INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23.03.2009 r. (data wpływu 25.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

1. wydatków na wypłatę:
   -wynagrodzenia zasadniczego za marzec i premii za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r. – jest prawidłowe,
   -dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. - do kosztów uzyskania przychodów grudnia 2009 r. – jest prawidłowe,
2. wydatków na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r.:
   -od wynagrodzenia zasadniczego za marzec 2009 r., od premii za luty 2009 r., nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. oraz dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

1. wydatków na wypłatę:-wynagrodzenia zasadniczego za marzec i premii za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r.,-dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. - do kosztów uzyskania przychodów grudnia 2009 r.,
2. wydatków na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r.: -od wynagrodzenia zasadniczego za marzec 2009 r., od premii za luty 2009 r., nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. oraz dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r.
   
   

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca („C. O.” XYZ) jest gospodarstwem pomocniczym powołanym przede wszystkim do obsługi XYZ.

Firma zatrudnia ponad 700 pracowników. Zgodnie z Zakładowym Regulaminem Wynagradzania pracownikom Wnioskodawca oprócz wynagrodzenia zasadniczego za miesiąc bieżący przysługuje premia uznaniowa za miesiąc poprzedni, wypłacana łącznie z wynagrodzeniem za bieżący miesiąc.

Ponadto pracownikom przysługują nagrody kwartalne lub półroczne, płatne w terminie wypłaty wynagrodzeń za ostatni miesiąc kwartału lub półrocza.

Po spełnieniu ustawowych warunków pracownikom przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne - „13”, płatne do końca I kwartału następnego roku.

Termin wypłaty wynagrodzeń reguluje Zakładowy Regulamin Wynagradzania.

Wynagrodzenia są wypłacane pracownikom do 28-go każdego miesiąca za miesiąc bieżący.

Przykładowo, wynagrodzenia za marzec 2009 r. wraz z premiami za luty 2009 r. i nagrodami za I kwartał 2009 r. zostaną wypłacane 27 marca 2009 r. (28 marzec to sobota). Składki ZUS od tych wypłat zostaną zapłacone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych 6 kwietnia 2009 r. (5 kwiecień to niedziela).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r. wydatki na wypłatę wynagrodzeń zasadniczych za marzec i premii za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. w przypadku, gdy świadczenia będą wypłacone zgodnie z Zakładowym Regulaminem Wynagradzania w marcu 2009 r., a dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2009 r. do kosztów uzyskania przychodów grudnia 2009 r., gdy wypłata będzie miała miejsce w I kwartale 2010 r....
2. Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r. wydatki na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki finansowane przez płatnika, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, gdy składki te dotyczą ww. świadczeń wypłaconych pracownikom w marcu 2009 r., opłaconych 6 kwietnia 2009 r., oraz składki od „13” za 2009 r. do grudnia 2009 r., wypłaconych pracownikom w I kwartale 2009 r., składki będą opłacone w ustawowym terminie do 5 następującego miesiąca po wypłacie...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 4g i 4h ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.):

4g. Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

4h. Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłaconych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Zgodnie z art. 16 pkt 57 i 57a nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

57) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

57a) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Ww. przepisy pozwalają na zaliczenie kosztów wynagrodzeń i premii do kosztów uzyskania przychodów miesiąca, za który są należne.

Przepisy te pozwolą również na zaliczenie kosztów składek ZUS do kosztów uzyskania przychodów miesiąca, za który należności te są należne.

Dlatego tez zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenia za marzec, premie za luty i nagrody za I kwartał 2009 r., które zostaną wypłacone w marcu 2009 r. będą stanowiły koszty uzyskania przychodów marca 2009 r.

Składki ZUS od tych wypłat, w części finansowanej przez Wnioskodawcę będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r.

Analogicznie dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2009 r. wraz z należnymi od niego składkami ubezpieczeniowymi finansowanymi przez płatnika można będzie zaliczyć do kosztów grudnia 2009 r. tj. ostatniego miesiąca okresu, którego dotyczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

1. w zakresie wydatków na wypłatę wynagrodzeń:
   -zasadniczych za marzec i premii za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r. – za prawidłowe,
   -dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. - do kosztów uzyskania przychodów grudnia 2009 r. – za prawidłowe,
2. w zakresie wydatków na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r.:
   -od wynagrodzenia zasadniczego za marzec 2009 r., od premii za luty 2009 r., nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. oraz dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. – za prawidłowe
   
   

Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej (…) jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna.

Gospodarstwo pomocnicze personalnie i organizacyjnie uzależnione jest od jednostki budżetowej, przy której funkcjonuje, a przyznana wobec niej autonomia ogranicza się do bieżącej działalności gospodarstwa. Uprawnienia gospodarstwa pomocniczego w zakresie czynności prawnych pochodzą od jednostki macierzystej i są wyrazem cząstkowej realizacji przez nią podmiotowości Skarbu Państwa.

W świetle przepisów ustawy o finansach publicznych gospodarstwa pomocnicze, mimo wyodrębnienia organizacyjnego, majątkowego i finansowego, nie mają osobowości prawnej. Nie działają w imieniu własnym i na własny rachunek, korzystają natomiast z osobowości prawnej Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (statio fisci lub statio municipi).

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż gospodarstwo pomocnicze „C. O.” XYZ jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, iż gospodarstwa pomocnicze, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m. in. tzw. koszty pracownicze.

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż dodatkowe wynagrodzenie roczne - tzw. „13”, jest uregulowanym ustawowo elementem wynagrodzenia ze stosunku pracy.

Także wydatki pracodawcy na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.) w części finansowanej przez płatnika składek stanowią koszty pracownicze.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. Jeżeli pracodawca uchybi temu terminowi, wypłacone wynagrodzenie zaliczy do kosztów podatkowych w miesiącu wypłaty.

Zgodnie zatem ze znowelizowanym art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym po dniu 31 grudnia 2008 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art., 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Stosownie do art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Natomiast stosownie do znowelizowanego art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

W myśl art. 16 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca jako gospodarstwo pomocnicze powołane przede wszystkim do obsługi Kancelarii XZY zatrudnia ponad 700 pracowników. Zgodnie z Zakładowym Regulaminem Wynagradzania pracownikom oprócz wynagrodzenia zasadniczego za miesiąc bieżący przysługuje premia uznaniowa za miesiąc poprzedni, wypłacana łącznie z wynagrodzeniem za bieżący miesiąc.

Ponadto pracownikom przysługują nagrody kwartalne lub półroczne, płatne w terminie wypłaty wynagrodzeń za ostatni miesiąc kwartału lub półrocza. Po spełnieniu ustawowych warunków pracownikom przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne - „13”, płatne do końca I kwartału następnego roku. Termin wypłaty wynagrodzeń reguluje Zakładowy Regulamin Wynagradzania. Wynagrodzenia są wypłacane pracownikom do 28-go każdego miesiąca za miesiąc bieżący.

W oparciu przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki na wypłatę wynagrodzenia zasadniczego za marzec 2009 r. i premii za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie, gdy przedmiotowe świadczenia staną się należne, tj. w miesiącu marcu 2009 r. - pod warunkiem, że zostaną wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z Zakładowego Regulaminu Wynagradzania.

Jeżeli jednak pracodawca uchybi temu terminowi, wypłacane wynagrodzenia zasadnicze za marzec i premie za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalne za I kwartał 2009 r. zaliczy do kosztów podatkowych w miesiącu ich faktycznej wypłaty.

Analogicznie do powyższego Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów grudnia 2009 r. dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2009 r., choć wypłata „13” będzie miała miejsce w I kwartale 2010 r.

W oparciu o przepisy art. 15 ust. 4h w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 57a i art. 16 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć wydatki na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - do kosztów uzyskania przychodów marca 2009 r. od wynagrodzenia zasadniczego za marzec 2009 r. i premii za luty 2009 r. oraz nagrody kwartalnej za I kwartał 2009 r. oraz dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r.

Z uwagi na powyższe, w oparciu o przywołane przepisy prawa, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie opisanego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock