Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-251/10-6/EC
z 22 kwietnia 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB1/415-251/10-6/EC
Data
2010.04.22
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
eksploatacja
ewidencja przebiegu pojazdu
koszty uzyskania przychodów
paliwo
pojazdy
samochód osobowy
ubezpieczenia
umowa użyczenia
Istota interpretacji
Czy w przypadku umowy użyczenia samochodu osobowego, mając na uwadze jednoczesne wykorzystywanie w działalności gospodarczej środka trwałego w postaci motocykla, będzie mi przysługiwało prawo zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na paliwo oraz wydatków związanych z eksploatacją samochodu (tj. koszty ubezpieczenia, przeglądów, serwisu oraz napraw itp.) oraz podatku od towarów i usług w związku z zakupem paliwa do tego samochodu, do wysokości limitu przewidzianego art. 23 ust. 1 pkt 46 updof (tzw. „kilometrówki”), określonego na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu?
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15.03.2010 r. (data wpływu 17.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:
UZASADNIENIE W dniu 17.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na paliwo, kosztów eksploatacji samochodu osobowego używanego na podstawie umowy użyczenia oraz podatku od towarów i usług w związku z zakupem paliwa. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca, począwszy od 2007 r., prowadzi indywidualną działalność gospodarczą (usługi doradcze) na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Dochody z działalności gospodarczej rozlicza zgodnie z tzw. metodą liniową (wynikającą z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), prowadząc w tym zakresie podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca podkreślił, że spełnia wymogi uprawniające do uznania go za „małego podatnika” w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z brakiem przekroczenia przez niego w poprzednim roku podatkowym przychodu ze sprzedaży, wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, ekwiwalentu kwoty 1.200.000 euro). Jednocześnie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a świadczone przez niego usługi podlegają w całości opodatkowaniu stawką wynoszącą 22%. We wrześniu 2009 r. Wnioskodawca zakupił motocykl, z przeznaczeniem do wykorzystywania go w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (faktura dokumentująca zakup została wystawiona na prowadzoną przez niego indywidualną działalność gospodarczą). Decyzję o zakupie motocykla Wnioskodawca podjął, ze względu na fakt, iż poruszanie się i parkowanie samochodem w centrum dużego miasta jakim jest Warszawa (szczególnie w godzinach szczytu), jest wysoce utrudnione. Prowadzona przez niego działalność wymaga, w związku z prowadzonymi sprawami, wizyt u klientów, a także w urzędach i sądach. Biorąc pod uwagę natężenie ruchu w mieście, motocykl jest optymalnym środkiem transportu zapewniającym mu sprawne i szybkie przemieszczanie się. Motocykl umożliwia mu szybkie dotarcie do klienta, urzędu, czy sądu. Dodatkową przyczyną podjętej decyzji o zakupie motocykla są niższe koszty eksploatacji motocykla w stosunku do samochodu (np. niższe koszty paliwa). W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza wprowadzić motocykl do swojej ewidencji środków trwałych (ujawnienie środka trwałego). Motocykl będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (wyłącznie stawką 22%). Do chwili obecnej nie dokonał żadnego odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktury dokumentującej zakup motocykla. Jednocześnie, w związku z pewnymi ograniczeniami związanymi z eksploatacją zakupionego przez niego motocykla (sezonowość tego rodzaju środka transportu oraz ograniczone możliwości jego wykorzystania na dłuższych trasach), będzie kontynuował używanie dla celów prowadzonej przez niego działalności samochodu osobowego. Wnioskodawca podkreślił, że motocykl stanowiłby jedyny środek transportu, wprowadzony do jego ewidencji środków trwałych, a samochód osobowy byłby używany na podstawie:
Samochód osobowy używany na podstawie jednej ze wskazanych powyżej umów, byłby wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Motocykl będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę:
Natomiast samochód byłby zasadniczo wykorzystywany:
Motocykl i samochód będą więc wykorzystywane jednocześnie, w celu zapewnienia Wnioskodawcy możliwości optymalnego przemieszczania się, w związku ze świadczonymi przez niego usługami. Wnioskodawca pismem z dnia 10.03.2010 r. (data wpływu 14.04.2010 r.) doprecyzował opis zdarzenia przyszłego oraz własne stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku ORD-IN nr 1. Wnioskodawca wskazał, iż rozlicza koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia kosztu (wystawienia faktury), a nie metodą memoriałową. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Odpowiedź na pytanie szóste stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie pytania pierwszego, drugiego, trzeciego, czwartego i piątego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją. Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo posiadania przez niego środka trwałego w postaci motocykla, w przypadku zawarcia umowy użyczenia samochodu osobowego, będzie mu przysługiwało prawo zaliczania do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków na paliwo oraz wydatków związanych z eksploatacją samochodu (tj. koszty ubezpieczenia, przeglądów, serwisu oraz napraw itp.) oraz podatku od towarów i usług od paliwa zakupionego do tego samochodu, do wysokości limitu przewidzianego art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. „kilometrówki”), określonego na podstawie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika — w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach. W celu ustalenia wspomnianego faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Przy czym zgodnie z art. 23 ust. 5 updof, przebieg pojazdu, powinien być, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Wnioskodawca wskazał, iż powyższe stanowisko potwierdzały wielokrotnie organy skarbowe, w wydawanych przez siebie interpretacjach przepisów w przedmiotowym zakresie. Przykładowo przytoczył następujące fragmenty rozstrzygnięć organów podatkowych w analogicznych sprawach:
Ponadto Wnioskodawca podkreślił, że w zakresie odpowiedzi na niniejsze pytanie zastosowanie znajdą wszelkie uwagi poczynione w odpowiedziach na pytanie 1 oraz 4, dotyczące jednoczesnej eksploatacji na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, motocykla oraz samochodu (w tym przypadku na podstawie umowy użyczenia) oraz zasadności użytkowania tych środków dla celów jego działalności. W konsekwencji, należy uznać, że można wykazać wyraźny związek pomiędzy wydatkami, które Wnioskodawca będzie ponosić z tytułu eksploatacji samochodu osobowego na podstawie umowy użyczenia, a osiąganymi przez niego przychodami generowanymi w ramach działalności gospodarczej. Tym samym wydatki te, w granicach wskazanego limitu i pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu samochodu, powinny stanowić dla Wnioskodawcy podatkowy koszt uzyskania przychodu. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
Do zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów przesłanka związku z przychodem (zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła) nie jest przesłanką wystarczającą. Istotne jest również czy określony wydatek nie mieści się w katalogu wyłączeń (pomimo związku z przychodem) zawartym przez ustawodawcę w art. 23 ust. 1 powoływanej ustawy. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W myśl przepisu art. 23 ust. 5 wyżej cytowanej ustawy przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane (art. 23 ust. 7 ustawy). Zatem warunkiem zaliczenia wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów jest prowadzenie przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu. Brak ewidencji przebiegu pojazdu lub prowadzenie tej ewidencji w sposób nie pozwalający na stwierdzenie ww. warunków powoduje, iż wydatek poniesiony z tytułu używania samochodu osobowego niestanowiącego składników majątku podatnika, w tym także na podstawie zawartej umowy użyczenia, nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Powołane powyżej przepisy stanowią o wydatkach z tytułu używania samochodu, a więc jego eksploatacji. Należy przez to rozumieć wydatki związane ze zwykłym używaniem samochodu jak np. wydatki na zakup paliwa, wydatki na bieżące remonty, naprawy, ubezpieczenia. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Oznacza to, że w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie samochodu osobowego składki te stanowią koszt uzyskania przychodu tylko w części ustalonej od wartości samochodu nie przekraczającej równowartości 20 000 euro (przeliczonej na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia). Z powyższego wynika, że wydatki, takie jak zakup paliwa, koszty ubezpieczenia, przeglądów, serwisu, napraw, poniesione z tytułu używania dla celów działalności gospodarczej samochodu osobowego nie będącego środkiem trwałym są ograniczone i uznane mogą być za koszt uzyskania przychodu jedynie w części, w jakiej odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi pojazdu wynikającemu z prowadzonej ewidencji przebiegu. Warunkiem pozwalającym na zaewidencjonowanie poniesionych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów jest ich prawidłowe udokumentowanie. Fakt wykorzystywania w działalności gospodarczej środka trwałego w postaci motocykla nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z eksploatacją samochodu wykorzystywanego w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności na podstawie umowy użyczenia. Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Jak wynika z powołanego przepisu kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy tego podatku. Reasumując, mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż jeżeli samochód osobowy jest użytkowany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, czyli spełniona jest przesłanka określona w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca może do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zaliczyć poniesione i udokumentowane wydatki związane z eksploatacją użyczonego samochodu w kwocie wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu. Należy mieć na uwadze, że stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Natomiast w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług w związku z zakupem paliwa, stwierdzić należy, iż w przypadku gdy podatek naliczony VAT nie podlega odliczeniu od podatku VAT należnego w rozliczeniu VAT, ponieważ podatnikowi takie odliczenie nie przysługuje i koszty z tytułu używania samochodu, z którymi wiąże się ten VAT były poniesione w celu uzyskania przychodów podatek ten może w całości stanowić koszty uzyskania przychodu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.