W odpowiedzi na pismo z dnia 09.02.2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając w oparciu o przepisy art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Z treści przesłanego pisma wynika, że spółka w czerwcu 2002 r. zaciągnęła kredyt dewizowy w USD. Kredyt ten został częściowo spłacony w 2003 r. W wyniku umowy, bank przewalutował pozostałą do spłaty kwotę kredytu na złote. Z tytułu przewalutowania kredytu bank pobrał prowizję, którą spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie powstały dodatnie różnice kursowe, które firma uznała za przychód w ujęciu podatkowym. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).Biorąc pod uwagę w/wym. przepisy należy stwierdzić, iż zaciągnięcie oraz spłata kwoty głównej kredytu nie stanowi odpowiednio ani przychodu ani kosztu uzyskania przychodu. Sama czynność zmiany waluty (przewalutowania), w której zostaje wyrażony kredyt nie zmienia faktu, że kredyt pozostaje kredytem, pomimo, iż w wyniku przewalutowania może nastąpić zmiana wartości jego części kapitałowej. Przewalutowanie kredytu pozostaje zatem obojętne, z punktu widzenia rozliczeń podatkowych.Czynność przewalutowania należy jednak odróżnić od różnic kursowych, jakie mogą powstać przy spłacie kredytu w walucie obcej. Dla oceny skutków podatkowych należy zatem wyodrębnić dwa okresy realizacji umowy kredytowej, tj. okres spłaty kredytu przed przewalutowaniem i okres spłaty kredytu po przewalutowaniu na złote.

W okresie spłaty kredytu zaciągniętego i spłacanego w USD (przed przewalutowaniem) powstają różnice kursowe w momencie spłaty raty kredytu w USD, w myśl przepisu art. 15 ust. 1 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Różnice te ustala się jako różnicę między wartością transzy kredytu (spłacaną) obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia otrzymania środków pieniężnych, ogłaszanego przez bank, z którego usług korzystał podatnik. W okresie spłaty kredytu po jego przewalutowaniu na złote, wskazany przepis art. 15 ust. 1 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania. Spłata kredytu jest już bowiem określona i realizowana w złotych. Nie można więc stwierdzić, że powstają jakiekolwiek różnice kursowe wynikające z różnych kursów waluty obcej na dzień otrzymania i zapłaty zobowiązania. Zatem stanowisko strony w tym zakresie nie jest słuszne pod względem prawnym.

W kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pobranej przez bank prowizji z tytułu przewalutowania kredytu należy stwierdzić, że wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodów jeżeli został poniesiony w celu uzyskania tych przychodów, a jednocześnie nie został wyłączony z kosztów przez przepisy szczególne, w tym przez art. 16 ust. 1 pkt. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.