INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2010 r. (data wpływu do tut. Organu 24 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2010 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 12 listopada 2010 r. Znak IBPB I/2/423-1230/10/PC wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 22 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zakładem budżetowym, który w imieniu Gminy zarządza zasobami mieszkaniowymi i użytkowymi stanowiącymi jej własność. Zasoby te zlokalizowane są w budynkach stanowiących własność Gminy w 100% oraz w budynkach wspólnot mieszkaniowych. Zakład zarządzając w imieniu Gminy lokalami stanowiącymi własność Gminy, pobiera czynsze za lokale mieszkalne i użytkowe i jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych wykazuje je, jako przychody z prowadzonej działalności.

Z przychodów tych zakład pokrywa zaliczki wpłacane do wspólnot mieszkaniowych w związku z posiadanymi przez Gminę udziałami.

Zakład jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych uzyskane przychody z gospodarowania zasobami mieszkaniowymi i użytkowymi (w tym w budynkach wspólnot mieszkaniowych) wykazuje, jako przychody, a ponoszone wydatki, obejmujące również wpłacane do wspólnot zaliczki, jako koszty ich uzyskania. Zakład reprezentując Gminę we wspólnotach mieszkaniowych wpłaca do wspólnot mieszkaniowych zobowiązania wynikające z posiadanego przez Gminę udziału we współwłasności. Na poczet planowanych kosztów wynikających z corocznie uchwalanego przez wspólnotę mieszkaniową planu gospodarczego, Zakład wpłaca comiesięczną zaliczkę. Po zakończeniu roku zaliczka ta jest rozliczana do wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez wspólnotę.

Zaliczka ta składa się z następujących elementów:

• zaliczka na koszty eksploatacji i utrzymania części wspólnych,
• wynagrodzenie dla zarządcy,
• koszty mediów dostarczane do lokali właścicieli (w tym do lokali komunalnych stanowiących własność Gminy) oraz
• wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty.
  
  

Wysokość zobowiązań członków wspólnoty z tytułu funduszu remontowego wynika z kwoty zaplanowanych na dany rok wydatków remontowych lub jest ustalona, jako iloczyn m² powierzchni lokali stanowiących własność poszczególnych właścicieli i ustalonej przez wspólnotę stawki kwotowej np. 1 zł lub 2 zł od m2 powierzchni.

Ze zgromadzonych środków wykonywane są zaplanowane bieżące remonty i usuwane są skutki nieprzewidzianych awarii. Niewykorzystane środki w danym roku powiększają stan funduszu remontowego w kolejnych latach. W niektórych wspólnotach zgromadzone środki są powiększane o środki z zaciągniętego przez wspólnotę kredytu.

Zgodnie z ustawą o własności lokali wspólnota mieszkaniowa mimo, że nie ma osobowości prawnej może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana (art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 roku nr 80 poz. 903 z późniejszymi zmianami) . Jest ona tzw. ułomną osobą prawną lub inaczej osobą ustawową (wyrok Sądu Najwyższego sygn. akt III CZP 65/07). Roczne rozliczenie funduszu remontowego obejmuje rozliczenie finansowe oraz zakres rzeczowy wykonanych remontów. W 2010 roku wiele ze wspólnot korzystając ze zgromadzonych na funduszu remontowym środków oraz zaciągniętego kredytu w miejsce remontu elewacji wykonuje termomodernizację. Ponieważ majątek, którego dotyczy modernizacja nie jest majątkiem wspólnoty, lecz majątkiem każdego z właścicieli ponosząc wydatki remontowe i modernizacyjne z funduszu remontowego, wspólnota nie rozpatruje ich pod kątem czy jest to remont czy modernizacja. Dla właścicieli będących osobami fizycznymi nie ma to znaczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwoty wpłacane przez Zakład na fundusz remontowy do wspólnot mieszkaniowych wynikające z posiadanego udziału Gminy stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. wpłaty do wspólnoty mieszkaniowej określonej kwoty na fundusz remontowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty na fundusz remontowy stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia tzn. wpłaty na rachunek wspólnoty mieszkaniowej i nie ma tu znaczenia sposób rozdysponowania tych środków przez wspólnotę oraz bilansowe ujęcie wydatku tzn. czy ma on charakter remontowy, czy modernizacyjny.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9a ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 roku nr 54 poz. 654 z późniejszymi zmianami), kosztem uzyskania przychodów są podstawowe odpisy i wpłaty na fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Zakład uważa, że skoro ustawa o własności lokali w art. 14 ust. 1 nakłada na Zakład obowiązek ponoszenia wydatków na remonty i konserwację, a obowiązek ten jest realizowany poprzez uchwalanie przez wspólnotę obowiązkowych wpłat na fundusz remontowy, to z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, wydatek ten powinien stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia tego wydatku.

Ponadto należy zauważyć, że Zakład w większości przypadków nie ma możliwości identyfikowania w momencie ponoszenia wpłat na fundusz remontowy, czy ich efektem będzie remont czy modernizacja. Gdyby przyjąć, że w sytuacji wykonania ze środków funduszu remontowego modernizacji, ponoszący wydatki, w tym Zakład winni ten wydatek odnosić w koszty poprzez amortyzację, konieczna byłaby korekta deklaracji wstecz. Korekta taka wiązałaby się z karą w postaci odsetek od kwoty zmniejszonych kosztów uzyskania w kolejnych latach, w których dokonywano wpłat, a nie wydatkowano całej kwoty na wydatki remontowe. W momencie ponoszenia tych kosztów Zakład nie ma wiedzy na temat zakresu rzeczowego remontów, które będą wykonane ze zgromadzonych środków w przyszłości.

Stanowisko Zakładu znajduje potwierdzenie miedzy innymi w interpretacji Pierwszego Urzędu Skarbowego w Częstochowie (PBI/415-47/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Art. 16 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog, w którym ustawodawca określił wydatki, które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub
• poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zakład zarządza w imieniu Gminy lokalami stanowiącymi własność Gminy, pobiera czynsze za lokale mieszkalne i użytkowe i jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych wykazuje je, jako przychody z prowadzonej działalności. Zakład reprezentując Gminę we wspólnotach mieszkaniowych wpłaca do wspólnot mieszkaniowych zobowiązania wynikające z posiadanego przez Gminę udziału we współwłasności. Na poczet planowanych kosztów wynikających z corocznie uchwalanego przez wspólnotę mieszkaniową planu gospodarczego, Zakład wpłaca comiesięczną zaliczkę. Po zakończeniu roku zaliczka ta jest rozliczana do wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez wspólnotę. Zaliczka ta składa się m.in. z wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty.

Ustawa o pdop rozróżnia dwa rodzaje kosztów uzyskania przychodów, a mianowicie:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami oraz
• koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie).
  
  

Zależnie od rodzaju kosztów ustawodawca przewidział różne momenty ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. I tak, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast, stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W ocenie tut. Organu koszty poniesione przez Zakład należy traktować jako koszty pośrednie.

W świetle obowiązujących przepisów ustawy o pdop dotyczących potrącalności kosztów w czasie, koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami), a do takich jak wykazano należą wpłaty na fundusz remontowy Wspólnoty, są potrącalne na zasadach określonych w powołanym art. 15 ust. 4d ustawy o pdop.

Biorąc powyższe pod uwagę, Zakład będzie mógł zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wpłaty na fundusz remontowy Wspólnoty, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, w związku z art. 15 ust. 4d tej ustawy, w dacie ich poniesienia za którą, stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o pdop uważa się dzień, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując należy stwierdzić, że stanowisko, iż przedmiotowy wydatek powinien stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia tego wydatku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego we wniosku rozstrzygnięcia organu podatkowego w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie, z tego też względu nie jest wiążące dla Organu wydającego niniejszą interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.