INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.), uzupełnionymi pismami z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.), oraz z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości inwestycji drogowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 30 listopada 2012 r., nr IPTPB3/423-384/12-2/PM, (doręczonym w dniu 3 grudnia 2012 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 6 grudnia 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 grudnia 2012 r.). Wnioskodawca w dniu 3 grudnia 2012 r., uiścił brakującą opłatę od wniosku oraz wskazał organ podatkowy właściwy dla Wnioskodawcy. W związku z tym, że powyższe uzupełnienie nie zostało przez Wnioskodawcę podpisane, tutejszy Organ wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zwana dalej Spółką, prowadzi działalność produkcyjną w branży przetwórstwa tworzyw sztucznych, specjalizuje się w produkcji podzespołów plastikowych i hybrydowych (plastikowo - metalowych) metodą formowania wtryskowego, dla firm z branży artykułów gospodarstwa domowego. W 2007 r. Spółka rozpoczęła budowę nowej hali produkcyjnej położonej w X. Działki, na których zlokalizowana jest inwestycja znajdują się przy drodze krajowej nr w miejscowości X, przy czym droga ta w roku 2007 nie posiadała wydzielonego zjazdu na planowaną drogę lokalną 3KL 1/2 (później nazwaną ulicą X), przy której zgodnie z projektem znajdować się miała brama wjazdowa do Spółki. Dodatkowo stan i szerokość drogi w momencie rozpoczęcia inwestycji nie zapewniał bezpiecznego i sprawnego transportu dużymi wielotonowymi samochodami, którymi miałby się odbywać transport materiałów budowlanych, a w przyszłości transport surowca i gotowych wyrobów. Istniejąca w 2007 r. droga, której brakowało wydzielonego lewoskrętu stwarzała także zagrożenie dla ruchu drogowego i około 150 pracowników dojeżdżających w przyszłości codziennie do pracy.

Podobne problemy komunikacyjne miała firma X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która swoją halę produkcyjną miała zlokalizowaną na sąsiednich działkach, po drugiej stronie drogi krajowej w X.

Aby uzyskać pozwolenie na budowę siedziby firmy Spółka musiała spełnić dwa warunki:

1. uzyskać od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w X tymczasowe zezwolenie na zjazd z drogi krajowej nr na planowaną drogę lokalną 3KL 1/2 (pismo z dnia 31 lipca 2007 r. z prośbą o tymczasowe zezwolenie stanowi załącznik nr 1),
2. współdziałać wraz z GDDKiA Oddział w X, Urzędem Gminy X oraz X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przy opracowaniu koncepcji budowy skrzyżowania drogi krajowej nr z drogami gminnymi obsługującymi tereny przyległe do drogi krajowej (pismo GDDKiA Oddział z dnia 8 sierpnia 2007 r. stanowi załącznik nr 2).
   
   

Realizując zalecenia GDDKiA Oddział w X powstał projekt nowej geometrii skrzyżowania z przesuniętymi wlotami, przy czym na Inwestorów, czyli Wnioskodawcę oraz X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nałożony został obowiązek opracowania na własny koszt projektu budowy ww. skrzyżowania, w zakresie zgodnym z uzgodnioną koncepcją i poniesienia kosztów związanych z rozszerzeniem inwestycji w stosunku do przebudowy zasadniczej planowanej przez GDDKiA (pismo GDDKiA z dnia 4 października 2007 r. stanowi załącznik nr 3).

Obowiązek poniesienia kosztów opracowania ww. projektu i poniesienia kosztów realizacji inwestycji drogowej wynika z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.), zgodnie z którym „Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia”. Jednocześnie art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że „szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o której mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem Inwestycji niedrogowej”.

W dniu 10 czerwca 2009 r. została podpisana umowa pomiędzy Skarbem Państwa - GDDKiA Oddział w X, Wnioskodawcą, X Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Gminą X, której celem było określenie warunków dotyczących budowy skrzyżowania drogi krajowej nr z ulicami X i X, obsługujących tereny w sąsiedztwie drogi krajowej, na których zlokalizowane są firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W § 2 ww. umowy GDDKIA oświadczyła, że dla obsługi firm X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością konieczna jest budowa skrzyżowania drogi krajowej nr z ulicami X i X.

W § 3 ww. umowy zapisano, że firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako Inwestorzy, zobowiązują się do pokrycia kosztów budowy skrzyżowania w zakresie budowy elementów dodatkowych w stosunku do przebudowy zasadniczej realizowanej przez GDDKiA, wyszczególnionych w inwestorskim kosztorysie różnicowym.

W § 5 ww. umowy firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązały się do nieodpłatnego przekazania terenu pod poszerzenie pasa drogowego drogi krajowej nr wraz z naniesieniami na rzecz Skarbu Państwa oraz do nieodpłatnego przekazania terenu dróg gminnych wraz z naniesieniami na rzecz Gminy X (umowa stanowi załącznik nr 4).

Wykonując postanowienia umowy z dnia 10 czerwca 2009 r. Wnioskodawca współfinansował wraz z X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością budowę skrzyżowania oraz przekazał grunty wraz z naniesieniami na rzecz gminy X oraz GDDKiA. Dotychczas koszty te zostały zakwalifikowane w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, jednak obecnie Spółka zamierza skorygować dokonane zapisy i uwzględnić poniesione przez siebie wydatki w łącznej wysokości 809.991,77 zł jako koszt uzyskania przychodów.

Na kwotę kosztów w wysokości 809.991,77 zł składają się:

1. wartość inwestycji drogowej sfinansowanej przez Wnioskodawcę: 400.414,85 zł - skrzyżowanie ulicy X i drogi krajowej nr (oddano do użytku w dniu 4 listopada 2009 r.),
2. wartość gruntu przekazanego w dniu 9 listopada 2010 r. na rzecz gminy X: 325.863,72 zł (wartość przekazanego gruntu ustalono w oparciu o dokumenty potwierdzające jego zakup).
3. wartość gruntu przekazanego w dniu 16 grudnia 2010 r. na rzecz GDDKiA: 83.713,20 zł (wartość przekazanego gruntu ustalono w oparciu o dokumenty potwierdzające Jego zakup).
   
   

Spółka prowadziła budowę skrzyżowania o przesuniętych wlotach na drodze krajowej nr w miejscowości X na 18 działkach o łącznym obszarze 88.762 m^² należących do X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, gminy X oraz Skarbu Państwa. Powierzchnia działek należących do Wnioskodawcy i przekazanych w dniu 9 listopada 2010 r. na rzecz gminy X wynosiła 4.876 m^², czyli ok 5,5 % całkowitej powierzchni. Powierzchnia, na jakiej odbywała się inwestycja drogowa wyniosła ok 5.508 m^², z tego 1.170 m^² (21% powierzchni) stanowiło własność firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i zostało przekazane na rzecz GDDKiA w dniu 16 grudnia 2010 r.

W trakcie prowadzenia inwestycji drogowej wszelkie koszty związane z procesem inwestycyjnym Spółka ewidencjonowała na koncie księgowym „Środki trwałe w budowie”. Spółka nie ma możliwości podziału kosztów na roboty prowadzone na gruncie własnym i cudzym, gdyż wszystkie prace realizowane były w oparciu o jeden projekt i jeden kosztorys (łącznie dla całej inwestycji). Zgodnie z postanowieniami umowy z dnia 10 czerwca 2009 r. X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako inwestorzy, zobowiązani byli do zrealizowania na własny koszt budowy skrzyżowania, natomiast bez znaczenia dla finansowania inwestycji była własność poszczególnych gruntów, na których inwestycja była realizowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wartość inwestycji drogowej sfinansowanej przez Wnioskodawcę stanowi dla Niego koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy powyższe wydatki na inwestycję drogową stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i w związku z tym powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie formalnego przekazania poniesionych nakładów na rzecz Skarbu Państwa (GDDKiA) i jednostki samorządu terytorialnego (gminy X) poprzez podpisanie stosownego protokołu zdawczo - odbiorczego...
3. Czy wartość gruntu przekazanego w dniu 9 listopada 2010 r. na rzecz gminy oraz w dniu 16 grudnia 2010 r. na rzecz GDDKiA, gdzie wartość przekazanego gruntu ustalono w oparciu o dokumenty potwierdzające jego zakup, stanowi dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych...
4. Czy wydatki na zakup gruntu przekazanego na rzecz gminy i na rzecz GDDKiA, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodu i w związku z tym powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie formalnego przekazania gruntów, czyli w dniu podpisania stosownych aktów notarialnych...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie numer 2. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków do konkretnych przychodów, należy stwierdzić, że wydatki na inwestycję drogową sfinansowane przez Wnioskodawcę w wysokości 400.414,85 zł stanowią dla Spółki koszt pośredni uzyskania przychodu, a zatem powinny zostać potrącone w dacie oddania do użytkowania skrzyżowania, czyli w dniu 4 listopada 2010 r., zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kwestię potrącalności kosztów uzyskania przychodów w czasie regulują przepisy art. 15 ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Co do zasady, zgodnie z art. 15 ust. 4d koszty pośrednie są potrącalne w dacie ich poniesienia (rozumianego jako data ujęcia kosztu w księgach zgodnie z art. 15 ust. 4e).

W ocenie Spółki momentem właściwym do rozpoznania analizowanych wydatków jako kosztów podatkowych nie powinien być moment ujęcia powyższych wydatków w księgach rachunkowych, ale moment przekazania infrastruktury na rzecz gminy i GDDKiA, co wynika z faktu, że dopiero w momencie formalnego przekazania powyższych nakładów możliwe jest stwierdzenie, że koszty te mają charakter definitywny oraz że powinny być uznane za koszty pośrednie.

Należy wskazać, że do czasu przekazania opisanej infrastruktury drogowej mogą wystąpić różne okoliczności wpływające bezpośrednio na sposób rozliczenia poniesionych przez Spółkę wydatków dla celów podatkowych. Spółka może, między innymi, wycofać się z prowadzonej inwestycji lub dokonać zbycia nakładów inwestycyjnych na rzecz osób trzecich.

W pierwszym przypadku, poniesione wydatki stanowiłyby koszty zaniechanych inwestycji, które zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są potrącane w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Natomiast w przypadku, gdyby Spółka przed przekazaniem nakładów na infrastrukturę na rzecz GDDKiA lub gminy dokonała ich zbycia, to poniesione wydatki stanowiłyby koszty bezpośrednio związane z przychodami, które powinny być rozpoznane w momencie uzyskania przychodu, a nie w momencie ich poniesienia.

Pogląd taki wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. IPPB5/423-117/11-4/AM: „właściwym momentem ujęcia jako kosztów podatkowych wydatków na budowę lub przebudowę infrastruktury drogowej jest moment przekazania tej infrastruktury Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego. Wynika to z faktu, że dopiero w tym momencie koszty te stają się definitywne i możliwe jest ich jednoznaczne i prawidłowe rozliczenia dla celów podatkowych. (..) Należy przy tym podkreślić, że określenie „przekazanie”, zwyczajowo używane w kontekście nakładów ponoszonych przez podatników prowadzących inwestycje niedrogowe na drogi publiczne, nie oznacza przeniesienia własności w sensie cywilnoprawnym, a jedynie zakończenie procesu budowlanego i przekazanie zarządu nad stworzoną (lub przebudowaną) infrastrukturą. Przekazanie infrastruktury drogowej na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego następuje zgodnie z postanowieniami stosownej umowy lub porozumienia, po oddaniu tej inwestycji do użytkowania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.).”

Takie samo stanowisko, co do momentu ujęcia wydatków na inwestycję drogową jako kosztów podatkowych wyrażone zostało w interpretacjach organów podatkowych - m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. IPPB5/423-418/12-2/AM, z dnia 19 sierpnia 2010 r., sygn. IPPB5/423-318/10-7/AM oraz IPPB5/423-318/10-12/AM oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 listopada 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-1345/09/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia dwie kategorie kosztów:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

• koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.
  
  

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4, ust. 4a-4d ww. ustawy. W świetle wskazanych przepisów data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Niewątpliwie do tej kategorii kosztów zaliczyć należy koszty ponoszone przez Spółkę (wymienione we wniosku) na inwestycję drogową, jeżeli w wyniku jej realizacji będzie generowała przychody Spółki.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak wynika z ww. przepisu o momencie zaliczenia kosztu do kosztów uzyskania przychodów decyduje to kiedy koszt ten ujęto w księgach rachunkowych dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2007 r. Spółka rozpoczęła budowę nowej hali produkcyjnej. Działki, na których zlokalizowana jest inwestycja znajdują się przy drodze krajowej nr 71, przy czym droga ta w roku 2007 nie posiadała wydzielonego zjazdu na planowaną drogę lokalną 3KL 1/2, przy której zgodnie z projektem znajdować się miała brama wjazdowa do Spółki. Dodatkowo stan i szerokość drogi w momencie rozpoczęcia inwestycji nie zapewniał bezpiecznego i sprawnego transportu dużymi wielotonowymi samochodami, którymi miałby się odbywać transport materiałów budowlanych, a w przyszłości transport surowca i gotowych wyrobów. Istniejąca w 2007 r. droga, której brakowało wydzielonego lewoskrętu stwarzała także zagrożenie dla ruchu drogowego i około 150 pracowników dojeżdżających w przyszłości codziennie do pracy.

Wykonując postanowienia umowy z dnia 10 czerwca 2009 r., Wnioskodawca współfinansował budowę skrzyżowania oraz przekazał nieodpłatnie grunty wraz z naniesieniami na rzecz gminy X oraz GDDKiA. Dotychczas koszty te zostały zakwalifikowane w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, jednak obecnie Spółka zamierza skorygować dokonane zapisy i uwzględnić poniesione przez siebie wydatki w łącznej wysokości 809.991,77 zł jako koszt uzyskania przychodów.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż wydatki poniesione przez Spółkę na budowę infrastruktury drogowej (skrzyżowania), która następnie jest przekazywana poszczególnym zarządcom tej infrastruktury, mają pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. Tym samym, przedmiotowe wydatki stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia, stosownie do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W sytuacji wskazanej we wniosku stwierdzić należy, iż właściwym momentem dla rozpoznania przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów związanych z wydatkami poniesionymi na budowę infrastruktury drogowej jest moment formalnego przekazania inwestycji gminie, tj. moment podpisania protokołów zdawczo - odbiorczych dotyczących przedmiotowej infrastruktury. Dopiero w tym momencie koszty te mają charakter definitywny.

Reasumując, Spółka jest uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na inwestycję drogową przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w momencie formalnego przekazania poniesionych nakładów, a nie jak wskazał Wnioskodawca w dacie oddania do użytkowania skrzyżowania.

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, iż w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej organ podatkowy nie prowadzi postępowania dowodowego i wyjaśniającego ani też nie ocenia załączonych do wniosku dowodów. Nie ma więc możliwości w tym trybie ustalenia stanu faktycznego sprawy objętej wnioskiem co jest z kolei niezbędne do dokonania wykładni przepisów prawa w danym stanie faktycznym, ponieważ wydając rozstrzygnięcie opiera się wyłącznie na stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: X.