Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-479/15-3/JG
z 12 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odsetek od udzielonych pożyczek z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odsetek od udzielonych pożyczek z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (zwana dalej: Wnioskodawcą lub Spółką) będąca polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jest obecnie w procesie aktywnego poszukiwania nowego inwestora, efektem czego będzie zmiana akcjonariuszy posiadających pakiet akcji Spółki.

Jednocześnie, Spółka jest stroną zawartych z niezależnymi podmiotami – bankiem oraz innym zagranicznym podmiotem rynku finansowego (dalej łącznie zwanymi: Instytucjami Finansowymi), umów pożyczki/kredytu (przy czym niewykluczone jest, że Spółka zawrze z Instytucjami Finansowymi kolejne umowy pożyczki lub kredytu) (zwane dalej łącznie: Pożyczką lub Pożyczkami).

Należy podkreślić, że Instytucje Finansowe nie są podmiotami wymienionymi w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym Instytucje Finansowe nie są bezpośrednim ani pośrednim akcjonariuszem Spółki ani spółkami, w których bezpośredni lub pośredni akcjonariusz Wnioskodawcy posiada nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Tym samym odsetki wypłacane na rzecz Instytucji Finansowych nie podlegały/nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów dot. tzw. niedostatecznej kapitalizacji.

Po zmianie akcjonariuszy posiadających pakiet akcji Spółki, nowy akcjonariusz będzie posiadał ponad 25% akcji Spółki. Potencjalny nowy akcjonariusz Spółki w przypadku przejęcia akcji Spółki w celu zrestrukturyzowania źródeł finansowania Spółki może dokonać przeniesienia wierzytelności z tytułu Pożyczek na siebie (nowy akcjonariusz ureguluje całkowicie zadłużenie Wnioskodawcy w Instytucjach Finansowych). W związku z tym, nowy akcjonariusz, w drodze subrogacji wejdzie w prawa i obowiązki Instytucji Finansowych wynikające z tytułu udzielonych przez Instytucje Finansowe Pożyczek.

Ponadto, po dokonaniu subrogacji Pożyczek, Wnioskodawca nie wyklucza, że nowy akcjonariusz dokona obniżenia oprocentowania Pożyczek, zmiany okresu, na który udzielono Pożyczek, zmiany/zdjęcia ciążących na Spółce zabezpieczeń lub innych modyfikacji zapisów umów Pożyczek.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania:

1. Czy zapłacone przez Wnioskodawcę na rzecz nowego akcjonariusza odsetki od Pożyczek udzielonych przez Instytucje Finansowe a następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza, będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych?
2. Czy w przypadku zmiany warunków Pożyczek udzielonych przez Instytucje Finansowe, a następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza, odsetki zapłacone przez Spółkę na rzecz nowego akcjonariusza po zmianie warunków Pożyczek będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku numerem 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 zostanie Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania numer 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od Pożyczek udzielonych przez Instytucje Finansowe, a następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza, zapłacone przez Spółkę na rzecz nowego akcjonariusza po zmianie warunków Pożyczek, również nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rozstrzygając czy ograniczenia przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdą zastosowanie w przypadku zmiany warunków Pożyczek udzielonych uprzednio przez Instytucje Finansowe a następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza (tj. zmiany przez nowego wierzyciela wysokości oprocentowania, zmiany okresu, na który udzielono Pożyczek, zmiany/zdjęcia ciążących na Spółce zabezpieczeń lub innych modyfikacji zapisów umów Pożyczek), należy przede wszystkim rozstrzygnąć czy zmiana taka jest traktowana jak udzielenie nowej pożyczki/zawarcie nowej umowy pożyczki, tym samym czy spełnia dyspozycję wyrażoną w powyższym przepisie.

Zmiana warunków Pożyczek to nic innego jak zmiana treści już istniejącego stosunku zobowiązaniowego łączącego strony stosunku cywilnoprawnego. Tym samym, zmiana ta nie wpływa na byt danego stosunku, trwa on nieustannie pomiędzy stronami, modyfikacji ulegają jedynie pewne określone warunki. W konsekwencji, nie dochodzi do zerwania istniejących Pożyczek i zawarcia nowego stosunku cywilnoprawnego, a jedynie do modyfikacji już istniejącego stosunku, w który w drodze subrogacji wstąpił nowy akcjonariusz.

Jeżeli więc zapłacone przez Spółkę na rzecz nowego akcjonariusza odsetki od Pożyczek udzielonych uprzednio przez Instytucje Finansowe a następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza, nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to tym bardziej późniejsza modyfikacja warunków Pożyczek nie doprowadzi do objęcia płaconych odsetek ograniczeniami wynikającymi z tzw. niedostatecznej kapitalizacji.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska przywołać można interpretację prawa podatkowego z dnia 7 maja 2007 r., sygn. 1471/DPR1/423-20/07/KK, w której Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, że „wprowadzenie do umowy kredytowej zmiany polegającej na możliwości obniżenia marży nie będzie skutkowało objęciem odsetek od przedmiotowego kredytu zakresem przepisów odnoszących się do niedostatecznej kapitalizacji”.

Ponadto wskazać można również informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 20 maja 2005 r., sygn.. BI/005-0626/04, w której stwierdzono, że „jeśli zmiana oprocentowania pożyczki będzie zmianą warunków umowy pożyczki zawartej w dniu 15.05.1998 r. to nie będzie to miało wpływu na podatkowe traktowanie odsetek. Odsetki od zmienionej umowy pożyczki będą stanowić koszt uzyskania przychodu na zasadach określonych w art. 16 ust. 1pkt 11 i 12 oraz art. 11 ustawy z dnia 15.02.1992r., pod warunkiem istnienia związku przyczynowo-skutkowego z przychodami osiąganymi przez Spółkę”.

Konsekwentnie, mając powyższe na uwadze, należy również stwierdzić, że odsetki od Pożyczek udzielonych przez Instytucje Finansowe, a następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza, zapłacone przez Spółkę na rzecz nowego akcjonariusza po zmianie warunków Pożyczek, nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Natomiast stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Odsetki od pożyczki mogą więc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, jednak pod warunkiem, że nie zachodzą m.in. okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazać należy, że ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.), dokonano szeregu zmian przepisów m.in. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skutkiem uchwalenia powyższych zmian była zmiana przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Z dniem 1 stycznia 2015 r. nowe brzmienie otrzymały art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zostały dodane również nowe przepisy regulujące ww. kwestię, tj. art. 16 ust. 7g i 7h oraz art. 15c. Zmiany te spowodowały, że od 1 stycznia 2015 r. zasady stosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, znacznie różnią od obowiązujących do 31 grudnia 2014 r.

I tak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udzielonych łącznie przez podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki – w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia wobec tych podmiotów, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni.

Natomiast na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez inną spółkę, jeżeli w obu tych spółkach ten sam podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę wobec spółki udzielającej pożyczki oraz wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki otrzymującej pożyczkę, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki otrzymującej pożyczkę – w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni.

Według art. 16 ust. 6 ustawy wskaźnik procentowy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych udziałów (akcji) w spółce określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują danemu podmiotowi; przepis art. 11 ust. 5b stosuje się odpowiednio. W przypadku wspólnika spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, niebędącego akcjonariuszem uważa się, że ten wskaźnik procentowy pozostaje spełniony bez względu na wielkość jego udziału w tej spółce.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 7b, przez pożyczkę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz art. 15c, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także kredyt, emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę; pochodnych instrumentów finansowych nie uważa się za pożyczkę w rozumieniu tego przepisu.

Należy wskazać, że na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkiem wyłączenia części odsetek z kosztów uzyskania przychodów jest:

• udzielenie oprocentowanej pożyczki;
• udzielenie tej pożyczki spółce (tj. podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych)
• udzielenie pożyczki przez tzw. kwalifikowanego pożyczkodawcę, tj. podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy albo łącznie przez podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy,
• przekroczenie przez spółkę łącznego poziomu zadłużenia wobec określonych podmiotów, tj. wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, odpowiadającego wartości kapitału własnego spółki- -pożyczkobiorcy.

Natomiast na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkiem wyłączenia części odsetek z kosztów uzyskania przychodów jest:

• udzielenie oprocentowanej pożyczki;
• udzielenie tej pożyczki spółce (tj. podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych);
• udzielenie pożyczki przez tzw. kwalifikowanego pożyczkodawcę, tj. spółkę, w której podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy posiada bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji);
• przekroczenie przez spółkę łącznego poziomu zadłużenia wobec określonych podmiotów, tj. wobec spółki udzielającej pożyczki oraz wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki otrzymującej pożyczkę, odpowiadającego wartości kapitału własnego spółki otrzymującej pożyczkę.

Jak wynika z powyższego do kategorii kwalifikowanych pożyczkodawców należą:

• podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy jak również podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy – nie jest istotny status prawny podmiotu (podmiotów) udzielających pożyczki (pożyczek), ale procent posiadanych przez nich bezpośrednio lub pośrednio udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy; sposób określania wskaźnika procentowego posiadanych udziałów normuje art. 16 ust. 6 omawianej ustawy;
• spółka, w której podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki-pożyczkobiorcy posiada bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) – istotne jest, że pożyczkodawcą jest spółka, a więc (zgodnie z powoływanym już art. 4a pkt 21 ustawy) spółka będąca podatnikiem; sposób określania wskaźnika procentowego posiadanych udziałów normuje art. 16 ust. 6 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest stroną zawartych z niezależnymi podmiotami – bankiem oraz innym zagranicznym podmiotem rynku finansowego (dalej: łącznie zwanymi Instytucjami Finansowymi) – umów pożyczek/kredytów (dalej: Pożyczka lub Pożyczki) i że zamierza zawrzeć z tymi podmiotami kolejne umowy pożyczki lub kredytu. Wnioskodawca stwierdził, że Instytucje Finansowe, które udzieliły mu pożyczek nie są podmiotami wymienionymi w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym samym odsetki zapłacone na ich rzecz nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym, z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji.

Wnioskodawca obecnie aktywnie poszukuje nowego inwestora, a konsekwencją znalezienia go będzie zmiana akcjonariuszy posiadających pakiet akcji Spółki. Nowy akcjonariusz będzie posiadał ponad 25% akcji Spółki.

Ponadto w celu zrestrukturyzowania źródeł finansowania Spółki nowy akcjonariusz może dokonać w drodze subrogacji przeniesienia wierzytelności Spółki z tytułu Pożyczek zaciągniętych w Instytucjach Finansowych na siebie (nowy akcjonariusz ureguluje całkowicie zadłużenie Wnioskodawcy w Instytucjach Finansowych). Tym samym wejdzie w prawa i obowiązki Instytucji Finansowych z tytułu udzielonych Wnioskodawcy Pożyczek.

Nowy akcjonariusz po dokonaniu subrogacji Pożyczek może dokonać obniżenia ich oprocentowania czy też modyfikacji innych zapisów umów pożyczek np. okresu na jaki zostały udzielone, rodzaju zabezpieczeń i in.

Subrogacja (łac. subrogatio; inaczej cesja ustawowa) – to instytucja prawa cywilnego polegająca na wstąpieniu w prawa zaspokojonego wierzyciela. Wierzytelność może być spłacona przez osobę trzecią w całości lub do określonej wysokości. Subrogacja regulowana jest przepisami artykułu 518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm. – dalej: Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 518 § 1 Kodeksu cywilnego, osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty:

1. jeżeli płaci cudzy dług, za który jest odpowiedzialna osobiście albo pewnymi przedmiotami majątkowymi;
2. jeżeli przysługuje jej prawo, przed którym spłacona wierzytelność ma pierwszeństwo zaspokojenia;
3. jeżeli działa za zgodą dłużnika w celu wstąpienia w prawa wierzyciela; zgoda dłużnika powinna być pod nieważnością wyrażona na piśmie;
4. jeżeli to przewidują przepisy szczególne.

Zgodnie z art. 518 § 2 Kodeksu cywilnego w wypadkach powyższych wierzyciel nie może odmówić przyjęcia świadczenia, które jest już wymagalne. Natomiast w myśl art. 518 § 3 Kodeksu cywilnego, jeżeli wierzyciel został spłacony przez osobę trzecią tylko w części, przysługuje mu co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed wierzytelnością, która przeszła na osobę trzecią wskutek zapłaty częściowej.

Zatem w wyżej wymienionym przypadku nowy akcjonariusz, spłacając wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty i w tym zakresie, z mocy prawa, wstępuje w prawa zaspokojonego wierzyciela i korzysta z tych samych praw, które przysługiwały pierwotnemu wierzycielowi.

Podkreślić należy, że w wyniku subrogacji w ujęciu ustawowym, osoba trzecia nabywa wierzytelność wyłącznie do wysokości dokonanej przez nią zapłaty, nie może żądać zatem od dłużnika zapłaty kwoty wyższej. Ponadto, osoba trzecia nabywa wierzytelność wraz ze wszystkimi prawami z nią związanymi. Oznacza to, że w przypadku gdy wierzytelność jest zabezpieczona (rzeczowo – np. poprzez zastaw bądź hipotekę lub osobiście – np. poprzez poręczenie) w wyniku nabycia wierzytelności na osobę trzecią dojdzie co do zasady do przejścia także ustanowionych zabezpieczeń wierzytelności.

Natomiast zmiany umowy dotyczące jedynie czasu, miejsca lub sposobu spełnienia świadczenia oraz zmiany w zabezpieczeniu, oprocentowaniu lub innych dodatkowych świadczeniach nie stanowią same przez się odnowienia. Nie można bowiem uznać za odnowienie zmniejszenia świadczeń wynikających z tego samego zobowiązania i z tej samej podstawy prawnej, ponieważ nie powodują one umorzenia dawnego zobowiązania i zaciągnięcia nowego.

Jak z powyższego wynika przykładowo wskazana modyfikacja zapisów umów pożyczek polegająca na obniżenia ich oprocentowania, okresu na jaki zostały udzielone, czy rodzaju zabezpieczeń nie powoduje ich odnowienia.

Biorąc powyższe pod uwagę, w wyniku subrogacji, w dniu spłaty odsetek wierzycielem Spółki z tytułu Pożyczek będzie nowy akcjonariusz, tj. podmiot spełniający przesłanki wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak podkreślić, że ustawowo określony warunek udzielenia spółce pożyczki przez tzw. kwalifikowanego pożyczkodawcę odnosi się do momentu udzielania pożyczki, natomiast późniejsze zmiany dotyczące osoby pożyczkodawcy (np. w wyniku subrogacji wierzytelności pożyczkowej na inny podmiot) nie mają wpływu na ocenę spełnienia tego warunku.

Powiązania kapitałowe pomiędzy podmiotem udzielającym finansowania a podmiotem je otrzymującym należy bowiem oceniać na moment zaciągnięcia Pożyczek przez dłużnika.

Skoro zatem na moment udzielenia pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 w związku z art. 16 ust. 7b udzielający pożyczki nie był kwalifikowanym pożyczkodawcą, to późniejszy fakt przejęcia tej wierzytelności w drodze subrogacji przez wierzyciela legitymującego się takim statusem nie oznacza, że przedmiotowe finansowanie będzie objęte zakresem stosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Językowa wykładnia przepisów o niedostatecznej kapitalizacji wskazuje, że dla stosowania ograniczeń z nich wynikających istotne jest to, żeby udzielający finansowania posiadał status tzw. kwalifikowanego pożyczkodawcy w momencie zawierania umowy pożyczki.

Reasumując, w opisanym zdarzeniu przyszłym, ograniczenie przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie zastosowania do odsetek od Pożyczek udzielonych przez Instytucje Finansowe, następnie przeniesionych w drodze subrogacji na nowego akcjonariusza, i zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz nowego akcjonariusza, gdyż Pożyczek nie udzielił nowy akcjonariusz tylko Instytucje Finansowe niebędące kwalifikowanymi pożyczkodawcami. Również zmiany warunków tych Pożyczek dokonane przez nowego akcjonariusza, o ile nie spowodują ich odnowienia, nie doprowadzą do objęcia płaconych odsetek ograniczeniami wynikającymi z niedostatecznej kapitalizacji.

Tym samym należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym w analizowanym zdarzeniu przyszłym spłata odsetek od Pożyczek po zmianie warunków ich udzielenia, nie będzie podlegała przepisom o tzw. niedostatecznej kapitalizacji z uwagi na brak spełnienia przesłanki udzielenia pożyczki przez tzw. kwalifikowanego pożyczkodawcę.

Odnośnie powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Co więcej nie są one sprzeczne z rozstrzygnięciem w niniejszej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.