Interpretacje do przepisu
art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej

37/481753 - interpretacji podatkowych do przepisu art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej

1 2

2018.08.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL1-2.4012.405.2018.2.PG
     ∟Zwolnienie od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

2015.12.29 - Minister Finansów - PK4.8022.44.2015
     ∟Stosowanie zasady rozstrzygania wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego na korzyść podatnika.

2013.03.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB2/415-922/10/13-5/S/AS
     ∟W przedmiotowej sprawie przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży dokonanej w dniu 29.09.2010 r. - przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek - korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe zwolnienie obejmuje całość dochodu uzyskanego na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 29.09.2010 r., a więc zarówno z tytułu zbycia prawa własności lokalu jak i praw związanych z jego własnością, w tym z udziału w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

2009.06.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPP3-443-146/09-4/JF
     ∟Na podstawie not Spółka jest w stanie określić kwotę udzielonego aptekom rabatu finansowego i w związku z tym posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu udzielonego rabatu aptekom od zakupionych od hurtowni produktów leczniczych.

2008.12.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB2/4160-81/08-2/MK
     ∟Zwolnienia z opodatkowania wartości zakupionych świadczeń rzeczowych w postaci szczepionek ochronnych sfinansowanych przez Spółkę dla pracowników, których praca związana jest z narażeniem na kontakt z chorobami tropikalnymi.

2008.08.14 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/OF-I/4110-14/3/08/PK
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/OF-I/4110-14/3/08/PKData2008.08.14AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody ze stosunku pracy i stosunków pokrewnychSłowa kluczowepodatek dochodowy od osób fizycznychszkolenie pracowniczeulga podatkowazwolnienia podatkowePytanie podatnikaCzy opłacenie przez Spółkę uczestnictwa w szkoleniach pracownikom, których zadaniem jest podnoszenie kwalifikacji w zakresie, w jakim Spółka uznaje za celowe i niezbędne w jej zakładzie pracy, stanowi dla pracowników przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochdowym od osób fizyczn;ych D E C Y Z J ANa podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.06.2007 r. wniesionego przez pełnomocnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w Warszawie przy ul. ....., na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 05.06.2007 r. Nr 1472/DPC/415-50/07/PK w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, a także mając na uwadze wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15.02.2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1773/07, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie o r z e k a- zmienić wyżej wymienione postanowienie i uznać stanowisko przedstawione przez spółkę we wniosku z dnia 19.04.2007 r. za prawidłowe. U Z A S A D N I E N I E Wnioskiem z dnia 19.04.2007 r. spółka wystąpiła do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.Z przedstawionego stanu faktycznego przez firmę ......... Sp. z o.o. wynika, iż Spółka zajmuje się produkcją różnego rodzaju zaworów oraz urządzeń pneumatycznych, która zatrudnia pracowników produkcyjnych, obsługi administracyjnej oraz służby finansowej. Spółka ta ponosi koszty szkolenia pracowników zarówno zatrudnionych przy produkcji jak i pracowników administracyjnych oraz służb finansowych. Organizatorami szkoleń, w których uczestniczą pracownicy Spółki, w większości są prywatne firmy szkoleniowe, nieposiadające akredytacji kuratorium oświaty. Spółka wskazała także, iż uczestnictwo w szkoleniach pracowników produkcyjnych oraz pracowników administracyjnych Spółki ma na celu przygotowanie pracowników do ich bieżących zadań na rzecz Spółki, w tym zwiększyć ich przydatność dla Spółki. Nabyte w trakcie szkoleń przez pracowników Spółki umiejętności są niezbędne dla wykonywania przez pracowników ich obowiązków. W związku ze stanem faktycznym, Spółka we wniosku z dnia 19.04.2007 r. przedstawiła stanowisko, iż opłacenie pracownikom przez Spółkę Uczestnictwa w szkoleniach, których zadaniem jest podnoszenie kwalifikacji w zakresie, w jakim Spółka uznaje za celowe i niezbędne w jej zakładzie pracy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia dla pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 05.06.2007 r. Nr 1472/DPC/415-50/07/PK uznał stanowisko przedstawione przez spółkę we wniosku z dnia 19.04.2007 r. za nieprawidłowe. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż wiedza i umiejętności uzyskane przez pracownika na tych szkoleniach służą nie tylko Spółce, lecz także pracownikowi, a więc stanowią jego przychód, a na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika tego podatku. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, postanowienie z dnia 05.06.2007 r. Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, doręczono Spółce w dniu 11.06.2007 r. Datę tę umieściła zarówno osoba potwierdzająca odbiór pisma, jak i pracownik poczty, który je doręczył.Nie zgadzając się powyższym postanowieniem, w dniu 19.06.2007 r. pełnomocnik spółki wniósł zażalenie. W zażaleniu firma ........... Sp. z o.o. wniosła o zmianę postanowienia z dnia 05.06.2007 r. Nr 1472/DPC/415-50/07/PK Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie i uznanie za prawidłowe stanowiska w/w spółki przedstawionego we wniosku. W/w spółka zarzuciła przedmiotowemu postanowieniu naruszenie:1. przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez uznanie, że ponoszone przez Spółkę wydatki związane z uczestnictwem pracowników Spółki w szkoleniach, podczas których pracownicy zdobywają wiedzę i umiejętności niezbędne do wykonywania pracy w Spółce, stanowią dla pracowników przychód, a więc Spółka – jako płatnik zobowiązana jest z tego tytułu do obliczania, pobrania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych,2. przepisu art. 14 § 3 w związku z art. 210 § 4 oraz art. 219 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez niewyczerpującą ocenę prawną stanowiska przedstawionego we wniosku Spółki, tj. nieodniesienie się do wszystkich argumentów zaprezentowanych przez Spółkę we wniosku. Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie ustawowo przewidziany termin, zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, do wniesienia zażalenia nie został zachowany, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowieniem z dnia 03.08.2007 r. Nr 1401/BF-II/415-79/07/KK stwierdził uchybienie terminowi do wniesienia zażalenia. Na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie pełnomocnik spółki wniósł w dniu 07.09.2007 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w której zarzucił błędne przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie doszło do uchybienia terminowi do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 05.06.2007 r. Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Do w/w skargi załączył kserokopię pisma Poczty Polskiej z dnia 13.08.2007 r. znak CSP ORJ/113/2007, oraz kserokopię książki korespondencji przychodzącej z dnia 12.06.2007 r., z których wynika, iż w/w przesyłka została doręczona do adresata w dniu 12.06.2007 r. Wojewódzki Sądu Administracyjny wyrokiem z dnia SA/Wa 1773/07, uchylił w/w postanowienie organu drugiej instancji z dnia 03.08.2007 r., oraz stwierdził, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie naruszył przepisy art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, nakładające na organy podatkowe obowiązek ustalenia okoliczności faktycznych istotnych dla podjęcia rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.Po otrzymaniu prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, wykonując dyspozycje zawarte w uzasadnieniu wyroku z dnia 15.02.2008 r., przeprowadził postępowanie wyjaśniające w zakresie bezspornego ustalenia daty doręczenia postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Organ odwoławczy pismem z dnia 15.07.2008r. wystąpił do Poczty Polskiej o ustalenie rzeczywistej daty odbioru przesyłki poleconej z dnia 05.06.2007 r., nadanej przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, skierowanej do firmy ...... Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie przy ul. ..........., jak również zwrócił się o wyjaśnienie, czy numer przesyłki .......... podany przez firmę ............. Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie przy ul. ............. i numer wpisany na potwierdzeniu odbioru ............. (bez ostatniej cyfry „X”), identyfikują tę samą przesyłkę. Ponadto organ podatkowy drugiej instancji wniósł o wyjaśnienie jakie okoliczności lub dokumenty stanowiły podstawę ustalenia, iż datą doręczenia przesyłki jest 12.06.2007r. W odpowiedzi na w/w pismo, Urząd Pocztowy pismem z dnia 30.07.2008 r. Znak ....... poinformował, że reklamowana przesyłka o nr ............. została zarejestrowana i doręczona do firmy ........... Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie przy ul. ................, w dniu 12.06.2007 r. Ponadto poinformował, że nr ............ i ............. identyfikują tę samą przesyłkę. Ustalone w toku postępowania okoliczności stanu faktycznego pozwoliły stwierdzić, iż zażalenie na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 05.06.2007 r. Nr 1472/DPC/415-50/07/PK wniesione zostało z zachowaniem ustawowego terminu. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpoznaniu stanu faktycznego i prawnego sprawy oraz okoliczności przedstawionych w zażaleniu stwierdza, co następuje:Stosownie do przepisu art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007 r., organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie. W przedmiotowej sprawie istotą sporu jest ustalenie, czy opłacenie przez Spółkę uczestnictwa w szkoleniach pracownikom, których zadaniem jest podnoszenie kwalifikacji w zakresie, w jakim Spółka uznaje za celowe i niezbędne w jej zakładzie pracy, stanowi dla pracowników przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Szkolenia organizowane przez pracodawcę lub podmiot, któremu pracodawca zlecił przeprowadzenie szkoleń, w których pracownik bierze udział, w sytuacji, gdy są one związane z prawidłowym wykonywaniem bieżącej pracy, nie stanowią przychodu ze stosunku pracy u pracownika. Pracodawca zamawia taką usługę, a firma szkoleniowa ją wykonuje na rzecz pracodawcy, a nie na rzecz pracownika. W związku z powyższym, nie można mówić w takiej sytuacji, że wystąpił przychód u pracownika. Podkreślić należy, że odnosi się to tylko do takich szkoleń, które związane są z bieżącym funkcjonowaniem podmiotu zatrudniającego. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, szkolenia związane z bieżącym wykonywaniem pracy są naturalnym składnikiem procesu zatrudnienia i wykonywanej pracy. Ponoszenie wydatków na pracowników z tytułu szkoleń potrzebnych do wykonywania należycie pracy jest, co do zasady, dokonywane w interesie samego podmiotu, który zatrudnia pracowników i w celu uzyskania przez niego przychodu. Chyba, że z umowy o pracę wynika obowiązek pracownika do odbycia wskazanych przez pracodawcę szkoleń na własny koszt, z czym w niniejszej sytuacji nie mamy do czynienia. Nie ulega także wątpliwości, że wykwalifikowana siła robocza zwiększa efektywność pracy, przyczyniając się tym samym do wzrostu efektywności całej firmy. Jak wynika z treści wniosku, nabyte w trakcie szkoleń przez pracowników Spółki umiejętności są niezbędne dla wykonywania obowiązków przez pracowników wymaganych w tym zakładzie pracy na danym stanowisku pracy. Okoliczność ta jest istotnym kryterium pozwalającym zaliczyć ponoszone przez pracodawcę wydatki do wydatków związanych z opłaceniem szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe pracowników w sensie wykonywania bieżącej pracy. W konsekwencji ponoszone przez pracodawcę wydatki nie stanowią dla pracowników przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracodawca nie jest obowiązany do naliczania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.Mając na względzie powyższe rozważania stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 19.04.2007 r. należało uznać za prawidłowe.Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Mając na względzie powyższe rozważania stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 19.04.2007 r. należało uznać za prawidłowe. Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 1 i art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz.1270 z późn. zm.), w przypadku uznania niniejszej decyzji za niezgodną z prawem, Stronie służy prawo wniesienia skargi, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie

2008.07.15 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-4/08/AŁ
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-4/08/AŁData2008.07.15AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> DokumentacjaSłowa kluczowefaktura korygującafaktura wewnętrznaPytanie podatnikaW jaki sposób podatnik powinien skorygować błędnie wykazany podatek naliczony i należny? Czy powinien dokonać tego jednorazowo w dacie wystawienia korekt (w bieżącym rozliczeniu), czy też powinien korygować poszczególne deklaracje, w których wykazywał błędnie podatek należny i naliczony? DECYZJA Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2008r., sygn. akt III SA/Wa 1940/07, po ponownym rozpatrzeniu zażalenia z dnia 17 lipca 2006r., wniesionego przez XXX, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 4 lipca 2006r., znak: 1471/NTR1/443-134/06/AM, wydanego w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia • zmienić postanowienie organu pierwszej instancji poprzez uznanie prawidłowości stanowiska, iż w odniesieniu do podatku należnego wewnętrzna faktura korygująca winna zostać ujęta w rozliczeniu za miesiąc, w którym pierwotnie została wystawiona faktura wewnętrzna (odnosi się to również do podatku naliczonego). UZASADNIENIE XXX wnioskiem z dnia 30 marca 2006r. wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedstawiając stan faktyczny Strona wskazała, że uzyskała pisemną interpretację, z której wynika, że nabywana przez nią usługa najmu samolotu od podatnika z siedzibą w Szwajcarii nie stanowi importu usług. Dlatego chce dokonać korekty rozliczenia podatku od towarów i usług i zadaje następujące pytanie: w jaki sposób podatnik powinien skorygować błędnie wykazany podatek naliczony i należny... Czy powinien dokonać tego jednorazowo w dacie wystawienia korekt (w bieżącym rozliczeniu), czy też powinien korygować poszczególne deklaracje, w których wykazywał błędnie podatek należny i naliczony... Strona zaznaczyła, że niepoprawnie wykazywała podatek należny i naliczony w związku z transakcją najmu samolotu, którą błędnie identyfikowała jako import usług. Spółka wystawiała w każdym miesiącu faktury wewnętrzne i ewidencjonowała je. Strona wskazała także, że zgodnie z przepisem § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług – regulującym kwestie wystawiania faktur korygujących, przepisy § 16 i § 17 tego rozporządzenia stosuje się także odpowiednio do faktur wewnętrznych. Spółka podniosła również, że w przypadku rozliczenia korekty faktury związanej z podwyższeniem ceny lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, przepisy nie przewidują możliwości rozliczenia korekty w okresie bieżącym. W takiej sytuacji miałby znaczenie moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania importu usług. Ponieważ w tym przypadku nie miały miejsce żadne okoliczności, które uzasadniałyby jakiś szczególny moment wystawienia korekty najbliższa zaistniałej jest okoliczność wystąpienia pomyłki na fakturze w cenie, stawce lub kwocie podatku. Zatem uzasadnia to korygowanie należności od momentu ich nieuprawnionego rozliczenia przez podatnika. Zwłaszcza, że obowiązujące przepisy wiążą moment obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z importem usług z okresem powstania obowiązku podatkowego. Z uwagi, iż brak jest przepisów modyfikujących to uprawnienie, to zdaniem Strony należałoby także i z tego względu odnieść korektę do momentu powstania importu usług, a w przedstawionej sytuacji do dokonanych rozliczeń w poszczególnych miesiącach. Dodatkowo za korygowaniem poszczególnych deklaracji przemawia argument, że rozliczenie związane z najmem samolotu od początku było nieuprawnione, czyli powstałe nieprawidłowości korygować należy już na etapie popełnienia błędu. Postanowieniem z dnia 4 lipca 2006 r., znak: 1471/NTR1/443-134/06/AM, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ pierwszej instancji stwierdził, że w omawianym przypadku wystawienie faktur korygujących do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych dokumentujących import usług stanowić będzie dla Strony podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego z tego tytułu w rozliczeniu podatku za okres (miesiąc), w którym faktury te (tj. faktury korygujące) zostały wystawione. Natomiast w kwestii podatku naliczonego odliczonego przez Stronę z tytułu importu usług Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie zwrócił uwagę, iż Stronie nigdy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o tenże podatek naliczony. W związku z tym powołując się na przepis art. 86 ust. 2 oraz ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT organ pierwszej instancji stwierdził, że Strona obowiązana jest dokonać odpowiedniej korekty podatku naliczonego w rozliczeniach podatku od towarów i usług za okresy, w których dokonała takiego obniżenia. Na powyższe postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Spółka złożyła zażalenie z dnia 17 lipca 2006r., wnosząc o zmianę w/w postanowienia. Strona podtrzymała stanowisko prezentowane we wniosku z dnia 30 marca 2006r. w zakresie okresu rozliczeniowego, w którym powinna zostać przeprowadzona korekta kwot podatku należnego oraz podatku naliczonego. Jednocześnie Strona zarzuciła błędną interpretację § 25 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w związku z art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Strona podkreśliła, że wystawienie faktur wewnętrznych spowodowane było wyłącznie nieprawidłową klasyfikacją określonych zdarzeń dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem przedmiotowe faktury nie mogą zostać uznane za dokumentujące czynności stanowiące dla Strony import usług. Zdaniem Spółki należy przyjąć, że przedmiotowe faktury wewnętrzne, nie mogą zostać uznane za faktury, o którym mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, bowiem wskazana regulacja wprost wymienia zdarzenia, w związku z którymi podatnik powinien wystawić fakturę wewnętrzną. Jednym z takich zdarzeń jest import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Ponieważ zakup usług najmu samolotu nie spełnia zawartej w tym przepisie definicji, to dokumenty wystawione w tym zakresie przez Spółkę nie mogą zostać uznane za faktury wewnętrzne, o których mowa w art. 106 ust. 4 ustawy o VAT. W efekcie brak jest podstaw do przyjęcia, że zastosowanie znajdzie norma odsyłająca do § 25 ust. 1 w/w rozporządzenia. Tym samym Strona uważa, że należy przyjąć, iż w odniesieniu do korekt zawartych w przedmiotowych dokumentach wartości nie należy brać pod uwagę przepisów w/w rozporządzenia. Strona zaznaczyła także, że w zakresie technicznego sposobu dokonania przedmiotowej korekty, we wniosku z dnia 30 marca 2006r., nie przedstawiła ostatecznego stanowiska, wskazując jedynie, iż z regulacji dotyczących faktur korygujących, zawartych w § 16 oraz § 17 w/w rozporządzenia najbliższa zaistniałej jest okoliczność wystąpienia pomyłki na fakturze w cenie, stawce lub kwocie podatku. Niemniej jednak do wystawionych przez Spółkę omyłkowo faktur wewnętrznych powyższe uregulowania nie powinny być stosowane. W efekcie powyższego Strona uważa, że jedynym dopuszczalnym sposobem skorygowania kwot podatku od towarów i usług wykazanych na omyłkowo wystawionych faktur wewnętrznych jest anulowanie tych dokumentów. Następstwem czynności anulowania faktur wewnętrznych w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług będzie skorygowanie tych deklaracji VAT-7, w których zakup usług najmu samolotu od zagranicznego kontrahenta został nieprawidłowo wykazany jako import usług. Skorygowanie wykazanych w związku z omawianą czynnością kwot podatku od towarów i usług powinno nastąpić poprzez odpowiednie zmniejszenie przez Spółkę zarówno wartości podatku należnego, jak i naliczonego w tych deklaracjach VAT-7, w których zostały one pierwotnie rozliczone. Powyższe zażalenie Strona uzupełniła pismem z dnia 12 grudnia 2006r., załączając jednocześnie na poparcie swojego stanowiska wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt III SA 1715/99, pismo Ministerstwa Finansów Departamentu Podatków Pośrednich z dnia 8 czerwca 1996r., nr PP1-7201-220/95/ER oraz informację o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydaną przez Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej z dnia 20 kwietnia 2004 r., znak 2472PP-443/11/21/2004/BKJ. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu w/w zażalenia w dniu 18 września 2007 r. wydał decyzję znak: 1401/PH-I/4407/14-102/06/AŁ, którą odmówił zmiany postanowienia organu pierwszej instancji. Na powyższą decyzję organu odwoławczego Strona wniosła skargę z dnia 23 października 2007r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 28 lutego 2008r., sygn. akt III SA/Wa 1940/07 uchylił powyższą decyzję. Sąd uznał, że organ odwoławczy naruszył art. 210 § 4 w związku z art. 210 § 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), poprzez wydanie decyzji, w której rozstrzygnięcie nie odpowiada zamieszczonemu w decyzji uzasadnieniu. W ocenie Sądu naruszenie w/w przepisów postępowania mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy i jako takie skutkuje uchyleniem zaskarżonej decyzji. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy biorąc pod uwagę stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zawarte w wyroku z dnia 28 lutego 2008r., sygn. akt III SA/Wa 1940/07 oraz art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), zgodnie z którym ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażona w orzeczeniu sądu wiąże w sprawie ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, co następuje: Należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że Strona dokonała błędnej kwalifikacji nabywanych usług od podmiotu z siedzibą w Szwajcarii jako importu usług i w związku z tym wystawiała na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) faktury wewnętrzne, które następnie ujmowała w rozliczeniu podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe, wykazując kwoty podatku zawartego w tych fakturach w składanych deklaracjach VAT-7 z jednej strony jako podatek VAT należny od importu usług, z drugiej zaś jako podatek naliczony. Nie budzi również wątpliwości Strony, iż błędnie wystawione faktury wewnętrzne należy wyeliminować z obrotu prawnego jako wystawione nieprawidłowo. Kwestią sporną pozostaje natomiast sposób owego wyeliminowania. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż należy zwrócić uwagę na terminy „wystawić” oraz „sporządzić” fakturę. Pojęcie „wystawienie faktury” należy interpretować jako sporządzenie w/w dokumentu i wprowadzenie go do obrotu prawnego. Faktura jedynie sporządzona, a niewystawiona, tzn. niewprowadzona do obrotu prawnego, nie rodzi obowiązku podatkowego. Stosownie do wyroku NSA z dnia 19 grudnia 2000r., sygn. akt SA 1715/99, na który powołuje się również Strona, możliwość anulowania faktur, mimo że nie jest dopuszczona wyraźnie przez ustawę o VAT, należy zaaprobować jako praktyczną i realną drogę „wycofania się” podatnika z błędnego wystawiania dokumentu rozliczeniowego. Jednak powinna ona dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego. Natomiast w przypadku wprowadzenia takich dokumentów do obrotu prawnego, pozostaje jedynie możliwość dokonania korekt faktur na zasadach określonych przepisami. W związku z tym sprawą zasadniczą pozostaje kwestia, czy w przedmiotowej sprawie nastąpiło wprowadzenie do obrotu prawnego owych faktur wewnętrznych. Zdaniem Strony z uwagi na okoliczność, iż nie zostały one doręczone kontrahentowi oznacza to, że do takiego wprowadzenia do obrotu nie doszło. Uszło jednak uwadze Strony, iż w oparciu o te błędnie wystawione faktury wewnętrzne sporządzane były przez Stronę stosowne ewidencje prowadzone dla potrzeb podatku od towarów i usług na podstawie których Strona sporządzała deklaracje VAT-7. Strona więc traktowała wystawione przez siebie faktury jako dokumenty istniejące w obrocie prawnym, wywołujące skutki w zakresie prawa podatkowego i stanowiące legalną podstawę do ujęcia wynikających z nich należności, z jednej strony jako podatku należnego od importu usług, z drugiej zaś podatku naliczonego. Skutkiem uznania, że przedmiotowe faktury wewnętrzne zostały wprowadzone do obrotu prawnego, jest konieczność dokonania ich korekty w drodze wystawienia faktur korygujących. W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Szczegółowe zasady wystawiania faktur, w tym faktur wewnętrznych zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798, z późn. zm.). W § 17 ust. 1 w/w rozporządzenia wskazano, iż fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Wystawienie takiej faktury spowodowane jest faktem, że pierwotna faktura nieprawidłowo odzwierciedlała stan faktyczny, istnieją

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-23/07/MJa
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-23/07/MJaData2008.03.31AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelnościSłowa kluczowewierzytelności nieściągalnePytanie podatnikaCzy w przypadku skorzystania z tzw. ulgi na złe długi w przesyłanym do urzędu skarbowego zawiadomieniu można posłużyć się danymi w kwotach łącznych, bez rozbijania na wartość poszczególnych wierzytelności? D E C Y Z J ANa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 89a ust. 1, ust. 2 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14.11.2007r., uzupełnionego pismem z dnia 16.01.2008r., wniesionego przez ......... na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5.11.2007r., znak 1471/VUR1/443-106/8/07/RT wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiep o s t a n a w i aodmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.U Z A S A D N I E N I EPismem z dnia 19.08.2005r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 18.11.2005r. odmówił wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie powołując się na art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który to przepis uzależnia obowiązek udzielenia interpretacji od spełnienia warunku negatywnego, polegającego na braku kontroli podatkowej albo postępowania przed sądem administracyjnym, toczących się w indywidualnych sprawach podatnika. W związku z tym, iż w dniu 3.11.2005r. wobec Spółki zostało wszczęte postępowanie kontrolne, organ pierwszej instancji odmówił wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji. Na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Strona złożyła zażalenie. Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 10.03.2006r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. W skardze do WSA w Warszawie z dnia 14.04.2006r. Spółka wniosła o uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej, a sąd wyrokiem z dnia 8.05.2007r. uchylił zaskarżone postanowienie organu drugiej instancji, jak i poprzedzające je postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.Z przedstawionego we wniosku z dnia 19.08.2005r. stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej. Sprzedaż usług zgodnie z przepisami prawa podatkowego jest dokumentowana fakturami VAT. Spółka rozpoznaje przychód na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm.). W związku z faktem, iż część odbiorców usług nie reguluje należności w terminie, Spółka wyraziła zamiar skorzystania z uprawnienie wskazanego w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Regulacja ta uprawnia podatnika, po uprzednim spełnieniu określonych w niej warunków, do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku związane z nieściągalnymi wierzytelnościami. Oprócz przesłanek natury formalnej przepisy regulujące omawianą instytucję nakładają na wierzyciela także szereg obowiązków dodatkowych. I tak, zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy o VAT podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego, zawiadomić o korekcie właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego. Zdaniem Spółki w zawiadomieniu, o którym mowa powyżej podatnik może posłużyć się danymi w kwotach łącznych, bez rozbijania na wartość poszczególnych wierzytelności. Wystarczy, aby w zawiadomieniu tym Strona ujęła: kwotę netto, kwotę podatku VAT oraz kwotę wraz z podatkiem VAT łącznie ze wskazaniem, w jakiej pozycji deklaracji VAT-7 zostały uwzględnione korygowane kwoty. Sposób prezentacji omawianych danych nie został ujęty w żadne sformalizowane normy prawne, w związku z czym Spółka wnioskuje, iż obrany przez Nią sposób jest prawnie dopuszczalny.Postanowieniem z dnia 5.11.2007r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego uznał wyżej przedstawione stanowisko Spółki za nieprawidłowe. W ocenie organu pierwszej instancji w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 89a ust. 5 ustawy o VAT, należy podać informację o kwotach korekty podatku należnego. Na zawartość merytoryczną zawiadomienia ustawodawca wskazuje używając zwrotu „wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego”. Omawiany przepis nie przewiduje możliwości łącznego podania kwot, lecz zakłada obowiązek podania wszystkich kwot korekty podatku należnego. Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W przedmiotowym zażaleniu Spółka podniosła, iż na poparcie swojej tezy organ pierwszej instancji nie przywołał żadnego przepisu prawa, a także nie podał żadnego argumentu, przekonującego o słuszności stanowiska organu podatkowego. Zdaniem Spółki takie działanie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego jest ewidentnym naruszeniem art. 121 w związku z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny, zasada przekonywania nakłada na organy administracji państwowej obowiązek starannego i możliwie najbardziej pełnego napisania uzasadnienia do decyzji, bądź innego aktu administracji o charakterze władczym. Jednozdaniowe uzasadnienie postanowienia, w którym Naczelnik Urzędu Skarbowego zamiast wytłumaczenia Spółce dlaczego jej pogląd jest błędny, przywołuje jedynie przepis prawa opatrując go lakonicznym komentarzem będącym jedynie zaprzeczeniem tezy postawionej przez Spółkę, trudno uznać za odpowiadające wymogom przepisów prawa. Pogląd wyrażony przez organ pierwszej instancji jest tym bardziej nieuzasadniony, iż sposób prezentacji kwot korekty podatku należnego nie został ujęty w żadne sformalizowane normy prawne. Gdyby ustawodawca chciał, aby zawiadomienie przybrało formę szczególną, należy domniemywać, iż ująłby w przepisie przynajmniej podstawowe dane, które powinno zawierać takie zawiadomienie.W dniu 22.01.2008r. do Izby Skarbowej wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniesionego zażalenia. Spółka zarzuciła postanowieniu z dnia 5.11.2007r., iż zostało wydane po upływie określonego przez Ordynację podatkową 3-miesięcznego terminu. Nawet gdyby założyć swoiste „zawieszenie” biegu terminu do wydania postanowienia za okres od daty wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania do dnia wpływu prawomocnego orzeczenia WSA do organu podatkowego, to nadal termin do wydania postanowienia nie można uznać za dochowany. Zdaniem Strony nie ma podstawy prawnej, aby twierdzić, że okres trzech miesięcy powinien biec ponownie od daty otrzymania orzeczenia przez organ pierwszej instancji. Z upływem terminu określonego w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego utracił legitymację do rozstrzygania w sprawie interpretacji i związany został z mocy prawa stanowiskiem przedstawionym przez Spółkę. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.02.2006r., nr 1401/FA/4117-14/53/05/AP, mocą której została uchylona interpretacja organu pierwszej instancji z uwagi na upływ 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia wraz z pismem z dnia 16.01.2007r. zważył, co następuje:Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005r. Nr 90, poz. 756) ustawodawca wprowadził do ustawy o VAT rozwiązanie, polegające na możliwości pomniejszenia podatku należnego związanego z czynnościami z tytułu wykonania których podatnik nie otrzymał należnego mu wynagrodzenia – tzw. „ulga na złe długi”. Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT z opisanego wyżej uprawnienia podatnik skorzystać może, gdy spełnione zostaną następujące warunki:dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte;od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura;wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.W myśl art. 89a ust. 5 ustawy o VAT podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.Obowiązek zawiadomienia urzędu właściwego dla wierzyciela o dokonanej korekcie podatku należnego wprowadzony został przez ustawodawcę jako dodatkowy wymóg, którego spełnienie nie jest warunkiem skorzystania z „ulgi na złe długi”. Niemniej podkreślić należy, iż pomimo swego technicznego charakteru jest to czynność obowiązkowa. Nakładając na wierzyciela przedmiotową powinność ustawodawca wskazał jednocześnie minimalny zakres danych, które winny zostać ujęte w składanym do urzędu zawiadomieniu. W art. 89a ust. 5 ustawy o VAT mowa jest o podaniu kwot korekty podatku należnego. Dlatego też w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej Spółka błędnie przyjęła tezę o dopuszczalności podania wyłącznie całkowitej kwoty korekty podatku należnego. W omawianej regulacji ustawodawca nie posłużył się bowiem pojęciem „kwota korekty”, lecz zastosował liczbę mnogą, co wskazuje, że chodzi o kwoty podatku należnego odpowiadające poszczególnym wierzytelnościom. Literalne brzmienie omawianego przepisu nie budzi zatem wątpliwości co do intencji ustawodawcy. Nieuzasadniony jest zatem zarzut Spółki dotyczący naruszenia art. 121 w związku z art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej. Rozwlekły wywód nie wpływa bowiem na jakość uzasadnienia, w szczególności, gdy tak jak w omawianym przypadku mamy do czynienie z „lex clara”. Jeśli ustawodawca nakazał podanie kwot korekty, to nie mógł mieć na myśli łącznej kwoty korekty, aczkolwiek stwierdzić należy, iż nie ma przeszkód, żeby oprócz cząstkowych kwot korekty podać również ich łączną sumę.Nietrafne są również argumenty Spółki dotyczące niedochowania 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Stosownie do przepisu art. 14b § 3 zd. 1 Ordynacji podatkowej w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1 w/w ustawy, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika, lub inkasenta zawartym we wniosku. Wykładnia językowa przepisu nie pozwala na stwierdzenie, czy w przepisie tym mowa jest jedynie o postanowieniu zawierającym interpretacje organów podatkowych czy też także o postanowieniu mającym charakter wyłącznie procesowy. Zauważyć należy, iż ustawodawca odmiennie niż w przepisach art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej - w których posługuje się sformułowaniem „interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1” – w omawianym przepisie posłużył się określeniem „postanowienie”. Właściwe odczytanie użytego w art. 14b § 3 pojęcia wymagać zatem będzie posłużenia się innymi metodami wykładni, tj. wykładnią celowościową oraz wykładnią systemową.Przede wszystkim zauważenia wymaga, iż przepisy Ordynacji podatkowej w ramach postępowania wszczynanego na podstawie art. 14a § 1 wspomnianej ustawy wprost przewidują możliwość wydania postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia (art. 169 § 1 w/w ustawy). Z orzecznictwa wynika natomiast, iż możliwe jest także rozstrzygnięcie wydane na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej (wyrok WSA z dnia 12.07.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4238/06, wyrok WSA z dnia 27.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1774/06). Przyjęcie stanowiska prezentowanego przez Spółkę oznaczałoby, iż ostateczne postanowienie o charakterze proceduralnym (np. odmawiające wszczęcia postepowania) powodowałoby wejście do obrotu prawnego tzw. „milczącej interpretacji” o której mowa w przytoczonym powyżej przepisie art. 14b § 3 Ordynacji. To z kolei oznaczałoby, iż stanowisko podatnika zawierające oczywiste braki czy też złożone przez osobę nieuprawnioną powodowałoby skutki, o których mowa art. 14b § 1 i § 2 oraz 14c Ordynacji podatkowej. Taka interpretacja byłaby jednak niezgodna z założeniem racjonalnego ustawodawcy. W art. 14a § 5 Ordynacji podatkowej przewidziano wprost, iż w razie gdy wniosek nie został uzupełniony w wyznaczonym terminie nie mają zastosowania przepisy art. 14b § 3 w/w ustawy. Przepis ten nie udziela jednak odpowiedzi, jakie skutki powodować może uchylenie przez sąd administracyjny postanowienia wydanego na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej. Konsekwencje uchylenia postanowienia wydanego na podstawie art. 165a w/w ustawy są o tyle trudniejsze do oceny, iż ustawodawca nie przewidział wprost możliwości stosowania tego przepisu do postanowień zawierających interpretację przepisów. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej wyrok uchylający postanowienie organu pierwszej instancji skutkuje wyeliminowaniem z obrotu prawnego tegoż postanowienia dopiero od chwili uchylenia - ex nunc, a nie od chwili wydania postanowienia. Zasadnym jest zatem przyjęcie, iż w przypadku uchylenia przez WSA postanowienia wydanego na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej organ podatkowy ma „nowy” termin na załatwienie sprawy. Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż postanowienie z dnia 5.11.2007r. wydane zostało w ustawowym terminie. Jak wskazuje materiał dowodowy odpis prawomocnego wyrok WSA wpłynął do Izby Skarbowej w dniu 1.08.2007r., a przekazanie akt organowi pierwszej instancji nastąpiło w dniu 7.08.2007r. Zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku NSA z dnia 14.09.2007r., sygn. a

2008.02.19 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-58/07/AŁ/PV-I
     ∟Podatnik, który wystawia fakturę w formie elektronicznej ma możliwość w przypadku stwierdzenia pomyłki w jakiejkolwiek pozycji faktury wystawienia faktury korygującej i przesłania jej w formie elektronicznej, bądź papierowej, gdy przeszkody formalne lub techniczne uniemożliwią wystawienie i przesłanie takiego dokumentu w formie elektronicznej.

2008.02.19 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-I/4407/14-59/07/AŁ/PV-I
     ∟Każdą zmianę w danych e-komunikatu należy uznać za naruszenie integralności danych e-faktury.

2007.11.29 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-41/07/AO/PV-III
     ∟Czy jest możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa używanego do napędu samochodów ciężarowych, które miały dopuszczalną ładowność mniejszą niż określona według wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług

2007.11.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PP2-443-60/07-4/AZ
     ∟Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika (nawet jeżeli jest on podatnikiem w ogóle) pozostają poza zakresem opodatkowania

2007.11.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PP2-443-61/07-4/AZ
     ∟Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika (nawet jeżeli jest on podatnikiem w ogóle) pozostają poza zakresem opodatkowania

2007.11.14 - Izba Skarbowa w Gdańsku - BI/4117-0068/07
     ∟W jakim momencie powstaje przychód z tytułu wpłacanych przez słuchaczy szkoły niepublicznej "kaucji zwrotnych", które po uzyskaniu przez nich absolutorium traktowane są jako opłata za uzyskanie absolutorium? Decyzja

2007.10.29 - Izba Skarbowa w Poznaniu - BM/415-38/07/Z/MCY
     ∟Czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika w przypadku wypłacania przychodów z tytułu zawarcia umowy agencyjnej? Jednostka wnioskiem z dnia 29.06.2007r. wystąpiła do Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu o interpretację zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, kontrola skarbowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.Z przedstawionego w przedmiotowym wniosku stanu faktycznego wynika, że jednostka zawiera z niezależnymi przedsiębiorcami (Agentami) umowy agencyjne, których celem jest wzajemna współpraca podmiotów.Stosownie do postanowień umowy Spółka powierza, a Agent zobowiązuje się w ramach swojego przedsiębiorstwa do stałe...

2007.10.04 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-II/4407/14-29/2007/MK
     ∟Jaka jest prawidłowa podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku otrzymania przez rolnika ryczałtowego dofinansowania do sprzedaży konkretnych towarów rolniczych lub wykonanych usług rolniczych oraz odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę produktów rolnych? Jak prawidłowo wyliczyć podstawę opodatkowania?

2007.07.09 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/BP-II/4210-40/07/JM
     ∟1) W odniesieniu do zakupionych produktów spożywczych na wyposażenie stoiska podczas targów farmaceutycznych czy zjazdów lekarzy należy uznać, że stanowią one część działalności reklamowej jaką jest uczestnictwo w targach czy zjazdach, a przez to stanowią koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm./,

2007.06.29 - Izba Skarbowa w Zielonej Górze - I-1/423-0045/07
     ∟Czy w przypadku, gdy z odczytu licznika wynika, iż faktyczne zużycie gazu jest niższe niż kwoty faktycznie wpłacone przez użytkowników dokonujących wpłat ryczałtowych w wysokościach wyższych niż wcześniej uzgodnione ze spółką, to ustalona nadwyżka wpłat nad faktyczne zużycie winna zostać uznana za niestanowiącą przychodu przedpłatę na poczet dostaw, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym, a dotychczas uzyskane przychody winny zostać skorygowane.

2007.06.29 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/BP-II/4210-22/07/TS
     ∟1) w świetle art. 16g ust. 13 i art. 16j ust. 3 pkt 1 ustawy ma prawo do wykazania Centrum otrzymanego w drodze aportu jako jeden środek trwały, będący środkiem trwałym używanym podlegającym amortyzacji, 2) w świetle art. 16h ust. 1 pkt 1 i art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy Spółka ma prawo zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną do Centrum w wysokości 10% odpowiadającą okresowi 10 lat stanowiącemu minimalny okres amortyzacji Centrum i rozpocząć amortyzację Centrum począwszy od grudnia 2006 r.

2007.06.04 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PH-II/4407/14-11/07/MZ
     ∟Spółka wniosła o potwierdzenie, że na gruncie obowiązujących przepisów prawa umożliwienie pobrania przez nabywcę towarów i usług oryginału faktury VAT (w postaci pliku PDF) z serwera Spółki i jego wydrukowanie lub wysłanie nabywcy pocztą elektroniczną oryginału faktury VAT, jej pobranie z serwera pocztowego a następnie wydrukowanie czyni zadość wymogowi wystawienia faktury VAT, określonego w art. 106 ustawy o VAT. Ponadto Spółka prosi o potwierdzenie, że wydrukowany przez nabywcę towarów i usług oryginał faktury VAT, pobrany z serwera świadczącego usługę/dokonującego dostawy lub dostarczony nabywcy pocztą elektroniczną, stanowi, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt l ustawy o VAT, podstawę doobniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyka...

2007.04.02 - Izba Celna w Warszawie - 440000-PA-9116-18/07/29/JB
     ∟„Czy i ewentualnie w jakim zakresie powyższy przepis ma zastosowanie w odniesieniu do wskazanego powyżej stanu faktycznego oraz czy Spółka będzie podatnikiem akcyzy jako podmiot świadczący usługę produkcji samochodów na rzecz Zleceniodawcy z powierzonego materiału?”

2007.03.13 - Izba Celna w Warszawie - 440000-PA-9116-770/06/1407/GK
     ∟Czy wyroby olej opałowy TERMEC oraz olej opałowy EGZOTERM przeznaczone na cele opałowe, spełniają warunki, określone w §1 ust. 1 pkt 1 w sprawie znakowania i barwienia paliw silnikowych oraz olejów opałowych dla celów kontroli obrotu, a jeżeli tak, to czy ze względu na właściwości fizykochemiczne wykazywane przez te oleje, uniemożliwiające ustalenie zawartości barwnika oraz znacznika, może znajdować do nich zastosowanie przepis art. 65 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym?Jaką stawkę podatku akcyzowego należy zastosować do sprzedaży krajowej oleju opałowego TERMEC oraz oleju opałowego EGZOTERM, przeznaczonych na cele opałowe?

2007.02.27 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/BP-I/4230Z-139/06/EP
     ∟Spółka wniosła o potwierdzenie, iż w podatku dochodowym przychód należny z tytułu usług telekomunikacyjnych powstanie z chwilą upływu terminu płatności określonego w umowie, bowiem to umowa , a nie faktura, reguluje wzajemne prawa i obowiązki stron, w tym termin spełnienia świadczenia wzajemnego drugiej strony D E C Y Z J A Na podstawie art. 233 §1 pkt 2 lit. a, w związku z art. 239 i art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. , Nr 8, poz. 60 ze zm. ), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia 12.12.2006r. S.A. „X”, reprezentowanej przez pełnomocnika Pana ...., wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 28.11....

2006.10.24 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/BP-I-4230Z-99/06/JP
     ∟czy możliwe jest po stronie najemcy samochodu osobowego, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu, czynszu płaconego wynajmującemu, kosztów paliwa, przeglądów, ubezpieczenia etc. Decyzja

2006.10.02 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/BP-I/4230Z-98/06/KK
     ∟Spółka ma wątpliwości w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości pojazdu przewyższającej równowartość 20.000 euro. , w sytuacji gdy amortyzacja dotyczy samochodu oddanego w najem

2006.08.08 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/VO/4407-33/06/HT
     ∟- określenie kwoty należnej z tytułu świadczenia pomocy prawnej z urzędu- zasady opodatkowania spółki zatrudniającej adwokatów świadczących pomoc prawną z urzędu

2006.08.08 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/VO/4407-33a/06/HT
     ∟zasady opodatkowania spółki zatrudniającej adowkatów świadczących pomoc prawną z urzędu

2006.07.10 - Izba Skarbowa w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu - PP/E/4227-4/06
     ∟dotyczyło zastosowania stawki w wysokości 0% dla dostawy sprzętu komputerowego dla Zespołu Szkół w J.

2006.06.30 - Izba Skarbowa w Opolu - PDI-42181/I/7/MC/06
     ∟Dotyczy uznania za koszty uzyskania przychodu różnic kursowych w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) powstałych w związku z zawartymi kontraktami terminowymi.

2006.03.07 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/HTII/4407/14-22/05/BM
     ∟Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług wypłata w ramach ramowej "umowy o współpracy w zakresie handlu środkami farmaceutycznymi oraz sposobu rozliczeń finansowych" kontrahentowi przez stronę premii pieniężnej z tytułu terminowej zapłaty ceny, przy czym wysokość premii zależna jest od realizacji obrotów minimalnych.

1 2