INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.12.2010 r. (data wpływu 07.01.2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17.03.2011 r. (data nadania 18.03.2011 r., data wpływu 21.03.2011 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-25/11-2/AS z dnia 10.03.2011 r. (data nadania 11.03.2011 r., data doręczenia 16.03.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a wynagrodzenia wypłacanego pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu, którzy są jednocześnie członkami Rady Nadzorczej oraz „składek ZUS” opłacanych przez Spółkę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.01.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a wynagrodzenia wypłacanego pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu, którzy są jednocześnie członkami Rady Nadzorczej oraz „składek ZUS” opłacanych przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z o.o. i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i produkcji z tworzyw sztucznych. Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowiskach produkcyjnych, magazynowych, doradczych i administracyjnych. Dwóch pracowników Spółki zatrudnionych na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu jest jednocześnie członkami Rady Nadzorczej.

Pracownikom pełniącym jednocześnie funkcje członków Rady Nadzorczej Spółka wypłaca wynagrodzenie w wysokości wynikającej z umowy o pracę do dnia 10-ego następnego miesiąca. Koszty wynagrodzeń i składki ZUS pracowników, którzy są jednocześnie członkami Rady Nadzorczej, Spółka zaliczyła do kosztów nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu.

Ponadto Spółka w uzupełnieniu do wniosku doprecyzowała, że zatrudnia pracowników na różnego rodzaju stanowiskach na podstawie umowy o pracę. Pracownicy wykonują zadania, które wynikają z zakresu obowiązków przepisanych do danego stanowiska. Dwóch pracowników spółki to członkowie Rady Nadzorczej, którzy jednocześnie zatrudnieni są na podstawie umowy o pracę; z tytułu pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej nie otrzymują wynagrodzeń, ani żadnych innych dodatków.

Wnioskodawca wskazał, że na podstawie Regulaminu Wynagrodzeń pracownicy, którzy jednocześnie są członkami Rady Nadzorczej, otrzymują wynagrodzenie w wysokości ustalonej w umowie o pracę. Od przychodu z tytułu umowy o pracę Spółka opłaca wszystkie składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wynagrodzenie i składki ZUS pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, którzy są jednocześnie członkami w Radzie Nadzorczej, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są kosztami uzyskania przychodów poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wynagrodzenie i składki ZUS pracowników, którzy są jednocześnie członkami Rady Nadzorczej, Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i produkcji z tworzyw sztucznych w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ta zatrudnia pracowników na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowiskach produkcyjnych, magazynowych, doradczych i administracyjnych. Pracownicy wykonują zadania, które wynikają z zakresu obowiązków przepisanych do danego stanowiska. Dwóch pracowników Spółki zatrudnionych na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu jest jednocześnie członkami Rady Nadzorczej. Wnioskodawca zaznaczył przy tym, że z tytułu pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej nie otrzymują oni wynagrodzeń, ani żadnych innych dodatków.

Pracownikom pełniącym jednocześnie funkcje członków Rady Nadzorczej na podstawie Regulaminu Wynagrodzeń Spółka wypłaca wynagrodzenie w wysokości wynikającej z umowy o pracę do dnia 10-ego następnego miesiąca. Od przychodu z tytułu umowy o pracę Spółka opłaca wszystkie składki na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz podatek dochodowy od osób fizycznych.

Koszty wynagrodzeń i składki ZUS pracowników, którzy są jednocześnie członkami Rady Nadzorczej, Spółka zaliczyła do kosztów nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu.

W przedmiotowej sprawie należy zauważyć, że w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania spółek kapitałowych przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: „KSH”) przewidują powołanie odpowiednich organów tych spółek, w tym organów kontroli i nadzoru.

W przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prawo kontroli przysługuje każdemu wspólnikowi, jednak umowa spółki może przewidywać ustanowienie w tym celu rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej albo obu tych organów (art. 213 § 1 KSH). W przypadku gdy kapitał zakładowy przekroczy kwotę 500 000 zł, a wspólników jest więcej niż dwudziestu pięciu, rada nadzorcza lub komisja rewizyjna, zgodnie z art. 213 § 2 KSH, powinna być ustanowiona.

Rada nadzorcza jest organem spółki o szczególnych kompetencjach. Generalnie pełni w spółce funkcje nadzoru, a pośrednio może wpływać na funkcjonowanie spółki w sytuacji, gdy umowa spółki tak stanowi, może wpływać na skład zarządu poprzez jego powoływanie i odwoływanie, może zawieszać członków zarządu w czynnościach, czy też mieć określony wpływ na dokonywane czynności prawne.

Rada nadzorcza swoje funkcje realizuje poprzez podejmowanie uchwał, wydawanie opinii, ocen odnoszących się do działania spółki zarówno w sferze finansowej, jak i niefinansowej.

Rada Nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności (art. 219 § 1 KSH), z zastrzeżeniem zawartym w art. 219 § 2, zgodnie z którym nie ma ona prawa wydawania zarządowi wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw spółki. Ponadto Zgromadzenie Wspólników może uchwalać regulamin rady nadzorczej, określający jej organizację i sposób wykonywania czynności (art. 222 § 6 KSH). Należy zatem podkreślić, że osoby powołane do pełnienia funkcji członków rad nadzorczych mogą wykonywać tylko czynności, do wykonywania których są umocowane na podstawie przepisów KSH lub statutu spółki.

Zgodnie z art. 216 § 1 KSH członków rady nadzorczej powołuje się na rok, jeżeli umowa nie stanowi inaczej. Uchwałą wspólników członkowie rady mogą być odwołani w każdym czasie (art. 215 i art. 216 § 2 KSH).

W przypadku powołania członka rady nadzorczej nawiązany zostaje z członkiem rady nadzorczej stosunek organizacyjny i powstają pomiędzy członkiem rady nadzorczej a Spółką prawne więzy tworzące stosunek prawny co do warunków wykonania czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że członkowie Rady Nadzorczej, będący jednocześnie pracownikami Spółki zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu, z tytułu pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej nie otrzymują wynagrodzeń, ani żadnych innych dodatków.

Należy zauważyć, że obok stosunku organizacyjnego członek rady nadzorczej może nawiązać ze spółką drugi stosunek prawny, będący podstawą świadczenia pracy – umowę zlecenia, o dzieło, czy jak w przedmiotowej sprawie - umowę o pracę.

Od zawieranych umów z członkami rady nadzorczej związanymi z pełnioną funkcją należy zatem odróżnić inne umowy, które mogą być zawarte zarówno przed powierzeniem funkcji, jak i po tym terminie.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Jako koszty „pośrednie” przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m. in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Także wydatki pracodawcy na zapłatę składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych („składki ZUS”), określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.) - w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią koszty pracownicze.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak zaznaczono powyżej, poniesione wydatki muszą być przy tym należycie udokumentowane.

Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, bo to on wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania przywołany przez Wnioskodawcę art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy mieć na uwadze, że pracownicy będący jednocześnie osobami powołanymi do pełnienia funkcji nadzorczych Spółki z tytułu pełnienia funkcji w Radzie Nadzorczej nie otrzymują wynagrodzeń, ani żadnych innych dodatków, zatem należne im wynagrodzenie wypłacane na podstawie zawartej umowy o pracę zgodnie z obowiązującym w Spółce Regulaminem Wynagradzania oraz związane z nim składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych („Składki ZUS”) - w części finansowanej przez płatnika składek, ma charakter „wydatków pracowniczych” Spółki.

Jak podkreślono powyżej, obok stosunku organizacyjnego członek rady nadzorczej może nawiązać ze spółką drugi stosunek prawny, będący podstawą świadczenia pracy – umowę zlecenia, o dzieło, czy jak w przedmiotowej sprawie - umowę o pracę i są one od siebie niezależne.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art., 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Ponadto, zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
   
   

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 (składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Ponadto, na mocy ust. 7d, przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Oznacza to, że tylko pracodawcy, którzy terminowo wypłacają wynagrodzenia i opłacają do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki w części finansowanej przez zakład pracy jako płatnika składek, mogą zaliczyć te należności do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej).

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią zatem lex specialis do przepisu art. 15 ust. 1. Dopiero ustalenie na podstawie ww. przepisów, że wydatek stanowi koszt podatkowy, upoważnia podatnika do stosownego rozliczenia go zgodnie z ogólnymi zasadami potrącalności kosztów określonymi dla kosztów uzyskania przychodów pośrednio związanych z przychodami w art. 15 ust. 4d - 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że ponoszone przez Spółkę koszty wynagrodzenia pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu, którzy jednocześnie są członkami Rady Nadzorczej, wypłacane na podstawie zawartej umowy o pracę zgodnie z obowiązującym w Spółce Regulaminem Wynagradzania oraz związane z nim składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych („składki ZUS”) - w części finansowanej przez płatnika składek, mają charakter „wydatków pracowniczych” Spółki.

Sam fakt, że dwóch pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu jest jednocześnie członkami Rady Nadzorczej Spółki nie uzasadnia wyłączenia ww. kosztów wynagrodzenia i składek ZUS w części finansowanej przez płatnika składek na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przywołany przez Wnioskodawcę ww. przepis nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ, jak wskazano w opisanym we wniosku stanie faktycznym: funkcje nadzorcze sprawowane są bez wynagrodzeń, ani żadnych innych dodatków na podstawie stosunku organizacyjnego, od którego należy odróżnić niezależny stosunek prawny wynikający z zawartej umowy o pracę, na podstawie której wypłacane jest pracownikom wynagrodzenie oraz opłacane „składki ZUS” – w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Z uwagi na charakter przedmiotowych kosztów pracowniczych wynagrodzenie pracowników i składki ZUS w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek - po spełnieniu ustawowych warunków wymienionych w art. 15 ust. 4g i ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – mogą zostać zaliczone na zasadach ogólnych do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (na zasadzie memoriałowej).

W przypadku uchybienia terminowi i wypłaty wynagrodzenia po terminie określonym w Regulaminie Wynagradzania, pracodawca zaliczy wynagrodzenie pracowników do kosztów podatkowych w miesiącu ich faktycznej wypłaty stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Analogicznie, w sytuacji uchybienia ustawowemu terminowi do opłacenia „składek ZUS” należnych za dany miesiąc, będą one mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki w miesiącu faktycznej zapłaty, o czym stanowi art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że opisane we wniosku wynagrodzenie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, którzy są jednocześnie członkami w Radzie Nadzorcze i składki ZUS - w części finansowanej przez zakład pracy jako płatnika składek, stanowią „koszty pracownicze”, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy zostanie ustalone na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy, że określony wydatek stanowi koszt podatkowy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a wynagrodzenia wypłacanego pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku doradcy d/s produkcyjnych, logistyki i handlu, którzy są jednocześnie członkami Rady Nadzorczej oraz „składek ZUS” opłacanych przez Spółkę, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Końcowo należy podkreślić, iż Organ podatkowy wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jego rola sprowadza się do przedstawienia poglądu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej. Interpretacja indywidualna nie jest aktem rozstrzygającym o prawach lub obowiązkach podmiotu w konkretnej sprawie podatkowej.

Wykładnia prawa stanowi zespół czynności zmierzających do ustalenia znaczenia i zakresu wyrażeń języka prawnego i powinna odtworzyć te wyobrażenia i pojęcia, które łączy z daną normą ustawodawca.

Celem wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego jest przedstawienie poglądu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do konkretnej sprawy opisanej we wniosku, co uczynił zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa tutejszy Organ podatkowy. Ewentualna weryfikacja opisanego stanu faktycznego z praktycznym zastosowaniem określonej normy prawnej może nastąpić w postępowaniu kontrolnym, przeprowadzonym w odrębnym trybie przez upoważnione organy skarbowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.