INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2011 r. (data wpływu 08.09.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uregulowań związanych z procesem „re-pricingu” wyrobów tytoniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uregulowań związanych z procesem „re-pricingu” wyrobów tytoniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W 2010 r. międzynarodowa grupa B. przeszła proces reorganizacji struktury biznesowej w Polsce. W związku z restrukturyzacją została utworzona spółka dystrybucyjna, tj. B. Trading Sp. z o.o., której zadaniem jest przede wszystkim działalność dystrybucyjna i marketingowa na terytorium kraju w stosunku do wyrobów tytoniowych wyprodukowanych m.in. w składzie podatkowym B. Polska S.A. zlokalizowanym w A. Wyroby wyprodukowane w tym składzie podatkowym są również przemieszczane, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, do innych składów podatkowych prowadzonych przez B. Polska w innych lokalizacjach na terytorium kraju.

B. Trading prowadzi również działalność dystrybucyjną w odniesieniu do wyrobów tytoniowych nabywanych w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia z innych krajów Unii Europejskiej , z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W odniesieniu do wyrobów tytoniowych produkowanych w składzie podatkowym B. Polska, które to wyroby jeszcze przed opuszczeniem jednego ze składów podatkowych prowadzonych przez ten podmiot, są sprzedawane B. Trading, Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego na podstawie przepisu art. 13 ust. 3 w związku z przepisem art. 8 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym. Innymi słowy, w odniesieniu do tych wyrobów tytoniowych, B. Trading jest podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu wyprowadzenia, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, własnych wyrobów tytoniowych ze składu podatkowego należącego do B. Polska.

W odniesieniu do wyrobów tytoniowych nabywanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z innych państw UE, Spółka jest również podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu ich wyprowadzenia z jednego ze składów podatkowych prowadzonych przez B. Polska.

Po powstaniu obowiązku podatkowego w akcyzie, mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy, ze względu na okoliczności rynkowe - Spółka dokonuje zmiany maksymalnej ceny detalicznej wydrukowanej na tych wyrobach tytoniowych, co pociąga za sobą konieczność ponownego nadrukowania tej ceny na opakowaniach jednostkowych (jest to tzw. proces „re-pricingu”).

Proces ‚„re-pricingu” polega na:

• ponownym wprowadzeniu wyrobów tytoniowych do składu podatkowego B. Polska;
• rozpakowaniu opakowań zbiorczych, tj. kartonów (zawierających pakiety) oraz pakietów (zawierających po 10 paczek papierosów);
• rozpakowaniu z folii pojedynczej paczki papierosów (proces „re-pricingu” nie obejmuje zdjęcia znaków akcyzy, którymi uprzednio zostaly oznaczone wyroby tytoniowe);
• zadrukowaniu starej maksymalnej ceny detalicznej oraz nadrukowaniu nowej, (wyższej lub niższej od poprzedniej);
• zapakowaniu paczki w folię ochronną, a następnie w pakiety po 10 paczek oraz kartony.
  
  

Proces „re-pricingu” może dotyczyć wyrobów tytoniowych pierwotnie opodatkowanych akcyzą według różnych stawek tego podatku, ze względu na okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w akcyzie w odniesieniu do poszczególnych wyrobów przyjmowanych do tego procesu. Spółka zawsze ma możliwość ustalenia, według jakiej stawki akcyzy zostały opodatkowane poszczególne wyroby tytoniowe przyjmowane do procesu „re-pricingu”, a tym samym w jakiej wysokości została uiszczona akcyza należna od tych wyrobów.

Wyroby tytoniowe z nową maksymalną ceną detaliczną są następnie wyprowadzane ze składu podatkowego B. Polska. Podatnikiem z tytułu wyprowadzenia tych wyrobów ze składu podatkowego B. Polska jest B. Trading, jako ich właściciel.

18 stycznia 2010 r. B. Trading złożyła do Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, którego przedmiotem było zagadnienie rozliczenia procesu „re-pricingu”. We wniosku Spółka wskazała, iż proces ten (którego integralną częścią jest proces pakowania) spełnia definicję produkcji w rozumieniu art. 99 ust. 1 akcU i w związku z tym wyprowadzenie wyrobów tytoniowych po „re-pricingu” będzie związane z powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie, przy czym od podatku należnego z tytułu wyprowadzenia wyrobów po „re-pricingu” Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku zapłaconego wcześniej od wyrobów tytoniowych poddanych temu procesowi, zgodnie z art. 21 ust. 8 akcU. Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2010 r. nr IPPP3-443-43/10-2/JK uznał stanowisko Spółki w przedstawionym zakresie jako nieprawidłowe, w związku z okolicznością, iż jego zdaniem, proces „re-pricingu” nie jest procesem pakowania, a co za tym idzie procesem produkcyjnym. W konsekwencji również zastosowane art. 21 ust. 8 akcU nie jest możliwe. Minister Finansów nie wyjaśnił jednak w jaki sposób rozliczyć proces „re-pricingu” - w szczególności w sytuacji, kiedy w jego efekcie nowo nadrukowana maksymalna cena detaliczna będzie wyższa od poprzedniej, co jest związane z koniecznością dopłaty podatku.

Po uprzednim wezwaniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia przepisów prawa, Spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który w wyroku z dnia 1 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1939/10, doręczonym pełnomocnikowi Spółki 10 czerwca 2011 r. uchylił zaskarżoną interpretację indywidualna, podzielając stanowisko Spółki odnośnie do rozliczenia procesu „re-pricingu”, a w szczególności kwestii powstania obowiązku podatkowego z tytułu produkcji rozumianej jako pakowanie oraz możliwości odliczenia podatku na podstawie art. 21 ust. 8 akcU. Z informacji udzielonych pełnomocnikowi B. Trading przez Biuro KIP w Płocku wynika, iż w stosunku do ww. wyroku WSA w Warszawie nie została wniesiona skarga kasacyjna, tym samym wyrok ten się uprawomocnił.

Do chwili obecnej, nie została wydana nowa interpretacja indywidualna w tej sprawie - zgodna z wyrokiem WSA. Jednakże, Spółka postanowiła wystąpić z nowym wnioskiem o interpretację indywidualną dotyczącą kwestii podatkowych konsekwencji „re-pricingu”, ponieważ z dniem 1 września 2010 r. na mocy nowelizacji akcU z dnia 22 lipca 2010 r., brzmienie art. 21 ust. 8, który podlegał interpretacji zostało zmodyfikowane. Zdaniem B. Trading modyfikacja ta nie wpłynęła na merytoryczną ocenę zagadnienia rozpatrzonego już przez WSA w Warszawie (co zostało wykazane poniżej w stanowisku Wnioskodawcy), niemniej jednak dla formalnego potwierdzenia stanowiska Sądu w odniesieniu do zmodyfikowanego stanu prawnego, Spółka zdecydowała się wystąpić ponownie z niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przedstawiony w stanie faktycznym proces „re-pricingu” jest pakowaniem, a co za tym idzie produkcją w rozumieniu art. 99 ust. 1 akcU i w konsekwencji w stosunku do papierosów po „re-pricingu” powstanie obowiązek podatkowy z tytułu produkcji...
2. Czy B. Trading będzie upoważniona do obniżenia kwoty akcyzy należnej z tytułu wyprowadzenia własnych wyrobów tytoniowych z nową maksymalną ceną detaliczną ze składu podatkowego B. Polska o kwotę akcyzy zapłaconą uprzednio od wyrobów przyjmowanych do procesu „re-pricingu”...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnosząc się do pytania nr 1, zdaniem Spółki proces „,re-pricingu” jest pakowaniem, a co za tym idzie produkcją w rozumieniu art. 99 ust. 1 akcU i w konsekwencji w stosunku do papierosów po „re-pricingu” powstanie obowiązek podatkowy z tytułu produkcji.

Jeśli chodzi o pytanie nr 2, B. Trading będzie upoważniona do obniżenia kwoty akcyzy należnej z tytułu wyprowadzenia własnych wyrobów tytoniowych z nową maksymalną ceną detaliczną ze składu podatkowego B. Polska o kwotę akcyzy zapłaconą uprzednio od wyrobów przyjmowanych do procesu „re-pricingu”.

Poniżej zostało przedstawione szczegółowe uzasadnienie stanowiska Spółki w odniesieniu do odpowiedzi na zadane pytania.

Pytanie nr 1 nie zostało wprawdzie sformułowane we wniosku Spółki z 18 stycznia 2010 r., jednakże odpowiedź na to pytanie jest kluczowa do udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2. Ponadto, pomimo braku sformułowania tego pytania we wspomnianym wniosku z 18 stycznia 2010 r., interpretacji tego zagadnienia dokonał WSA w Warszawie w powołanym w stanie faktycznym wyroku o sygn. akt III SA/Wa 1939/10, ponieważ było to konieczne do udzielania odpowiedzi na pytanie zawarte w tamtym wniosku, które w niniejszym wniosku zostało sformułowane jako pytanie nr 2.

Opodatkowane podatkiem akcyzowym są wyroby akcyzowe, do których należą wyroby tytoniowe tj. papierosy. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 akcU produkcja wyrobów akcyzowych.

Stawka na papierosy składa się z dwóch elementów:

• stawki kwotowej - liczonej od ilości wyrobów tytoniowych - 1000 szt. papierosów lub 1 kg tytoniu do palenia;
• stawki procentowej - ad valorem - liczonej od maksymalnej ceny detalicznej wyznaczonej i wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym papierosów lub tytoniu do palenia.
  
  

Za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się cenę wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta, importera lub podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego na opakowaniu jednostkowym papierosów lub tytoniu do palenia. Tym samym, zmiana a w szczególności podniesienie maksymalnej ceny detalicznej, ma bezpośredni wpływ na ostateczną wartość podatku od danej partii papierosów.

Zgodnie z art. 99 ustawy o podatku akcyzowym produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Jak słusznie wskazał WSA w Warszawie w powołanym wyroku, ustawa o podatku akcyzowym jak i przepisy wykonawcze nie zawierają definicji pojęcia „pakowanie”. Dlatego też Sąd jako zasadne uznał odwołanie się do znaczenia tego słowa w języku potocznym, posługując się definicją słownikową. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego - pakowanie od słowa pakować oznacza „układać coś (rzeczy, towary) w paczkę, wkładać coś do walizki, do skrzyni itp. w celu wysłania, przewiezienia, zabrania w podróż; ładować” oraz „owijać, zawijać coś w papier, folię.”

Naniesienie na opakowania jednostkowe wyrobów tytoniowych nowej maksymalnej ceny detalicznej będzie wymagało rozpakowania kartonów oraz pakietów (po dziesięć paczek papierosów), a ponadto rozerwania folii na każdej paczce papierosów, tak aby możliwe było nadrukowanie nowej maksymalnej ceny detalicznej. Po nadrukowaniu nowej ceny detalicznej opakowania jednostkowe zostaną powtórnie zapakowane w folię ochronną. W ocenie Spółki, jak również w ocenie WSA w Warszawie, procesy powyższe spełniają definicję słownikową pojęcia „pakowania” - w konsekwencji należy je uznać za spełniające również definicję produkcji wyrobów tytoniowych.

Opakowanie jednostkowe wyrobów tytoniowych jest elementem niezbędnym w celu wprowadzenia wyrobów akcyzowych do obrotu. Za uznaniem ww. czynności za pakowanie, będące formą produkcji dla potrzeb podatku akcyzowego, przemawia również fakt, że opakowanie w folię paczki papierosów jest nieodzownym elementem procesu pakowania tego typu wyrobów. Papierosy występują w powszechnym obrocie w postaci ofoliowanej, w celu ochrony znaków akcyzy naniesionych na paczki przed ich zniszczeniem bądź usunięciem. Ponadto, folia na opakowaniach jednostkowych wyrobów tytoniowych chroni je przed utratą wilgotności, co by skutkowało utratą własności fizycznych oraz zabezpiecza przed przenikaniem czynników zewnętrznych. Zatem, foliowanie opakowań jednostkowych po zakończeniu procesu „re-pricingu” należy uznać za konieczny element procesu pakowania wyrobów tytoniowych.

W związku z powyższym w ocenie Spółki proces „re-pricingu” należy uznać za produkcję wyrobów tytoniowych, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Takie też stanowisko zajął Sąd w wyroku o sygn. akt III SA/Wa 1939/10.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie nr 2, Spółka pragnie podkreślić, iż omówiony powyżej proces „re-pricingu” dotyczy wyrobów tytoniowych, od których akcyza została już wcześniej uiszczona. Zgodnie z art. 21 ust. 8 akcU, w brzmieniu ustalonym nowelizacją z 22 lipca 2010 r. kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi. Modyfikacja powołanego przepisu dotyczyła wyłącznie podkreślonego fragmentu, który w poprzedniej wersji był sformułowany w następujący sposób: „(...) innych wyrobów akcyzowych”.

Przed odniesieniem się do zasygnalizowanej modyfikacji art. 21 ust. 8 akcU, warto przypomnieć stanowisko WSA w Warszawie w odniesieniu do możliwości zastosowania tego przepisu w brzmieniu sprzed nowelizacji do stanu faktycznego przedstawionego przez B. Trading. Na stronie 9 wyroku, Sąd stwierdził co następuje: „Skoro produkcja ta dotyczy wyrobów tytoniowych, od których uprzednio Skarżąca uiściła akcyzę, to zgodnie z art. 21 ust. 8 u.p.a. kwota akcyzy należna od danych wyrobów wyprodukowanych w składzie podatkowym może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych. W związku z powyższym prawidłowe jest stanowisko Skarżącej, iż obliczony podatek akcyzowy należny z tytułu wyprowadzania wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego z nową maksymalną ceną Skarżąca pomniejszy o akcyzę od wyrobów tytoniowych zapłaconą od wyrobów akcyzowych, zużytych do ich wyprodukowania.”

Powyżej zaprezentowane stanowisko jest uzasadnione nie tylko literalnym brzmieniem przepisu art. 21 ust. 8, ale także koniecznością wyeliminowania podwójnego opodatkowania akcyzą, co w tym konkretnym przypadku realizuje powołany przepis. Jego celem jest obniżenie kwoty podatku akcyzowego należnego do zapłaty w sytuacji wykorzystania do produkcji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą. W okolicznościach stanu faktycznego, wyrobami, które będą zużywane do produkcji wyrobów tytoniowych z nową maksymalną ceną detaliczną, będą wyroby tytoniowe uprzednio wyprowadzone przez B. Trading ze składu podatkowego, czyli wyroby, od których akcyza została już przez Spółkę uiszczona.

W tym miejscu należy powrócić do kwestii modyfikacji przepisu art. 21 ust. 8 akcU. Celem tej modyfikacji było zapobieżenie sytuacji, w której przepis ten mógłby być podstawą do obniżenia kwoty akcyzy od produkowanych wyrobów akcyzowych o akcyzę płaconą w cenie energii elektrycznej lub innych źródeł energii, używanych w procesach produkcyjnych. Możliwość takiego obniżenia potwierdzało kilka wydanych interpretacji MF, np. interpretacja z 5 sierpnia 2010 r. o nr ILPP3/443-70/10-2/TW, interpretacja z 12 lutego 2010 r. o nr IPPP3/443-1246/09-2/JK, czy też interpretacja z 22 stycznia 2010 r. o nr IPPP3-443-982/09-2/JK. Ustawodawca uznał, iż tego rodzaju ulga jest zbyt daleko idąca. Uzasadnioną ulgą wg niego jest taka, która pozwala na odliczenie od akcyzy należnej od danego wyrobu akcyzowego, akcyzy od składników, które weszły w skład wyprodukowanych wyrobów akcyzowych. W ten sposób wyeliminowano możliwość (istniejącą w stanie prawnym obowiązującym od 1marca 2009 r. do 3 sierpnia 2010 r.) obniżenia akcyzy od np. piwa o akcyzę zapłaconą w cenie energii elektrycznej, bądź oleju opałowego zużytych do produkcji tego pierwszego wyrobu.

Zdaniem Spółki jednakże, omawiana modyfikacja art. 21 ust. 8 akcU nie zmieniła wniosków płynących z wyroku WSA w Warszawie w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, tj. w szczególności w odniesieniu do możliwości obniżenia akcyzy należnej od wyrobów po „re-pricingu” o kwotę akcyzy zapłaconą od wyrobów wprowadzonych do składu podatkowego w celu poddania ich temu procesowi. Nie ma bowiem wątpliwości, iż wyroby tytoniowe wprowadzane do składu podatkowego w celu poddania ich procesowi „re-pricingu” stają się składnikiem nowego produktu powstałego po procesie pakowania, jakim są papierosy z nadrukowaną nową maksymalną ceną detaliczną. Pojęcie „składnik” podobnie jak pojęcie „pakowanie” nie zostało zdefiniowane w akcU, ani też w aktach wykonawczych do ustawy. Słownikowe znaczenie pojęcia „składnik”, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, oznacza: „część składowa (element) jakiejś całości”. W analizowanym stanie faktycznym, nie ma żadnych wątpliwości, iż papierosy przed „re-pricingiem” weszły w skład nowego produktu, którym są papierosy po „re-pricingu”. Dlatego też, pomimo nowelizacji, która zmieniła brzmienie art. 21 ust. 8 akcU, modyfikacja tego przepisu nie zmienia wniosków, które wynikają z powołanego wielokrotnie wcześniej wyroku WSA w Warszawie.

Analiza art. 21 ust. 8 w jego brzmieniu obowiązującym od 1 września 2010 r. prowadzi do wniosku, iż zastosowanie tego przepisu uzależnione jest od spełnienia następujących przesłanek:

1. ma miejsce proces produkcyjny, w wyniku którego powstaje wyrób akcyzowy;
2. w związku z produkcją w stosunku do otrzymanego wyrobu powstaje obowiązek podatkowy;
3. do produkcji użyty został wyrób akcyzowy, od którego wcześniej została zapłacona akcyza;
4. zużyty do produkcji wyrób jest składnikiem nowego wyrobu.
   
   

W stanie faktycznym, będącym przedmiotem zapytania, wszystkie wskazane przesłanki są spełnione. Tym samym, dyspozycja tego przepisu ma w tym stanie faktycznym zastosowanie.

Niezależnie od wskazanych argumentów, warto również na koniec odnieść się do kwestii bardzie ogólnej, tzn. podatkowego rozliczenia procesu „re-pricingu”. Zdaniem Spółki jakkolwiek przedstawione powyżej stanowisko wynika wprost z literalnej wykładni przepisów art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 99 ust. 1 oraz art. 21 ust. 8 akcU, to jednocześnie ma ono również uzasadnienie systemowe. Przyjęcie stanowiska (prezentowanego wcześniej przez Ministra Finansów), że w procesie tym nie występuje produkcja, prowadziłoby do skutków nie do zaakceptowania z perspektywy systemu opodatkowania wyrobów tytoniowych. W szczególności w przypadku podniesienia maksymalnej ceny detalicznej (co w gruncie rzeczy ma miejsce zdecydowanie częściej), mogłoby doprowadzić do sytuacji, że na rynek zostałyby wyprowadzone wyroby tytoniowe z akcyzą uiszczoną niższą niż należna. W konsekwencji mogłoby to prowadzić do opodatkowania nabywcy lub posiadacza takich wyrobów poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, pomimo tego, iż podmiot wyprowadzający te wyroby nie naruszył przepisów (a przynajmniej ich interpretacji dokonanej wcześniej przez Ministra Finansów).

W związku z powyższym, Spółka wnosi jak na wstępie.

Z kolei uznanie, iż podmiot dokonujący „re-pricingu” powinien zapłacić ponownie podatek bez możliwości jego obniżenia o podatek zapłacony wcześniej, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania, równie nieuzasadnionego jak opodatkowanie w kwocie niższej niż należna (wynikającej z podwyższonej maksymalnej ceny detalicznej). Dlatego stanowisko Spółki jest uzasadnione nie tylko w oparciu o wykładnię literalną, ale również wykładnię systemową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.