Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-534a/08/AW
z 5 grudnia 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB3/423-534a/08/AW
Data
2008.12.05
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe
Słowa kluczowe
pożyczka
przewalutowanie
różnice kursowe
Istota interpretacji
Spółka ma wątpliwość, czy operacja przewalutowania pożyczek na złote, jak również przyszła spłata pożyczek (po przewalutowaniu) w jakiejkolwiek formie nie będzie wiązać się z powstaniem dodatkowych obowiązków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. W szczególności, czy nie będzie zobowiązana do rozpoznania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przedmiotowej różnicy (jako kosztu lub przychodu), ani w związku z przewalutowaniem pożyczki, ani w związku z jej spłatą.
Wniosek ORD-IN 4 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008 r. (data wpływu 30 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania pożyczek - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 30 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania pożyczek. W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. 1. Spółka w latach 2007 - 2008 zawarła ze swoim udziałowcem Spółką „T.” 13 umów pożyczek na łączną kwotę 8 291 778 EUR. Pożyczki te Jednostka określa łączna nazwą „umowa pożyczki”. Obecnie, w z związku ze spłatą części kwot udzielonych pożyczek łączna kwota pożyczek pozostających do spłaty wynosi 7 939 495 EUR. Spółka zamierza na postawie porozumienia zawartego z pożyczkodawcą dokonać przewalutowania wybranych pożyczek z EUR na PLN. W wyniku tego Spółka będzie zobowiązana do spłaty części zobowiązań wynikających z umów pożyczek w złotych, a nie jak do tej pory w euro. Wnioskodawca podkreśla, że w okresie pomiędzy zaciągnięciem przez Spółkę przedmiotowych pożyczek w EUR, a dniem dokonania przewalutowania ulegnie zmianie wartość złotówkowa pożyczek (w wyniku ruchów kursów walut na rynku). W konsekwencji, w wyniku dokonania przedmiotowego przewalutowania (przeliczenia należności z tytułu udzielonych pożyczek z EUR na PLN), w związku z faktem, że wartość złotówkowa pożyczek pozostająca do spłaty w dniu dokonania przewalutowania będzie różna od złotówkowej „wartości historycznej” tych pożyczek (w chwili jej zaciągnięcia), po stronie Spółki powstaną bilansowe różnice kursowe. Tak więc, w wyniku dokonania powyższego przewalutowania, po stronie Spółki dojdzie do wyksięgowania zobowiązania wobec pożyczkodawcy z tytułu zaciągniętych pożyczek w EUR wyliczonego według kursu „historycznego” oraz zaksięgowania zobowiązania w PLN w wartości określonej na dzień przewalutowania pożyczek. 2. Spółka zamierza następnie zawrzeć z pożyczkodawcą „nowe umowy pożyczek” walutowych w walucie wymienialnej (np. USD, EUR, CHF). W wyniku tych działań Spółka będzie dłużnikiem pożyczkodawcy z tytułu umowy pożyczki (w PLN) oraz będzie miała roszczenie o wypłatę środków wynikających z nowej umowy pożyczki (zawartej w walucie obcej). 3. Spółka zamierza także zawrzeć z pożyczkodawcą umowę kompensaty, w wyniku której dokona spłaty zobowiązań wynikających z umowy pożyczki (w PLN) poprzez potrącenie z należnością Spółki (o wypłatę środków pieniężnych) wynikającą z nowej pożyczki (w walucie obcej). Dla celów dokonania kompensaty zostanie przyjęty kurs waluty obcej do PLN na poziomie kursu średniego Narodowego Banku Polskiego (NBP) z dnia poprzedzającego dzień dokonania kompensaty (kurs kompensaty). W rezultacie stare zobowiązania Spółki wynikające z umowy pożyczki zostaną spłacone, a Spółka będzie zobowiązana do spłaty nowej pożyczki w walucie obcej. 4. Alternatywnie, zamiast kompensaty opisanej w pkt 3 powyżej, Spółka zamierza zawrzeć transakcję sprzedaży waluty obcej za PLN na rzecz pożyczkodawcy. Tak więc po zawarciu tej transakcji Spółka będzie:
Dopiero w tym momencie Spółka zawarłaby umowy kompensaty z pożyczkodawcą, w wyniku których zostałyby dokonane dwie kompensaty:
Dla celów dokonania kompensaty walutowej zostanie przyjęty kurs waluty obcej do PLN na poziomie kursu średniego Narodowego Banku Polskiego (NBP) z dnia poprzedzającego dzień dokonania kompensaty (kurs kompensaty). W rezultacie, po przeprowadzeniu kompensat Spółka będzie zobowiązana do spłaty nowej pożyczki w walucie obcej. 5. Jednostka zaznacza, że rozlicza różnice kursowe wg tzw. metody podatkowej, tj. nie dokonała wyboru rozliczania różnic kursowych wg tzw. metody bilansowej, o której mowa art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym zadano następujące pytania. Dotyczy sekcji A. – określenia „sekcja” używa Spółka opisując stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego. Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny po stronie Spółki pojawia się wątpliwość odnośnie podatkowego traktowania różnicy powstającej pomiędzy złotówkową wartością niespłaconych części pożyczek ustaloną na dzień ich otrzymania (tj. wartością w EUR obliczoną przy zastosowaniu „kursu historycznego”), a złotówkową wartością niespłaconych części pożyczek ustaloną na dzień dokonania ich przewalutowania (tj. wartością w EUR obliczoną przy zastosowaniu kursu przewalutowania). W szczególności Jednostka pyta, czy wspomniana różnica będzie efektywna podatkowo, tj.:
Innymi słowy, Spółka ma wątpliwość, czy operacja przewalutowania pożyczek na złote, jak również przyszła spłata pożyczek (po przewalutowaniu) w jakiejkolwiek formie nie będzie wiązać się z powstaniem dodatkowych obowiązków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. W szczególności, czy nie będzie zobowiązana do rozpoznania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przedmiotowej różnicy (jako kosztu lub przychodu), ani w związku z przewalutowaniem pożyczki, ani w związku z jej spłatą. Dotyczy sekcji B. – określenia „sekcja” używa Spółka opisując stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego. Po stronie Spółki pojawia się także wątpliwość odnośnie podatkowego traktowania różnicy, która powstanie pomiędzy złotówkową wartością nowej pożyczki ustaloną na dzień jej otrzymania (tj. wartością w walucie obcej obliczoną przy zastosowaniu kursu kompensaty), a złotówkową wartością nowej pożyczki ustaloną na dzień dokonania jej spłaty (tj. wartością w walucie obcej obliczoną przy zastosowaniu kursu z dnia jej spłaty). W szczególności Jednostka pyta:
Innymi słowy, Spółka pragnie potwierdzić, że różnice kursowe realizowane na spłacie nowej pożyczki będą efektywne podatkowo. Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytania, które Spółka zakwalifikowała do „sekcji A”. Odpowiedź na pytania zakwalifikowane przez Jednostkę do „sekcji B” zostanie udzielona odrębną interpretacją indywidualną. Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytań dotyczących „sekcji A” – Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami podatkowymi są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w rym również różnice kursowe. Ponadto, zgodnie z art. 15a ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 tegoż artykułu. Dodatnie/ujemne różnice kursowe powstają w następujących przypadkach, jeżeli wartość:
Jednostka zaznacza, że w świetle art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz 16 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 12 ustawy podatkowej, zrealizowane różnice kursowe powstające na spłacie pożyczki walutowej są efektywne podatkowo (tj. stanowią odpowiednio przychód lub koszt podatkowy). W świetle przedstawionych powyżej przepisów – zdaniem Spółki – przychody/koszty z tytułu różnic kursowych występują wyłącznie w przypadku różnic kursowych zrealizowanych tj. w przypadku, gdy dane walutowe zobowiązanie z tytułu pożyczki zostanie zapłacone (fizycznie, lub w innej formie np. poprzez kompensatę). W rezultacie, w analizowanym przypadku, należy rozstrzygnąć czy dokonanie przewalutowania można traktować dla celów podatkowych jako spłatę, gdyż tylko w takim przypadku powstałe różnice powinny być efektywne podatkowo. Zdaniem Spółki, różnica złotówkowej wartości pożyczek powstała pomiędzy dniem zaciągnięcia pożyczek, a dniem ich przewalutowania nie jest różnicą kursową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie może więc być zaliczona ani do kosztów uzyskania przychodu, ani do przychodów podatkowych. Różnica ta pozostaje nadal częścią kwoty pożyczek, a ta nie podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu na podstawie ustawy podatkowej. Stanowisko to potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 grudnia 2002 r. (sygn. akt III SA 1059/2001), w którym NSA stwierdził, iż „(…spłata kredytu i to w dacie kiedy byt to kredyt dewizowy nominowany w złotych, jak i po dokonaniu jego przewalutowania na złote nie mogła stanowić kosztu uzyskania przychodów. Za taki koszt mogły być uznane wyłącznie odsetki od udzielonego kredytu, jeżeli zostały zapłacone". Ponadto Spółka podkreśla, że cytowany powyżej art. 15a ust. 2 i 3 ustawy podatkowej, zawiera zamknięty katalog sytuacji, w przypadku których mogą powstać różnice kursowe. W myśl obowiązujących reguł interpretacyjnych stosowanych w odniesieniu do prawa podatkowego niedopuszczalne jest – zdaniem Jednostki – stosowanie interpretacji rozszerzającej. Spółka zwraca ponadto uwagę na przepis art. 15a ust. 7 omawianej ustawy, zgodnie z którym, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3 tegoż artykułu uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu, a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności (dodatkowo ust. 2 i 3 przewiduje, że różnice kursowe mogą zrealizować się w wyniku spłaty pożyczki, mimo iż sama splata nie stanowi kosztu/przychodu podatkowego). W przypadku zatem przewalutowania pożyczek, nie dochodzi do spłaty zobowiązania, lecz jedynie do zmiany waluty, w którym jest ono wyrażone. Jednostka zaznacza, że zmiana ta nie wywołuje żadnych konsekwencji w zakresie stosunku zobowiązaniowego łączącego ją z pożyczkodawcą. Nie ulega bowiem zmianie tożsamość, ani też treść samej umowy pożyczek (poza postanowieniami dotyczącymi waluty, w której udzielona została pożyczka. Spółka nadal pozostaje dłużnikiem (pożyczkobiorcą), pożyczkodawca pozostaje wierzycielem, pożyczka pozostaje niespłacona, a stosunek prawny wynikający z umowy pożyczki nie ulega w ogóle zmianie. Jedyną konsekwencją przedmiotowej transakcji jest zatem zmiana waluty (z USD na PLN), której nie można – zdaniem Spółki – utożsamiać z faktyczną spłatą należności wobec pożyczkodawcy. Ponadto – w opinii Wnioskodawcy – argumentem potwierdzającym jego zdanie, są znane mu stanowiska władz skarbowych, z których analizy jednoznacznie wynika, że w przypadku operacji przewalutowania (nie wiążącej się z faktyczną zapłatą zobowiązania) nie dochodzi nigdy do realizacji różnic kursowych dla celów podatkowych. Spółka wskazuje, że pogląd taki został przedstawiony w przeszłości między innymi w pismach Ministerstwa Finansów i odpowiedziach Ministerstwa Finansów na interpelacje poselskie. Wnioskodawca przytacza pisma o sygnaturach PO 4/GK-722-88/95 z dnia 9 maja 1995 r., PB 4/MS-8O2-485/55/00 z dnia 10 kwietnia 2000 r., PO 4/BA-722-563/95 z dnia 18 lipca 1995 r., w których Ministerstwo Finansów jednoznacznie stwierdza, że powstanie różnic kursowych dla celów podatkowych wiąże się jedynie z efektywną zapłatą, dokonaną w pieniądzu. Jednostka utrzymuje, iż stanowisko swoje Ministerstwo Finansów podtrzymało także w odpowiedzi na interpelację poselską nr 6361. Czas, w jakim wydawane były wskazywane powyżej pisma – w opinii Spółki – nie oznacza, iż w ostatnim okresie uległo zmianie stanowisko organów podatkowych w odniesieniu do powiązania różnic kursowych z faktyczną zapłatą, czy też bezpośrednio w odniesieniu do operacji przewalutowania. Spółka podkreśla, że podobne stanowisko w odniesieniu do konsekwencji podatkowych związanych z dokonaniem przewalutowania kredytu/pożyczki, w analogicznej sytuacji do przedstawionej przez Spółkę, zajął między innymi Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto w swoich pismach z dnia 7 listopada 2005 r., Nr PD III 423-I/39/26461/2005 oraz PD III 423-1/38/26459/2005, w których stwierdził, iż „(...) w wyniku dokonania przewalutowania zaciągniętego kredytu nie dojdzie do faktycznej zapłaty zobowiązania spółki wobec banku z tytułu zawartej umowy kredytowej. W związku z powyższym nie powstaną różnice kursowe w myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej mające wpływ na koszty uzyskania przychodów Jednostki", oraz iż „(...) w wyniku dokonania przewalutowania zaciągniętego kredytu nie dojdzie do faktycznej zapłaty zobowiązania spółki wobec banku z tytułu zawartej umowy kredytowej. W związku z powyższym nie powstaną różnice kursowe w myśl art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej mające wpływ na przychód Jednostki". Tożsame stanowisko dotyczące podatkowego traktowania różnic powstałych w związku z przewalutowaniem kredytu zajęły także urzędy i izby skarbowe w następujących pismach:
W opinii Spółki, podkreślenia wymaga fakt, że zmiana przepisów, która weszła w życie od 1 stycznia 2007 r., precyzująca niektóre zagadnienia dotyczące zasad rozliczania różnic kursowych, pozostała bez wpływu na kwestie związane z przewalutowaniem zobowiązań/wierzytelności z tytułu pożyczek wyrażonych w walucie. W związku z powyższym, obowiązującym powinno pozostać nadal podejście, zgodnie z którym różnica między złotówkową wartością pożyczki obliczoną przy zastosowaniu kursu „historycznego” z dnia otrzymania/udzielenia pożyczki a złotówkową wartością pożyczki obliczoną przy zastosowaniu kursu z dnia dokonania przewalutowania nie powinna być uważana za różnicę kursową w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka wskazuje, iż niniejsze potwierdzają również znane jej interpretacje organów podatkowych wydane w ostatnim czasie, np.:
Odnosząc się do przedstawionych powyżej pism prezentujących stanowisko organów podatkowych Spółka podkreśla, że stanowią one potwierdzenie przedstawionej przez nią tezy, iż zmiana stanu prawnego w odniesieniu do zasad rozliczania różnic kursowych, która nastąpiła z dniem 1 stycznia 2007 r. pozostała bez wpływu na podatkowe traktowanie operacji przewalutowania pożyczek. Ponadto, zaznacza, iż że stanowisko organów podatkowych w tym zakresie wydaje się być mocno ugruntowane i nie są jej znane stanowiska odmienne. Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Spółka Jednostka ponownie podkreśla, iż – jej zdaniem – w wyniku dokonanego przewalutowania zobowiązania nie dochodzi do jego faktycznej zapłaty. W konsekwencji powstałą różnicę kursową należy uznać wyłącznie za różnicę o charakterze statystycznym, ujmowaną wyłącznie dla celów bilansowych, która nigdy nie będzie miała wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie znajduje także żadnych innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które mogłyby skutkować w tego rodzaju stanie faktycznym koniecznością rozpoznania dla celów podatkowych takiej różnicy jako kosztu bądź przychodu podatkowego. W związku z powyższym, powstała różnica pomiędzy złotówkową wartością niespłaconych części pożyczek w dniu ich otrzymania (tj. wartością w EUR obliczoną przy zastosowaniu kursu „historycznego”), a złotówkową wartością pożyczki ustaloną dla celów przewalutowania (tj. wartością w EUR obliczoną przy zastosowaniu kursu przewalutowania) nie będzie nigdy efektywna podatkowo dla Spółki. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), przychodami – z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 – są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 15 ust. 1 tej ustawy natomiast, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Od dnia 1 stycznia 2007 r. zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ww. ustawy, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
Na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Stosownie do art. 15a ust. 2 tej ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
Natomiast art. 15a ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
Tak więc dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 5 ww. ustawy), a ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 3 pkt 5 ww. ustawy). Z treści tych przepisów wynika, że dla powstania różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych w związku ze spłatą pożyczki, muszą zostać spełnione łącznie trzy przesłanki:
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, pożyczki zostały zaciągnięte przez Wnioskodawcę w walucie obcej (EUR). Ich spłata – w wyniku przewalutowania – nastąpi natomiast w PLN. W momencie regulowania przewalutowanych uprzednio pożyczek nastąpi zapłata określonej kwoty pieniężnej w walucie polskiej w celu wykonania zobowiązania również wyrażonego w tej walucie. Po przewalutowaniu pożyczka ta przestaje być zobowiązaniem walutowym, a spłata pożyczki nie będzie realizowana w walucie obcej. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż w przypadkach dotyczących przewalutowania pożyczek (kredytów), nie dojdzie do uregulowania zobowiązań. Po przewalutowaniu pożyczki pożyczkobiorca nadal jest obowiązany ją spłacić, a pożyczkodawca nadal może się domagać zwrotu tej pożyczki. Tak więc dokonanie przewalutowania pożyczki nie ma wpływu na wygaśnięcie zobowiązania wynikającego z jej zaciągnięcia. Fakt, że w wyniku przewalutowania kwoty głównej pożyczki z waluty obcej na PLN ulega zmianie wyrażona w księgach rachunkowych kwota pożyczki do spłaty w PLN, tzn. powstają rachunkowe różnice kursowe, nie ma wpływu na rozliczenie podatkowe w momencie przewalutowania. Wobec tego, dokonanie przez Spółkę przewalutowania pożyczek jest neutralne pod względem podatkowym, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie przychodów, ani po stronie kosztów ich uzyskania. Powstałe dodatnie lub ujemne różnice kursowe mają charakter wyłącznie rachunkowy - powodują zmianę wyrażonych w księgach rachunkowych kwot pożyczek do spłaty w PLN. Zatem, zgodnie z treścią przepisu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, tj. w związku z przewalutowaniem pożyczki i jej spłatą w złotych (po uprzednim przewalutowaniu), nie powstaną ani dodatnie, ani ujemne różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 – 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.