INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2009r. (data wpływu 14.12.2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania wydatków na podatek od nieruchomości za koszty uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wydatków na podatek od nieruchomości za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której prowadzona była inwestycja budowlana. Po zakończeniu procesu inwestycyjnego, wytworzone w ramach inwestycji środki trwałe (centrum handlowe) zostały wprowadzone do ewidencji. W okresie realizacji inwestycji spółka ponosiła koszt podatku od nieruchomości w odniesieniu do gruntu, na którym prowadzona była inwestycja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spółka prawidłowo zaliczyła ponoszone w okresie realizacji inwestycji koszty podatku od nieruchomości należnego z tytułu własności gruntu, na którym realizowana była inwestycja, do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy wydatek z tytułu podatku od nieruchomości, poniesiony w okresie realizacji inwestycji z tytułu własności gruntu, na którym realizowana była inwestycja powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: ustawa o cit) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1. Podatek od nieruchomości spełnia powyższą definicję, ponieważ jego poniesienie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego i jest związane z majątkiem wykorzystywanym w działalność gospodarczej. Jednoczenie wydatek ten nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o cit jako nie stanowiący kosztu uzyskania przychodów. W konsekwencji podatek od nieruchomości niewątpliwie stanowi koszt uzyskania przychodów.

W celu ustalenia prawidłowego momentu rozpoznania przedmiotowego kosztu, należy określić jego charakter. W szczególności należy rozstrzygnąć czy stanowi on część kosztów inwestycyjnych (rozpoznawanych poprzez odpisy amortyzacyjne). Czy jest kosztem uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 15 ust 6 ustawy o cit, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Jak stanowi zaś art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o cit, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się - w razie ich wytworzenia we własnym zakresie — koszt wytworzenia (art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o cit). W myśl art. 16g ust. 4 ustawy o cit, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Podatek od nieruchomości należy do kategorii podatków majątkowych, konieczność jego poniesienia wynika z faktu posiadania przez dany podmiot nieruchomości (tu: gruntu). W przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą koszt podatku od nieruchomości należy do kosztów stałych ich działalności. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku spółka była zobowiązana uiszczać podatek od nieruchomości w związku z posiadanym gruntem, niezależnie od faktu realizacji inwestycji na tym gruncie. Podatek od nieruchomości ponoszony jest bowiem niezależnie ód sposobu wykorzystania gruntu.

Podatek od nieruchomości na której realizowana była inwestycja nie był zatem kosztem wytworzenia środka trwałego.

W konsekwencji, wydatek z tytułu podatku od nieruchomości nie spania definicji kosztu wytworzenia z art. 16g ust.4 ustawy o cit, co jednocześnie wskazuje, że nie powinien on być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od środka trwałego wytworzonego w ramach inwestycji.

W rezultacie, wydatek z tytułu podatku od nieruchomości należy rozpoznać na zasadach ogólnych. Ustawa o CIT przewiduje w art. 15 ust. 4c i 4d dwie kategorie kosztów uzyskania przychodów:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz
• koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Kosztami bezpośrednimi są koszty, które można powiązać z osiągnięciem konkretnego przychodu. Za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami uznaje się natomiast koszty, których poniesienie, jakkolwiek służy osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów, nie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnego przychodu. W tym kontekście należy zauważyć że ponoszenie przez Spółkę kosztu podatku od nieruchomości było niezbędne dla prawidłowego jej funkcjonowania i umożliwiało pośrednio uzyskiwanie przychodów, jednakże nie ma możliwości powiązania wydatku z tego tytułu z określonym, konkretnym przychodem, w konsekwencji, wydatek z tytułu podatku od nieruchomości należy uznać za koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami. Moment rozliczenia wydatków innych niż bezpośrednio związane z przychodami do kosztów podatkowych został określony w art. 16 ust. 4d ustawy o cit. Zgodnie z tą regulacją koszty te są potrącane w dacie ich poniesienia.

Reasumując, zdaniem spółki, wydatki z tytułu podatku od nieruchomości poniesione w trakcie realizacji inwestycji należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, które powinny zostać rozpoznane w dacie poniesienia. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. orzeczenie NSA z 26 lutego 2009 r., sygn. II FSK 9/08) oraz w interpretacjach organów podatkowych (np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 marca 2009 r. ITPB3/423-767a/08/AW i z 3 marca 2009 r., ITPB3/423-759/08/PS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.