywane w trakcie trwania inwestycji budowy domu pomocy społecznej i budynku administracyjno-mieszkalnego usługi, towary, materiały, środki trwałe były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Budowę budynku administracyjno-mieszkalnego zakończono w 2000r. bądź 2001r., a oddano go do użytkowania w 2005r. Budynek administracyjno-mieszkalny był wykorzystywany wyłącznie przez Zgromadzenie i nie był przedmiotem najmu, dzierżawy przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców).

Wnioskodawca wskazał również, że środki uzyskane z tytułu sprzedaży ww. 49 ha gruntu, położonego w Gminie T. Zgromadzenie przeznaczyło (jest w trakcie prowadzenia prac) na remont budynku bramowego (mały zameczek), ogrodzenia murowanego siedziby Zgromadzenia (obiekty te są wpisane do rejestru zabytków), a także na działalność statutową. Grunt ten został nabyty przez Zgromadzenie na mocy orzeczenia komisji do spraw zwrotu mienia Kościoła Katolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, z tytułu utraty własności innej nieruchomości należącej do zgromadzenia w latach pięćdziesiątych ubiegłegowieku. Decyzja Wojewody o nabyciu prawa własności została wydana w dniu 31 grudnia 1998r.

Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość ta została sprzedana Przedsiębiorstwu P., w celu pozyskania środków przeznaczonych na działania opisane powyżej.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że grunt ten w całości przez okres jego posiadania przez Zgromadzenie był przedmiotem umowy dzierżawy zawartej z Przedsiębiorstwem Rolno - Przemysłowym A. Przedsiębiorstwo to korzystało z dzierżawionego gruntu do prowadzenia działalności rolniczej. Z tytułu umowy dzierżawy Zgromadzenie otrzymywało tytułem czynszu rocznego 108,85 dt pszenicy.

Na dzień sprzedaży grunt nie był zabudowany, a także nie były prowadzone prace budowlane. Zgromadzenie nie dokonało żadnego uatrakcyjnienia gruntu. Ponadto Zgromadzenie nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. W okresie wcześniejszym Zgromadzenie nie dokonywało sprzedaży innych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca sprzedając Gminie K. nieruchomość opisaną we wniosku za tzw. „symboliczną złotówkę" zobowiązany będzie do zapłaty podatku VAT...
2. Czy określona wartość rynkowa będzie wartością sprzedaży, o której mowa w przepisie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie miał zastosowanie przepis, o którym mowa w art. 113 ust. 5 ustawy o VAT...
3. Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży gruntu na kwotę 2.500.000 zł, prawidłowo zastosował przepis art. 113 ust. 2 ustawy o VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży Gminie K. nieruchomości opisanej we wniosku Zgromadzenie nie będzie zobowiązane do zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż 49 ha gruntu, położonego w Gminie T. ), miała charakter jednorazowy i nie wystąpiły okoliczności, wskazujące na zamiar realizowania podobnych transakcji w sposób częstotliwy. Przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że podatnikiem VAT są: „osoby prawne... wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługobiorców... również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy". W 2008r. Zgromadzenie sprzedało 49 ha gruntu. Sprzedaż ta miała charakter jednorazowy i nie wystąpiły okoliczności, wskazujące na zamiar realizowania podobnych transakcji w sposób częstotliwy. Zgromadzenie korzystając ze zwolnienia przedmiotowego (Załącznik nr 4 - poz. 9 do ustawy o VAT) - nie „stało się podatnikiem VAT" w wyniku jednorazowej sprzedaży gruntu, zobowiązanym do wykazania z tej dostawy podatku należnego. Wcześniejsza sprzedaż gruntów o powierzchni 49 ha oraz przyszła sprzedaż dwóch zabudowanych działek może jednak pociągać za sobą próbę uznania, że „element częstotliwości" wystąpi w tej dostawie (możliwa jest także inna interpretacja, o czym później). Oznaczałoby to, że przedmiotowa sprzedaż nieruchomości przez Zgromadzenie powinna co do zasady, podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Stan faktyczny przedstawiony w polu 50 wymaga jednak dokonania analizy w świetle przepisów obowiązujących w ustawie o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2009r. tj. art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, ust. 7a, ust. 10 i ust. 11 - pod kątem czy przedmiotowa sprzedaż nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonana w ramach „pierwszego zasiedlenia" lub przed nim. Dostawa budynku administracyjno-mieszkalnego może być uznana za dokonywaną w ramach pierwszego zasiedlenia, które zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT jako „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków lub ich części po ich wybudowaniu Budynek administracyjno - mieszkalny będzie sprzedany pierwszemu nabywcy, tj. Gminie K. Natomiast przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a stanowi, że dostawa budynku nie objętego zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 podlega zwolnieniu pod warunkiem, że w stosunku do tego budynku nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku o kwotę podatku naliczonego. Mimo, że budynek administracyjno-mieszkalny w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 mógłby być traktowany jako podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT, to jednak na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a - podlega zwolnieniu z podatku VAT, ponieważ Zgromadzeniu (podatnikowi) nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, z uwagi na zwolnienie przedmiotowe.

Na tej samej podstawie prawnej będzie też zwolniona z podatku VAT sprzedaż budynku „Dom pomocy społecznej" w stanie surowym zamkniętym. Dostawa ta będzie dokonana przed pierwszym zasiedleniem (przed wybudowaniem), a w stosunku do tego obiektu nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy (Zgromadzeniu) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc także pod uwagę przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, należy uznać, że przyszłe transakcje sprzedaży dwóch działek zabudowanych trwale budynkami są zwolnione od podatku VAT.

Przedmiotowy stan faktyczny, uprawnia też do innej oceny prawnej, aczkolwiek sprowadzającej się również do wniosku, iż opisane czynności nie będą powodować obowiązku ich objęcia podatkiem VAT.

Można przyjąć, że przyszła sprzedaż dwóch zabudowanych działek przez Zgromadzenie na rzecz Gminy K., mimo że będzie „drugą" sprzedażą nie wypełnia dyspozycji art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ nie została wykonana w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania tego rodzaju czynności w sposób częstotliwy.

Powodem sprzedaży nieruchomości na rzecz Gminy K. jest to, że Zgromadzenie nie posiada środków finansowych i osobowych umożliwiających kontynuowanie inwestycji docelowej „budowy Domu Pomocy Społecznej". Budynek administracyjno-mieszkalny jest ściśle związany z całym kompleksem inwestycyjnym, którego obiekty miały służyć ochronie zdrowia i opieki społecznej. Powyższe okoliczności wskazują na całkowity brak zamiaru ze strony Zgromadzenia na wykonanie tego typu transakcji w sposób częstotliwy.

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie występowała konieczność badania okoliczności, o których mowa w art. 113 ustawy o VAT (zwolnienie podmiotowe). Należy zauważyć, że zgodnie z art. 113 ust. 2 cyt. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 (50.000 zł) nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów zwolnionych z podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych. W świetle powyższego istnieją przesłanki, aby przyszła sprzedaż nieruchomości została uznana jako nie podlegająca przepisom ustawy o VAT.

Przedstawione przez wnioskodawcę stanowisko, wskazuje, że przyszła dostawa (sprzedaż) nieruchomości nie może być opodatkowana podatkiem VAT na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów i budynków i budowli, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto będąc podmiotem nie zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli taki podmiot dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 nie można go uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez dany podmiot majątku prywatnego. Majątek taki nabywany był bowiem na własne potrzeby danego podmiotu, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tego podmiotu za podatnika VAT.

Jak wynika z przedstawionego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, jako kościelna osoba prawna w 2000r. nabył własność nieruchomości o powierzchni 3,85 ha. Zbywcą nieruchomości była Gmina. Stosownie do uchwały Rady Gminy udzielono bonifikaty w wysokości 99% ceny nieruchomości, ze względu na fakt, iż zbycie następowało na rzecz osoby prawnej prowadzącej działalność charytatywną i opiekuńczą na cele nie związane z działalnością zarobkową. Począwszy od 2000r. Zgromadzenie prowadziło inwestycję w postaci budowy domu pomocy społecznej. Obecnie budynek ten znajduje się w stanie surowym zamkniętym, budynek nie został oddany do użytkowania, nie stanowi środka trwałego w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto w 2001r. na tej nieruchomości został wybudowany dom administracyjno-mieszkalny, który stanowi środek trwały podlegający amortyzacji, który oddano do użytkowania w 2005r. Budynek administracyjno-mieszkalny był wykorzystywany wyłącznie przez Zgromadzenie i nie był przedmiotem najmu, dzierżawy przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców).Budowa domu pomocy społecznej i domu administracyjno-mieszkalnego była finansowana ze środków własnych Zgromadzenia oraz darowizn osób trzecich.

Ze względu na brak możliwości finansowych i organizacyjno-personalnych zakończenia i prowadzenia tej inwestycji Zarząd Zgromadzenia podjął decyzję o przekazaniu ww. nieruchomości wraz z budynkami, na rzecz Gminy. Gmina wyraziła zgodę na przeniesienie własności tej nieruchomości pod warunkiem „przejęcia" jej za tzw. „symboliczną złotówkę”. Jednocześnie Gmina zobowiązała się do kontynuowania budowy oświadczając, że nabywaną nieruchomość Gmina wykorzysta na cele opiekuńcze, lecznicze, również w celu organizowania warsztatów terapii zajęciowej, pracy z młodzieżą o częściowym upośledzeniu ruchowym i działalności statutowej Gminy.

W trakcie prowadzonej budowy Zgromadzenie nie było zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. gminy. Zgromadzenie w związku z prowadzoną działalnością wykonywało czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgromadzenie prowadzi działalność statutową - zakonną, a także prowadzi domy pomocy społecznej, realizujące zadania z zakresu opieki społecznej (opiekuńczo - lecznicze). Zadania te były finansowane ze środków własnych, jak również dotacji przekazywanych na prowadzenie domów pomocy społecznej przez poszczególne

Nabywane w trakcie trwania inwestycji budowy domu pomocy społecznej i budynku administracyjno-mieszkalnego usługi, towary, materiały, środki trwałe były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto w 2008r. Zgromadzenie sprzedało 44 ha gruntu za cenę 2.500.000,00 zł. Środki uzyskane z tytułu sprzedaży ww. gruntu Zgromadzenie przeznaczyło (jest w trakcie prowadzenia prac) na remont budynku bramowego (mały zameczek), ogrodzenia murowanego siedziby Zgromadzenia (obiekty te są wpisane do rejestru zabytków), a także na działalność statutową. Grunt ten został nabyty przez Zgromadzenie na mocy orzeczenia komisji do spraw zwrotu mienia Kościoła Katolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, z tytułu utraty własności innej nieruchomości należącej do zgromadzenia w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Wnioskodawca wskazał, że Decyzja Wojewody o nabyciu prawa własności została wydana w dniu 31 grudnia 1998r.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że grunt ten w całości przez okres jego posiadania przez Zgromadzenie był przedmiotem umowy dzierżawy. Z tytułu umowy dzierżawy Zgromadzenie otrzymywało tytułem czynszu rocznego 108,85 t pszenicy. Na dzień sprzedaży grunt nie był zabudowany, a także nie były prowadzone prace budowlane. Zgromadzenie nie dokonało żadnego uatrakcyjnienia gruntu. Ponadto Zgromadzenie nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. W okresie wcześniejszym Zgromadzenie nie dokonywało sprzedaży innych nieruchomości.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż zamierzona sprzedaż przez Zgromadzenie wskazanych we wniosku ww. nieruchomości wraz z budynkami, na rzecz Gminy za tzw. „symboliczną złotówkę” oraz dokonana w 2008r. sprzedaż 44 ha gruntu za cenę 2.500.000,00 zł nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest dokonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Wnioskodawca nabył od Gminy nieruchomość o powierzchni 3,85 ha z bonifikatą w wysokości 99% ceny nieruchomości, ze względu na fakt, iż zbycie następowało na rzecz osoby prawnej prowadzącej działalność charytatywną i opiekuńczą na cele nie związane z działalnością zarobkową. Zgromadzenie na tej nieruchomości prowadziło inwestycję w postaci budowy domu pomocy społecznej. Obecnie budynek ten znajduje się w stanie surowym zamkniętym, budynek nie został oddany do użytkowania. Ponadto na tej nieruchomości został wybudowany dom administracyjno-mieszkalny, który oddano do użytkowania w 2005r. Budynek ten był wykorzystywany wyłącznie przez Zgromadzenie i nie był przedmiotem najmu, dzierżawy przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców).Budowa domu pomocy społecznej i domu administracyjno-mieszkalnego była finansowana ze środków własnych Zgromadzenia oraz darowizn osób trzecich.

Ponadto Wnioskodawca nabył na mocy orzeczenia komisji do spraw zwrotu mienia Kościoła Katolickiego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, z tytułu utraty własności innej nieruchomości należącej do zgromadzenia w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku gruntu o powierzchni 44 ha w T. Grunt ten w całości przez okres jego posiadania przez Zgromadzenie był przedmiotem umowy dzierżawy. Z tytułu ww. umowy dzierżawy Zgromadzenie otrzymywało czynsz roczny w postaci określonej ilości pszenicy (zatem pożytki jakie otrzymywało Zgromadzenie z tytułu tej dzierżawy stanowiły jedynie płody role pochodzące z ww. gruntu) .

Przedmiotowe nieruchomości stanowiły zatem majątek prywatny Zgromadzenia. Wnioskodawca prowadzi działalność statutową - zakonną, a także prowadzi domy pomocy społecznej, realizujące zadania z zakresu opieki społecznej (opiekuńczo - lecznicze). Powyższe nieruchomości nie zostały nabyte (nieruchomości gruntowe) i wybudowane przez Wnioskodawcę (dom pomocy społecznej w stanie surowym zamkniętym i dom administracyjno-mieszkalny) w celu dalszej odsprzedaży. Budynek administracyjno-mieszkalny był wykorzystywany wyłącznie przez Zgromadzenie. Również budowa domu pomocy społecznej miała służyć realizacji zadań statutowych Zgromadzenia z zakresu opieki społecznej.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży w 2008r. ww. gruntu o powierzchni 44 ha Zgromadzenie przeznaczyło (jest w trakcie prowadzenia prac) na remont budynku bramowego (mały zameczek), ogrodzenia murowanego siedziby Zgromadzenia (obiekty te są wpisane do rejestru zabytków), a także na działalność statutową.

Ponadto ze względu na brak możliwości finansowych i organizacyjno-personalnych zakończenia i prowadzenia przedmiotowej inwestycji Zarząd Zgromadzenia podjął decyzję o przekazaniu ww. nieruchomości o powierzchni 3,85 ha wraz z ww. budynkami, na rzecz Gminy. Gmina wyraziła zgodę na przeniesienie własności tej nieruchomości pod warunkiem „przejęcia" jej za tzw. „symboliczną złotówkę”. Jednocześnie Gmina zobowiązała się do kontynuowania budowy oświadczając, że nabywaną nieruchomość Gmina wykorzysta na cele opiekuńcze, lecznicze, również w celu organizowania warsztatów terapii zajęciowej, pracy z młodzieżą o częściowym upośledzeniu ruchowym i działalności statutowej Gminy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że na dzień sprzedaży ww. grunt o powierzchni 44 ha nie był zabudowany, a także nie były prowadzone na nim prace budowlane. Zgromadzenie nie dokonało żadnego uatrakcyjnienia gruntu. Ponadto Zgromadzenie nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. W okresie wcześniejszym Zgromadzenie nie dokonywało sprzedaży innych nieruchomości.

W związku z powyższym dostawę w 2008r. przedmiotowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 44 ha za cenę 2.500.000,00 zł oraz planowaną dostawę za tzw. „symboliczną złotówkę” ww. nieruchomości o powierzchni 3,85 ha zabudowanej budynkiem domu pomocy społecznej w stanie surowym zamkniętym i domu administracyjno-mieszkalnego uznać należy za transakcje okazjonalne, czyli takie, które nie były czynione z zamiarem nadania im stałego charakteru, a spowodowane zostały pogorszeniem sytuacji materialnej i przyczyn organizacyjno-personalnych Wnioskodawcy.

Zatem w przedstawionym (stanie faktycznym) zdarzeniu przyszłym nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl ww. art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do dostawy ww. nieruchomości, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując sprzedaży ww. nieruchomości działał w takim charakterze, w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej, zwłaszcza, że Wnioskodawca nie zamierza ich powtarzać w przyszłości.

Nabyte nieruchomości (nieruchomości gruntowe) i wybudowane przez Wnioskodawcę (dom pomocy społecznej w stanie surowym zamkniętym i dom administracyjno-mieszkalny) nie był w żaden sposób wykorzystywane w celach zarobkowych (Zgromadzenie prowadzi działalność statutową – zakonną oraz realizuje zadania z zakresu opieki społecznej).

Ponadto należy zauważyć, że zarówno nabycia (wybudowania) ww. nieruchomości jak i ich sprzedaże dokonywane były i będą z majątku prywatnego (nabycie i budowa finansowana ze środków własnych Zgromadzenia oraz darowizn osób trzecich oraz z tytułu zwrotu mienia Kościoła Katolickiego). Uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości środki przeznaczone były i będą do realizacji własnych celów (remont budynku bramowego (mały zameczek), ogrodzenia murowanego siedziby Zgromadzenia (obiekty te są wpisane do rejestru zabytków), a także na działalność statutową Zgromadzenia.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę (stan faktyczny) zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że dostawa w 2008r. nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 44 ha za cenę 2.500.000,00 zł oraz planowana dostawa za tzw. „symboliczną złotówkę” nieruchomości o powierzchni 3,85 ha zabudowanej budynkiem domu pomocy społecznej w stanie surowym zamkniętym i domu administracyjno-mieszkalnego nie nosi znamion wykorzystywania ich dla celów zarobkowych w sposób ciągły (tak więc warunek częstotliwości nie zostaje tu wypełniony).

Zatem dostawa nieruchomości dokonana przez Wnioskodawcę w 2008r. nie podlegała a planowana sprzedaż nieruchomości za tzw. „symboliczną złotówkę” nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ponieważ w niniejszej interpretacji wykazano, iż sprzedaż przedmiotowych gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem pytanie Wnioskodawcy: „Czy określona wartość rynkowa będzie wartością sprzedaży, o której mowa w przepisie art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie będzie miał zastosowanie przepis, o którym mowa w art. 113 ust. 5 ustawy o VAT oraz czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży gruntu na kwotę 2.500.000 zł, prawidłowo zastosował przepis art. 113 ust. 2 ustawy o VAT...” - jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.