INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009r. (data wpływu do tut. BKIP 30 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie artykułów spożywczych podawanych podczas spotkań z kontrahentami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie artykułów spożywczych podawanych podczas spotkań z kontrahentami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest handel spożywczy. Spółka w ramach prowadzonej działalności odbywa w swojej siedzibie spotkania biznesowe z kontrahentami, podczas których jest podawany skromny poczęstunek. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi koszty zakupu artykułów spożywczych przeznaczonych na takie spotkania. Nabywane przez Spółkę artykuły spożywcze to w szczególności kawa, herbata, woda mineralna i inne napoje bezalkoholowe, ciastka, paluszki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy taki poczęstunek przygotowany w siedzibie Spółki na spotkania z kontrahentami można uznać za koszt uzyskania przychodów Spółki...

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy do kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności kosztów poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zgodnie z powyższym ustawodawca do katalogu kosztów wyłączonych z mocy ustawy z kategorii kosztów uzyskania przychodów, bez względu na ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, włączył wszelkie wydatki przeznaczone na reprezentację.

Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego reprezentacja oznacza okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Za wystawność, czy okazałość powinny być uznane zachowania, które odbiegają od przyjętych standardów i zwyczajów, charakteryzują się przepychem oraz mają na celu pokazanie własnej zamożności. Zdaniem Spółki poczęstunek dla klientów kawą, herbatą, napojami i słodyczami w siedzibie firmy nie jest czymś wytwornym, okazałym i ekskluzywnym. Obecnie zaoferowanie kontrahentowi podczas spotkania napoju lub słodyczy nie jest traktowane jako przejaw szczególnej okazałości, lecz jedynie zwykłych dobrych manier i jest praktyką powszechnie stosowaną w Polsce. To właśnie nie zaproponowanie takiego poczęstunku pozostawi negatywne wrażenie u drugiej strony i zostanie uznane za zachowanie poniżej obowiązujących standardów. Wydatki ponoszone na taki poczęstunek w trakcie spotkań z kontrahentami stanowią zwyczajowy poczęstunek i należą do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. Zdaniem Spółki charakter reprezentacji będą miały jedynie te działania, które można uznać za szczególnie okazałe, odbiegające od reguł przyjętych w analogicznych sytuacjach. Zwykły, skromny poczęstunek natomiast jest nieodłącznym elementem spotkania i nie nosi w żadnym wypadku znamion reprezentacji. Trudno bowiem uznać za „wystawność” zwyczajowo podawaną herbatę, kawę, napoje, czy ciastka. Zatem wydatki na nabycie tych produktów spożywczych - jako niestanowiące reprezentacji - można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki stanowisko to znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach i orzeczeniach, jako przykład można podać interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2008r., sygn. IPPB3/423-1062/08-2/MW, w której stwierdzono iż „Odnosząc się do kwestii wydatków ponoszonych przez Spółkę na poczęstunek w trakcie spotkań z kontrahentami stanowiących zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury należy stwierdzić, że w/w wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.” Podobne stanowisko zawarte zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2008r. IPPB3/423-1220/08-2/MW.

Reasumując Spółka uważa, iż poczęstunek w postaci kawy, herbaty, soków, wody mineralnej i słodyczy nie świadczy o wytworności i okazałości w związku, z czym nie powinien być zaliczany do reprezentacji i powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika mające ułatwić zawarcie umowy lub stworzenie korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki na zakup artykułów spożywczych, w szczególności: kawy, herbaty, wody mineralnej i innych napojów bezalkoholowych, ciastek, paluszków podawanych w czasie spotkań z kontrahentami w siedzibie firmy, jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte, to jako wydatki nie wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on z tego faktu wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.