POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2005 r., który wpłynął w dniu 23.06.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu używania samochodu osobowego niestanowiącego środka trwałego, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 23.06.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą - przewóz osób taksówką (TAXI) - tzw. usługi dla ludności. Rozlicza się Pan na zasadach ogólnych, prowadząc księgę przychodów i rozchodów. W działalności wykorzystuje Pan samochód osobowy użyczony od siostry (ma Pan spisaną umowę użyczenia nieodpłatną). Zdaniem Pana wszystkie poniesione wydatki dotyczące eksploatacji samochodu (takie jak, np. paliwo, części zamienne, bieżące remonty, ubezpieczenie) może Pan zaliczać w całości w koszty uzyskania przychodów zgodnie z wystawionymi fakturami.
Wydatki związane z używaniem samochodów w działalności gospodarczej na podstawie umowy użyczenia zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów na takich samych zasadach, jakie dotyczą pojazdów niezaliczonych do środków trwałych.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej ustawą nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Stosownie do brzmienia przepisu art. 23 ust. 5 ustawy przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 46, powinien być udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.
Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 7 ustawy ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika i jego dane.
Nie wystarczy jednak samo prowadzenie ewidencji. Mając powyższe na uwadze zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegać będą koszty faktycznie poniesione związane z normalną, bieżącą eksploatacją samochodu, takie jak wydatki na zakup paliwa, części zamiennych, koszty przeglądów, składki na ubezpieczenie (jeżeli umowa przewiduje, że to użytkujący opłaca tę składkę) (stosownie udokumentowane), ale do wysokości limitów o których mowa wyżej. Należy też zauważyć, że dla podatników osiągających przychody z działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są ponoszone wydatki z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że wydatki muszą być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponoszone w celu uzyskania przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za taki koszt.
Ponadto zauważa się, że zgodnie z ust. 14 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów stanowiących wraz ze wzorem tej księgi załącznik Nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, ze zm.) wydatki z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, należy wpisywać w kolumnie 14 po zakończeniu miesiąca na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z faktur zawierających numer rejestracyjny tego pojazdu. Suma wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w poszczególnych miesiącach, ustalona od początku roku podatkowego, nie może przekraczać kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu za ten sam okres, to jest kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu określonej w odrębnych przepisach przez właściwego ministra.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz regulacje prawne w tym zakresie nie podziela się Pana stanowiska w kwestii zaliczania wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego, w całości, zgodnie z wystawionymi fakturami w koszty. W przedmiotowej sprawie, wykorzystując na potrzeby prowadzonej działalności samochód osobowy niestanowiący Pana własności - używany na podstawie umowy użyczenia, może Pan uznać za koszt uzyskania przychodu faktycznie poniesione nakłady związane z jego bieżącą eksploatacją. Zaliczanie tych wydatków do kosztów musi jednak odbywać się z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy, tzn. za koszt uzyskania przychodu przyjmuje się wydatki faktycznie poniesione (na podstawie dowodu poniesienia), ale tylko do wysokości kwoty wynikającej z przemnożenia liczby przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu. W tym celu obowiązany jest Pan prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Brak takiej ewidencji będzie skutkował niemożnością uznania za koszt podatkowy wydatków związanych z eksploatacją używanego samochodu.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla Pana, wiąże natomiast właściwe dla Pana organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.