INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.01.2010 r. (data wpływu 21.01.2010 r.) oraz piśmie z dnia 16.02.2010 r. (data nadania 16.02.2010 r., data wpływu 19.02.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-46/10-2/JC z dnia 03.02.2010 r. (data nadania 04.01.2010 r., data doręczenia 09.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na kolację odbywającą się po szkoleniu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.01.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na kolację odbywającą się po szkoleniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest agentem zarejestrowanej do celów podatku VAT Spółki T. Wnioskodawca pośredniczy w sprzedaży towarów Spółki T. na terytorium Polski, w zamian za swoje czynności Spółka otrzymuje prowizje. Działalność Wnioskodawcy skupiona jest przede wszystkim na organizowaniu szkoleń.

W celu promowania produktów jak również pozyskiwania nowych klientów Spółka organizuje nieodpłatne szkolenia, w trakcie których uczestnikom przekazywana jest specjalistyczna wiedza na temat produktów. Szkolenia obejmują takie zagadnienia bez znajomości których sprzedaż produktów była by niemożliwa albo znacznie mniej efektywna. Po zakończonym szkoleniu jego uczestnicy są zapraszani na kolacje biznesowe. Standardem przyjętym w biznesie jest, aby w ramach budowania utrzymywania dobrych relacji z klientem spotykać się na obiadach lub kolacjach, na których poruszane są rozmowy dotyczące współpracy.

Specyfika towarów sprzedawanych przez Spółkę wymaga dużych nakładów pracy oraz utrzymywania ciągłych kontaktów biznesowych z dość wąską grupą potencjalnych klientów, aby istnieć na rynku.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Spółka informuje, iż szkolenia co do zasady odbywają się w siedzibie Spółki, natomiast kolacje odbywają się w restauracjach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na kolację po szkoleniu dla klientów można uznać jako koszty szkolenia i tym samym koszty uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 ze zm.), (dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakupu żywności napojów, w tym alkoholowych. Zgodnie z tą regulacją podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskanym przychodem pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacja, bowiem pojawia się ono w bardzo różnych formach. Zatem, konieczne jest odwołanie się do wykładni gramatycznej tego pojęcia. Słownikowa definicja pojęcia „reprezentacja” oznacza, że jest to uzewnętrzniony wysoki standard życia, związany ze szczególnie wysoką pozycją społeczną, zawodową; okazałość, wytrwałość (Słownik Współczesny Języka Polskiego - Wilga, Warszawa 1996). Podobny pogląd podziela sądownictwo sądów administracyjnych. Zgodnie z nim, pojęcie reprezentacja odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów, kontrahentów (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 06.05.1998 r., sygn. akt. SA/Sz/1412/97). Zdaniem Spółki wydatki poniesione na kolację odbywającą się po szkoleniu, na której poruszane są istotne kwestie dotyczące negocjowania warunków współpracy stanowią wydatki bezpośrednio związane ze szkoleniem, a tym samym są kosztem uzyskania przychodu. Uczestnikami kolacji są wyłącznie klienci biorący udział w zorganizowanym wcześniej szkoleniu. Kolacje te nie noszą zdaniem Spółki znamion reprezentacji czy też reklamy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową.

Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S.D (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w celu promowania produktów jak również pozyskiwania nowych klientów organizuje nieodpłatne szkolenia, w trakcie których uczestnikom przekazywana jest specjalistyczna wiedza na temat produktów. Szkolenia obejmują takie zagadnienia bez znajomości których sprzedaż produktów byłaby niemożliwa albo znacznie mniej efektywna. Po zakończonym szkoleniu jego uczestnicy są zapraszani na kolacje biznesowe. Szkolenia co do zasady odbywają się w siedzibie Spółki, natomiast kolacje odbywają się w restauracjach.

W kontekście zdefiniowanego powyżej pojęcia „reprezentacja” oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki w trakcie spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych (kolacje biznesowe) wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Sam Wnioskodawca wskazuje, iż standardem przyjętym w biznesie jest, aby w ramach budowania, utrzymywania dobrych relacji z klientem spotykać się na obiadach lub kolacjach, na których poruszane są rozmowy dotyczące współpracy. Zdaniem Spółki wydatki poniesione na kolację odbywającą się po szkoleniu, na której poruszane są istotne kwestie dotyczące negocjowania warunków współpracy stanowią wydatki bezpośrednio związane ze szkoleniem, a tym samym są kosztem uzyskania przychodu.

Skoro, jak wskazuje Wnioskodawca podczas trwania kolacji poruszane są istotne kwestie dotyczące negocjowania warunków współpracy należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy, bądź kontraktu.

Za „reprezentację” bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy. Nie są to natomiast koszty szkolenia, lecz rozmowy biznesowe, podczas których poruszane są warunki dotyczące współpracy.

Fakt prowadzenia rozmów biznesowych na „neutralnym gruncie”, w miłym otoczeniu i sprzyjającej atmosferze sprzyjać ma pozytywnym relacjom handlowym. Wybór miejsca poza siedzibą Spółki jest zatem autonomicznym wyborem i wiąże się ze stosowaną taktyką sprzedaży. Spotkania tego typu - czy to przy kawie, drobnym poczęstunku, obiedzie lub kolacji są „usługami gastronomicznymi”, które odbywają się dla ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia w restauracjach, a zatem noszą znamiona reprezentacji, ponieważ wpływają na stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykazaniu zasobności i profesjonalizmu.

Niemniej nie ulega wątpliwości, że pojęcie „reprezentacji” pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności i działania tego typu podejmowane są w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Podsumowując, wydatki na kolację odbywającą się po szkoleniu dla klientów nie stanowią kosztów szkolenia, wydatki te nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.