Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.888.2016.3.KP
z 12 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 października 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 13 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 17 i 20 października i 29 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. Biura odpowiednio 20 i 21 października i 5 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki przekształconej wynagrodzeń pracowników za miesiąc grudzień 2016 r., które zostaną wypłacone do 10 stycznia 2017 r. oraz
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki składek ZUS od wynagrodzeń pracowników za miesiąc listopad i grudzień 2016 r. które zostaną zapłacone przez Spółkę odpowiednio do 15 stycznia i 15 lutego 2016 r.

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki przekształconej wynagrodzeń pracowników za miesiąc grudzień 2016 r., które zostaną wypłacone do 10 stycznia 2017 r. oraz
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki składek ZUS od wynagrodzeń pracowników za miesiąc listopad i grudzień 2016 r. które zostaną zapłacone przez Spółkę odpowiednio do 15 stycznia i 15 lutego 2016 r.
  
  

Ponieważ złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 24 listopada 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.888.2016.1.KP, na podstawie art. 169 § 1, w związku z art. 14h Ordynacji podatkowej, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 5 grudnia 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą we własnym imieniu działalność gospodarczą (dalej: Osoba fizyczna) w zakresie produkcji i sprzedaży rowerów. Wnioskodawca w przyszłości zamierza przekształcić działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę kapitałową (dalej: Spółka) w trybie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.; dalej: „KSH”). Przekształcenie w Spółkę planowane jest na 2 stycznia 2017 r. Termin ten może ulec zmianie z różnych przyczyn nieznanych na moment składania niniejszego wniosku. Wnioskodawca zatrudnia pracowników, którym zgodnie z postanowieniami regulaminu wynagradzania, wynagrodzenia wypłacane są do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Składki ZUS płatne są w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wynagrodzenia są wypłacane. Na takich samych zasadach Spółka będzie wypłacała wynagrodzenia oraz składki ZUS. W związku z planowanym przekształceniem Spółka wypłaci wynagrodzenia należne za grudzień 2016 r, do 10-go stycznia 2017 r. oraz składki ZUS związane z wynagrodzeniami należnymi za grudzień 2016 r. zapłacone zostaną do 15-go lutego 2017 r. Składki ZUS od wynagrodzeń należnych za listopad 2016 r. zapłacone zostaną przez Spółkę do 15-go stycznia 2017 r.

Wnioskodawca składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie art. 14n ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”) w imieniu Spółki.

W uzupełnieniu wniosku z 20 października 2016 r. Wnioskodawca sprostował, że składki ZUS od wynagrodzeń należnych za listopad 2016 r. zapłacone zostaną przez Wnioskodawcę do 15-go stycznia 2017 r. Składki ZUS od wynagrodzeń należnych za grudzień 2016 r. zapłacone zostaną przez Spółkę do 15-go lutego 2017 r.

Obowiązek zapłaty składek ZUS od wynagrodzeń należnych za listopad płaconych do 15-go stycznia 2017 r. spoczywał będzie na Wnioskodawcy, a nie na Spółce. Zgodnie bowiem z art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Tym samym, w związku z dokonaną przez Wnioskodawcę w grudniu 2016 r. wypłatą wynagrodzeń należnych za listopad, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek zapłaty składek ZUS. Obowiązek ten w związku z przekształceniem nie przejdzie na Spółkę z uwagi na fakt, że przepisy Ordynacji podatkowej przewidują wstąpienie Spółki jedynie w prawa przekształcanego przedsiębiorcy. Spółka nie przejmuje natomiast ciężaru uiszczenia zobowiązań podatkowych, w tym składek ZUS.

W uzupełnieniu wniosku z 29 listopada 2016 r. Wnioskodawca wskazał dane niezbędne do identyfikacji mającej powstać Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy wynagrodzenia należne za grudzień 2016 r. wypłacone w styczniu 2017 r., będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki w styczniu 2017 r.? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
• Czy składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń należnych za listopad oraz grudzień 2016 r., wypłacone po dniu przekształcenia, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
  
  

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenia należne za grudzień 2016 r. wypłacone do 10-go stycznia 2017 r. nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy ustawy CIT przewidują szczególne regulacje w zakresie momentu ujmowania wynagrodzeń w kosztach uzyskania przychodów. Moment ujęcia wynagrodzeń, jako kosztu podatkowego jest uregulowany w art. 15 ust. 4g ustawy CIT zgodnie z którym należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

Analogiczne regulacje przewidziane zostały przez ustawodawcę w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r, poz. 361 ze zm., dalej: „ustawa PIT”). Z brzmienia przepisów wynika, że wynagrodzenia za grudzień 2016 r. (miesiąc poprzedzający przekształcenie) wypłacone w styczniu 2017 r. (w miesiącu przekształcenia) w terminie wynikającym z regulaminu pracy, stanowić będą koszty uzyskania przychodów, w grudniu 2016 r. (w miesiącu poprzedzającym przekształcenie) rozpoznawany przez Osobę fizyczną. Nie ma przy tym znaczenia, że wypłaty wynagrodzeń dokona Spółka, bowiem zgodnie z art. 5842 § 1 KSH spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Zatem na Spółce, jako następcy prawnym Osoby fizycznej, będzie ciążył obowiązek wypłaty owych wynagrodzeń. Jednak zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami, jeżeli wynagrodzenia zostaną zapłacone w terminie, koszt należy rozpoznać w grudniu 2016 r., a nie w miesiącu zapłaty, tj. styczniu 2017 r. Zatem koszty uzyskania przychodów powinny zostać rozpoznane przez Osobę fizyczną w grudniu 2016 r., a nie przez Spółkę w styczniu 2017 r.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 20 października 2016 r.), składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń za listopad oraz grudzień 2016 r., wypłacone po dniu przekształcenia powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia i rozpoznane przez Spółkę.

Moment ujęcia składek ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę), jako kosztu podatkowego jest uregulowany w art. 15 ust. 4h ww. ustawy. Z brzmienia tego przepisu wynika, że składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
   
   

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Składki ZUS należne od wynagrodzeń za miesiące listopad oraz grudzień 2016 r. (w części finansowanej przez pracodawcę), zostaną uregulowane odpowiednio do 15-go stycznia (przez Wnioskodawcę) oraz 15-go lutego 2017 r. (przez Spółkę), a wiec po przekształceniu w Spółkę. Tym samym, nie zostaną spełnione wymogi postawione w powyżej przytoczonym przepisie. Wydatki te, będą zatem stanowić koszty uzyskania przychodów rozpoznawane w miesiącu ich poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 4h ustawy CIT. W szczególności, z uwagi na art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych. Dla rozpoznania przez Spółkę kosztu uzyskania przychodu w styczniu 2017 r. tj. miesiącu zapłaty składek ZUS nie ma znaczenia fakt, że podmiotem zobowiązanym do zapłaty tych składek będzie Wnioskodawca,

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 kwietnia 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-171/13/SD, stwierdził, że zatem w przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego, zapłacone przez Spółkę składki ZUS dotyczące wynagrodzeń pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie ich opłacenia. W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż wydatki Spółki z tytułu opłaconych składek ZUS (dot. wynagrodzeń pracowników) w części finansowanej przez płatnika zarówno za miesiąc lipiec jak i sierpień stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki przekształconej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z zakresem wyznaczonym zadanym przez Wnioskodawcę pytaniem, niniejsza interpretacja zawiera wyłącznie ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wynagrodzeń pracowników za grudzień 2016 r. oraz składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez płatnika za miesiąc listopad i grudzień 2016 r. Tut. Organ nie odniósł się natomiast do możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu Osoby fizycznej.

W myśl art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. „Kodeks spółek handlowych” (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1578 ze zm., dalej: „KSH”), przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 672, 675 i 983) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Zgodnie z art. 5841 § 1 KSH, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Stosownie do art. 5842 § 1 KSH, spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

W myśl art. 93a § 4 Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

Pełna sukces praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego wynika jednak wprost z cyt. powyżej art. 5842 KSH, który wyłącza z sukcesji tylko niektóre prawa, w sytuacji jeżeli przepisy prawa tak stanowią.

Ponadto w myśl art. 112b Ordynacji podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując jednoosobowa Spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje, z wyjątkami przewidzianymi w przepisach prawa, we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną oraz odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto, zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który zawiera art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z powyższego wynika, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 16 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Stosownie do art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• pkt 57 - niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13

pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g,

• pkt 57a - nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.
  
  

W myśl art. 15 ust. 4g updop, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wynagrodzenia pracowników), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4h updop, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
   
   

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą powstanie spółka kapitałowa. Przekształcenie nastąpi 2 stycznia 2017 r. Osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą zatrudnia pracowników, którym zgodnie z postanowieniami regulaminu wynagradzania, wynagrodzenia wypłacane są do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Składki ZUS od tych wynagrodzeń, w części finansowanej przez płatnika, płatne są w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wynagrodzenia są wypłacane. Na takich samych zasadach Spółka będzie wypłacała wynagrodzenia oraz składki ZUS. Spółka wypłaci wynagrodzenia należne za grudzień 2016 r, do 10-go stycznia 2017 r. natomiast składki ZUS związane z tymi wynagrodzeniami za listopad oraz grudzień 2016 r. Spółka zapłaci odpowiednio do 15 stycznia i 15 lutego 2017 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki, wydatków na wynagrodzenia pracowników za grudzień 2016 r. oraz składek ZUS w części finansowanej przez płatnika za listopad oraz grudzień 2016 r.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wynagrodzenia pracowników należne za miesiąc grudzień 2016 r. które zostaną wypłacone w terminie do 10 stycznia 2017 r. mogą stanowić koszt uzyskania przychodu miesiąca grudnia 2016 r., tj. za miesiąc za który będą należne. Zatem nie mogą być one kosztem uzyskania przychodu Spółki, która jeszcze nie powstała. Natomiast składki na ubezpieczenia społeczne (składki ZUS) związane z wynagrodzeniami za listopad oraz grudzień 2016 r., które Spółka zapłaci odpowiednio do 15 stycznia i 15 lutego 2017 r., na podstawie art. 15 ust. 4h pkt 2 w zw. z art. 16 ust. pkt 57a updop, będą kosztem uzyskania przychodu Spółki.

Zatem w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym stwierdzić należy, że zawarte we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki przekształconej wynagrodzeń pracowników za miesiąc grudzień 2016 r., które zostaną wypłacone do 10 stycznia 2017 r. oraz
• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu Spółki składek ZUS od wynagrodzeń pracowników za miesiąc listopad i grudzień 2016 r. które zostaną zapłacone przez Spółkę odpowiednio do 15 stycznia i 15 lutego 2016 r.

-jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.