INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zgromadzenia, przedstawione we wniosku z dnia 08 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 21 stycznia 2009r.), uzupełnionym w dniu 17 kwietnia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków zbycia przez kościelną osobę prawną na rzecz gminy zabudowanej nieruchomości gruntowej za tzw. „symboliczną złotówkę” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków zbycia przez kościelną osobę prawną na rzecz gminy zabudowanej nieruchomości gruntowej za tzw. „symboliczną złotówkę”. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 06 kwietnia 2009r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. Biura 17 kwietnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Zgromadzenie jako kościelna osoba prawna w 2000 r. nabyło własność nieruchomości o pow. 3,85 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Zbywcą nieruchomości była Gmina. Stosownie do uchwały Rady Gminy z dnia 06 grudnia 1999 r. udzielono bonifikaty w wysokości 99% ceny nieruchomości, ze względu na fakt, iż zbycie następowało na rzecz osoby prawnej prowadzącej działalność charytatywną i opiekuńczą na cele nie związane z działalnością zarobkową. Począwszy od 2000 r. Zgromadzenie prowadziło inwestycję w postaci budowy domu pomocy społecznej. Obecnie budynek ten znajduje się w stanie surowym zamkniętym, budynek nie został oddany do użytkowania, nie stanowi środka trwałego w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niezależnie od powyższego na tej nieruchomości został wybudowany w 2001 r. dom administracyjno-mieszkalny, który stanowi środek trwały podlegający amortyzacji. Budowa tego domu pomocy społecznej była finansowana ze środków własnych Zgromadzenia oraz darowizn osób trzecich. Dochody Zgromadzenia w latach 2001-2007 były przeznaczane na budowę domu administracyjnego i domu pomocy społecznej, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zwolnione z podstawy opodatkowania.

Ze względu na brak możliwości finansowych i organizacyjno-personalnych zakończenia i prowadzenia tej inwestycji Zarząd Zgromadzenia podjął decyzję o przekazaniu w/w nieruchomości wraz z budynkami, na rzecz Gminy. Gmina wyraziła zgodę na przeniesienie własności tej nieruchomości pod warunkiem „przejęcia” jej za tzw. symboliczną złotówkę. Jednocześnie Gmina zobowiązała się do kontynuowania budowy oświadczając, że nabywaną nieruchomość wykorzysta na cele opiekuńcze, lecznicze, również w celu organizowania warsztatów terapii zajęciowej, pracy z młodzieżą o częściowym upośledzeniu ruchowym i działalności statutowej Gminy.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Zgromadzenie jest zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy wnioskodawca sprzedając Gminie nieruchomość opisaną we wniosku za symboliczną złotówkę zobowiązany będzie do zapłaty m. in. podatku od osób prawnych... Jednocześnie wnioskodawca zauważa, iż forma zbycia w drodze sprzedaży za symboliczną złotówkę jest podyktowana warunkiem postawionym przez Gminę, która domaga się przekazania nieruchomości w tej samej formie, którą zastosowano w 2000 roku. W przeciwnym razie Gmina nie będzie zainteresowana przejęciem nieruchomości w drodze darowizny, a Zgromadzenie nie będzie miało możliwości kontynuowania dzieła. Z tych względów obniżenie ceny do jednej złotówki, mając na uwadze cel sprzedaży będzie uzasadnione.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy wnioskodawca przekazując nieruchomość opisaną we wniosku za tzw. "symboliczną złotówkę" Gminie winien przychód podlegający opodatkowaniu określić zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. wg wartości rynkowej i zwolnić z podstawy opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a cyt. ustawy...
Czy wnioskodawca sprzedając Gminie nieruchomość opisaną we wniosku za symboliczną złotówkę zobowiązany będzie do zapłaty podatku od osób prawnych...

Zdaniem wnioskodawcy przy sprzedaży Gminie nieruchomości opisanej we wniosku Zgromadzenie nie będzie zobowiązane do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Zgromadzenie zamierza sprzedać Gminie nieruchomość, na której znajduje się nie oddany do użytkowania budynek w stanie surowym oraz wybudowany dom administracyjno-mieszkalny, za cenę tzw. symbolicznej złotówki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Szczególny sposób ustalania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości jest określony w art. 14 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

W myśl ust. 2 ww. przepisu wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania co do zasady przychodem ze sprzedaży nieruchomości jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży (akcie notarialnym), zgodnie bowiem z cywilistyczną zasadą swobody umów, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według własnego uznania, byleby treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Podkreślił to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 02 lutego 1994 r. (sygn. akt III ARN 84/93, publ. OSNC 10/1994, poz. 96).

Jednakże należy mieć na uwadze istotną przesłankę zawartą przez ustawodawcę w drugim zdaniu cyt. wyżej art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Mowa w nim o skutkach przyjęcia przez strony stosunku cywilnoprawnego, bez uzasadnionej przyczyny, ceny znacznie odbiegającej od ceny rynkowej. Organy podatkowe uzyskały zatem uprawnienie do weryfikacji wartości przychodu wynikającego z zawartej umowy sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych, w sytuacji gdy cena znacznie odbiega od wartości rynkowej i nie jest to uzasadnione szczególną przyczyną. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa jakie okoliczności stanowią uzasadniona przyczynę do przyjęcia innej ceny niż rynkowa. Prawo organu podatkowego do dokonania oceny przyczyn podanych przez stronę jako uzasadnienia przyjętej przez nią ceny w umowie, nie może prowadzić do dowolności w ocenie przedstawionych argumentów. Podkreślić przy tym należy, iż sam fakt występowania rozbieżności pomiędzy ceną rynkową a ceną wynikającą z umowy nie pozwala na uznanie tego w sposób jednoznaczny i wystarczający za dowód zaniżenia ceny umownej. Mogą bowiem zachodzić szczególne okoliczności, uzasadniające przyjęcie innej ceny niż rynkowa.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę uznać należy, iż w tej konkretnej sprawie zachodzi przesłanka uzasadniająca odstąpienie od ustalania przychodu z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości w wysokości jej wartości rynkowej. Za przesłankę tę uznać należy zarówno charakter przedmiotu tej transakcji, jak i jej strony. Opisana transakcja ma w gruncie rzeczy charakter zwrotny.

Zgromadzenie sprzedaje bowiem nieruchomość Gminie po cenie zakupu (jednego złotego). Przedmiotem transakcji jest nieruchomość, której elementem składowym jest dom pomocy społecznej w stanie surowym zamkniętym. Nabywca (Gmina) będzie tę budowę kontynuował. Przedmiotową nieruchomość wykorzysta na cele opiekuńcze, lecznicze, również w celu organizowania warsztatów terapii zajęciowej, pracy z młodzieżą o częściowym upośledzeniu ruchowym i działalności statutowej Gminy. Istotnym w sprawie jest również to, iż jedną ze stron transakcji, tj. nabywcą jest podmiot publiczny (Gmina), który zobowiązał się do wykorzystania tej nieruchomości, na cele społecznie użyteczne preferowane przez ustawodawcę.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

W myśl art. 17 ust. 1a pkt 2 w/w ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b w/w ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że skoro dochód Zgromadzenia uzyskany z tytułu sprzedaży nieruchomości „za symboliczną złotówkę” Gminie zostanie przeznaczony na cele wskazane przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4a w/w ustawy, to może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w tym przepisie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.