INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.11.2009 r. (data wpływu 06.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przygotowanie dokumentacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przygotowanie dokumentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka chcąc zdywersyfikować swoje przedsiębiorstwo poprzez wprowadzenie nowej technologii i w efekcie wprowadzenie nowego produktu na rynek, starała się pozyskać zewnętrzne źródła finansowania innowacyjnej inwestycji z Funduszy Unii Europejskiej. Zostały opracowane przez wyspecjalizowane firmy zewnętrzne wnioski o dotację. Spółka poniosła wydatki związane z przygotowaniem wniosków. Niestety dofinansowania Spółka nie otrzymała i projekt objęty wnioskiem nie został zrealizowany. Na dzień dzisiejszy Zarząd Spółki podejmuje działania zmierzające do zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki na przygotowanie wniosków dotyczących pozyskania środków unijnych zostały zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na przygotowanie dokumentacji obejmującej szczegółowy biznes plan inwestycyjny, sporządzenie wniosków aplikacyjnych na rzecz firmy doradczej pomimo, że nie uzyskała dotacji...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na zakup usług doradztwa w zakresie uzyskania dotacji, w tym przygotowania dokumentacji i opracowania wniosku są kosztami uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, które nie wiążą się bezpośrednio z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. ) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Do kosztów podatkowych zaliczamy zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika.

Wydatki na zakup usług doradczych nie są kosztami kwalifikowanymi (tj. przy pozytywnym rozpatrzeniu wniosku nie będą zrefundowane ze środków unijnych), zostały poniesione z własnych środków obrotowych Spółki. Koszty te nie są związane bezpośrednio z kosztami realizowanej inwestycji, nie są zaliczane więc do kosztów zwiększających wartość środków trwałych. Przedmiotowe wydatki poczynione przez naszą Spółkę są kosztami związanymi z ogólnym źródłem przychodów, czyli działalnością gospodarczą Spółki zmierzającą do zabezpieczenia przychodów w przyszłości i zapewnienia ich ewentualnego wzrostu poprzez dywersyfikację potencjalnych przychodów. Sporządzenie dokumentacji aplikacyjnej przez zewnętrzne firmy doradcze w postaci opracowania szczegółowego biznes planu i na jego podstawie wniosku umożliwiło Spółce oszacowanie ryzyka gospodarczego w związku z planowaną inwestycją i podjęcia ostatecznej decyzji dotyczącej zabezpieczenia źródła przychodu.

Do wykluczenia wydatków na przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej z kosztów podatkowych nie może mieć zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o PDOP, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych przez podatnika z uzyskanych dochodów (przychodów) wolnych od podatku dochodowego. Przepis ten wyłącza bowiem z kosztów podatkowych wydatki bezpośrednio sfinansowane z otrzymanych dotacji, a nie sfinansowane z własnych środków.

Na potwierdzenie naszego stanowiska przedstawiamy następujące interpretacje i wyrok:

1. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2008 roku (ITPB3/423-550/08/MH) oraz 27 listopada 2008 roku (ITPB3/4240-40/08) uznał, że koszty na zakup usług doradztwa dotyczącego uzyskania dotacji, w tym przygotowania dokumentacji i opracowania wniosku pozostają w związku z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa i niezależnie od tego czy dotacja zostanie przyznana podatnikowi, czy nie, stanowią koszty uzyskania przychodu.
2. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2008 roku (IBPB/423-697/08/NG).
3. Wojewódzki Sąd Administracyjny sygn. akt SA/Wa 3807/06 orzekło zaliczeniu do kosztów podatkowych wydatków na opracowanie biznesplanu i sporządzenie wniosków o dotację ze środków unijnych, do momentu uzyskania dotacji.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzona działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonują, jak już wspomniano, podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. W ocenie Organu podatkowego do takich kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć koszty sporządzenia wniosków o dotację z Funduszy Unii Europejskiej, mimo iż środki te nie zostały uzyskane.

Uznanie kosztów przygotowania i złożenia wniosku o dotację za koszty pośrednie oznaczać będzie, iż podlegać będą one potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, Spółka postąpiła prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki na przygotowanie dokumentacji, poniesione na rzecz firmy doradczej pomimo, że nie uzyskała dotacji. Wydatki te stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.