INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 08 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkań wewnętrznych z organami kierowniczymi Spółki i z pracownikami, w tym na nabycie kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkań wewnętrznych z organami kierowniczymi Spółki i z pracownikami, w tym na nabycie kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej Grupy. Działalność Spółki koncentruje się na produkcji szkła płaskiego dla sektora budowlanego.

W związku z prowadzoną działalnością, Spółka podejmuje działania mające na celu pozyskiwanie nowych klientów oraz utrzymywanie wypracowanych kontaktów biznesowych z dotychczasowymi odbiorcami. W ramach tych działań, Spółka organizuje spotkania z kontrahentami (klientami, potencjalnymi klientami, dostawcami, potencjalnymi dostawcami), podczas których omawiane są kwestie bieżącej oraz potencjalnej współpracy, w tym w szczególności prezentowana jest oferta Spółki, negocjowane są umowy handlowe oraz poruszane są inne zagadnienia związane bezpośrednio z działalnością Spółki. Spotkania mają często również na celu przekazanie kontrahentowi określonych informacji technicznych na temat produktów i rozwiązań oferowanych przez Spółkę, obwiązujących norm dotyczących stosowania tych produktów czy rozwiązań, itp.

Ponadto, Spółka nabywa artykuły spożywcze, tj. kawę, herbatę, cytryny, napoje bezalkoholowe oraz słodycze z przeznaczeniem do serwowania ich na posiedzeniach organów kierowniczych (np. zarządu), w trakcie narad kierownictwa Spółki, zebrań i długotrwałych spotkań pracowniczych lub wewnętrznych szkoleń dla pracowników. Wydatki te są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na rzecz Spółki. Również w tych przypadkach podawane napoje i ewentualny poczęstunek, służą głównemu celowi, jakim jest sprawne i efektywne czasowo omówienie konkretnych tematów i poczynienie ustaleń czy przekazanie pracownikom określonych informacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze spotkaniami wewnętrznymi (tj. posiedzeniami organów kierowniczych, np. zarządu, naradami kierownictwa Spółki, zebraniami i długotrwałymi spotkaniami pracowniczymi lub wewnętrznymi szkoleniami dla pracowników), obejmujących w szczególności wydatki na nabycie kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczych itp....

Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z opisanymi w stanie faktycznym wewnętrznymi spotkaniami i szkoleniami, obejmujących w szczególności wydatki na nabycie kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczych itp.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o CIT. Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Do katalogu wydatków nienazwanych za koszty uzyskani przychodów, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zalicza się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Użyty w cytowanym przepisie zwrot „w szczególności” wskazuje, iż zawarty w nim katalog wydatków ma jedynie charakter przykładowy, otwarty, tj. wydatki na wszystkie towary i usługi noszące znamiona reprezentacji nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie, podkreślić należy, iż wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy będą miały charakter reprezentacyjny.

Zgodnie ze stanowiskiem Spółki przedstawionym w odniesieniu do pytania nr 1, należy uznać, że reprezentacja są takie działania podatnika, których głównym celem jest stworzenie pozytywnego wizerunku oraz podkreślenie jego zasobności. Są to więc z definicji działania kierowane na zewnątrz, tj. do innych podmiotów, a nie do wewnątrz, tj. do pracowników czy osób zarządzających podatnikiem.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka nabywa artykuły spożywcze, np. kawę, herbatę, napoje bezalkoholowe oraz słodycze z przeznaczeniem do serwowania ich na posiedzeniach organów kierowniczych (np. zarządu), w trakcie narad kierownictwa Spółki, zebrań i spotkań pracowniczych lub wewnętrznych szkoleń dla pracowników. W spotkaniach tych biorą udział jedynie pracownicy i osoby zarządzające Spółką. Spółka pragnie podkreślić, iż celem posiedzeń, narad, szkoleń i innych spotkań wewnętrznych jest omawianie różnych zagadnień związanych z funkcjonowaniem Spółki i prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Ponadto, słodycze, przekąski czy napoje dostępne w siedzibie firmy, podawane w czasie spotkań wewnętrznych czy zebrań, zwłaszcza tych dłuższych, zwiększają komfort osób w nich uczestniczących wpływając pozytywnie na ich przebieg i usprawnienie pracy. W związku z tym, w opinii Spółki, wydatki na zakup kawy herbaty, napojów bezalkoholowych oraz artykułów spożywczych nie pełnią w tym przypadku funkcji reprezentacyjnej, tzn. nie są skierowane na zewnątrz firmy, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że ponoszone przez nią wydatki na zakup kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych oraz artykułów spożywczych są kosztami związanymi z organizacją posiedzenia, narady, szkolenia czy spotkania wewnętrznego i jako takie pozostają w związku z działalnością gospodarczą Spółki, z której osiąga ona przychody podlegające opodatkowaniu. Tym samym, zdaniem Spółki, ma ona prawo, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, Spółka pragnie wskazać, że zaprezentowane przez nią stanowisko zostało niejednokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe, m.in. w następujących interpretacjach wydanych w indywidualnych sprawach podatników:

• interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów w dniu 24 stycznia 2008 r. (sygn. ITPB3/423-219/07/PS),
• interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów w dniu 6 stycznia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-666/08-2/KS).
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu „reprezentacja”, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki poniesione na nabycie kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczych, związanych z organizacją spotkań wewnętrznych z organami kierowniczymi Spółki, jeśli nie noszą znamion wystawności, to jako wydatki nie wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Podobnie, koszty zakupu artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych, na spotkania, zebrania lub szkolenia pracownicze, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z ww. przepisem.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne z tego faktu w postaci w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego nr 1 (stan faktyczny nr 1, 2 i 3), wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.