INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 listopada 2010 r. (data wpływu 15.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 04.02.2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Z dniem 20 października 2010 r. nastąpiła prywatyzacja Spółki. W dniu 27.08.2010 r. pomiędzy organizacjami związkowymi, działającymi w Spółce, a inwestorem podpisany został pakiet socjalny - umowa dotycząca gwarancji pracowniczych i socjalnych dla pracowników Spółki, zapewniająca pracownikom zatrudnionym w Spółce, w dniu wejścia w życie pakietu socjalnego, uzyskanie między innymi „jednorazowej rekompensaty prywatyzacyjnej”.

Rekompensata prywatyzacyjna, zgodnie z zapisami pakietu socjalnego, zostanie wypłacona jednorazowo nie później niż do dnia 31 grudnia 2010 r. ze środków własnych Spółki i obciąży koszty działalności Spółki. Dzień wejścia w życie pakietu socjalnego określono, jako dzień objęcia akcji Spółki przez inwestora strategicznego, w wyniku którego inwestor strategiczny uzyska co najmniej 51% akcji Spółki.

Objęcie akcji nastąpiło w miesiącu październiku br.

Zgodnie z zapisami zawartymi w pakiecie, „niniejszy pakiet socjalny stanowi źródło prawa pracy, w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki z tytułu wypłacenia jednorazowej rekompensaty prywatyzacyjnej wraz z pochodnymi od wynagrodzeń można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, w miesiącu za który są należne, tj. w przypadku wypłacenia lub postawienia do dyspozycji w miesiącu grudniu br....

Zdaniem Wnioskodawcy, pakiet socjalny zawiera zobowiązania stron związane z ochroną interesów pracowniczych i wzajemnymi zobowiązaniami. Pakiet socjalny, jako źródło prawa pracy, realizuje prawa pracowników.

Wypłata rekompensaty prywatyzacyjnej stanowi dla otrzymujących ją pracowników przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz naliczeniu i odprowadzeniu składek na ubezpieczenia. Postanowienia pakietu stanowią źródło prawa pracy zgodnie z art. 9 § 1 kodeksu pracy.

Spółka uważa, że wypłata rekompensaty prywatyzacyjnej wraz z narzutami od wynagrodzeń, zagwarantowanej w pakiecie socjalnym, w całości będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne lub postawione do dyspozycji zgodnie z art. 15 pkt 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w miesiącu grudniu 2010 r.

Zawarty pakiet jest elementem sprzedaży firmy a zawarte w pakiecie świadczenia na rzecz pracowników stanowią ochronę źródła przychodów pracowników obecnie i w przyszłości.

Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki ponoszone na rzecz pracowników, tj. zarówno wydatki bezpośrednio wynikające z zatrudnienia, jak i pośrednie, nawet jak ich obowiązek nie wynika z układu zbiorowego pracy lub innych aktów prawnych.

Koszty poniesione na podstawie pakietu socjalnego zostaną poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia przychodów jako koszty pracownicze, są związane z funkcjonowaniem firmy i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Moment zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenia społeczne i rentowe, zgodnie z art. 15 ust. 4g, nastąpi z chwilą faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika, tj. w miesiącu grudniu br. zgodnie z postanowieniami zawartymi w pakiecie socjalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1997 r. Nr 21, poz. 94), ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Źródłami prawa pracy w oparciu o ww. przepis są m.in. tzw. pakiety socjalne, czyli porozumienia między inwestorem a związkami zawodowymi działającymi u pracodawcy (Kodeks pracy. Komentarz pod red. dr Krzysztofa Walczaka. Rok wydania: 2010. Wydawnictwo: C.H. Beck. Wydanie 2).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1(…).

Stosownie do art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

W myśl art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, oprócz spełnienia warunku celowości jego poniesienia, nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Przepis ten jest przepisem szczególnym w stosunku do uregulowań zawartych w art. 15 tej ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 omawianej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 -.9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Powyższe przepisy stanowią, że wydatki związane z działalnością gospodarczą, oprócz wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, są kosztami uzyskania przychodu o ile są w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Jeśli zatem poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu w chwili obecnej lub w przyszłości stanowi koszt uzyskania przychodu.

Podsumowując, wydatek zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełniać warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością,
• został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów – art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
  
  

Analiza regulacji dotyczących ponoszonych przez pracodawcę wydatków na podstawie w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że zasadnicze znaczenie dla określenia momentu zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów ma data ich faktycznej wypłaty, dokonania lub postawienia osobie uprawnionej do dyspozycji i termin wynikający z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego, łączącego strony. Oznacza to, iż do chwili wypłaty w ww. terminach wynagrodzenia, podatnik nie może zaliczyć do kosztów działalności.

Z kolei składki, przez które rozumieć należy składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez płatnika składek (Spółkę), składki na FP i FGŚP mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, jednak pod warunkiem ich zapłaty w tym miesiącu, w którym wypłacone zostało pracownikowi wynagrodzenie. Natomiast, jeżeli pracodawca dokona wpłaty składek w terminie wynikającym z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, składki te mogą być kosztem dopiero w miesiącu ich faktycznej zapłaty.

Z treści opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prywatyzacją Spółki pomiędzy Jej organizacjami związkowymi a inwestorem podpisana została umowa - pakiet socjalny dotyczący gwarancji pracowniczych i socjalnych. Zgodnie z zapisami tej umowy Spółka będzie zobowiązana do wypłaty pracownikom, jednorazowo z własnych środków, do dnia 31 grudnia 2010 r., tzw. jednorazowej rekompensaty prywatyzacyjnej wraz z narzutami od wynagrodzeń. Dzień wejścia w życie pakietu socjalnego określono, jako dzień objęcia akcji Spółki przez inwestora strategicznego, w wyniku którego inwestor strategiczny uzyska co najmniej 51% akcji Spółki.

Reasumując, jednorazowe rekompensaty stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony (art. 15 ust. 4g cytowanej ustawy).

Składki z ww. tytułów finansowane przez płatnika składek, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, jeśli zostaną opłacone we właściwym terminie wynikającym z odrębnych przepisów (art. 15 ust. 4h ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.