D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14b §5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 25.05.2007 r. wniesionego przez Pełnomocnika Spółdzielni Pracy „U” na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17.05.2007 r. Nr 1472/ROP1/423–182/07/RM w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

orzeka:

- zmienić postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 17.05.2007 r. Nr 1472/ROP1/423 – 182/07/RM i uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika zawarte we wniosku z dnia 22.02.2007 r.

U Z A S A D N I E N I E

Spółdzielnia Pracy „U” (zwana dalej: Spółdzielnią, Podatnikiem), będąca producentem produktów leczniczych i kosmetyków, zwróciła się w dniu 22.02.2007 r. z wnioskiem o potwierdzenie stanowiska w następujących kwestiach:

• W odniesieniu do zakupionych produktów spożywczych na wyposażenie stoiska podczas targów farmaceutycznych czy zjazdów lekarzy należy uznać, że stanowią one część działalności reklamowej jaką jest uczestnictwo w targach czy zjazdach, a przez to stanowią koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm./,
• wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas szkoleń dla pracowników stanowią świadczenie, którego obowiązek dostarczenia wynika z przepisów prawa pracy, a przez to stanowią koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółdzielni, wszystkie koszty uczestnictwa w targach farmaceutycznych czy zjazdach lekarzy stanowią element działania reklamowego. Do ponoszonych wydatków zalicza się m.in.: wynajęcie powierzchni reklamowej, przygotowania stoiska, wynajęcie hostess czy zakup produktów spożywczych (woda, kawa, herbata, cukierki i ciastka). Zdaniem Pełnomocnika, trudno uznać, że poczęstunek kawą czy herbatą, mógł być uważany za przejaw wystawności czy okazałości. Podatnik ponosi również wydatki na zakup usług gastronomicznych podczas szkoleń pracowników, w trakcie którego są omawiane cele handlowe i sposoby ich realizacji, dotyczące prowadzenia negocjacji handlowych, technik sprzedaży....itp. powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy. Strona podaje, że wskazani pracownicy, są zobowiązani do uczestnictwa w szkoleniach i jest ono realizacją obowiązków pracowniczych. Na poparcie swojego stanowiska, Pełnomocnik przywołuje wydane postanowienia przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie: z dnia 31.01.2006r. Nr 1472/ROP1/423–363/27/05/MC, z dnia 27.06.2005r. Nr 1472/ROP1/ROP1/423-129-140/05/PS, z dnia 02.09.2004r. Nr US72/ROP1/423/585/04/PS, Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 03.08.2005 r. Nr DP1/423-12/05/KK(1)/55765 oraz Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 09.08.2006r. Nr ZD/406-100-2/CIT/06.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w dniu 17.05.2007 r. wydał dwa postanowienia:

• Nr 1472/ROP1/423 – 93/07/RM, w którym uznał za prawidłowe stanowisko Spółki w zakresie wydatków na usługi gastronomiczne nabywanych podczas szkoleń dla jej pracowników,
• Nr 1472/ROP1/423 – 182/07/RM, w którym uznał za nieprawidłowe w zakresie zakupu produktów spożywczych na wyposażenie stoiska podczas targów farmaceutycznych oraz zjazdów lekarzy.

W postanowieniu z dnia 17.05.2007 r. Nr 1472/ROP1/423 – 182/07/RM organ I instancji stwierdził, że przedmiotowe wydatki są związane z kreowaniem pozytywnego wizerunku firmy i należy je zakwalifikować do kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zakup usług gastronomicznych w trakcie targów farmaceutycznych, bądź też zjazdów lekarzy zawsze będzie bowiem towarzyszył reklamie produktów Spółdzielni. Poczęstunku produktami spożywczymi w trakcie targów lub zjazdów, nie można utożsamiać z informacją o sprzedawanych przez Podatnika produktach (cechach, zaletach...itp.). Zdaniem organu I instancji, przedstawione we wniosku wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności, czy też napojów są przez samą ustawę wskazane jako typowe przypadki kosztów reprezentacyjnych (z zastrzeżeniem, że w niektórych przypadkach mogą one stanowić koszt uzyskania przychodów np. podczas szkoleń pracowników).

Pełnomocnik Spółdzielni pismem z dnia 25.05.2007 r. (data wpływu: 01.06.2007 r.) złożył zażalenie, w którym zarzucił organowi I instancji, naruszenie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 210 §4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ oraz wniósł o zmianę wydanego postanowienia. Zdaniem Pełnomocnika Spółdzielni, organ podatkowy nie przedstawił żadnej przekonującej argumentacji dla swoich twierdzeń. Pełnomocnik uważa, że dokonując interpretacji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy w pierwszym rzędzie ustalić czy dany wydatek służy realizacji zadań reprezentacyjnych. Jego zdaniem, udział Podatnika w targach branżowych, czy w zjazdach lekarzy jest działaniem reklamowym, więc wszelkie koszty z nimi związane, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia, postanowienia i akt sprawy, stwierdza, co następuje:

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm./ stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Do kosztów uzyskania przychodów mogą być zatem zaliczone wszelkie koszty, których poniesienie związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a nie wymienione w art. 16 ust. 1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na reprezentację, w szczególności poniesionych na usługi gastronomicznie, zakup żywności oraz napojów.
Od 01.01.2007 r. w związku ze zmianą przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 wydatki na reklamę stanowią w całości koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają ani legalnej definicji reprezentacji ani reklamy. Tym samym należy posługiwać się pojęciem reprezentacji i reklamy w znaczeniu nadanym przez słownik języka polskiego lub unormowaniami zawartymi w przepisach szczególnych.
Słownikowa definicja pojęcia „reprezentacja” oznacza, uzewnętrzniony wysoki standard życia związany ze szczególną pozycją społeczną, zawodową; okazałość, wytworność (Słownik Współczesnego Języka Polskiego – Wilga, Warszawa 1996). Podobny pogląd podziela sądownictwo sądów administracyjnych. Zgodnie z nim, pojęcie reprezentacji odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów, kontrahentów /wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 06.05.1998 r. sygn. akt S.A./Sz 1412/97/. Pojęcie „reklama” również nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak już wspomniano w niniejszej decyzji, wobec braku legalnej definicji reklamy, należy wziąć pod uwagę definicję słownikową, jak również przepisy szczególne. Pojęcie „reklama” oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, zaletach, wartościach, miejscach i możliwości nabycia, chwalenia kogoś. (M. Szymczak Słownik Języka Polskiego, PWN Warszawa, 1989 r.) Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że Podatnik jest producentem produktów leczniczych i kosmetycznych. Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy szczególne dotyczące reklamy wyrobów leczniczych i kosmetycznych.

Definicję i katalog czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego zawiera art. 52 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 06.09.2001 r. Prawo farmaceutyczne /Dz. U. z 2004r. Nr 53, poz. 533 ze zm./. Zgodnie z definicją zawartą w art. 52 ust. 1 reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego mającą na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.
Przepis art. 52 ust. 2 tej ustawy wymienił jako reklamę produktu leczniczego:

1. reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości;
2. reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi;
3. odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi przez przedstawicieli handlowych lub medycznych;
4. dostarczanie próbek produktów leczniczych;
5. sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi;
6. sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.

Do działalności reklamowej ustawa - Prawo farmaceutyczne przewiduje również szereg ograniczeń, które zostały zawarte w art. 53-64, spełnienie których decyduje o kwalifikacji wydatków do reklamy produktu leczniczego. Przykładowo art. 58 ust. 1 zabrania kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej m.in. na organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania.
Biorąc zatem pod uwagę przytoczony stan prawny mający zastosowanie w rozpatrywanej sprawie oraz stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika, w ocenie organu odwoławczego, wydatki ponoszone przez Spółdzielnię na poczęstunek oferowany w trakcie targów farmaceutycznych i zjazdów lekarzy (woda, kawa, herbata, cukierki czy ciastka), nie mają charakter wydatków na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowe wydatki, w ocenie organu II instancji, nie mają charakteru reprezentacji, bowiem nie odnoszą się do okazałości, czy wystawności. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, działania Spółki opisane we wniosku z dnia 22.02.2007r. są związane z reklamą produktu leczniczego zawartą w art. 52 ust. 1 pkt 2 Prawa farmaceutycznego przy spełnieniu warunku zawartego w art. 58 ust. 1. W związku z tym na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty ponoszone na działania mające na celu reklamowanie produktów Spółki stanowią koszt uzyskania przychodów.