INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 29 czerwca 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 25 sierpnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przeniesienia prawa do ulgi mieszkaniowej na lata następne w związku z tzw. ustawą abolicyjną - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przeniesienia prawa do ulgi mieszkaniowej na lata następne w związku z tzw. ustawą abolicyjną.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 17 sierpnia 2009r. Znak: IBPB II/2/415-680/09/MW, wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z dnia 20 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 25 sierpnia 2009r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Mąż wnioskodawczyni od połowy 2004r. pracuje na terenie Anglii. Wnioskodawczyni nie pracuje i zajmuje się wychowywaniem dzieci. W 2004r. mąż wnioskodawczyni uzyskał dochody (wynagrodzenie) od pracodawcy w Polsce oraz od pracodawcy w Anglii. Wnioskodawczyni wraz mężem sporządziła wspólne zeznanie na druku PIT-36, łącząc dochody do obliczenia podatku metodą proporcjonalną. Wyliczony podatek przed odliczeniem składki na ubezpieczenia zdrowotne w wysokości 1.530,79 zł oraz ulgi mieszkaniowej w wysokości 4.695,44 zł wyniósł 6.226,23 zł. Podatek po odliczeniach wyniósł 0.

W styczniu 2009r. wnioskodawczyni złożyła wraz z mężem wniosek o umorzenie zaległości podatkowej oraz o zwrot podatku dochodowego od osób fizycznych na druku PIT-AZ. Małżonkowie otrzymali decyzję określającą kwotę zwrotu podatku dochodowego od osób fizycznych, w której obliczono podatek przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Wyliczony w ten sposób podatek za 2004r. wyniósł 3.066,68 zł. Po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne w wysokości 1.530,79 zł pozostawał podatek 1.535,89 zł i o taką kwotę winna być zaliczona ulga mieszkaniowa.

Jednakże w przedmiotowej decyzji ujęto kwotę 4.695,44 zł ulgi mieszkaniowej wykazanej w PIT-36 za 2004r. W związku z tym małżonkowie zostali pozbawieni ulgi do odliczenia w latach następnych w kwocie 3.159,55 zł.

Ponadto wnioskodawczyni wskazała, iż uzyskała telefoniczną informację w Urzędzie Skarbowym, że w latach następnych nie można dokonywać żadnej korekty w PIT-36 za 2004r. i wielkość ulg w latach następnych należy wpisywać zgodnie z danymi zawartymi w zeznaniach pierwotnych.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała, iż:

• małżonkowie korzystali z możliwości odliczeń w podatku dochodowym z tytułu realizacji budynku mieszkalnego za okres od 1992 do 2004r.,
• w latach 1992-2003 małżonkowie wykorzystali limit w wysokości 7.363,39 zł,
• w 2004r. kwota odliczenia wyniosła oddzielnie 4.599,62 zł,
• odpisy z lat poprzednich i z 2004r. łącznie wyniosły 6.510,90 zł,
• mąż w 2004r. uzyskał przychód na terenie Polski 24.298,62 zł oraz 25.615,92 zł na terenie Anglii, wnioskodawczyni nie uzyskała żadnego przychodu,
• Naczelnik Urzędu Skarbowego podatek dochodowy wyliczył od łącznego przychodu męża (dochód krajowy i zagraniczny) i następnie odliczył ulgę budowlaną.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy małżonkowie pomimo zastosowania przepisów „abolicji podatkowej” z 2008r. utracili prawo do ulgi mieszkaniowej po dokonaniu wyliczenia podatku metodą wyłączenia z progresją, która znacznie obniżyła wysokość podatku z kwoty 6.226,23 zł do 3.066,68 zł...

Zdaniem wnioskodawczyni, wielkość odpisu ulgi mieszkaniowej za 2004r. winna wynosić 1.535,89 zł, a nie 4.695,44 zł. Zastosowanie metody wyłączenia z progresją do obliczenia podatku za 2004r. winno dać także prawo do zaliczenia takiej wielkości ulgi mieszkaniowej jak wyliczony podatek, a nadwyżka winna zostać przeniesiona na lata następne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2001r., podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na:

1. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,
2. budowę budynku mieszkalnego,
3. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej; w razie przeniesienia przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz członka własności lokalu mieszkalnego, za wydatki poniesione na wkład budowlany uznaje się wydatki stanowiące nadwyżkę ponad kwotę wkładu mieszkaniowego zaliczonego przez spółdzielnię na wkład budowlany,
4. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
5. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
6. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu,
7. remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zajmowanego na podstawie tytułu prawnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

W myśl art. 27a ust. 15 ww. ustawy kwota odliczeń od podatku, ustalona zgodnie z ust. 3 pkt 1 lit. a) i b), pkt 2 i 3 oraz ust. 4, przekraczająca kwotę podatku obliczonego zgodnie z art. 27, podlega odliczeniu od podatku obliczonego za lata następne, aż do całkowitego jej odliczenia.

Z powołanego wyżej przepisu wynika zatem, iż podatek dochodowy obligatoryjnie podlega zmniejszeniu jeżeli w danym roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe z określonych tytułów. Tylko kwota odliczeń z tytułu ww. ulgi, która nie znalazła pokrycia w podatku należnym za dany rok podatkowy podlega odliczeniu od podatku w latach następnych, aż do jej całkowitego odliczenia.

Z dniem 01 stycznia 2002r. w związku ze zmianą art. 27a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzoną przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 listopada 2001r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134 poz. 1509), zlikwidowano ww. ulgę budowlaną (tzw. „dużą ulgę budowlaną”), pozostawiając ulgę związaną z ponoszeniem wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego (tzw. „ulgę remontową”).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002r., a odliczenia te nie znalazły pokrycia w podatku obliczonym za te lata, przysługuje prawo do dokonywania tych odliczeń na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do treści art. 4 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002r. do dnia 31 grudnia 2004r.

Mając na względzie powyższe przepisy należy podkreślić, że przeniesieniu na lata następne podlega jedynie prawo do odliczenia wydatków, które nie znalazły pokrycia w podatku w roku poniesienia wydatku. Zgodnie z powołanymi przepisami podatek zmniejsza się bowiem o wydatki, które podatnik poniósł w roku podatkowym i dopiero gdy wydatki te nie znajdują pokrycia w podatku mogą być przenoszone na lata następne.

Z dniem 06 sierpnia 2008r. weszła w życie ustawa z dnia 25 lipca 2008r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894), którą – w myśl art. 1 – stosuje się do podatników, którzy przynajmniej w jednym roku podatkowym, w okresie od 2002r. do 2007r., podlegali obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym i uzyskiwali w tym roku przychody z pracy, do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy organ podatkowy, na wniosek podatnika, sporządzony według ustalonego wzoru (PIT-AZ) zwraca kwotę stanowiącą różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania podatkowego albo z decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, a kwotą odpowiadającą podatkowi obliczonemu za dany rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, przy zastosowaniu do przychodów z pracy zasad określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku dokonania wpłaty podatku dochodowego należnego za ten rok podatkowy wynikającego ze złożonego zeznania podatkowego albo z decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego (zwrot).

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 i 3 w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Ordynacji podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 2.

W świetle powyższego zauważyć należy, iż przepisy ustawy o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie ograniczają prawa podatników co do odliczeń związanych z ulgami mieszkaniowymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni sporządziła wraz mężem wspólne zeznanie za 2004r., łącząc dochody do obliczenia podatku metodą proporcjonalnego odliczenia. Wyliczony podatek przed odliczeniem składki na ubezpieczenia zdrowotne w wysokości 1.530,79 zł oraz ulgi mieszkaniowej w wysokości 4.695,44 zł wyniósł 6.226,23 zł. Podatek po odliczeniach wyniósł 0. W styczniu 2009r. wnioskodawczyni złożyła wraz z mężem wniosek o umorzenie zaległości podatkowej oraz o zwrot podatku dochodowego od osób fizycznych na druku PIT-AZ. Małżonkowie otrzymali decyzję określającą kwotę zwrotu podatku dochodowego od osób fizycznych, w której obliczono podatek przy zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Wyliczony w ten sposób podatek za 2004r. wyniósł 3.066,68 zł. Po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne w wysokości 1.530,79 zł pozostawał podatek 1.535,89 zł, od którego odliczona została ulga mieszkaniowa. Ponadto wnioskodawczyni wskazała, iż małżonkowie korzystali z możliwości odliczeń w podatku dochodowym z tytułu budowy budynku mieszkalnego za okres od 1992 do 2004r. W zeznaniu podatkowym za 2004r. kwota przysługującego odliczenia z tytułu ww. ulgi wyniosła 6.510,90 zł, z czego kwota 4.599,62 zł dotyczyła wydatków poniesionych w 2004r.

Biorąc pod uwagę powyższe podkreślić należy, iż rozwiązania przyjęte w ustawie o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do lat 2002-2007 nie mają wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego za dany rok podatkowy. Ustawa ta nie zmienia bowiem metody unikania podwójnego opodatkowania wynikającej z umowy międzynarodowej.

Zatem stanowisko wnioskodawczyni, iż zastosowanie metody wyłączenia z progresją do obliczenia podatku za 2004r. winno dać jej prawo do zaliczenia takiej wielkości ulgi mieszkaniowej jak wyliczony podatek, a nadwyżka winna zostać przeniesiona na lata następne jest nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni może natomiast przenieść na lata następne prawo do odliczenia wydatków z tytułu ulgi mieszkaniowej, które nie znalazły pokrycia w podatku za 2004r., obliczonym zgodnie z obowiązującą w 2004r. tzw. metodą proporcjonalnego odliczenia.

Jednocześnie informuje się, iż jeżeli przedmiotem decyzji wydanej przez Urząd Skarbowy było określenie wysokości ulgi mieszkaniowej, którą wnioskodawczyni może przenieść na lata następne, to niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.