INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 01.04.2010 r. (data wpływu 06.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w wyniku łączenia spółek metodą inkorporacji; uzupełnionym w dniu 19.05.2010r. (data wpływu 24.05.2010r.), na wezwanie organu z dnia 05.05.2010r. (data doręczenia 13.05.2010r.), o dokument KRS – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w wyniku łączenie się spółek przez inkorporację.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

P. S.A. (dalej „ P.” lub „Spółka”) jest centralnym podmiotem grupy kapitałowej P. (dalej: Grupa P.). Głównymi obszarami działalności gospodarczej Grupy P. są wytwarzanie energii elektrycznej, obrót tą energią jej dystrybucja oraz działalność w zakresie energii odnawialnej. Obecnie każdy z wymienionych rodzajów działalności jest wykonywany przez co najmniej kilka lub kilkanaście podmiotów wchodzących w skład Grupy P.

W celu zwiększenia efektywności działań Grupy P., podjęta została decyzja o konsolidacji podmiotów wchodzących w skład Grupy P. W wyniku konsolidacji powstanie struktura składająca się z 5 Spółek, w której spółka holdingowa, P., będzie akcjonariuszem czterech spółek (koncernów) prowadzących działalność w zakresie obrotu, dystrybucji, energetyki konwencjonalnej (w tym wydobycia węgla brunatnego i wytwarzania energii elektrycznej) oraz energetyki odnawialnej. Spółki te natomiast będą działały w oparciu o strukturę regionalną w postaci oddziałów lub zakładów. W celu osiągnięcia omawianej struktury Grupy P., spółki, które ostatecznie mają pozostać w grupie będą łączyć się z pozostałymi podmiotami działającymi w tej samej linii biznesowej.

W wyniku konsolidacji dojdzie do połączenia P. oraz spółek „córek”, które w obecnej strukturze właścicielskiej Grupy P. posiadają udziały w spółkach będących w strukturze docelowej koncernami. Omawiane połączenie będzie dokonane w trybie połączenia przez przejęcie zgodnie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (dalej: KSH). W wyniku dokonanego przejęcia cały majątek spółek przejmowanych zostanie przeniesiony do P., natomiast spółki przejmowane zgodnie z przepisami prawa zostaną wykreślone z rejestru.

Połączenie zostanie ujęte w księgach Spółki zgodnie z zasadami określonymi w art. 44c ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Spółka jak również spółki przejmowane są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (dalej; CIT), które są obowiązane do dokonywania wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Spółka jak i spółki przejmowane E opłacają zaliczki na zasadach ogólnych. Spółka jak i wszystkie przejmowane spółki mają rok podatkowy równy rokowi kalendarzowemu. Spółka w latach poprzednich wykazywała dochód do opodatkowania podatkiem CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób powinny być uiszczane zaliczki na podatek CIT za miesiąc, w którym dojdzie do połączenia i miesiące następne trwającego roku podatkowego...
2. Czy Spółka będzie mogła korzystać z możliwości płacenia zaliczek na CIT w sposób uproszczony w roku podatkowym następującym po roku, w którym doszło do połączenia...
3. Jeśli na powyższe pytanie byłaby odpowiedź twierdząca, to w jaki sposób należałoby określić wysokość należnej zaliczki płaconej na poczet podatku CIT za rok podatkowy następujący po roku, w którym doszło do połączenia...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

W wyniku łączenia się spółek w sposób określony w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), na spółkę przejmującą przechodzi zarówno majątek spółki przejmowanej jak i wszelkie prawa i obowiązki jakie ta spółka posiada na dzień wykreślenia jej z rejestru sądowego. Przejęcie wszelkich praw i obowiązków następuje w drodze sukcesji generalnej.

Również na gruncie prawa podatkowego będzie miała zastosowanie zasada sukcesji generalnej — art. 93 § 2 pkt 1 w związku z § 1 art. 93 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Przepis ten stanowi, że osoba prawna łącząca się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych) wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przejmowanej osoby prawnej (osób prawnych).

Na podstawie art. 12 ust 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), ksiąg rachunkowych można nie zamykać i nie otwierać w przypadku połączenia jednostek, jeśli rozliczenia przejęcia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki. W takim przypadku z art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wynika, że spółki w ten sposób łączące się nie kończą roku podatkowego, a co za tym idzie nie skutkuje to obowiązkiem rozliczenia podatku dochodowego na moment połączenia.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stoi na stanowisku, że powinna uiszczać zaliczkę obliczaną na zasadach ogólnych, która byłaby wyliczona jako różnica pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego od łącznych dochodów Spółki (przejmującego) i spółek przejmowanych a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące Spółki i spółek przejmowanych.

Ad.2

W myśl art. 25 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wpłacać na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego, a sumą zaliczek należnych za poprzedni miesiące. Na podstawie art. 25 ust. 6 — 10 Ustawy o CIT, podatnicy kontynuujący działalność mogą wybrać uiszczanie zaliczek w formie uproszczonej, wyliczanej jako 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli z zeznania tego nie wynikał podatek należny, to za podstawę obliczenia przyjmuje się zeznanie złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Z wykładni gramatycznej przywołanych powyżej przepisów Ustawy o CIT wynika, że z uproszczonej formy płacenia zaliczek nie mogą skorzystać:

• podatnicy rozpoczynający działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym lub,

• podatnicy, którzy zarówno w zeznaniu podatkowym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy jak i w zeznaniu podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata nie wykazali podatku należnego.
  
  

Żadnych innych ograniczeń ustawowych nie ma. Nie jest takim ograniczeniem również połączenie spółek w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 KSH.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że będzie miała prawo skorzystać z możliwości wpłacania zaliczek w formie uproszczonej, z uwzględnieniem drugiego z wymienionych ograniczeń.

Ad.3

W związku z tym, że połączenie spółek poprzez przejęcie nie ma wpływu na podmiotowość prawną spółki przejmującej, Spółka jako podmiot przejmujący zachowuje ciągłość prawną i organizacyjną, co pozwala na skorzystanie z możliwości płacenia zaliczek w formie uproszczonej. Z uwagi na to, że nie ma odmiennych przepisów dotyczących sytuacji spółek po połączeniu, Spółka stoi na stanowisku, że wysokość zaliczki na podatek CIT należnej za rok następujący po połączeniu należy ustalić jako 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania rocznego złożonego w poprzednim roku podatkowym. Jeżeli z takiego zeznania nie wynikał podatek należny, to za podstawę obliczenia zaliczki należałoby przyjąć zeznanie podatkowe złożone w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata o ile z niego wynika podatek należny. Podstawą będzie tylko i wyłącznie rozliczenie podatkowe — zeznanie podatkowe składane przez Spółkę, czyli zeznanie jeszcze sprzed połączenia. Taka zasada wynika z brzmienia przepisu art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.