2015.10.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-871/12/15-S/MD
z 15 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 523/13 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1814/13 – stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 19 września 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) oraz 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 8 stycznia 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie za umorzone udziały stanowi obrót, opodatkowania czynności umorzenia udziałów za wynagrodzeniem, obowiązku udokumentowania ww. czynności fakturą VAT oraz ustalenia, czy wypłata wynagrodzenia za umorzone udziały odbywa się w zakresie działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie za umorzone udziały stanowi obrót, opodatkowania czynności umorzenia udziałów za wynagrodzeniem, obowiązku udokumentowania ww. czynności fakturą VAT oraz ustalenia, czy wypłata wynagrodzenia za umorzone udziały odbywa się w zakresie działalności gospodarczej. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 17 grudnia 2012 r. oraz 3 stycznia 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką zależną S.A., do której należy 100% udziałów. Jedyny Wspólnik postanowił o przeniesieniu własności składników majątkowych uprzednio przekazanych w formie aportu rzeczowego (w zamian za który objął udziały) oraz nabytych lub wytworzonych w okresie do 31 marca 2012 r., które stanowią część magazynową dla należącej do S.A. przemiałowni kamienia wapiennego. Operacja ta podyktowana jest planowaną restrukturyzacją dotychczasowej działalności oraz potrzebą kontroli nad strategicznymi aktywami służącymi działalności podstawowej, a wykonywanej przez S.A. Jednocześnie składniki nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło w dniu 27 kwietnia 2012 r. uchwałę Nr 1 o umorzeniu udziałów i obniżeniu kapitału zakładowego w wartości odpowiadającej wartości bilansowej przekazywanych środków trwałych, które zostaną przekazane jako wynagrodzenie za umorzone udziały, z możliwością wypłaty wynagrodzenia w formie pieniężnej i niepieniężnej.

Część składników majątku podlegających przeniesieniu własności podlegała różniącym się odpisom podatkowym i bilansowym. W efekcie uznania wartości bilansowej dodatnia różnica nad wartością podatkową stanowi podstawę do przyjęcia jej jako podstawy opodatkowania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 grudnia 2012 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

w chwili umorzenia udziałów Zainteresowany był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
Wspólnik, którego udziały zostały umorzone, w chwili ich umorzenia był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z kolei, w piśmie z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 8 stycznia 2013 r.) Zainteresowany wyjaśnił, że:

Wynagrodzenie za umorzone udziały zostało wyrażone w pieniądzu, chociaż jego płatność została dokonana w dwóch formach – niepieniężnej oraz pieniężnej.
W ramach wynagrodzenia w zamian za umorzenie udziałów przekazał Wspólnikowi następujące składniki majątku:
1. rzeczy ruchome, z których część Wnioskodawca otrzymał w drodze aportu od Wspólnika w roku 2000 i przekazanie to było zwolnione od podatku VAT, a w związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  Natomiast pozostałą część rzeczy ruchomych Wnioskodawca zakupił w późniejszych latach i przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT.
  Rzeczy ruchome były używane przez Wnioskodawcę dłużej niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.
  Rzeczy ruchome nie stanowiły przedmiotu najmu czy też dzierżawy.
2. prawo wieczystego użytkowania niezabudowanej działki gruntu, którą należy zaliczyć do terenów budowlanych bądź przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy, zgodnym ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
  Zapis w miejscowym planie dotyczącym przedmiotowej nieruchomości określa funkcje podstawowe terenu jako tereny produkcji, składowania oraz baz transportowych i sprzętu budowlanego (tereny przemysłowe). Tereny te należy rozumieć, zgodnie z zapisem ogólnym do planu, jako tereny zagospodarowane równocześnie pod wszystkie lub jedną z niżej wymienionych rodzajów użytkowania terenu i zabudowy:
  - produkcję,
  - magazyny, składy, hurtownie,
  - zaplecze techniczne gospodarki komunalnej, budownictwa, rolnictwa i transportu,
  - usługi komercyjne.
  Względem nieruchomości nie były wydawane administracyjne decyzje o warunkach zabudowy.
3. nieruchomości zabudowane, budynki i budowle, w tym:
  - prawo wieczystego użytkowania działki zabudowanej budynkami oraz budowlami, otrzymane przez Wnioskodawcę w drodze aportu, w stosunku do których nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
    Wydatki ponoszone na ulepszenie ww. obiektów były niższe niż 30% ich wartości początkowej, co powoduje, że pytanie o czas ich wykorzystywania w stanie ulepszonym jest bezprzedmiotowe w świetle art. 43 ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z ostrożności Wnioskodawca wskazał jednak, że wykorzystywał przedmiotowe obiekty do czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat.
    W stosunku do tych obiektów najprawdopodobniej nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż od roku 1998 były one wykorzystywane na potrzeby własne Wspólnika Spółki, a następnie były przedmiotem czynności zwolnionej z opodatkowania, tj. aportu na rzecz Wnioskodawcy.
  - budynki i budowle wytworzone przez Wnioskodawcę we własnym zakresie lub powstałe w wyniku zakupu towarów i usług w ramach realizacji zadań inwestycyjnych, w stosunku do których przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
    W stosunku do tych obiektów nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż od chwili oddania ich do użytku były one wykorzystywane na potrzeby własne Wnioskodawcy i nie stanowiły przedmiotu czynności podlegających opodatkowaniu (na rzecz osoby trzeciej).
  - Wydatki ponoszone na ulepszenie ww. obiektów były niższe niż 30% ich wartości początkowej, co powoduje, że pytanie o czas ich wykorzystywania w stanie ulepszonym jest bezprzedmiotowe (art. 43 ust. 7a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). Z ostrożności Wnioskodawca wskazał jednak, że z uwagi na datę nabycia niektóre z przedmiotowych obiektów wykorzystywał do czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat, zaś niektóre przez okres krótszy niż 5 lat.

Szczegółowa specyfikacja składników majątku przekazanych Wspólnikowi jako wynagrodzenie za umorzone udziały wraz ze wskazaniem daty oraz sposobu ich nabycia Wnioskodawca zawarł w załączniku nr 1 do pisma stanowiącego uzupełnienie do wniosku.

(załącznik PDF, str. nr 19)

Wnioskodawca jednocześnie wskazał dodatkowo, że przekazane składniki majątku nie stanowiły przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością za dobrowolnie umorzone udziały stanowi obrót w rozumieniu ustawy o VAT? W uzupełnieniu z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 8 stycznia 2013 r.) Zainteresowany wskazał, że w cyt. pytaniu mowa o wynagrodzeniu w tej części, w której płatność nastąpiła w formie niepieniężnej, tj. poprzez wydanie określonych składników majątku Wnioskodawcy (rzeczy ruchomych oraz nieruchomych).
Czy wydanie rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia Udziałowców stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług?
Czy wydanie rzeczy ruchomych i nieruchomych, w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały winno być udokumentowane fakturą VAT?
Czy wypłata wynagrodzenia, w formie niepieniężnej, za umorzone udziały odbywa się w zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę w zamian za dobrowolnie umorzone udziały nie stanowi obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Jednocześnie w myśl ust. 3 powołanego przepisu, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia i konstrukcji powołanych przepisów wynikają następujące cechy „obrotu”, istotne dla rozstrzygnięcia przedstawionego w pytaniu zagadnienia:

obrotem jest wyłącznie kwota świadczenia należnego wyrażona w pieniądzu, gdyż jej wyrażenie w naturze powoduje, że mamy do czynienia z podstawą opodatkowania innego rodzaju, co wynika z konstrukcji art. 29 ust. 3,
obrotem jest świadczenie należne w związku ze sprzedażą,
obrotem jest świadczenie należne od osoby, która w danej czynności występuje w charakterze nabywcy (lub osoby trzeciej).

W sprawie przedstawionej przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego, wynagrodzenie za umorzone udziały zostało wyrażone w pieniądzu, chociaż zgodnie z umową przeniesienia udziałów w celu umorzenia, jego płatność została dokonana w dwóch formach pieniężnej i niepieniężnej.

Definicję sprzedaży natomiast zawiera ustawa o VAT. Zgodnie z jej art. 2 pkt 22, ilekroć w przepisach jest mowa o sprzedaży, to należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wydaje się nie budzić wątpliwości, że w świetle rozważanego problemu zupełnie bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie czynności w postaci eksportu i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdyż czynność obywa się jedynie na terytorium kraju i nie jest związana z jakimkolwiek transgranicznym przepływem towarów. Aby zatem uznać wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę za obrót, konieczne byłoby uprzednie stwierdzenie, że miało ono związek z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług wykonanym na jego rzecz. W tym miejscu trzeba podkreślić, że wypłata wynagrodzenia przez Spółkę nastąpiła wyłącznie w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów. Umorzenie dobrowolne udziałów zapadło za zgodą wspólnika, do którego udziały należały poprzez nabycie od niego udziałów w Spółce na podstawie art. 200 § 1 Kodeksu spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). W orzecznictwie organów podatkowych oraz sądów administracyjnych w zasadzie ugruntowane jest stanowisko, zgodnie z którym czynności umorzenia udziałów w spółce, jak również ich zbycia w celu umorzenia nie należy kwalifikować jako dostawy towarów lub świadczenia usługi (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 maja 2012 r., IBPP2/443-163/12/AB). Tożsame tezy można wyprowadzić na podstawie orzeczeń TSUE, który wielokrotnie i konsekwentnie podkreślał, że czynności związane z posiadaniem, nabywaniem i zbywaniem udziałów zasadniczo pozostają poza sferą działalności gospodarczej (por. wyroki w sprawach C-155/95, C- 60/99 i C-80/95). Skoro zatem czynność dobrowolnego umorzenia udziałów nie stanowi odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług, to wynagrodzenie należne w związku z tą czynnością nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Nie ma przy tym wpływu na ocenę prawną postawionego pytania forma wypłaty tego wynagrodzenia. Obrotem jest bowiem kwota należna świadczenia, nie zaś samo to świadczenie. Jak przy tym trafnie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1010/11 płatność mimo, iż stanowi świadczenie nie jest sama w sobie czynnością opodatkowaną i nie stanowi elementu definicji ani dostawy towarów, ani świadczenia usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że wynagrodzenie wypłacone przez Spółkę w zamian za dobrowolnie umorzone udziały nie stanowi obrotu w rozumieniu ustawy o VAT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, czynność wydania rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za udziały nabyte w celu ich umorzenia, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez świadczenie usług natomiast należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Aby określona czynność, wymieniona w art. 5, podlegała opodatkowaniu konieczne jest ponadto, aby została dokonana przez podatnika działającego w ramach tej czynności w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, przez działalność gospodarczą należy przy tym rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów, Wnioskodawca uważa, że w związku z przedstawioną w opisie stanu faktycznego czynnością nabycia udziałów w celu ich umorzenia i w konsekwencji wypłaty wynagrodzenia za te udziały w formie rzeczowej, nie sposób uznać go za podatnika w rozumieniu ustawy o VAT. Przeczy temu zasadniczy charakter czynności umorzenia udziałów, która ze swej natury pozostaje poza obszarem aktywności gospodarczej jednostki, a jedynie wiąże się ze sferą wewnętrznych procesów restrukturyzacyjnych spółki. Wszak oczywista i niepodlegająca dyskusji wydaje się incydentalność przedmiotowej czynności i tym samym brak intencji podmiotu do jej wykonywania w sposób częstotliwy. Twierdzenia te znajdują dodatkowe oparcie w licznych orzeczeniach TSUE, odnoszących swoje tezy do stanów faktycznych dotyczących nabywania, posiadania i zbywania udziałów i akcji (sprawy: C-60/90 z dnia 20 czerwca 1991 r., C-155/94 z dnia 20 czerwca 1996 r., C-80/95 z dnia 6 lutego 1997 r. i C-77/01 z dnia 29 kwietnia 2004 r.).

W rezultacie, skoro czynność dobrowolnego umorzenia udziałów nie ma związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, to za podlegający ustawie o VAT nie może być uznany jeden z jej elementów, tj. wypłata wynagrodzenia w formie niepieniężnej poprzez wydanie rzeczy ruchomych i nieruchomych. Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w wyroku z dnia 9 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 272/10 „interpretacja polegająca na „rozdzieleniu” instytucji umorzenia udziału na czynność nabycia od wspólnika udziałów własnych w celu ich umorzenia oraz na czynność polegającą na przekazaniu wynagrodzenia za umorzone udziały (w postaci składników majątkowych) nie znajduje logicznego uzasadnienia. Skoro zatem czynność umorzenia udziałów (jako instytucja) w zamian za wynagrodzenie pieniężne nie podlega podatkowi od towarów i usług, to również wydanie majątku za udziały umorzone w spółce w ramach instytucji umorzenia udziałów nie powinno podlegać temu podatkowi”.

W tym kontekście należy również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1010/11, wydany w sprawie dotyczącej stanu faktycznego, zbliżonego do przedstawionego w niniejszym wniosku, w którym Sąd wskazał, że „w stanie faktycznym opisanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nabycie udziałów przez Spółkę w celu ich umorzenia nie będzie czynnością dokonaną w ramach prowadzonej przez Stronę działalności gospodarczej. W konsekwencji – wobec wymienionych w pkt 5.3. niniejszego uzasadnienia warunków zaistnienia zdarzenia opodatkowanego – nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...). Wpływu na taką ocenę, mających zaistnieć zdarzeń gospodarczych nie będzie mieć w żadnej mierze forma wynagrodzenia (pieniężna i/lub rzeczowa), przekazana przez Spółkę za nabyte w celu umorzenia udziały. Płatność bowiem mimo, iż stanowi świadczenie nie jest sama w sobie czynnością opodatkowaną i nie stanowi elementu definicji ani dostawy towarów ani świadczenia usług. Jeżeli więc spółka przekazuje wynagrodzenie – w formie nieruchomości czy też w formie gotówkowej – jako świadczenie wzajemne związane z niepodlegającą opodatkowaniu czynnością umorzenia udziałów, świadczenie to też nie podlega podatkowi VAT. Należy bowiem zwrócić uwagę, że przedmiotem transakcji, ocenianej pod kątem możliwości zakwalifikowania jej jako czynności opodatkowanej, jest przekazanie udziałów w celu umorzenia, będące przyczyną wypłaty wynagrodzenia, a nie samo wynagrodzenie oderwane od zaistnienia określonego zdarzenia”.

W ocenie Wnioskodawcy, wnioski przedstawione powyżej oraz przytoczone fragmenty uzasadnień wyroków sądów administracyjnych, w sposób niebudzący wątpliwości wyłączają możliwość wiązania jakichkolwiek skutków w podatku VAT z czynnością wydania rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały.

Istotne jest bowiem, że czynność ta, jako element operacji umorzenia udziałów, ze swej natury pozostaje poza zakresem regulacji wskazanej ustawy.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały nie powinno być udokumentowane fakturą VAT, gdyż nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu. Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z powołanego przepisu wynika, że obowiązek wystawienia faktury można przypisać jedynie podatnikowi i co do zasady w związku z dokonaniem sprzedaży.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, przez działalność gospodarczą należy przy tym rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicję sprzedaży zawiera ustawa o VAT. Zgodnie z jej art. 2 pkt 22, ilekroć w przepisach jest mowa o sprzedaży, to należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W ocenie Wnioskodawcy, w ramach czynności wydania rzeczy ruchomych i nieruchomych jako wynagrodzenia za umorzone udziały, przedstawionej szczegółowo w opisie stanu faktycznego, nie działa on jako podatnik w rozumieniu ustawy o VAT, zaś sama ta czynność nie stanowi sprzedaży. Uzasadnione jest to faktem, że wypłata wynagrodzenia rzeczowego stanowi tu wyłącznie formę wypełnienia zobowiązania i nie jest odrębną od czynności dobrowolnego umorzenia udziałów transakcją, lecz jej elementem, pozostającym poza zakresem przedmiotowym ustawy o VAT (płatność). Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w szczególności wydanym na podstawie zbliżonego stanu faktycznego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1010/11, w którym stwierdzono, że płatność mimo, iż stanowi świadczenie nie jest sama w sobie czynnością opodatkowaną i nie stanowi elementu definicji ani dostawy towarów ani świadczenia usług.

Uznanie Wnioskodawcy za podatnika w niniejszej sprawie jest również wykluczone, biorąc pod uwagę elementy konstrukcyjne podatku od towarów i usług. Należy zwrócić uwagę, że z art. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006 r. nr 347/1) wynika wyraźnie, że opodatkowaniu podlegają czynności dokonane przez podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Wydanie rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały nie ma związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a jedynie wynika ze sfery wewnętrznych procesów restrukturyzacyjnych spółki. Tym samym w odniesieniu do tych czynności Wnioskodawca nie działał jako podatnik. Biorąc pod uwagę, że w przedstawionej w pytaniu sytuacji Wnioskodawca nie działał jako podatnik, zaś sama czynność nie była sprzedażą w rozumieniu ustawy o VAT, należy stwierdzić brak po stronie podmiotu obowiązku wystawienia faktury w związku z tą czynnością.

Ad. 4.

Zdaniem Spółki, wypłata wynagrodzenia za umorzone udziały nie odbywa się w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Mając na uwadze zasadę powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, obrót akcjami/udziałami może być traktowany jako świadczenie usług. Stosownie do orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2000 r. (sygn. akt III RN 124/99), sprzedaż akcji może mieć charakter usługi pośrednictwa finansowego w pojęciu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (podobnie w wyroku SN z dnia 5 stycznia 2001 r., sygn. akt III RN 118/2000 oraz w wyroku SN z dnia 6 lipca 2001 r., sygn. akt III RN 147/2000). Sprzedaż akcji jest również obecnie traktowana przez organy podatkowe jako usługa finansowa (zob. interpretacja podatkowa Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. PV/443-2l/VI/2006/MS oraz interpretacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2005 r., sygn. 1472/RPP1/443-193/05/AW). W opinii Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz większości polskich organów podatkowych, sprzedaż akcji należy uznać za opodatkowaną w sytuacji, gdy obrót akcjami wykonywany jest w ramach komercyjnej działalności brokerskiej lub maklerskiej na rynku akcji lub w celu zabezpieczenia bezpośredniego lub pośredniego udziału w zarządzaniu spółkami, w których taki pakiet akcji został nabyty (zob. orzeczenie ETS z dnia 20 czerwca 2006 r. w sprawie C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV). Tymczasem opierając się na definicji podatnika zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie sposób rozstrzygnąć, czy sprzedaż udziałów może być działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, czy też nie. Zgodnie z wykładnią art. 4 VI Dyrektywy stosowaną przez ETS samo tylko posiadanie papierów wartościowych, a także ich zbywanie oraz nabywanie co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika nawet jeśli z tytułu innej działalności jest podatnikiem (tak przykładowo w orzeczeniach: C-155/95 Wellcome Trust Ltd. Vs Commissioners of Customs and Excise, C-60/99 Polysar Investments Netherlands BV vs Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen, C-80/95 Hamas & Helm CV vs Staatsecretaris vaf Financin). Warto również wskazać na argumentację ETS zawartą w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie Empresa de Desenvolvimento Mineiro SA (EDM) – C 77/01, w którym zaznaczono, że pomimo faktu ustanowienia przez art. 4 VI Dyrektywy bardzo szerokiego zakresu opodatkowania, jedynie transakcje dokonywane w ramach działalności gospodarczej są objęte tym przepisem i jedynie płatności za czynności dokonywane w ramach tej działalności podlegają VAT. Nie są zaliczane do takich płatności te, które powstają z tytułu samej własności majątku. W związku z powyższym zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z tego udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Jeżeli takie działania nie stanowią działalności gospodarczej tak samo powinna – według Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości – być traktowana sprzedaż tych udziałów. Spółka pragnie dodać, że wyłączenie sprzedaży udziałów z opodatkowania podatkiem VAT potwierdzają także opinie niektórych organów podatkowych (np Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie sygn. 1472/RPP1/443-132/06/IS, Izba Skarbowa w Krakowie sygn. PP-3/i/4407/26/05, Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku sygn. PZ/415-0001/05). Prowadzi to do jednoznacznego wniosku, że transakcja nabycia udziałów i wypłaty wynagrodzenia za te udziały w celu ich umorzenia przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nie odbywa się w zakresie prowadzonej przez tą spółkę działalności gospodarczej, ze wszelkimi tego konsekwencjami na gruncie prawa podatkowego.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 11 stycznia 2013 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-871/12-6/MD, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 22 stycznia 2013 r. (data wpływu 29 stycznia 2013 r.) Spółka z o.o. wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2013 r. nr ILPP1/443-871/12-6/MD.

W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 25 lutego 2013 r. nr ILPP1/443/W-3/13-2/HMW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z o.o. wniosła w dniu 22 marca 2013 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Wyrokiem z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 523/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

Minister Finansów pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r. złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1814/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 523/13 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1814/13 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zauważyć należy, że z przywołanych regulacji nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłatę stanowić może inny towar lub usługa, albo mieć charakter mieszany – łącząc w sobie zapłatę częściową w formie pieniężnej oraz określoną w naturze. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza zatem czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie każda zatem czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką zależną S.A. , do której należy 100% udziałów. Jedyny Wspólnik postanowił o przeniesieniu własności składników majątkowych uprzednio przekazanych w formie aportu rzeczowego (w zamian za który objął udziały) oraz nabytych lub wytworzonych w okresie do 31 marca 2012 r., które stanowią część magazynową dla należącej do S.A. przemiałowni kamienia wapiennego. Operacja ta podyktowana jest planowaną restrukturyzacją dotychczasowej działalności oraz potrzebą kontroli nad strategicznymi aktywami służącymi działalności podstawowej, a wykonywanej przez S.A. Jednocześnie składniki nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W związku z powyższym, Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło w dniu 27 kwietnia 2012 r. uchwałę o umorzeniu udziałów i obniżeniu kapitału zakładowego w wartości odpowiadającej wartości bilansowej przekazywanych środków trwałych, które zostaną przekazane jako wynagrodzenie za umorzone udziały, z możliwością wypłaty wynagrodzenia w formie pieniężnej i niepieniężnej.

W chwili umorzenia udziałów Zainteresowany i Wspólnik byli czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wynagrodzenie za umorzone udziały zostało wyrażone w pieniądzu, chociaż jego płatność została dokonana w dwóch formach – niepieniężnej oraz pieniężnej.

W ramach wynagrodzenia w zamian za umorzenie udziałów Wnioskodawca przekazał Wspólnikowi rzeczy ruchome, prawo wieczystego użytkowania niezabudowanej działki gruntu oraz nieruchomości zabudowane budynkami i budowlami.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały zawarte w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Zatem warunkiem generalnym dopuszczalności umorzenia, zarówno dobrowolnego, jak i przymusowego, jest zamieszczenie klauzuli przewidującej taką możliwość w umowie spółki.

Umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów i sprowadza się do pozbawienia praw udziałowca ucieleśnionych w tych udziałach.

Zdaniem WSA we Wrocławiu, wyrażonym w wyroku z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 523/13, w przedmiotowej sprawie „nabycie udziałów przez Spółkę w celu ich dobrowolnego umorzenia nie będzie czynnością dokonaną w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej”.

Zauważyć przy tym należy, że Spółka dokonując umorzenia udziałów oraz dokonując w jej ramach przeniesienia własności rzeczy ruchomych, prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki gruntu oraz nieruchomości zabudowanych budynkami i budowlami stanowiących zapłatę wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów w odniesieniu do tych czynności, nie działa jako podatnik VAT.

W kwestii opodatkowania czynności VAT konieczne jest ustalenie, czy dokonuje jej podmiot prowadzący w odniesieniu do tej czynności samodzielną działalność gospodarczą (tak: wyrok z dnia 2 września 2008 r., sygn. akt I FSK 1076/07). Opodatkowaniu podlega bowiem odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług dokonane przez podatnika działającego w takim właśnie charakterze (art. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L nr 347/1, wyrok ETS z dnia 4 października 1995 r. C-291/92).

W wyroku NSA z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1010/11, którego pogląd podziela Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie, wyjaśniono, że „Płatność bowiem mimo, iż stanowi świadczenie nie jest sama w sobie czynnością opodatkowaną i nie stanowi elementu definicji ani dostawy towarów ani świadczenia usług. Jeżeli więc spółka przekazuje wynagrodzenie – w formie nieruchomości czy też w formie gotówkowej – jako świadczenie wzajemne związane z niepodlegającą opodatkowaniu czynnością umorzenia udziałów świadczenie to też nie podlega podatkowi VAT. Należy bowiem zwrócić uwagę, że przedmiotem transakcji, ocenianej pod kątem możliwości zakwalifikowania jej jako czynności opodatkowanej, jest przekazanie udziałów w celu umorzenia, będące przyczyną wypłaty wynagrodzenia, a nie samo wynagrodzenie oderwane od zaistnienia określonego zdarzenia”.

Ponadto, w wyroku wydanym w przedmiotowej sprawie Sąd wskazał, że „źródłem nabycia udziałów w celu ich umorzenia i tytułem do wypłaty wynagrodzenia wspólnikowi jest uchwała podjęta przez walne zgromadzenie wspólników na podstawie przepisów kodeksu spółek handlowych i zawartych umów. Dokonanie wypłaty wynagrodzenia wspólnikowi nie stanowi odrębnej czynności prawnej, bowiem (…) zgodnie z art. 199 § 2 i § 3 k.s.h. jest realizacją zobowiązania wynikającego z podjętej uchwały o umorzeniu udziałów”.

W konsekwencji Sąd w wyroku z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 523/13 uznał, że „brak jest podstaw prawnych do wyodrębnienia z czynności dobrowolnego umorzenia udziałów w zamian za wynagrodzenie w formie niepieniężnej dwóch czynności, z których jedna – umorzenie udziałów – nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, natomiast druga – jako umowa sprzedaży, podlegałaby temu opodatkowaniu”.

W efekcie, przekazanie składników majątku o charakterze rzeczowym pomiędzy Spółką a Wspólnikiem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wobec czego czynność ta nie odbywa się w zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy a Spółka dokonując przeniesienia własności przedmiotowych rzeczy ruchomych oraz nieruchomości nie działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Z kolei w kwestii obowiązku udokumentowania fakturą VAT czynności przekazania rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały wskazać należy, co następuje:

W oparciu o art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zaznaczyć należy, że – jak wskazano wyżej – w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów za wynagrodzeniem w postaci przeniesienia na Wspólnika własności rzeczy ruchomych i nieruchomości nie dojdzie do czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany, dokonując przedmiotowej czynności nieobjętej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, nie ma obowiązku wystawiania faktury VAT.

Natomiast w zakresie ustalenia, czy wynagrodzenie za umorzone udziały stanowi obrót w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdza się co następuje:

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z uwagi na fakt, że – jak wyjaśniono powyżej – przekazanie składników majątku o charakterze rzeczowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w rozpatrywanej sprawie po stronie Spółki nie powstanie obrót w rozumieniu ww. art. 29 ust. 1 ustawy.

Podsumowując:

Ad. 1.

Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością za dobrowolnie umorzone udziały w części, w której płatność nastąpiła w formie niepieniężnej, tj. poprzez wydanie określonych składników majątku Wnioskodawcy (rzeczy ruchomych oraz nieruchomych), nie stanowi obrotu w rozumieniu ustawy o VAT.

Ad. 2.

Wydanie rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Ad. 3.

Dokonując wydania rzeczy ruchomych i nieruchomych w ramach wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały Spółka nie ma obowiązku wystawiania faktury VAT.

Ad. 4.

Wypłata wynagrodzenia, w formie niepieniężnej, za umorzone udziały nie odbywa się w zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin