Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.810.2018.1.PC
z 27 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Polski wyłącznie w formie elektronicznej – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Polski wyłącznie w formie elektronicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Podatnik lub Wnioskodawca) jest producentem szkła gospodarczego na skalę przemysłową, w szczególności opakowań szklanych przeznaczonych m.in. dla przemysłu kosmetycznego, perfumeryjnego i spożywczego, świadczy także usługi zdobienia takich opakowań i prowadzi sprzedaż hurtową opakowań szklanych jak i form do produkcji szkła. Spółka została zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako podatnik VAT UE. W ramach działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Spółka dokonuje dostaw dla kontrahentów zarówno z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska jak i z państw trzecich (spoza Unii Europejskiej) organizując transport, bądź dokonując dostaw na zasadach ex works, co oznacza że to kupujący ponosi zasadniczo koszty i ryzyko podczas całego procesu wysyłki włącznie z załadunkiem, a obowiązkiem Spółki jest przede wszystkim zapewnienie dostępu do towarów. W tym ostatnim wypadku przeniesienie ryzyka ze Spółki na kupującego następuje w miejscu, gdzie następuje odbiór towaru. W tym ostatnim wypadku powodującym utratę bezpośredniego kontaktu z towarem, Spółka często po dostawie musi ponownie kontaktować się z nabywcą w celu zdobycia w całości potwierdzonego dokumentu CMR lub dodatkowych dokumentów potwierdzających dostawę towarów.

Znaczącą część transakcji dokonywanych przez Spółkę stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT (dalej: „WDT”), na rzecz odbiorców zarejestrowanych dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadających ważny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Sposób realizacji dostaw w ramach WDT może powodować dla niektórych transakcji WDT, trudności z uzyskaniem dokumentów CMR (np. z uwagi na opóźnienia w ich dostarczeniu przez dostawcę usług transportowych lub zagubienie tych dokumentów przez przewoźnika), lub też, że dokumenty te są nieczytelne/dostarczane są bez podpisu w polu, w którym odbiorca powinien potwierdzić odbiór towaru, pomimo iż dostawa faktycznie miała miejsce. Wnioskodawca posiada wówczas dokument CMR bez podpisu odbiorcy, na którym widnieje podpis przewoźnika (w przypadkach, kiedy odbiorca nie działa jednocześnie jako przewoźnik) i nadawcy złożony w momencie przyjęcia towaru od Spółki. Mając na uwadze, że transporty są realizowane przez zewnętrzne firmy logistyczne, zdarza się, że Spółka nie ma nawet informacji jaka firma działała jako przewoźnik/spedytor lub nie posiada danych osoby, z którą mogłaby się skontaktować w celu zdobycia dodatkowych dokumentów lub oświadczeń o dokonanym transporcie (w szczególności w przypadkach, kiedy odbiorca nie działa jednocześnie jako bezpośredni przewoźnik). Spółka ma również problemy z uzyskaniem zestawień od nabywcy z powodu konieczności zaangażowania pracowników nabywcy w proces wystawiania dodatkowych dokumentów na cele działalności Wnioskodawcy. W takich okolicznościach Spółka przyjmuje za konieczne uzupełnienie/ zastąpienie dokumentów przewozowych innymi dokumentami, które potwierdzają fakt dostarczenia towarów do nabywcy (w postaci m.in. korespondencji handlowej, zestawienia itp.).

Spółka opodatkowuje wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT, tj. potwierdzenia:

• dokonania dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  
• posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju.
  
  
  

Spółka dokonuje też licznych transakcji stanowiących na gruncie podatku VAT eksport towarów. Stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, w celu zastosowania stawki VAT 0% do transakcji eksportu towarów, Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, w szczególności dokumenty w formie elektronicznej otrzymane z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych (komunikaty IE-599 generowane z systemu ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, przesyłane w formacie XML na adres email wskazany w zgłoszeniu wywozowym) - art. 41 ust. 6a pkt 1 ustawy o VAT.

Wszystkie dokumenty elektroniczne oraz komunikaty IE-599 przechowywane będą przez Spółkę przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego), w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych dokumentów, z alokacją do odpowiednich okresów rozliczeniowych. Stosowany przez Spółkę system archiwizacji dla opisanych wyżej transakcji tj. WDT i eksportu zapewniać będzie szybki i łatwy dostęp oraz odszukanie poszczególnych dokumentów z podziałem na okresy rozliczeniowe. Dzięki temu w sposób ciągły zapewniony będzie dostęp do wszystkich dokumentów w razie żądania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Ze względu na skalę działalności, ilość dostaw, ich różnorodność, odmienność warunków dostaw na bazie INCOTERMS, oraz w związku z dużymi nakładami ponoszonymi na przesyłkę, gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa tym samym całkowite odstąpienie od tzw. „papierowej” formy archiwizowania dokumentów potwierdzających zrealizowanie transakcji WDT, i eksportu na rzecz gromadzenia i przechowywania dokumentów przewozowych potwierdzających WDT bądź eksport wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej w szczególności zaś w odniesieniu do dokumentów CMR uzyskiwanych od przewoźników zatrudnianych przez kupujących, bądź od samych kupujących odbierających towary to jest dla dostaw dokonywanych na bazie ex works. Zgodnie z przyjętymi zasadami archiwizacji (digitalizacji), dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) oraz tzw. inne dokumenty potwierdzające dostawę, będą odbierane i archiwizowane przez Spółkę w formie elektronicznej, podobnie jak komunikaty IE-599 generowane z systemu ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, przesyłane w formacie XML na adres email wskazany w zgłoszeniu wywozowym. Spółka nie będzie miała możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w treści wspomnianych dokumentów.

Spółka jest świadoma, że to czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie WDT bądź eksportu może być ocenione w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidulanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokumenty przewozowe, w szczególności ale nie wyłącznie listy przewozowe CMR, gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej (tj. jako skan stanowiący załącznik do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 oraz wcześniej powołanych przepisach ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji WDT?
   
2. Czy komunikaty IE-599 potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, otrzymywane w formie elektronicznej z systemu ECS i przechowywane przez Spółkę w oryginalnej (elektronicznej) postaci, będą miały moc dowodową dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji eksportu towarów?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR), gromadzone i przechowywane przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej (tj. jako skan stanowiący załącznik do wiadomości e-mail, otrzymywanej od przewoźnika lub kontrahenta), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Tak jak dokumenty papierowe, będą one uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji WDT.

Aby podatnik mógł zastosować stawkę 0% dla WDT powinien przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające fakt, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa UE (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dokumentami, o których mowa powyżej, są dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).

W ocenie Spółki, za dokumenty przewozowe, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT można uznać w szczególności skan podpisanego przez nabywcę towarów dokumentu przewozowego otrzymanego przez przewoźnika (skan podpisanego przez nabywcę dokumentu CMR). Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 pkt 1, każda forma tych dokumentów jest dopuszczalna.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie; dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu; dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania; potwierdzenie przyjęcia towaru.

Ad. 1

W powołanych przepisach nie wskazano, w jakiej formie dokumenty powinny występować, aby uznać je za wystarczające do zakwalifikowania ich jako dowody uprawniające do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla WDT. Rozróżnienie dokumentów dla celów dowodowych na dokumenty w formie papierowej (podpisany przez nabywcę egzemplarz dokumentu CMR) czy elektronicznej (skan przesłany jako załącznik do wiadomości e-mail), nie powinno mieć wpływu na możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla WDT, o ile jednoznacznie będą dowodzić wywóz i dostarczenie towaru do nabywcy w kraju członkowskim UE innym niż Polska. Prawidłowość takiego podejścia znalazła również potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej a wcześniej przez Dyrektorów właściwych Izb Skarbowych, oraz w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych Naczelnego Sądu Administracyjnego - powołanych jedynie przykładowo w załączniku ORD-IN/A w których to pismach wskazywano, że „(...) w dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przysłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie jest konieczne posiadanie dokumentu w szczególności dokumentu przewozowego CMR w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna (w szczególności skan - wraz z podpisem nabywcy potwierdzającym odbiór towaru) (...)”. Wobec powyższego uznać należy, że prawo Spółki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest uzależnione od posiadania oryginałów dokumentów CMR bądź dokumentów pomocniczych w formie papierowej, stąd też nie ma podstaw do odmówienia mocy dowodowej dokumentom dostarczonym w formie elektronicznej (skan) za pomocą e-mail. W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż posiadane przez nią, wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dokumenty w sposób jednoznaczny potwierdzają, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski oraz dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. W konsekwencji nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania stawki VAT 0% z tytułu dokonanych przez Wnioskodawcę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanym przypadku spełniony i tym samym Spółka powinna być uprawniona do zastosowania dla tych dostaw stawki VAT 0%. Spółka jest świadoma, że to czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie WDT bądź eksportu może być ocenione w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno- skarbowej przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidulanej.

Ad. 2

W ocenie Spółki komunikaty IE-599 potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, otrzymywane w formie elektronicznej z systemu ECS i przechowywane przez Spółkę w oryginalnej (elektronicznej) postaci, będą miały moc dowodową dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji eksportu. Artykuł 41 ust. 6a pkt 1 ustawy o VAT wprost stanowi, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, którego posiadanie warunkuje stosowanie stawki VAT 0% w odniesieniu do eksportu towarów, jest w szczególności dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych - a więc w praktyce komunikat IE-599 generowany z systemu ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, przesyłane w formacie XML na adres email wskazany w zgłoszeniu wywozowym. Komunikaty IE-599 przechowywane przez Spółkę w oryginalnej (elektronicznej) postaci będą zatem uprawniały Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji eksportu towarów.

Przywołanie interpretacji i orzeczeń potwierdzających, podstawy stanowiska Wnioskodawcy:

• 0112-KDIL1-3.4012.580.2018.1.AK, Dokumentacja uprawniająca do 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 2 listopada 2018 r.
  
• KDIB3-3.4012.171.2018.2.MPU, 0% stawka VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 11 września 2018 r.
  
• 0114-KDIP1-2.4012.415.2018.1.WH, Dokumentacja uprawniająca do zastosowania 0% stawki VAT dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl pismo z dnia 4 września 2018 r.
  
• KDIL1-3.4012.225.2018.2.IT, Uznanie przemieszczenia własnych towarów do magazynu nabywcy w Niemczech za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 12 czerwca 2018 r.
  
• KDIPT1-2.4012.316.2018.2.KT, Uznania dostawy zwierząt za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i zastosowanie 0% stawki VAT - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 7 czerwca 2018 r.
  
• KDIP1-2.4012.233.2018.1.WH, Dokumentacja uprawniająca do 0% stawki VAT dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 25 kwietnia 2018 r.
  
• 0114-KDIP1-2.4012.137.2018.1.KT, 0% stawka VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 23 kwietnia 2018 r.
  
• 0112-KDIL1-3.4012.88.2018.2.AW, Dokumentacja potrzebna do 0% stawki dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 6 kwietnia 2018 r.
  
• 0114-KDIP1-2.4012.684.2017.1.MC, 0% stawka VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku kradzieży towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 9 marca 2018 r.
  
• 0114-KDIP1-2.4012.703.2017.2.SM, Nabycie i odsprzedaż przetwarzanego oleju napędowego - sposób opodatkowania podatkiem VAT - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 28 lutego 2018 r.
  
• 0112-KDIL1-3.4012.668.2017.1.IT, 0% stawka VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku otrzymania dokumentu przewozowego drogą elektroniczną w postaci skanu - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 14 lutego 2018 r.
  
• 0114-KDIP1-2.4012.51.2018.1.SM, 0% stawka VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - Pismo wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej http://sip.mf.gov.pl - pismo z dnia 8 lutego 2018 r.
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 września 2014 r., sygn. IPPP3/443-604/14-2/KT „Trzeba (...) zauważyć, że przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”
  
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.516.2017.1.PC „Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, te dokumenty w formie elektronicznej mają moc dowodową dokumentów (tak samo jak dokumenty papierowe).”
  
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.336.2017.1.JN „W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Dokument ten powinien jednak jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 listopada 2011 r., sygn. IPPP3/443-1100/11-4/MPe, „Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że z dokumentów posiadanych przez Wnioskodawcę wynikać ma fakt fizycznego przemieszczenia towarów do kontrahenta w innym kraju członkowskim. W przypadku, gdy u Wnioskodawcy brak jest dokumentu przewozowego, podpisanego przez nabywcę lub wskazanego przez niego odbiorcę towarów, wskazany przez niego dokument dodatkowy, jakim jest dokument potwierdzający dokonanie na rzecz Spółki zapłaty po otrzymaniu przez nabywcę, który Spółka jest w stanie powiązać z dokonana dostawa, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.”
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/4512-186/15/AB, „W związku z powyższym należy zwrócić uwagę, że dowód zapłaty za towar lub dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w sytuacji gdy zapłata za towary wymienione w fakturze następuje po jego otrzymaniu przez nabywcę, a Spółka jest w stanie powiązać otrzymaną płatność z dokonana dostawą, jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym dokonanie przemieszczenia towarów z kraju do innego państwa członkowskiego. Tym samym należy uznać, że powyższe dokumenty potwierdzają dokonanie WDT.”
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 maja 2011 r. o sygn. IPPP2-443-986/09/11-8/S/AN/IZ, „Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż w sytuacji, gdy Spółka dysponuje kopią faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dowodem zapłaty za dostawę ma prawo do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%”;
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 marca 2009 r. o sygn. ILPP2/443-27/09-3/AD, „W powyższym przypadku będziemy mieć do czynienia z dostawą o charakterze odpłatnym a zatem można uznać, iż dokumenty potwierdzające zapłatę za towary posiadane przez Wnioskodawcę będą mogły stanowić potwierdzenie dostarczenia towarów, będących przedmiotem dostawy do nabywcy w innym państwie członkowskim”.
  
  
  
  

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają również wyroki sądów, np. wyroki NSA z dnia 2 października 2014 r. o sygn. I FSK 1498/13 i I FSK1497/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez towary – jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przez eksport towarów – zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Przy czym, stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   

Według ust. 3 powołanego artykułu, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. (uchylony),
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. (uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednocześnie stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Zatem dla zastosowania względem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie jednoznacznie potwierdzą, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Jednocześnie stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym, stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
   
   

Na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dokonuje dostaw dla kontrahentów zarówno z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska jak i z państw trzecich (spoza Unii Europejskiej). Znaczącą część transakcji dokonywanych przez Spółkę stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, na rzecz odbiorców zarejestrowanych dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadających ważny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Sposób realizacji dostaw w ramach WDT może powodować dla niektórych transakcji WDT, trudności z uzyskaniem dokumentów CMR (np. z uwagi na opóźnienia w ich dostarczeniu przez dostawcę usług transportowych lub zagubienie tych dokumentów przez przewoźnika), lub też, że dokumenty te są nieczytelne/dostarczane są bez podpisu w polu, w którym odbiorca powinien potwierdzić odbiór towaru, pomimo iż dostawa faktycznie miała miejsce. Wnioskodawca posiada wówczas dokument CMR bez podpisu odbiorcy, na którym widnieje podpis przewoźnika (w przypadkach, kiedy odbiorca nie działa jednocześnie jako przewoźnik) i nadawcy złożony w momencie przyjęcia towaru od Spółki. Mając na uwadze, że transporty są realizowane przez zewnętrzne firmy logistyczne, zdarza się, że Spółka nie ma nawet informacji jaka firma działała jako przewoźnik/spedytor lub nie posiada danych osoby, z którą mogłaby się skontaktować w celu zdobycia dodatkowych dokumentów lub oświadczeń o dokonanym transporcie (w szczególności w przypadkach, kiedy odbiorca nie działa jednocześnie jako bezpośredni przewoźnik). Spółka ma również problemy z uzyskaniem zestawień od nabywcy z powodu konieczności zaangażowania pracowników nabywcy w proces wystawiania dodatkowych dokumentów na cele działalności Wnioskodawcy. W takich okolicznościach Spółka przyjmuje za konieczne uzupełnienie/ zastąpienie dokumentów przewozowych innymi dokumentami, które potwierdzają fakt dostarczenia towarów do nabywcy (w postaci m.in. korespondencji handlowej, zestawienia itp.).

Spółka dokonuje też licznych transakcji stanowiących na gruncie podatku VAT eksport towarów. W celu zastosowania stawki VAT 0% do transakcji eksportu towarów, Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, w szczególności dokumenty w formie elektronicznej otrzymane z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych (komunikaty IE-599 generowane z systemu ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, przesyłane w formacie XML na adres email wskazany w zgłoszeniu wywozowym).

Ze względu na skalę działalności, ilość dostaw, ich różnorodność, odmienność warunków dostaw na bazie INCOTERMS, oraz w związku z dużymi nakładami ponoszonymi na przesyłkę, gromadzenie i przechowywanie przedmiotowych dokumentów w postaci papierowej, Spółka rozważa całkowite odstąpienie od tzw. „papierowej” formy archiwizowania dokumentów potwierdzających zrealizowanie transakcji WDT, i eksportu na rzecz gromadzenia i przechowywania dokumentów przewozowych potwierdzających WDT bądź eksport wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania tych dokumentów w formie papierowej. Zgodnie z przyjętymi zasadami archiwizacji (digitalizacji), dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) oraz tzw. inne dokumenty potwierdzające dostawę, będą odbierane i archiwizowane przez Spółkę w formie elektronicznej, podobnie jak komunikaty IE-599 generowane z systemu ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, przesyłane w formacie XML na adres email wskazany w zgłoszeniu wywozowym. Wszystkie dokumenty elektroniczne oraz komunikaty IE-599 przechowywane będą przez Spółkę przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego), w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych dokumentów, z alokacją do odpowiednich okresów rozliczeniowych. Stosowany przez Spółkę system archiwizacji dla opisanych wyżej transakcji tj. WDT i eksportu zapewniać będzie szybki i łatwy dostęp oraz odszukanie poszczególnych dokumentów z podziałem na okresy rozliczeniowe. Dzięki temu w sposób ciągły zapewniony będzie dostęp do wszystkich dokumentów. Spółka nie będzie miała możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w treści wspomnianych dokumentów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy dokumenty (odpowiednio dokumenty przewozowe, w szczególności ale nie wyłącznie listy przewozowe CMR, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej bądź komunikaty IE-599 potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, otrzymywane w formie elektronicznej z systemu ECS) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT oraz transakcji eksportu towarów.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy i kwestii przechowywania dokumentacji, należy zauważyć, że w art. 112 ustawy określone zostały jedynie terminy przechowywania dokumentacji podatkowej związanej z VAT.

I tak, zgodnie z art. 112 ustawy – podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Przepisy ustawy nie stanowią natomiast o formie dokumentów, zatem można wnioskować, że każda ich forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona.

W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentom przechowywanym w formie elektronicznej. Jeżeli są to dokumenty przechowywane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody potwierdzające realizowane przez Wnioskodawcę transakcje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów oraz transakcje eksportu towarów.

Zatem, dokumenty przewozowe, w szczególności ale nie wyłącznie listy przewozowe CMR, gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej (tj. jako skan stanowiący załącznik do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta), bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, co do zasady, będą miały moc dowodową oraz skoro będą jednoznacznie potwierdzać, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji WDT.

Również komunikaty IE-599 potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, otrzymywane w formie elektronicznej z systemu ECS i przechowywane przez Spółkę w oryginalnej (elektronicznej) postaci, co do zasady, będą miały moc dowodową oraz skoro będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych transakcji eksportu towarów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości przechowywania dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Polski wyłącznie w formie elektronicznej należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie możliwości przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Polski. Natomiast niniejsza interpretacja nie rozstrzyga czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie potwierdzają, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju oraz odpowiednio w przypadku eksportu towarów czy jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.