Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-700/16-1/MW
z 8 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lipca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy umowa o dzieło z projektantem na realizację aranżacji konkretnego wnętrza, zlecona przez osobę trzecią, która nabędzie od spółki towary handlowe, zawierające w cenie koszt wykonania tejże aranżacji będzie kosztem uzyskania przychodu - jest prawidłowe,
• czy umowa o dzieło zawarta z projektantem będzie stanowiła dla spółki koszty bezpośrednie, obniżające dochód do opodatkowania w dacie sprzedaży towarów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy umowa o dzieło z projektantem na realizację aranżacji konkretnego wnętrza, zlecona przez osobę trzecią, która nabędzie od spółki towary handlowe, zawierające w cenie koszt wykonania tejże aranżacji będzie kosztem uzyskania przychodu,
• czy umowa o dzieło zawarta z projektantem będzie stanowiła dla spółki koszty bezpośrednie, obniżające dochód do opodatkowania w dacie sprzedaży towarów.
  
  

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również: „Wnioskodawca”) jest rezydentem Polski. Prowadzi działalność w zakresie sprzedaży materiałów wykończeniowych, ze szczególnym uwzględnieniem płytki ceramicznej i armatury łazienkowej.

Sprzedaż posiadanego asortymentu odbywa się za pośrednictwem różnych kanałów dystrybucji. Współpraca z projektantami/architektami wnętrz, odbywa się w ten sposób, że za polecenie produktów z oferty spółki wypłacana jest prowizja od zrealizowanego zmówienia sprzedaży dla finalnego odbiorcy.

W najbliższym czasie spółka planuje kolejne działania w zakresie współpracy z projektantami, mające na celu zwiększenie przechodów. Schemat działania będzie następujący:

Projektant przejmuje zlecenie projektowe od osoby zlecającej. W oparciu o ustalenia konkretnych potrzeb klienta przygotowuje projekt aranżacji wnętrz. Jeśli projekt obejmuje asortyment Spółki i dodatkowo zamawiający zdecyduje się na zakup asortymentu ze Spółki, Spółka odkupuje projekt od projektanta wraz z prawami autorskimi do konkretnej aranżacji. Koszt projektu uwzględniany jest w estymacji sprzedażowej asortymentu z projektu.

Rozliczenie z projektantem nieprowadzącym działalności gospodarczej w tym zakresie, odbywa się na podstawie umowy o dzieło.

Spółka będzie odkupywać projekty wykończenia konkretnego wnętrza natomiast przychód realizowany będzie na sprzedaży towarów handlowych, których cena sprzedaży będzie zawierać koszt projektu. 

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy umowa o dzieło z projektantem na realizację aranżacji konkretnego wnętrza, zleconą przez osobę trzecią, która nabędzie od Spółki towary handlowe, zawierające w cenie koszt wykonania tejże aranżacji będzie kosztem uzyskania przychodu?
2. Czy umowa o dzieło zawarta z projektantem będzie stanowiła dla Spółki koszty bezpośrednie, obniżające dochód do opodatkowania w dacie sprzedaży towarów?
   
   

Zdaniem Spółki, koszty zakupu aranżacji wnętrza od projektanta wraz z prawami autorskimi stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) w dacie uzyskania przychodu, jako koszty bezpośrednie.

Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o CIT za koszty uzyskania przychodu uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem kosztów ujętych w art. 16 ust.1 tejże ustawy.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszystkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych koszty dzielimy, w zależności od powiązania z przychodem na:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami, zgodnie z art. 15 ust. 4-4c ustawy o CIT, oraz
• koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
  
  

Za koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodów z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu. Natomiast koszty pośrednie stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, ale kosztów tych nie można przypisać konkretnym przychodom.

W myśl art. 15 ust 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania bezpośrednio związane z przechodami poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przechodu niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego koszty wynagrodzeń z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 8 i pkt 9 można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jeżeli są wypłacone.

A co za tym idzie w sytuacji Spółki, opisanej powyżej, koszty wynagrodzeń wypłacone w oparciu o umowy cywilno-prawne, w tym umowy o dzieło, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych dla kosztów bezpośrednich, ale aby uznać je za koszty uzyskania przychodu muszą być wypłacone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.