Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-384/12/BM
z 23 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2012r. (data wpływu 10 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2012r. (data wpływu 11 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu „w jednym kawałku” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu „w jednym kawałku”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2012r. (data wpływu 11 lipca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 czerwca 2012r. znak: IBPP1/443-384/12/BM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w roku 1986 nabył w drodze darowizny od swoich rodziców gospodarstwo rolne (dokładnie rzecz biorąc Wnioskodawca otrzymał je w darowiźnie na współwłasność z żoną M). Gospodarstwo to Wnioskodawca prowadził od czasu darowizny i prowadzi je (uprawa roślin) jako rolnik do dnia dzisiejszego.

W najbliższym czasie ze względu na ciężką sytuację materialną Wnioskodawca ma zamiar dokonać sprzedaży tego gospodarstwa rolnego deweloperowi bez dokonywania podziału.

Wspomniane we wniosku grunty wchodzące w zakres gospodarstwa rolnego w planie zabudowy przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną.

Planowana sprzedaż dotyczyć będzie wyłącznie niezabudowanych działek lub działki gruntu wydzielonej od działki na której stoją zabudowania gospodarskie i budynek mieszkalny Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w chwili obecnej nie jest podatnikiem VAT czynnym. Nigdy nie był podatnikiem VAT ani czynnym ani zwolnionym.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą od dnia 1 października 1986r. tj. od daty w której otrzymał wraz z żoną darowiznę gospodarstwa rolnego (z którego w części działki są przedmiotem zapytania w sprawie sprzedaży).

Gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył i prowadził w nim działalność rolniczą (nabył w celu kontynuacji działalności rolniczej rodziców). Wnioskodawca prowadził na części tego gruntu działalność w postaci drobiarstwa (działy specjalne produkcji rolnej). Powierzchnia nabytego gruntu to 12,56 ha.

Wnioskodawca sam wystąpił o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego (nie było planu) w celu podzielenia na działki i sprzedaży. Decyzja ustalająca warunki zabudowy wydana została w dniu 13 lutego 2012r.

Wnioskodawca ma zamiar podjąć następujące działania marketingowe: ogłoszenia w gazecie.

W przypadku sprzedaży „w jednym kawałku" Wnioskodawca nie chce i nie będzie podejmować żadnych działań uatrakcyjniających.

Wnioskodawca w celu pozyskania nabywcy ma zamiar dać ogłoszenie do prasy.

Przedmiotowy grunt był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów rolniczych.

Wnioskodawca dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z tego gruntu.

Sprzedaż była zwolniona z podatku VAT, jak Wnioskodawca wspomniał wyżej nigdy nie był czynnym ani zwolnionym podmiotowo podatnikiem podatku VAT, nie rejestrował się nigdy dla celów podatku VAT.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości ale nie zamierza ich sprzedawać.

Wnioskodawca sprzedał przed 15 laty (dokładnie nie pamięta) grunt rolny, z tego tytułu Wnioskodawca nie musiał być podatnikiem podatku VAT, nie dokonywał nigdy rejestracji VAT-R ani nigdy nie składał deklaracji VAT-7.

Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowego gruntu Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć cele prywatne związane z bieżącymi potrzebami osobistymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży posiadanego gospodarstwa rolnego w postaci niezabudowanego gruntu jako jedna całość czyli (za wyjątkiem działki z domem Wnioskodawcy i zabudowaniami gospodarczymi) tak jak to Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców deweloperowi „w jednym kawałku" Wnioskodawca będzie z tego tytułu zobowiązany do zapłaty podatku VAT?

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 15 Ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 113 ust. 13 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.
   
   

Oznacza to, że aby z tytułu sprzedaży gruntu można było Wnioskodawcę traktować jako podatnika Wnioskodawca musiałby nabyć w sposób zorganizowany wspomniane gospodarstwo rolne (czyli kupić w celu prowadzenia działalności rolniczej) a następnie dokonując czynności pomocniczych w celu sprzedania tego gospodarstwa Wnioskodawca potwierdziłby fakt iż jest podatnikiem.

Oznacza to, że w przypadku sprzedaży wspomnianej działki jednemu odbiorcy lub deweloperowi Wnioskodawca nie dokonuje żadnych działań na przedmiocie sprzedaży. Przedmiot ten Wnioskodawca nabył w sposób niezorganizowany czyli Wnioskodawca nie działał jako handlowiec, producent, usługodawca czy rolnik (gdyż w ramach darowizny taka czynność jest wykluczona). Jeżeli Wnioskodawca dokona sprzedaży tej działki w takiej wersji jak ją otrzymał (z wyjątkiem wspomnianej części zabudowanej) to nadal Wnioskodawca nie działa w rozumieniu przepisu art. 15 jako podatnik, tym bardziej że działanie takie jest jednorazowe bez zamiaru częstotliwego.

Wobec faktu, iż Wnioskodawca nie jest podatnikiem nie ma powodu rozważania skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.).

Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefioniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definiując w art. 15 ust. 1 ww. ustawy pojęcie podatnika, ustawodawca uwzględnił definicję zawartą w art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE L 145 s. 1 ze zm.) [obecnie kwestia ta unormowana jest w art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.)], który stanowi, że „podatnik” oznacza każdą osobę prowadzącą niezależnie od miejsca zamieszkania, działalność gospodarczą określoną w ustępie 2, bez względu na cel, czy rezultaty tej działalności.

Art. 15 ust. 2 cyt. ww. ustawy stanowi, że działalność gospodarcza, o której mowa w ustępie 1, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi, w tym działalność górniczą i rolniczą oraz działalność w ramach wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód.

Przez działalność rolniczą - w myśl art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Dyspozycja art. 2 pkt 20 ww. ustawy określa, iż pod pojęciem produktów rolnych należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Z regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) wynika, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże korzysta on ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w roku 1986 nabył w drodze darowizny od swoich rodziców gospodarstwo rolne. Gospodarstwo to Wnioskodawca prowadził od czasu darowizny i prowadzi je (uprawa roślin) jako rolnik do dnia dzisiejszego.

W najbliższym czasie ze względu na ciężką sytuację materialną Wnioskodawca ma zamiar dokonać sprzedaży tego gospodarstwa rolnego deweloperowi bez dokonywania podziału.

Wspomniane we wniosku grunty wchodzące w zakres gospodarstwa rolnego w planie zabudowy przeznaczone są pod zabudowę jednorodzinną.

Planowana sprzedaż dotyczyć będzie wyłącznie niezabudowanej działki gruntu wydzielonej od działki na której stoją zabudowania gospodarskie i budynek mieszkalny Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie jest i nie był podatnikiem VAT czynnym ani zwolnionym.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą od dnia 1 października 1986r. tj. od daty w której otrzymał darowiznę gospodarstwa rolnego.

Gospodarstwo rolne Wnioskodawca nabył i prowadził w nim działalność rolniczą (nabył w celu kontynuacji działalności rolniczej rodziców). Wnioskodawca prowadził na części tego gruntu działalność w postaci drobiarstwa (działy specjalne produkcji rolnej). Powierzchnia nabytego gruntu to 12,56 ha.

Wnioskodawca sam wystąpił o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego (nie było planu) w celu sprzedaży. Decyzja ustalająca warunki zabudowy wydana została w dniu 13 lutego 2012r.

Wnioskodawca ma zamiar podjąć następujące działania marketingowe: ogłoszenia w gazecie.

W przypadku sprzedaży „w jednym kawałku" Wnioskodawca nie chce i nie będzie podejmować żadnych działań uatrakcyjniających.

Wnioskodawca w celu pozyskania nabywcy ma zamiar dać ogłoszenie do prasy.

Przedmiotowy grunt był wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawcę do celów rolniczych.

Wnioskodawca dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z tego gruntu.

Sprzedaż była zwolniona z podatku VAT.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości ale nie zamierza ich sprzedawać.

Wnioskodawca sprzedał przed 15 laty grunt rolny, z tego tytułu Wnioskodawca nie musiał być podatnikiem podatku VAT, nie dokonywał nigdy rejestracji VAT-R ani nigdy nie składał deklaracji VAT-7.

Środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowego gruntu Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć cele prywatne związane z bieżącymi potrzebami osobistymi.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy o VAT. Nic nie wskazuje bowiem na to, że otrzymując od rodziców w drodze darowizny w 1986r. grunt rolny, który był od tego momentu wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów rolniczych, a co do którego Wnioskodawca wystąpił o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego dla tego gruntu aby go w przyszłości sprzedać (ponieważ nie było takiego planu), Wnioskodawca będzie działał w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży ww. nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Kwestia sprzedaży gruntów była również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości UE. Z treści orzeczeń w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji nie wystąpił ciąg okoliczności, które wskazywałyby na działalność zbliżoną do działalności podmiotu zajmującego się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Po pierwsze nie można stwierdzić, że Wnioskodawca nabył ww. grunt w celu dalszej odsprzedaży, ponieważ przedmiotowy grunt rolny Wnioskodawca nabył w drodze darowizny w 1986r. od rodziców i był on od tego momentu wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów rolniczych (Wnioskodawca nabył przedmiotowy grunt od rodziców w celu kontynuacji działalności rolniczej rodziców). Wnioskodawca prowadził na części tego gruntu działalność w postaci hodowli drobiu (działy specjalne produkcji rolnej) a także dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z tego gruntu.

Przy czym wskazać należy, iż sprzedaż nieruchomości gruntowej wykorzystywanej w działalności rolniczej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności.

Jednocześnie nieruchomość którą Wnioskodawca zmierza sprzedać nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Wnioskodawca sprzedał przed 15 laty grunt rolny, jednak z tego tytułu nie był podatnikiem VAT. Wnioskodawca w przyszłości nie planuje sprzedaży innych nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika ponadto, że powodem podjęcia decyzji sprzedaży ww. gruntu jest ciężka sytuacja materialna Wnioskodawcy a środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowego gruntu Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć cele prywatne związane z bieżącymi potrzebami osobistymi.

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawcy nie można przypisać szczególnie aktywnego charakteru działań związanych ze sprzedażą przedmiotowego gruntu, który jest typowy dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami bowiem w przypadku sprzedaży gruntu „w jednym kawałku" Wnioskodawca nie chce i nie będzie podejmować żadnych działań uatrakcyjniających ww. nieruchomość (planuje ją sprzedać w takim stanie w jakim ją otrzymał) a w celu pozyskania nabywcy Wnioskodawca ma zamiar dać jedynie ogłoszenie do prasy.

Wnioskodawca co prawda wystąpił w 2012r. o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego dla tego gruntu aby go w przyszłości sprzedać (ponieważ nie było takiego planu), jednakże powyższego ciągu zdarzeń (stanowiącego pojedyncze z przykładowo wskazanych w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10 okoliczności) nie można uznać za zespół środków zbliżonych do tych jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz za zwykły zarząd prywatną nieruchomością.

Oczywistym jest zatem w tej sytuacji brak przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowego gruntu, która byłaby porównywana do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemających cech działalności gospodarczej ponieważ sprzedaż nieruchomości gruntowej w przedmiotowym przypadku nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji sprzedając grunt „w jednym kawałku”, o którym mowa we wniosku Wnioskodawca korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Reasumując uznać należy, że sprzedaż ww. gruntu „w jednym kawałku" nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w wypadku sprzedaży ww. gruntu jednemu nabywcy (deweloperowi) „w jednym kawałku" Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem niniejsza interpretacja wydana na wniosek Wnioskodawcy nie stanowi jednocześnie interpretacji dla żony Wnioskodawcy, która – jeśli jest zainteresowana uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej – powinna złożyć odrębny wniosek, przedstawić właściwy dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), pytanie oraz własne stanowisko w sprawie, jak również wnieść odrębną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.